Ἀπὸ τὸ Βιβλίο "Πατερικὴ Θεολογία" τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη
Στὴν διαδικασία τῆς καθάρσεως, τοῦ
φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως ἔχουμε μπροστὰ μας μία ἐπιστήμη. Αὐτὸ τὸ πράγμα
ὅμως μπορεῖ νὰ πολιτικοποιηθεῖ; Δηλαδὴ μπορεῖ οἱ Ὀρθόδοξοι νὰ ποῦν πχ.
ὅτι μόνο οἱ Ἀριστεροὶ μποροῦν νὰ ἔχουν νοερὰ προσευχή; Ἢ ὅτι ἐκεῖνος ποῦ
ἔχει νοερὰ προσευχὴ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ εἶναι Ἀριστερὸς ἢ Δεξιός;
Ὄχι, βέβαια.
Ὅποτε ἔχομε μία ἐπιστήμη, ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ συσχετισθεῖ μὲ τὴν Πολιτική. Διότι ὁ ἀγαπῶν τὸν συνάνθρωπό του μεριμνᾶ γιὰ τὸν συνάνθρωπό του, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι αὐτὸς ὡς πρὸς τὶς πεποιθήσεις του. Ἐκεῖνο ποὺ ἀπασχολεῖ τὸν Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ στὰ ἰδεολογικὰ θέματα εἶναι πρῶτα- πρῶτα τὸ ἐὰν ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν ἐλευθερία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της, ποὺ εἶναι τὸ νὰ θεραπεύει τοὺς ἀρρώστους Της.
Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ τὴν ἔχει αὐτὴν τὴν ἐλευθερία. Ἐκείνη λοιπὸν ἡ ἰδεολογία ποὺ ἐμποδίζει τὴν Ἐκκλησία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της εἴτε αὐτὴ λέγεται ἄθεος Μαρξισμὸς εἴτε δεξιὰ Μασονία, γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι τὸ ἴδιο πράγμα. Εἶναι ἐχθρός Της καὶ ὀφείλει ἐξ ἴσου νὰ ἀμυνθεῖ. Συμβαίνει σήμερα νὰ ἔχουμε ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τοὺς Δεξιούς, ποὺ κατευθύνονται ἀπὸ τοὺς Μασόνους, καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τοὺς....
Ἀριστερούς, ποὺ κατευθύνονται ἀπὸ τὴν Μόσχα, ἡ ὁποία ἐπίσημα τουλάχιστον ἀνέχεται σήμερα τὴν θρησκεία, ἀλλὰ ἐπιτρέπει ἀνέντιμη προπαγάνδα ἐναντίον της. Πῶς π.χ. ἡ παλαιὰ μητρόπολις τοῦ Λένινγκραντ, ἡ μητρόπολις τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας ἔγινε μουσεῖο ἀθεΐας; Αὐτὸς δυστυχῶς εἶναι ὁ κομμουνισμὸς στὴν πράξη. Δὲν εἶναι βέβαια ὑποχρεωμένος ὁ κομμουνισμὸς νὰ ἐφαρμοσθεῖ ἔτσι, ὅμως στὴν πράξη ἐφαρμόζεται πάντα εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, ὅταν ἀντιμετωπίζει ἀνέντιμο ἀγώνα ἐναντίον της, εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ ἀμυνθεῖ.
Λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὰ προηγούμενα, εἶναι ὑποχρεωμένη ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑποστηρίξει κάποια συγκεκριμένη ἰδεολογία; Ὄχι βέβαια. Ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη ὀφείλει νὰ ὑποστήριξη ὁποιοδήποτε πολιτικὸ κόμμα ἐνδιαφερθεῖ γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ λαοῦ σωματικὴ καὶ ψυχική. Ὁ γιατρὸς ὡς γιατρὸς εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἔχει ἰατρικὰ κριτήρια στὴν περίπτωση αὐτή.
Ὅποτε ἔχομε μία ἐπιστήμη, ποὺ λέγεται Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ συσχετισθεῖ μὲ τὴν Πολιτική. Διότι ὁ ἀγαπῶν τὸν συνάνθρωπό του μεριμνᾶ γιὰ τὸν συνάνθρωπό του, ὁποιοσδήποτε καὶ ἂν εἶναι αὐτὸς ὡς πρὸς τὶς πεποιθήσεις του. Ἐκεῖνο ποὺ ἀπασχολεῖ τὸν Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ στὰ ἰδεολογικὰ θέματα εἶναι πρῶτα- πρῶτα τὸ ἐὰν ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν ἐλευθερία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της, ποὺ εἶναι τὸ νὰ θεραπεύει τοὺς ἀρρώστους Της.
Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ τὴν ἔχει αὐτὴν τὴν ἐλευθερία. Ἐκείνη λοιπὸν ἡ ἰδεολογία ποὺ ἐμποδίζει τὴν Ἐκκλησία νὰ κάνει τὸ ἔργο Της εἴτε αὐτὴ λέγεται ἄθεος Μαρξισμὸς εἴτε δεξιὰ Μασονία, γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι τὸ ἴδιο πράγμα. Εἶναι ἐχθρός Της καὶ ὀφείλει ἐξ ἴσου νὰ ἀμυνθεῖ. Συμβαίνει σήμερα νὰ ἔχουμε ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τοὺς Δεξιούς, ποὺ κατευθύνονται ἀπὸ τοὺς Μασόνους, καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος τοὺς....
Ἀριστερούς, ποὺ κατευθύνονται ἀπὸ τὴν Μόσχα, ἡ ὁποία ἐπίσημα τουλάχιστον ἀνέχεται σήμερα τὴν θρησκεία, ἀλλὰ ἐπιτρέπει ἀνέντιμη προπαγάνδα ἐναντίον της. Πῶς π.χ. ἡ παλαιὰ μητρόπολις τοῦ Λένινγκραντ, ἡ μητρόπολις τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας ἔγινε μουσεῖο ἀθεΐας; Αὐτὸς δυστυχῶς εἶναι ὁ κομμουνισμὸς στὴν πράξη. Δὲν εἶναι βέβαια ὑποχρεωμένος ὁ κομμουνισμὸς νὰ ἐφαρμοσθεῖ ἔτσι, ὅμως στὴν πράξη ἐφαρμόζεται πάντα εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, ὅταν ἀντιμετωπίζει ἀνέντιμο ἀγώνα ἐναντίον της, εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ ἀμυνθεῖ.
Λοιπόν, σύμφωνα μὲ τὰ προηγούμενα, εἶναι ὑποχρεωμένη ἡ Ἐκκλησία νὰ ὑποστηρίξει κάποια συγκεκριμένη ἰδεολογία; Ὄχι βέβαια. Ἡ ἰατρικὴ ἐπιστήμη ὀφείλει νὰ ὑποστήριξη ὁποιοδήποτε πολιτικὸ κόμμα ἐνδιαφερθεῖ γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ λαοῦ σωματικὴ καὶ ψυχική. Ὁ γιατρὸς ὡς γιατρὸς εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἔχει ἰατρικὰ κριτήρια στὴν περίπτωση αὐτή.
Σημείωση: τὸ βιβλίο γράφτηκε ἐνῶ ὑπῆρχε ἀκόμα ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωση
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2013/01/blog-post_7948.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου