Οὔτε μία μέρα χωρὶς ἐπίκληση τῆς Παναγίας μας. Γέρων Κλεόπας Ἡλίε

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

.              Ἦταν κάποτε ἕνας ἄνθρωπος εὐλαβὴς ποὺ ὀνομαζόταν Ἀγαθόνικος. Αὐτὸς εἶχε διδαχθεῖ, ἀκόμη ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία, νὰ λέγει μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὸν ὕμνο αὐτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ. Εὐλογημένη, σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτήρα ἔτεκες, τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
.              Ἀργότερα ἔκανε μία ζωὴ μὲ πολλὲς φροντίδες καὶ ἔλεγε σπανιότερα αὐτὸν τὸν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγὰ σιγά ἔπαυσε νὰ τὸν λέγει.
.              Ὁ Θεὸς ὅμως, ὁ Ὁποῖος δὲν θέλει τὸν θάνατο τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἔστειλε στὸ σπίτι του ἕναν ἐρημίτη ἀπὸ τὴν Θηβαΐδα, γιὰ νὰ τὸν ἐλέγξει, διότι ξέχασε αὐτὸν τὸν ὕμνο τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Ὁ Ἀγαθόνικος ἀπήντησε στὸν ἐρημίτη μοναχὸ ὅτι ἔπαυσε νὰ τὸν λέγει, διότι, παρότι τὸν ἔλεγε γιὰ πολλὰ χρόνια, ὅμως δὲν εὑρῆκε καμιὰ ὠφελεια.
.              Τότε ὁ ἐρημίτης τοῦ εἶπε: «Φέρε στὸν νοῦ σου, τυφλὲ καὶ ἀχάριστε, πόσες φορὲς σὲ βοήθησε αὐτὴ ἡ δοξολογικὴ προσευχὴ καὶ σὲ ἔσωσε ἀπὸ διαφόρους πειρασμούς!
.              Θυμήσου, ὅταν ἤσουν ἀκόμη παιδί, πῶς λυτρώθηκες ἀπὸ πνιγμὸ κατὰ ἕνα θαυμαστὸ τρόπο!  Ἐνθυμήσου, ὅταν σὲ ἐκτύπησαν πολλοὶ γείτονες σὲ μία λακκούβα ποὺ εἶχες πέσει κι ὅμως ἔμεινες ἀτραυμάτιστος! Θυμήσου ἀκόμη, ὅταν ταξίδευες κάποτε μὲ κάποιον φίλον σου, ἐπέσατε καὶ οἱ δυό σας ἀπὸ τὴν καρότσα!
.              Αὐτὸς ἔσπασε τὸ πόδι του καὶ σὺ δὲν ἔπαθες τίποτε. Δὲν γνωρίζεις ὅτι ὁ φίλος σου εἶναι κάτω ἀδύνατος ἀπὸ μία ἀσθένεια, ἐνῶ ἐσὺ εἶσαι ὑγιὴς καὶ δὲν αἰσθάνεσαι κανένα πόνο;
.              Καί, ὅταν τοῦ ἔφερε στὴν μνήμη ὅλα αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ ἔργα, στὸ τέλος τοῦ εἶπε: «Νὰ ξέρεις ὅτι ὅλες αὐτὲς οἱ δυστυχίες καὶ ἀτυχίες ποὺ ἦλθαν στὴν ζωήν σου, ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν θεία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στὴν μικρή σου αὐτὴ δοξολογικὴ προσευχή, τὴν ὁποίαν ἔλεγες κάθε ἡμέρα ἐνώπιόν της.
.              Δῶσε λοιπὸν προσοχὴ καὶ συνέχιζε νὰ προσεύχεσαι καὶ στὸ μέλλον μὲ τὴν προσευχὴ αὐτὴ καὶ ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψει ποτέ». Ἔτσι κατάλαβε ὁ Ἀγαθόνικος καὶ δὲν ἄφησε πάλι αὐτὴ τὴν προσευχή.
.              Οὔτε ἐμεῖς νὰ μὴν ἀφήνουμε νὰ περνᾶ μία ἡμέρα χωρὶς νὰ προσευχηθοῦμε μ᾽ αὐτὴ τὴν προσευχὴ μπροστὰ στὴν Κυρία Θεοτόκο κι ἔτσι θὰ φυλαγώμεθα ἀπὸ πολλὲς δοκιμασίες καὶ πειρασμοὺς στὴν ζωή μας.

ΠΗΓΗ: «ΑΓΚΥΡΑ»

http://christianvivliografia.wordpress.com/