-Ενθυμούμαι μία περίοδο, κάθε βράδυ που καθόμουνα να γράψω, αισθανόμουνα τον διάβολο δίπλα μου και χωρίς να το θέλω αισθανόμουν φόβο και ανατριχίλα και δεν μπορούσα να γράψω τίποτα. Τότε προσευχήθηκα θερμώ στον Κύριο:
»Κύριε τί θα κάνω, τί θα γίνει; Βοήθησέ με! Διώξτον!».
-Μία φορά πάλι, είχα περάσει από ένα γυναικείο μοναστήρι και είχαμε μία συζήτηση μέχρι τη 1 τα ξημερώματα με τις μοναχές. Μετά με έβαλαν σε ένα δωμάτιο να ξαπλώσω. Μόλις ξάπλωσα να ο διάβολος! Πανύψηλος και τριχωτός! Όλη τη νύχτα πάλευα μαζί του. Στα χέρια μου έμειναν τρίχες και μέχρι το πρωϊ δεν κοιμήθηκα…
Ο Θεός επιτρέπει μερικές φορές για ταπείνωση σε ορισμένους ανθρώπους, να έχουν τέτοιες εμπειρίες, για να δείξει ότι ο διάβολος είναι μία οντότητα….
Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου