Ω, ἡ γλυκιὰ καὶ ζωοποιὸς φωνὴ τοῦ μοναδικοῦ Ἐραστῆ τῆς ἀνθρωπότητος!

Η φωνή αυτή μπορεί να δημιουργήσει από τις πέτρες τέκνα του Θεού.

Τότε γιατί δεν μπορεί να μας ξυπνήσει κι από τον αμαρτωλό ύπνο μας;

Όποτε ο Κύριος φώναζε σε κάποιον που ήταν νεκρός στο σώμα [σωματικά νεκρός] όλοι ξυπνούσαν και ανορθώνονταν.

Όμως, όσοι δεν ξύπνησαν και δεν ανορθώθηκαν ήταν αυτοί που ήταν νεκροί στην ψυχή [πνευματικά νεκροί] όταν ο Κύριος τους κάλεσε.

Για αυτήν την αφύπνιση και την ανάσταση, είναι απαραίτητη η συναίνεση της θέλησης του κεκοιμημένου.

“Ἰούδα, φιλήματι τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως;” (Λουκάς 23:48).

Έτσι φώναξε η Φωνή της Ζωής, αλλά ο νεκρός [Ιούδας] παρέμεινε νεκρός και ο αμαρτωλός δεν ξύπνησε.

“Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις;” (Πράξεις των Αποστόλων 9: 4).

Η ίδια φωνή που δημιουργούσε τη ζωή φώναξε, και αυτός που κοιμόταν στην αμαρτία ξύπνησε και ο νεκρός ανέζησε.

Στην πραγματικότητα, βαθύτερος είναι ο ύπνος της αμαρτίας από τον ύπνο του θανάτου και αυτός που είναι βυθισμένος στον ύπνο [της αμαρτίας] δεν ξυπνά εύκολα.

Ω Γλυκύτατε Κύριε, ξύπνησε μας από τον ύπνο της αμαρτίας.Αφύπνισέ μας, Κύριε!..

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ο Πρόλογος της Αχρίδος» – Φεβρουάριος

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/10/blog-post_36.html