Γι’ αὐτό λέμε «θανάτῳ θάνατον πατήσας»

❈ Ὁ Διάβολος ξεγελάστηκε. Νόμιζε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἁπλός ἄνθρωπος γιατί Τόν ἔβλεπε πού πονοῦσε, πού δάκρυζε, πού ἔτρωγε. Ὡς ἄνθρωπος ὁ Χριστός τά ἔκανε ὅλα. Ἦταν τέλειος ἄνθρωπος. Ὁ Διάβολος ἤθελε νά τόν βγάλει ἀπό τή μέση νομίζοντας ὅτι θά τελειώνει μέ αὐτόν Τόν «ἐνοχλητικό».

Τί λέει ἐπίσης στόν κατηχητικό λόγο του ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος; «Νόμιζε ὅτι παίρνει ἄνθρωπο καί συνάντησε Θεό».

Ὁ Χριστός κατέβηκε στόν Ἅδη μέ τήν ψυχή του, γιατί πάνω στόν Σταυρό πέθανε, δηλαδή χωρίστηκε ἡ ψυχή ἀπό τό σῶμα. Ἀλλά ἡ ψυχή δέν κατέβηκε μόνη της, κατέβηκε μαζί μέ τήν Θεότητα. Ἡ Θεότητα ὑπῆρχε πάντοτε ἑνωμένη καί μέ τήν ψυχή καί μέ τό σῶμα καί μέ τόν νοῦ τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀδιαίρετη καί ἀχώριστη ἀπό τήν στιγμή πού ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Ὁπότε ἡ ψυχή μαζί μέ τήν Θεότητα κατέβηκε στόν Ἅδη καί ὁ Ἅδης συντρίφτηκε γιατί συνάντησε Θεό.

Ἔτσι νικήθηκε καί τό ἐμπόδιο αὐτό πού λέγεται θάνατος καί τώρα ὁ Χριστιανός, ὁ ἄνθρωπος δηλαδή πού βαπτίζεται, εἶναι σάν νά θάβεται ὅπως μπαίνει μέσα στήν κολυμβήθρα. Συνθαπτόμεθα μαζί μέ τόν Χριστό. Μέσα στό νερό πού μπαίνουμε εἶναι σάν νά μπαίνουμε μέσα στόν τάφο. Τρεῖς φορές μπαίνουμε μέσα στό νερό, γιατί τρεῖς μέρες ἔμεινε καί ὁ Χριστός στόν τάφο καί μέ τό πού βγαίνουμε ἀπό τό νερό ἀνασταινόμαστε. Ἀνιστάμεθα μαζί μέ τόν Χριστό, βαπτιζόμαστε στόν θάνατο καί μετέχουμε στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Δηλαδή ὁ Χριστός πέθανε ἀντί γιά μᾶς.

Ἐμεῖς ἔπρεπε νά πεθάνουμε, γιατί ὁ Χριστός ἦταν ἀναμάρτητος, ἐνῶ ἐμεῖς εἴμαστε οἱ ἁμαρτωλοί. Ἐμεῖς τώρα τό κάνουμε μυστηριακά. Γι’ αὐτό τό Βάπτισμα εἶναι μέγα μυστήριο καί χωρίς αὐτό δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε.

Μέ τό Βάπτισμα μετέχουμε στά δῶρα τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι ἡ ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καί ἡ νίκη κατά τοῦ θανάτου. Μπαίνουμε λοιπόν καί ἐμεῖς στόν τάφο μαζί μέ τόν Χριστό καί μυστηριακά ἀνιστάμεθα. Γι’ αὐτό λέμε «θανάτῳ θάνατον πατήσας». Ὁ Χριστός νίκησε τόν θάνατο καί μαζί μέ τόν Χριστό καί ἐμεῖς μυστηριακά μποροῦμε νά μετέχουμε σ’ αὐτή τήν νίκη τοῦ Χριστοῦ.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 22 – 4 – 2015)