«Τοῦ Θεοῦ μή ἐνεργοῦντος ἐν ἡμῖν, ἁμαρτία πᾶν τό παρ’ ἡμῶν γινόμενον»

Τό κέντρο τῶν ἔργων μας πρέπει νά εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ λόγος πού κάνουμε κάτι, πρέπει νά εἶναι ὁ Χριστός. «Τό Α καί τό Ω εἶμαι Ἐγώ» (Ἀποκ. 1,8) λέει ὁ Χριστός. Εἶναι ἡ ἀρχή καί τό τέλος. Ἡ αἰτία καί ὁ σκοπός. Ἄν ὅ,τι κάνουμε, δέν τό κάνουμε μέ αἰτία καί σκοπό τόν Χριστό, εἶναι ἁμαρτία.

Λέει κάτι πολύ φοβερό ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: «τοῦ Θεοῦ μή ἐνεργοῦντος ἐν ἡμῖν, ἁμαρτία πᾶν τό παρ’ ἡμῶν γινόμενον». Ὅταν ὁ Θεός δέν ἐνεργεῖ μέσα μας, τότε ὅ,τι καί νά κάνεις εἶναι ἁμαρτία. Καί πότε δέν ἐνεργεῖ ὁ Θεός μέσα μας; Ὅταν δέν Τόν σκεφτόμαστε, ὅταν δέν κάνουμε αὐτό πού θέλει, ὅταν δέν πιστεύουμε πραγματικά, ὅταν σκεφτόμαστε τόν ἑαυτό μας, ὅταν ἔχουμε κάνει κέντρο τόν ἑαυτό μας (καί ὄχι τόν Χριστό).

Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 28 – 10 – 2016)