Συζητήσεις τῶν Μεγάλων Ρώσων Πρεσβυτέρων 26

Όσιος Βαρνάβας ο Γεθσημανή

(1831–1906)

Ακόμα και κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Άγιος Βαρνάβας ονομαζόταν «γέροντας-παρηγορητής». Προσκυνητές από όλη τη Ρωσία συνέρρεαν στον τόπο των ασκητικών του άθλων - τη Σκήτη της Γεθσημανής στη Λαύρα της Αγίας Τριάδας-Σεργίου. Είναι αδύνατο να περιγραφούν τα παραδείγματα της διορατικότητας του Αγίου Βαρνάβα. Ο γέροντας προείπε πολλές από τις μελλοντικές ζωές τους και τους συμβούλευε πώς να ενεργήσουν σε δύσκολες καταστάσεις όταν δεν μπορούσαν πλέον να έρθουν και να τον ρωτήσουν προσωπικά - δεν θα ήταν πια ζωντανός. Πολλοί συνέχισαν να ακολουθούν τις συμβουλές του γέροντά του ακόμη και στις δεκαετίες του 1930, του 1940, του 1950 και του 1960. Αυτές οι προφητικές οδηγίες και προτροπές, συχνά ακατανόητες εκείνη την εποχή, αργότερα, μετά την Επανάσταση, κατά τη διάρκεια των ετών των διωγμών, βοήθησαν τους ανθρώπους να ζήσουν και να βρουν σωτηρία όταν η σοφή πνευματική καθοδήγηση έγινε δύσκολη.

Για αυτόν, η υπηρεσία του Αγίου Βαρνάβα στη Μονή Ιβήρων Βίκσα ήταν παρόμοια με εκείνη του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στη Μονή Ντιβέγιεβο. Έχοντας ιδρύσει αυτό το μοναστήρι το 1863, ο γέροντας δεν έπαψε ποτέ να φροντίζει τις αδελφές, εισάγοντας έναν αυστηρό μοναστικό κανόνα και παρέχοντας πνευματική καθοδήγηση στις αδελφές μέσω των πολυάριθμων επιστολών του. Έξι έως επτά φορές το χρόνο, ο Άγιος Βαρνάβας επισκεπτόταν το μοναστήρι και, σε προφορικές συνομιλίες, οι οποίες αναπαράγονται στην έκδοσή μας, αποδείχθηκε ότι ήταν ένας πραγματικός φροντιστής για την τεράστια πνευματική του οικογένεια.

Πνευματικές συνομιλίες του Οσίου Βαρνάβα

Εξηγώντας λεπτομερώς στις επιστολές του πώς οι αδελφές πρέπει να επιδιώκουν τον τελικό στόχο του αγώνα της ζωής τους - τη σωτηρία - ο πατήρ Βαρνάβας προσφέρει επίσης πολλές χρήσιμες και λογικές συμβουλές στις προφορικές του συζητήσεις μαζί τους. Προτρέποντας τις αδελφές να αγωνίζονται να μαθαίνουν την Προσευχή του Ιησού και να δοξάζουν την Υπεραγία Θεοτόκο μέρα και νύχτα, ο γέροντας συχνά αφηγείται την ακόλουθη αξιοσημείωτη ιστορία. Αυτή η ιστορία καταδεικνύει ξεκάθαρα τη μεγάλη ανταμοιβή και τους πολλούς πειρασμούς που περιμένουν όσους προσεύχονται συνεχώς την Προσευχή του Ιησού στο μυαλό και την καρδιά τους.

«Ένας ευσεβής μοναχός», αφηγείται ο γέροντας, «προσπαθούσε να μάθει την Προσευχή του Ιησού και τελικά, μετά από μεγάλη προσπάθεια, απέκτησε αυτό το χάρισμα της αδιάκοπης επίκλησης του παντοδύναμου ονόματος του Ιησού, με το οποίο πατάγε ανελέητα τα αόρατα πνεύματα του κακού σε όλη του τη ζωή. Μη μπορώντας να πλησιάσει προσωπικά τον ασκητή, ο κακός εχθρός εμφύτευσε μίσος και κακία εναντίον του στην καρδιά ενός άλλου μοναχού, ο οποίος από εκείνη τη στιγμή και μετά προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βλάψει και να ενοχλήσει τον αδελφό του».

Στεκόμενος μια μέρα στην εκκλησία κατά τη διάρκεια της ακολουθίας του Όρθρου, αυτός ο αδελφός κοίταξε τον μοναχό που μισούσε και είδε μια όμορφη γυναίκα με μαύρο χιτώνα μοναχής να στέκεται δίπλα του, υφαίνοντας ένα στεφάνι από λουλούδια από τα πολλά που ήταν ξαπλωμένα δίπλα της. Πήρε εννέα λευκά τριαντάφυλλα και ένα δέκατο πορφυρό και τα έπλεξε στο στεφάνι. Με την αναφώνηση του ιεροδιάκονου, «Ας μεγαλύνουμε την Παναγία και Μητέρα του Φωτός με τραγούδι», η γυναίκα σηκώθηκε ξαφνικά στον αέρα και στεφάνισε τον μοναχό με το υφαντό στεφάνι.

Τρομοκρατημένος, ο αδελφός έπεσε στην εξέδρα της εκκλησίας. Στη συνέχεια, πλησιάζοντας τον μοναχό, στεφανωμένο με ένα θαυμαστό στεφάνι από το χέρι της Ωραίας Γυναίκας, έπεσε στα γόνατά του μπροστά του και τον παρακάλεσε να αποκαλύψει πώς είχε ευχαριστήσει τόσο πολύ τον Θεό και τη Βασίλισσα των Ουρανών που είχε κερδίσει μια τέτοια ανταμοιβή από Αυτήν. Ο ευσεβής μοναχός και προσευχόμενος, με έκπληξη και ταπεινότητα, απάντησε ότι δεν γνώριζε καμία καλή πράξη στον εαυτό του εκτός από την ικανότητά του να απαγγέλλει σιωπηλά την Προσευχή του Ιησού. Προσευχόταν συνεχώς ως εξής: εννέα φορές απήγγειλε την Προσευχή του Ιησού και τη δέκατη φορά, τον ύμνο στη Μητέρα του Θεού.

Ο αδελφός κατάλαβε τότε γιατί η Όμορφη Μοναχή είχε υφάνει ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο στο στεφάνι για κάθε εννέα λευκά τριαντάφυλλα. Η ψυχή του συγκινήθηκε και ζήτησε από τον ευσεβή μοναχό να τον δεχτεί ως μαθητή του.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2025/11/26.html