Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.
Για τον Ιννοκέντιο, αν πω την αλήθεια για το πόσο ελεήμων ήταν, θα φανώ ότι λέω ανοησίες, γιατί πολλές φορές έκλεβε από του αδελφούς και έδινε στους αναγκεμένους.
Ήταν υπερβολικά άκακος και απλός, αξιώθηκε δε και χαρίσματος κατά δαιμόνων.
Μεταξύ δε άλλων, παρουσία μας, του έφεραν κάποτε ένα νέο που ήταν παράλυτος και κυριευμένος από πνεύμα, ώστε εγώ, που έβλεπα από
απέναντι, να θέλω να διώξω τη μητέρα του, μη ελπίζοντας σε θεραπεία.
Εν τω μεταξύ λοιπόν, ήρθε ο γέροντας και την είδε που έκλαιγε και οδυρόταν για την απερίγραπτη συμφορά του παιδιού της.
Τότε ο Άγιος, αφού δάκρυσε και τους σπλαχνίστηκε, πήρε το νέο που είχε κτίσει ο ίδιος όπου βρίσκονται λείψανα του Ιωάννου του Βαπτιστή.
Και αφού προσευχήθηκε γι’ αυτόν από την τρίτη ώρα μέχρι την ενάτη, θεράπευσε την παράλυση και έβγαλε το δαίμονα και έδωσε το νέο υγιή στη μητέρα του την ίδια ημέρα· η δε παράλυση του ήταν τέτοια, που όταν έφτυνε, έφτυνε στα νώτα του· τόσο πολύ ήταν παραμορφωμένος.
Από το βιβλίο του Παλλαδίου, “Λαυσαϊκή Ιστορία”, έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους. Εισαγωγικά, μετάφραση Μοναχός Συμεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου