Μετά τή Θεία Λειτουργία.Ἐπίλογος

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΙΙΙ. ΜΕΤΑ ΤΉ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ἐπίλογος

Ἡ Θεία Λατρεία, καί πρό πάντων ἡ κορύφωσή της ἡ Θεία Λειτουργία, ἀποτελεῖ τή μέγιστη Θεϊκή δωρεά. Διότι σ' αὐτήν προσφέρεται ὁ ἴδιος ὁ Δωρεοδότης Κύριος. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἡ ζωή μας, εἶναι τό πᾶν γιά μᾶς, γιατί εἶναι ὁ Χριστός.

«Sine Dominico (esse) non possumus», διακήρυτ­ταν οἱ ἅγιοι Μάρτυρες, δηλ. «Χωρίς τήν Εὐχαριστία δέ μποροῦμε νά ζή­σουμε»¹². Εἶναι ἡ συγκεφαλαίωση τῆς ὅλης Οἰκονομίας. Σ' αὐτήν συνάγε­ται καί εὐχαριστεῖ ὅλη ἡ Ἐκκλησία καί ὅλη ἡ κτίση. Σ' αὐτήν φανερώνεται ἡ Ἁγία Τριάδα. Ἡ Θεία Λειτουργία συνιστᾶ τήν εὐλογημένη διαδικασία τῆς σωτηρίας μας, τῆς θέωσής μας. Ἀποτελεῖ τήν ὁδό, τόν τρόπο ζωῆς γιά τήν ἀποκατάσταση τοῦ «κατ' εἰκόνα» καί τήν ἐπίτευξη τοῦ «καθ' ὁμοίω­σιν». Εἶναι ὁ τρόπος τῆς φανέρωσης τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ἀληθινῆς Ζωῆς. Καλούμαστε νά Τή ζοῦμε κάθε φορά ὅσο γίνεται καί πιό ἔντονα. Οἱ τρόποι, τό κατά δύναμιν, εἰπώθηκαν. Ἐναπόκειται σέ μᾶς ἡ υἱοθέτησή τους.

Τότε κάθε Θ. Λειτουργία θά εἶναι μία θεοκοινωνία, μιά ἐμπειρία τοῦ ἀκτίστου, μία μετοχή στή Ζωή. Χωρίς αὐτή τή Ζωή, ἡ ζωή δέν ἔχει ἔννοια εἶναι «ἀ-νόητη».

Διά τοῦτο καί στό βιβλίο πού φέρει τόν τίτλο «Διαταγαί τῶν Ἀποστόλων» ἀντηχεῖ ἀφυπνιστικός ὁ λόγος: «Μή χωρίζεστε ἀπό τό σύνο­λο. Ἀλλά νά συγκεντρώνεσθε ἀδιάκοπα. Καί νά μήν κολοβώνετε τήν Ἐκκλησία, ἀφαιρώντας τόν ἑαυτό σας καί κάνοντας τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ νά τοῦ λείπει ἕνα μέλος. Μή σκορπίζετε τούς ἑαυτούς σας, πού εἶναι μέλη τοῦ Χριστοῦ, μέ τό νά μή συναθροίζεστε. Ἔχετε κεφαλή τόν Χριστό, σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεσή Του. Καί εἶναι μαζί σας καί κοινωνεῖ μέ σᾶς. Μήν ἀμελεῖτε λοιπόν, τόν ἑαυτό σας. Οὔτε νά στερεῖτε τόν Σωτῆ­ρα ἀπό τά δικά Του μέλη. Οὔτε νά διαιρεῖτε τό σῶμα Του. Οὔτε νά σκορπίζετε τά μέλη Του. Οὔτε νά προτιμᾶτε ἀπ' τό θεϊκό λόγο τίς βιοτικές ἀνάγκες»¹³. Ὅταν ἀπουσιάζουμε σωματικά ἤ πνευματικά ἀπό τήν Θεία Λειτουργία, εἶναι σά νά στεροῦμε ἀπό τόν Χριστό ἕνα ἀπό τά μέλη τοῦ Σώματός Του.

Ἡ Θεία Λατρεία, ἡ Θεία Λειτουργία, τό Αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μᾶς καθαρίζει ἀπό τά πάθη, «ἀπό κάθε ἁμαρτία», τηρουμένων τῶν προϋποθέ­σεων πού ἀναφέραμε. Μᾶς γεμίζει μέ τή Θεία Χάρη, μᾶς φωτίζει καί μᾶς θεώνει. Εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία αὐτή, πού μᾶς ὁδηγεῖ στήν τέλεια πρός τόν Θεό ἀγάπη καί ἕνωση¹⁴, ἀλλά καί στή μεταξύ μας. Μᾶς παρέχει μιά πρόγευση τοῦ Παραδείσου, τῆς κοινωνίας τῶν ἁγίων καί τῆς ἄμετρης μακαριότητος τῆς Βασιλείας Του. Μέσα στή Θεία Λειτουργία, μέσα στή Θεία λατρεία ὁ πιστός κάνοντας τόν πνευματικό ἀγῶνα πού εἰπώθηκε ἀντικρύζει τόν μέλλοντα αἰῶνα καί εἰσδύει σ' αὐτόν. Ἡ Ἐκκλησία εὔχεται: «Ἐλθέτω χάρις καί παρελθέτω ὁ κόσμος οὗτος. Ὡσαννά τῷ Θεῷ Δαβίδ· εἴ τις ἅγιός ἐστιν ἐρχέσθω· εἴ τις οὐκ ἔστι μετανοείτω. Μαράν ἀθά. Ἀμήν»¹⁵.

Εἴθε νά ἀξιωνόμαστε νά λατρεύουμε πάντα εὐάρεστα τόν Κύριο τῆς Δόξης. Συναγμένοι στήν Σύναξη τῶν πάντων, νά ἀξιωθοῦμε νά συνεχίσουμε στήν αἰωνιότητα τήν Εὐχαριστία πρός τόν Θεό. Νά ζοῦμε στήν Αἰώνια Θεία Λειτουργία μαζί μέ ὅλη τήν Ἐκκλησία καί μέ ὅλη τήν κτίση· διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί πάντων τῶν ἁγίων. Ἀμήν!

 ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

Προδημοσίευση στό διαδίκτυο Γ΄ἔκδοσης (ἐπηυξημένης) τοῦ βιβλίου: (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)-Τί εἶναι ἡ Θεία Λειτουργία καί πῶς θά τή ζήσουμε

Σχῆμα μικρό ,Σελίδες: 162, Τιμή:5€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr 

12 Josef A. Jungmann: La Liturgie des premiers siecles, p. 27. Στό: Μητρ. Νικοδήμου: Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία, σελ. 48.

13 Διαταγαί τῶν Ἀποστόλων διά Κλήμεντος Β', Β.Ε.Π., τ. 2, σ. 55. Στό: Μητρ. Νικοδήμου: Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία, σελ. 49.

14 «Ἡ ὁμολογία πού γίνεται ἀπό ὅλο τό λαό στό τέλος τῆς μυστικῆς ἱερουργίας μέ τό: ‘’Εἷς Ἅγιος’’ καί τά λοιπά, φανερώνει τήν πάνω ἀπό κάθε λογική καί κάθε νοῦ μυστική συνάθροιση καί ἕνωση πρός τό Ἕνα τῆς θείας ἁπλότητος, ἐκείνων πού μέ τρόπο σοφό καί μυστικό ἔχουν τελειωθεῖ κατά Θεόν. Ἕνωση ἡ ὁποία θά γίνει στήν ἄφθαρτη αἰωνιότητα τῶν νοητῶν. Στήν αἰωνιότητα αὐτή, ἀντικρύ­ζοντας τό φῶς τῆς ἀόρατης καί ἀνείπωτης δόξας, οἱ τελειωθέντες γίνονται δεκτικοί, ὅπως οἱ οὐράνιες δυνάμεις, τῆς θείας καθαρότητος».(Ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής, Μυσταγωγία, σελ. 208).

15 Διδαχή Β 2, 21 8.