Χωρίς πειρασμούς ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο δέν φανερώνεται, καί εἶναι ἀδύνατο, χωρίς αὐτούς, νά ἀποκτήσεις παρρησία στόν Θεό

Όπως πλησιάζουν τά βλέφαρα τό ένα τό άλλο, έτσι καί οι πειρασμοί είναι κοντά στούς ανθρώπους.

Καί αυτό τό οικονόμησε ο Θεός νά είναι έτσι, μέ σοφία, γιά νά έχουμε ωφέλεια γιά νά κρούεις δηλ. επίμονα, εξαιτίας τών θλίψεων, τή θύρα τού ελέους τού Θεού καί γιά νά μπεί μέσα στό νού σου, μέ τό φόβο τών θλιβερών πραγμάτων, ο σπόρος τής μνήμης τού Θεού, ώστε νά πάς κοντά του μέ τίς δεήσεις, καί νά αγιασθεί η καρδιά σου μέ τή συνεχή ενθύμησή του.

Καί ενώ εσύ θά τόν παρακαλείς, αυτός θά σέ ακούσει.

Ο πορευόμενος στό δρόμο τού Θεού πρέπει νά τόν ευχαριστεί γιά όλες τίς θλίψεις πού τόν βρίσκουν, καί νά κατηγορεί καί νά ατιμάζει τόν αμελή εαυτό του, καί νά ξέρει ότι ο Κύριος, πού τόν αγαπά καί τόν φροντίζει, δέν θά τού παραχωρούσε τά λυπηρά, γιά νά ξυπνήσει τό νού του, άν δέν έδειχνε κάποια αμέλεια. 

Ακόμη μπορεί νά επέτρεψε ο Θεός κάποια θλίψη, διότι ο άνθρωπος έχει υπερηφανευθεί, οπότε άς τό καταλάβει καί άς μήν ταραχθεί κι άς βρίσκει τήν αιτία στόν εαυτό του, ώστε τό κακό νά μή γίνει διπλό, δηλ. νά υποφέρει καί νά μή θέλει νά θεραπευθεί. 

Στόν Θεό πού είναι η πηγή τής δικαιοσύνης, δέν υπάρχει αδικία. Αυτό νά μήν περάσει από τό νού μας.

Μήν αποφεύγεις τίς θλίψεις, διότι βοηθούμενος απ αυτές μαθαίνεις καλά τήν αλήθεια καί τήν αγάπη τού Θεού. 

Καί μή φοβηθείς τούς πειρασμούς, διότι μέσα από αυτούς βρίσκεις θησαυρό. 

Νά προσεύχεσαι νά μήν εισέλθεις στούς ψυχικούς πειρασμούς όσο γιά τούς σωματικούς, νά ετοιμάζεσαι νά τούς αντιμετωπίσεις μέ όλη τή δύναμή σου, γιατί χωρίς αυτούς δέν μπορείς νά πλησιάσεις τόν Θεό.

Μέσα σ αυτούς εμπεριέχεται η θεία ανάπαυση. Όποιος αποφεύγει τούς σωματικούς πειρασμούς, αποφεύγει τήν αρετή.

Χωρίς πειρασμούς η πρόνοια τού Θεού γιά τόν άνθρωπο δέν φανερώνεται, καί είναι αδύνατο, χωρίς αυτούς, νά αποκτήσεις παρρησία στόν Θεό, καί νά μάθεις τή σοφία τού αγίου Πνεύματος καί, ακόμη, δέν θά μπορέσει νά στεριωθεί μέσα στήν ψυχή σου ο θεϊκός πόθος. 

Προτού νά έρθουν οι πειρασμοί, ο άνθρωπος προσεύχεται στόν Θεό σάν ξένος. 

Από τότε όμως πού θά εισέλθει σέ πειρασμούς γιά τήν αγάπη τού Θεού, καί δέν αλλάξει γνώμη, έχει τόν Θεό, νά πούμε, υποχρεωμένο απέναντί του, καί ο Θεός τόν λογαριάζει γιά γνήσιο φίλο του. 

Διότι πολέμησε καί νίκησε τόν εχθρό του, γιά νά εκπληρώσει τό θέλημα τού Θεού.

Ο Θεός δέν δίνει μεγάλο χάρισμα χωρίς νά προηγηθεί μεγάλος πειρασμός γιατί ανάλογα μέ τήν σφοδρότητα τών πειρασμών ορίσθηκαν τά χαρίσματα από τή σοφία τού Θεού, τήν οποία όμως δέν καταλαβαίνουν συνήθως οι άνθρωποι. 

Από τό μέγεθος τών μεγάλων θλίψεων πού σού στέλνει η πρόνοια τού Θεού, καταλαβαίνεις πόση τιμή σού κάνει η μεγαλοσύνη του. Διότι ανάλογη μέ τή λύπη πού δοκιμάζεις είναι καί η παρηγοριά πού δέχεσαι.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος