«Καλά, πῶς ἔγινε καί τήν σκότωσες;»

– Μπορεί, Γέροντα Παΐσιε, κανείς να πιάνη λεπτομέρειες και τα χονδρά σφάλματα να μην τα πιάνη;

– Πώς δεν μπορεί! Μια φορά ένας γνωστός μου πνευματικός μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό:

Μια γυναίκα, όταν πήγε να εξομολογηθή, έκλαιγε συνέχεια και έλεγε: 

«Δεν ήθελα να την σκοτώσω». 

«Κοίταξε, της είπε ο πνευματικός, αν υπάρχη μετάνοια, ο Θεός συγχωρεί· συγχώρεσε τον Δαβίδ [1]».

«Ναί, αλλά δεν το ήθελα», έλεγε εκείνη. 

«Καλά, πώς έγινε και την σκότωσες;», την ρώτησε ο πνευματικός. 

«Νά, καθώς ξεσκόνιζα, την χτύπησα με την πετσέτα και την σκότωσα την μύγα. Δεν το ήθελα»! 

Εν τω μεταξύ αυτή κορόιδευε τον άνδρα της, είχε εγκαταλείψει τα παιδιά της, είχε διαλύσει το σπίτι της και γύριζε στους δρόμους, και αυτά τα ανέφερε σαν να μη συνέβαινε τίποτε. 

«Γι᾿ αυτά χρειάζεται κανόνας», της λέει ο πνευματικός. 

«Και γιατί χρειάζεται γι᾿ αυτά κανόνας;», λέει στον πνευματικό. Έμ, πώς να βοηθηθή αυτή;

 

[1] Βλ. Β´ Βασ. 12, 13. 

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Γ’ 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2001

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/02/blog-post_258.html