Ἡ ὑπόθεσις Καζαντζάκη – π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου.

Είναι άξιον πολλών δακρύων, διότι αποδεικνύει πόσον άρρωστον ηθικώς είνε το Έθνος ημών, το γεγονός της υπερασπίσεως παρά τόσων και τόσων του μιαρού και ανοσίου υβριστού του Κυρίου, Ν. Καζαντζάκη.

Πολιτικοί άνδρες, εφημερίδες καθημεριναί και εβδομαδιαίαι, Δημοτικά Συμβούλια, Σωματεία διάφορα, πλέκουσιν εγκώμια του ερυθρού τέρατος και ουρανομήκεις υπέρ αυτού εκπέμπουσι ζητωκραυγάς. Συγχρόνως βάλλουσι μύδρους πυρίνους κατά της Εκκλησίας δια την στάσιν αυτής έναντι αυτού.

Τί εξωφρενικόν, αληθώς, πράγμα! Αυτοί, άτομα απλά όντες, νομίζουσι ότι έχουσι το δικαίωμα να κρίνωσι και επικρίνωσι τας πράξεις ενός πελωρίου Οργανισμού, θείου άμα και ανθρωπίνου, της Εκκλησίας. Εις αυτόν όμως τον μέγαν και τεράστιον Οργανισμόν δεν αναγνωρίζουσι το δικαίωμα να κρίνη και επικρίνη τας πράξεις ενός απλού ατόμου, ενός συγγραφέρως οσονδήποτε μεγάλου;

Αυτοί χαράσσουσι «πύρινους κύκλους» εντός των οποίων αξιούσι να κινήται η Εκκλησία· αλλ’ η Εκκλησία δεν έχει δικαίωμα (μάλλον δε καθήκον) να χαράσση πύρινους κύκλους εντός των οποίων θα αξιοί να κινήται έκαστος συγγραφεύς, αν θέλη να η μέλος αυτής; Ούτε δύναται να αποκόπτη παν μέλος αυτής ασεβήσαν προς αυτήν και παραβάν τους εαυτής Κανονισμούς; Όχι! Δεν δύναται κατά τους κυρίους αυτούς. Άν πράξη τούτο, θα αντιμετωπίση θύελλαν διαμαρτυριών και ύβρεων και προπηλακισμών. Τι και αν όλα τα Σωματεία, μηδέ του των εκδορέων εξαιρουμένου, δύνανται να διαγράφωσι τα ανεπιθύμητα μέλη αυτών; Αυτό είνε δημοκρατικόν· η υπό της Εκκλησίας όμως διαγραφή είνε… μεσαιωνισμός!… Φαίνεται ότι εξέστησαν αι φρένες των ανθρώπων!… Και ταύτα μεν δια τους υμνητάς του Καζαντζάκη.

Η Εκκλησία όμως ας πράξη το εαυτής καθήκον, αδιαφορούσα δια τας φωνασκίας του ενός και του άλλου. Καθήκον δ’ αυτής δεν είνε ούτε η αποστολή εγγράφων εις τα Υπουργεία (καλά και ταύτα αλλά όχι επαρκή), ούτε η μετάθεσις της υποθέσεως απ’ Αθηνών εις Κωνσταντινούπολιν. Καθήκον αυτής είνε κυρίως τούτο: Ο αφορισμός! Θα ή εύσημος η ημέρα εκείνη, καθ’ ην θα παραδοθή τω Σατανά ο υβριστής του Θεανθρώπου. Αντιθέτως θα ή στίγμα μέγα εν τη Ιστορία και δια την Εκκλησίαν γενικώς και δι’ ένα έκαστον προσωπικώς των συγκροτούντων την Ιεράν Σύνοδον Αρχιερέων, αν, λόγω δειλίας και λιποψυχίας, δεν αφορισθή το τέρας του Άδου.

Αναμένομεν, και μεθ΄ ημών όλαι οι πιστεύουσαι εις τον Κύριον ψυχαί, μετ’ αδημονίας την πρέπουσαν του ασεβούς τιμωρίαν.

«ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ», φύλλον Απριλίου 1955

αντιγραφή ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ

https://tasthyras.wordpress.com/2025/12/12/η-υπόθεσις-καζαντζάκη-π-επιφανίου-θεο/#more-126348