Ἀποδυναμώσαμε τό νόημα τῆς ἀργίας (π. Θωμᾶς Βαμβίνης)

Τον τελευταίο καιρό έγιναν έντονες συζητήσεις με αφορμή την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, δηλαδή για το άρθρο 16 του νομοσχεδίου, και ήδη νόμου, με τίτλο: «Κανόνες ρύθμισης της αγοράς προϊόντων και της παροχής υπηρεσιών».

Οι πιό έντονες αντιδράσεις εκδηλώθηκαν από τούς συνδικαλιστικούς φορείς τών μικρομεσαίων επιχειρήσεων καί τών εργαζομένων σ’ αυτές, πού βλέπουν αφ’ ενός μέν νά συμπιέζεται τό κέρδος τους μέ τήν αύξηση τού κόστους λειτουργίας τών επιχειρήσεών τους, αφ’ ετέρου δέ νά εξαφανίζεται ο ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης κατά εβδομάδα πού μέχρι τώρα είχαν.

Όμως, η κατάργηση της αργίας της Κυριακής δέν είναι ένα απλό θέμα, διότι δέν έχει μόνον οικονομικές παραμέτρους, αλλά καί πολιτιστικές καί θρησκευτικές. Υπερτονίστηκαν οι οικονομικές, δέν δόθηκε, όμως, όση προσοχή χρειαζόταν στήν πολιτιστική καί θρησκευτική παράμετρο.

Υπήρξαν, βέβαια, άρθρα από εκκλησιαστικά πρόσωπα καί θεσμικά όργανα, πού μίλησαν γιά τήν αργία τής Κυριακής, αλλά καί γιά πιθανούς κρυπτόμενους λόγους τής κατάργησής της, μέ σοβαρά επιχειρήματα, ιστορικές αναφορές καί πνευματικές αναλύσεις. Η πλειοψηφία τού Κοινοβουλίου όμως δέν έλαβε σχεδόν καθόλου υπόψη της τά κείμενα αυτά, ίσως γιατί οι θρησκευτικοί καί πολιτιστικοί λόγοι δέν αγγίζουν, όπως φαίνεται, τήν μεγάλη πλειοψηφία τού λαού καί ως εκ τούτου δέν θεωρείται ότι προσπορίζουν ψήφους.

Μπορεί νά ακουστή ως λόγος πικρός, όμως, πρέπει νά λεχθή. Τό νόημα της αργίας τής Κυριακής έχει αποδυναμωθή από τά ίδια τά μέλη της Εκκλησίας, πού διαβρώνονται από τό πνεύμα της εκκοσμίκευσης.

Όλες οι μέρες ίσες

Ο αββάς Ιωάννης κάποτε, μεταξύ άλλων, ρώτησε τόν αββά Βαρσανούφιο «ει δεί διαφοράν έχειν ημερών». Καί ο Αββάς απάντησε: «Καί περί τών ημερών, έχε αυτάς ίσας, αγίας, καλάς, πάντα ούν συνετώς πράττε καί αποβαίνει σοι εις ζωήν εν Χριστώ τώ Κυρίω ημών».

Η ημέρα αγιάζεται από τόν τρόπο τής ζωής μας. Όμως, οι σύγχρονοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί «πράττουν συνετώς», όταν μεταβάλλουν τό Σάββατο, τήν ημέρα τών κεκοιμημένων, σέ ημέρα γάμων, ώστε νά γλεντούν «ελεύθερα» μέχρι τήν πρωΐα τής Κυριακής, στήν οποία κατόπιν «αναπαύονται» λόγω αργίας, παραθεωρώντας τό πνευματικό νόημα τής αργίας αυτής; «Πράττουν συνετώς», επίσης, όταν παραθεωρούν, ως «ατομική ευσέβεια» ή μοναχική υπερβολή καί ιδιορρυθμία, τό ησυχαστικό περιεχόμενο τής αργίας από «πάν γήινον έργον»; Γιά πολλούς Χριστιανούς όλες οι ημέρες έχουν γίνει ίδιες, όχι όμως άγιες καί καλές.

Ο Χριστός συμπληρώνοντας τόν Νόμο, «Μνήσθητι τήν ημέρα τών σαββάτων αγιάζειν αυτήν», έδειξε ότι τό νόημα τής αργίας τού Σαββάτου (καί γιά εμάς τής Κυριακής) είναι η έξοδος από τήν ιδιοτέλεια μέ έργα αγάπης, μέ «προσκαρτέρηση» στόν Ναό «καί ταίς εν αυτώ συνάξεσι», μέ πνευματική μελέτη καί προσευχή. Γενικά, ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς δίνει ως περιεχόμενο τής Κυριακής τήν ετοιμασία τού εαυτού μας «πρός υποδοχήν τών μελλόντων αγαθών», μέ «τήν τών κακών απραξίαν» καί τήν πράξη τών προσταγμάτων τού Θεού.

Όταν δέν τιμούμε τό δώρο τής αργίας, μέ τήν εκπλήρωση τών επιθυμιών τού δωρεοδότη, τότε κάποτε αυτό τό δώρο θά «αρθή αφ’ ημών».

(Πηγή: "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Ιούλιος 2013)

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2810