1924, Προκόπι Καππαδοκίας Μικρᾶς Ἀσίας δύο χρόνια μετὰ τὴν καταστροφὴ στὴν ἐπίσημη ἀνταλλαγή των πληθυσμών Ἑλλάδος-Τουρκίας, πῆραν τὸ Ἱερὸ Λείψανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσου, ἄλλα κειμήλια τῆς Ἐκκλησίας καὶ λιγοστὰ πρὸσωπικά τοὺς εἴδη καὶ ξεκίνησαν γιὰ τὸ δρόμο τῆς ξενιτειᾶς.
Ἀπὸ τὴν Καισάρεια στὴ Μερσίνα.
Ἀπὸ τὸ λιμάνι τῆς Μερσίνας μὲ τὸ πλοῖο «Βασίλειος Δεστούνης» ποὺ ναυλώθηκε μὲ ἔξοδα τῆς οἰκίας Παπαδοπούλου, μεταφέρεται στὴν Χαλκίδα.
Ὅταν ἦρθαν οἱ κάτοικοι τοῦ Προκοπίου στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀποβιβάστηκαν στὴν Χαλκίδα φέρνοντας μαζὶ καὶ τὸ ἄφθαρτο σκήνωμα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, τὸ σκήνωμα τοποθετήθηκε στὸν κοιμητηριακὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου στὴν Χαλκίδα (στὴν δεξιὰ πλευρά, ἐκεῖ ποὺ σήμερα βρίσκεται μαρμάρινο προσκυνητάρι μὲ τὴν εἰκόνα τοῦ Ὁσίου).
Οἱ Προκοπιανοὶ μοιράστηκαν στὴν Χαλκίδα, στὸ Μακρυμάλι καὶ στὸ Νέο Προκόπι (Ἀχμέταγα).
Ἐκεῖνοι ὅμως ποὺ ζοῦσαν στὸ Νέο Προκόπι, ἤθελαν νὰ ἔχουν ἐκεῖ τὸ σκήνωμα τοῦ Ἁγίου καὶ (ἴσως ἐπειδὴ ἦταν πιὸ δυναμικοὶ) ὀργάνωσαν τὴν «ἀπαγωγή» του. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ μέσα στὸν περιφραγμένο περίβολο τοῦ νεκροταφεῖο βρισκόταν τὸ σπίτι τοῦ νεκροθάφτη - ἄλλοι καιροί. Οἱ νέοι λοιπὸν ποὺ ἦρθαν μὲ ἅμαξα νὰ κλέψουν τὴν λάρνακα μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου, περίμεναν τὸ βράδυ νὰ ἀκουστεῖ σφύριγμα πλοίου (πολλὲς φορὲς τὸ σφύριγμα τῶν διερχόμενων πλοίων ἀκούγεται μέχρι τὸν Ἀη Γιάννη ὅταν ὁ ἀέρας εἶναι εὐνοϊκός.
Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ χωρὶς τὶς πολυκατοικίες γιὰ ἠχοφράκτες μᾶλλον ἦταν πιὸ συνηθισμένο).
Ὅταν ἀκούστηκε τὸ σφύριγμα, μετὰ ἀπὸ κάποια ὥρα, χτύπησαν τὴν πόρτα τοῦ νεκροθάφτη, προσποιούμενοι τοὺς Ρώσους ναυτικούς, ποὺ μόλις ἔπιασαν λιμάνι καὶ ξέροντας πὼς στὴν Χαλκίδα ὑπάρχει λείψανο συμπατριώτη τους Ἁγίου ἤθελαν νὰ προσκυνήσουν γιατί τὴν ἑπόμενη νωρὶς θὰ ἔφευγαν.
Ὁ νεκροθάφτης τους πίστεψε καὶ ξεκλείδωσε καὶ τοὺς ἄνοιξε τὴν ἐκκλησία.
Τότε τὸν ἔδεσαν καὶ φόρτωσαν τὴν λάρνακα μὲ τὸ λείψανο στὴν ἅμαξα καὶ ἔφυγαν γιὰ τὸ Προκόπι.
Ὅταν τὴν ἄλλη μέρα ἀποκαλύφθηκε ἡ κλοπή, θεωρήθηκε ὅτι ἀφοῦ ὁ Ἅγιος ἀφοῦ δὲν τὴν ἐμπόδισε, συγκατένευσε.
Ἔτσι τὸ σκήνωμα παρέμεινε μόνιμα στὸ Προκόπι, ἀρχικὰ στὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου καὶ ἔπειτα στὸν νεοανεγερθέντα προσκυνηματικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου του Ρώσσου.
(Αὐτὰ ἀπὸ τὶς διηγήσεις τῶν Προκοπιέων προπατόρων μου (ἀπὸ τὴν μάνα μου) Χρήστου καὶ Μαγδαληνής.)
https://proskynitis.blogspot.com/2024/09/blog-post_114.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου