Περί Λογισμῶν

❈ Ὁ σκληρός ἀγῶνας κατά τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν καί τῶν δαιμονικῶν ὑποδείξεων δέν εἶναι πάντοτε ὁ πλέον ἐνδεδειγμένος τρόπος γιά τήν ὑπερνίκηση τοῦ κακοῦ. Τό νά πολεμᾶς κατά μέτωπο τούς λογισμούς δηλαδή δέν εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος. Ὁ καλύτερος καί εὐκολότερος τρόπος εἶναι νά ἀνεβαίνεις πνευματικά στίς θεῖες κορυφές τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στή θεωρία τοῦ Θείου μεγαλείου, στή μελέτη τῆς προαιώνιας βουλῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου προορισμοῦ μας πρό καταβολῆς κόσμου γιά τό πλήρωμα τῆς τελειότητος. Νά σκέφτεσαι, ὅτι ὁ Θεός σ’ ἀγαπάει καί νά προσπαθεῖς ν’ ἀγαπήσεις τόν Θεό. Ὁπότε ἀγαπώντας τόν Θεό ἀπορροφᾶσαι ἀπό αὐτή τήν θεωρία καί φεύγει ὁ νοῦς σου ἀπό τά χαμερπή, ἀπό τούς κακούς λογισμούς. Νικᾶς τά πάθη καί τούς λογισμούς περιφρονώντας τους. Γιατί ἐσύ ἀσχολεῖσαι μέ τόν Θεό.

Καί τόν Διάβολο μέ τήν περιφρόνηση τόν νικᾶμε. Αὐτή εἶναι ἡ καλύτερη ἀντιμετώπιση. Ὄχι μέ τόν ἀντίλογο. Οὔτε μέ τόν διάλογο πολύ περισσότερο... Δέν ἐπιτρέπεται νά κάνουμε διάλογο, ἀλλά οὔτε ἀντίλογο. Δέν τοῦ λές τίποτα. Δέν τοῦ μιλᾶς καθόλου. Δέν ἀσχολεῖσαι καθόλου. Κοιτᾶς πρός τόν Χριστό καί ἀνεβαίνεις πρός τόν Χριστό ἀγαπώντας Τον. Αὐτός εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος γιά νά νικήσεις τούς κακούς λογισμούς καί τά πάθη.

Μοιάζουν τά πάθη καί οἱ δαιμονικοί λογισμοί μέ ζιζάνια, τά ὁποῖα φυτρώνουν στόν κῆπο. Μέσα στόν κῆπο ὑπάρχει καί ἕνα δέντρο καλό, τό δέντρο τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό. Ἄν ἐσύ, ἀντί νά ἀσχοληθεῖς νά βγάζεις τά ζιζάνια, προσπαθήσεις νά μεγαλώσεις αὐτό τό δέντρο, τό φροντίσεις πολύ καί μεγαλώσει πολύ, αὐτό τό δέντρο θά κάνει πολλά κλαδιά καί θά κάνει ἕναν μεγάλο ἴσκιο. Ὁπότε αὐτόματα κάτω ἀπ’ τόν ἴσκιο δέν θά βγαίνουν ζιζάνια. Γιατί καί τά ζιζάνια θέλουν ἥλιο.

Μᾶς συμφέρει μ’ αὐτό τόν τρόπο νά νικᾶμε τά πάθη αὐξάνοντας τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό, μέ τόν Θεῖο ἔρωτα. Μέ τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό νικᾶς πολύ εὐκολότερα τά πάθη, παρά ὅταν ἀσχολεῖσαι κατά μέτωπο μ’ αὐτά καί τά πολεμᾶς ἤ μέ τούς κακούς λογισμούς καί λές: «φύγε, δέν σέ θέλω, κ.λπ.». Ὄχι ἔτσι. Γυρνᾶς τόν νοῦ σου στήν προσευχή, «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησέ με». Ὁπότε ὁ Διάβολος βλέπει ὅτι ἐκεῖ πού πάει νά σοῦ κάνει κακό, σοῦ κάνει καλό, γιατί σέ σπρώχνει νά προσευχηθεῖς καί ἐπειδή δέν τόν συμφέρει, σ’ ἀφήνει γιά ἕνα διάστημα…

➤Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 16 – 6 – 2011)