Ἐγχείρηση χωρίς ἀναισθητικό (συγκλονιστικό περιστατικό μέ τόν Γ. Πορφύριο)

Ἡ πίστις καί ἡ μεγάλη ἀγάπη πρός τόν Θεό, κάνει τόν ἄνθρωπο νά μήν αἰσθάνεται τόν σωματικό πόνο.

Τό παρακάτω συγκλονιστικό περιστατικό ἀπό τή ζωή τοῦ Γέροντα Πορφύριου τό ἐπιβεβαιώνει: 

«Εἶχα βγάλει στό κεφάλι μου μία μεγάλη ἐλιά, σάν ρεβύθι, εἶπε ὁ Παππούλης, ἡ ὁποία συνεχῶς μεγάλωνε καί πονοῦσα πολύ. Γνώριζα, μέ τήν χάρη, πού μοῦ ἔχει δώσει ὁ Θεός, ὅτι ἔπρεπε νά ἀφαιρεθεῖ, γιατί θά ἐξελίσσετο σέ κακοήθη. Συμφώνησαν μαζί μου καί οἱ γιατροί καί γι’ αὐτό μοῦ ἔκλεισαν ἡμερομηνία γιά χειρουργεῖο. Στό χειρουργεῖο ὅμως, ἐγώ διαφώνησα μαζί τους. Ἐκεῖνοι ἐπέμεναν νά γίνει ἀφαίρεση τῆς ἐλιᾶς μέ τοπική νάρκωση, γιατί καί ἡ διάρκεια τῆς ἐπέμβασης θά ἦταν μεγάλη, καί οἱ πόνοι τῆς ἐπέμβασης ἀφόρητοι.

Ἐγώ ἀρνήθηκα καί τούς εἶπα ὅτι, οὔτε ἀφαίρεση θά κάνετε, οὔτε νάρκωση. Ἀλλά θά τήν καυτηριάσετε μέ διαθερμοπληξία. Οἱ γιατροί τρόμαξαν καί μοῦ εἶπαν, ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι ἐπιστημονικῶς ἀδύνατον. Ἐγώ, ὅμως, ἐπέμενα καί ἐπειδή ἦσαν δικά μου παιδιά, δέν ἤθελαν νά μέ στενοχωρήσουν καί μοῦ εἶπαν θά τήν κάνουμε μέ δική σας εὐθύνη καί ἔκαναν τόν σταυρό τους καί ἄρχισαν. Ἐγώ ἔκλεισα τά μάτια μου καί μπροστά μου φαντάστηκα τόν Ἐσταυρωμένο Ἰησοῦν σέ ἔνα μεγάλο σταυρό καί μέ μεγάλη πίστη ἔλεγα, συνεχῶς μέσα μου: Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με. Οἱ γιατροί μέ ἀγωνία καί μέ χέρια πού ἔτρεμαν συνέχιζαν τήν καυτηρίαση, ἐνῶ τό χειρουργεῖο εἶχε «ντουμανιάσει» ἀπό καπνό καί ὀσμή ψημένου κρέατος! Ὅσο περνοῦσε ἡ ὥρα, τόσο μεγάλωνε ἡ πίστη μου καί ἔφθασα σέ τέτοιο σημεῖο, πού δέν αἰσθανόμουν σχεδόν τίποτε! Ἀντίθετα, τούς γιατρούς τούς εἶχε κόψει κρύος ἱδρώτας. Δέν πίστευαν στά μάτια τους. Συνέχεια μέ ρωτοῦσαν, ἐάν αἰσθάνομαι καλά καί ἐγώ τούς ἔλεγα: Προχωρεῖστε. Ἡ ἐπέμβαση διήρκεσε περισσότερο ἀπό ¾ τῆς ὥρας. Ὅταν τελείωσε, σηκώθηκα ἤρεμος καί γελαστός καί ἀφοῦ εὐχαρίστησα τόν Θεόν καί τούς γιατρούς, πρόσθεσα: Μεγάλα τά τῆς πίστεως κατορθώματα!.

Βλέπεις, λοιπόν, παιδί μου Ἀνάργυρε, τί μπορεῖ νά πετύχει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἔχει πίστη στό Θεό; Γι’ αὐτό καί ἐσύ νά πιστεύεις καί νά μή φοβᾶσαι τίποτε στή ζωή σου, γιατί ὁ Θεός εἶναι μεγαλύτερος ἀπό ὅλους καί ἀπό ὅλα»[1]!

Αὐτό εἶναι τό μυστικό τῶν Ἁγίων Μαρτύρων πού ἔπασχαν «ὡς ἐν ἀλλοτρίοις σώμασι». Εἶχαν προσηλωμένη, διά τῆς ἐντονότατης προσευχῆς, ὅλη τους τήν ψυχή (νοῦ, διάνοια, καρδιά) στόν Ἀγαπώμενο ἀπό αὐτούς Κύριο καί ἦταν σάν νά μήν ἔπασχαν στό δικό τους σῶμα. Ἄς ἔχουμε τήν εὐχή τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καί ὅλων τῶν Ἁγίων Μαρτύρων.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://HristosPanagia3.blogspot.com

---

[1]   Ἀναργύρου Καλλιάτσου,  Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ  Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι  2005, σελ. 21-22.