Οἱ θλίψεις εἶναι σημάδι εὔνοιας τοῦ Θεοῦ...

❈ Τί μᾶς εἶπε ὁ Χριστός μας γιά τίς θλίψεις; «Ὅν ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δέ πάντα υἱόν ὅν παραδέχεται» (Παρ. 3,12). Δηλαδή αὐτόν πού ἀγαπᾶ ὁ Κύριος τόν παιδαγωγεῖ. Δέν τόν βασανίζει, τόν παιδαγωγεῖ. Ὅπως ὁ πατέρας πού ἀγαπάει τό παιδάκι του, ἀσκεῖ μιά ἀγωγή. Δέν τό ἀφήνει ἀνεξέλεγκτο. Τοῦ τραβάει καί τό αὐτί, τοῦ κάνει παρατηρήσεις, τό διορθώνει κ.λπ.

Οἱ θλίψεις εἶναι ἡ παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι τό κλάδεμα, πού λέει πάλι ὁ Κύριος, πού κάνει ὁ ἀμπελουργός στό ἀμπέλι του γιά νά φέρει πολύ καρπό. Ἄν δέν ἔχουμε θλίψεις, δέν θά ἔχουμε καί καρπούς καί δέν θά ἔχουμε καί τήν αἰώνια ζωή, γιατί «διά πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 4,22).

Ἄρα οἱ θλίψεις εἶναι σημάδι εὔνοιας τοῦ Θεοῦ καί ὄχι σημάδι μίσους τοῦ Θεοῦ. Γιατί μερικοί, λόγω τοῦ ἐγωισμοῦ τους, τό παίρνουν ἀνάποδα καί λένε, ὅτι ὁ Θεός τούς δίνει θλίψεις, γιατί δέν τούς ἀγαπάει. Ἴσα - ἴσα ἐπειδή σέ ἀγαπάει σοῦ δίνει θλίψεις καί εἶναι ἐπίσκεψη Θεοῦ ἡ θλίψη.

➤Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου