Εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶμα

     Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε, ότι το μεγαλύτερα κακά μεταξύ των ανθρώπων δημιουργούνται από την γλώσσα. Ενώ μ' αυτή είναι δυνατό να προσφέρει ο άνθρωπος ύμνους λατρείας προς το Θεό και προσευχές και λόγια αγάπης προς τον πλησίον και συμβουλές και διδασκαλίες ωφέλιμες και πολύτιμους λόγους παρηγοριάς, άλλο τόσο είναι δυνατό να εκστομίζει λόγια ασεβή, ψεύδη, συκοφαντίες, αδικίες,  φαυλότητας, εμπάθειας και μίσους. Η γλώσσα λοιπόν γίνεται κοφτερό μαχαίρι που πληγώνει και τραυματίζει, ακόμη και θανατώνει.

     Εν τούτοις είναι δυνατό να κρατούμε τη γλώσσα μας. Και ακριβώς είναι γνώρισμα του συνετού ανθρώπου, του ενάρετου, το να μην αφήνει ελεύθερη τη γλώσσα του. Εκείνος δε που επιβάλλεται στον εαυτό του και χρησιμοποιεί την γλώσσα του μόνο για τα πρέποντα και ωφέλιμα, είναι πράγματι τέλειος άνθρωπος, ικανός να συγκρατήσει και να διευθύνει και όλο το σώμα, ώστε να ζει κατά Θεό και να εργάζεται το καλό.

 Πηγή:Δ.Γ.Παναγιωτόπουλου,«Από την Πηγή της Αλήθειας»
http://agiabarbarapatras.blogspot.gr