Mακαριστός π. Γεώργιος Καψάνης
Προσκυνούμε τον Τίμιο Σταυρό ''εν χαρά και εν φόβω, φόβω δια την αμαρτίαν, χαρά δε δια την σωτηρίαν''.Πράγματι αυτά τα δύο φαίνονται επάνω στον Σταυρό του Χριστού.
Και γι αυτό δεν μπορούμε να πλησιάσουμε τον Σταυρό του Χριστού παρά μόνο με φόβο και χαρά. Φόβο, γιατί εκεί επάνω φαίνεται η αμαρτία μας διότι η αμαρτία μας ανάγκασε τον Θεό να σταυρωθεί. Και η αμαρτία όλου του κόσμου, και η δική μου αμαρτία ανάγκασε τον Θεό να σταυρωθεί. Και αυτό μου προκαλεί φόβο. Αλλά βλέπω όμως και κάτι άλλο. Βλέπω την άπειρη αγάπη του Θεού.
Ότι αυτός ο Θεός τον οποίο εγώ εσταύρωσα με τις αμαρτίες μου, σταυρώνεται για μένα από άπειρη αγάπη. Και αυτό μου προκαλεί απέραντη χαρά, εμπιστοσύνη στην πατρική αγάπη Του, ανάθεσι ζωής μου σ’ Έκείνον αφού έχω ένα Θεό που σταυρώθηκε για μένα, ένα Εσταυρωμένο Θεό. Πως και εγω να μη Τον αγαπήσω; πώς να μη έχω εμπιστοσύνη στην Πρόνοια Του και στην αγάπη Του; Πως μέσα στο χειρότερο σκοτάδι της ζωής μου να μη βλέπω ένα φώς, και η ψυχή μου να μην φωτίζεται από αυτό το φώς της αγάπης του Θεού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου