Σελίδες

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ





ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.

Σάββατο 1 Ιουνίου 2019

Ἡ Μονή Συχαστρία στή Ρουμανία εἶναι μία μυστική κλήση. Ἄν τή γνωρίσεις μία φορά, γίνεσαι ἕνα μαζί της καί θές νά τήν ἐπισκέπτεσαι συνέχεια!

 

                               Ο π. Κλεόπας με τον π. Βικτωρίνο στη Μονή Συχαστρία

Από το βιβλίο: Ο Γέροντας Παΐσιος Ολάρου, Πνευματικός του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε

"Χωρίς να αδικούμε την παρουσία και τον ρόλο άλλων Μοναστηριών, που το καθένα έχει τη δική του συμβολή, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο γνωστή, επιθυμούμε να εκφράσουμε τώρα μερικές σκέψεις για τη Μονή Συχαστρία, η οποία από πολλές πλευρές, αν μας είναι επιτρεπτό να πούμε, είναι η ναυαρχίδα της Εκκλησίας μας. 
 
Στα χρόνια αυτά, δηλ. το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, η Συχαστρία απέκτησε αξιοσημείωτη θέση στη χώρα μας, με τους ειδικούς γνωστούς όρους, με τους οποίους η Μονή Νεάμτς την κατοχύρωσε κατά τον καιρό του οσίου Παϊσίου Βελιτσικόβσκυ. 
 
Γιατί; Ίσως για να διατηρήσει την τάξη της αδιάλειπτης προσευχής, ίσως για ν’ αναδείξει την πλειάδα των μεγάλων Πνευματικών, ή ακόμη και για να μεταδώσει την ασκητική ενθουσιαστική πνοή, η οποία εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρη την αδελφότητα της Μονής. Ασφαλώς και χάρη στο ένδοξο παρελθόν της, κατά το οποίο αναδείχθηκαν σπουδαίες μοναχικές προσωπικότητες.
Η Συχαστρία είναι μια μυστική κλήση. Αν τη γνωρίσεις μια φορά, γίνεσαι ένα μαζί της. Διότι Συχαστρία δεν είναι μόνο ο ομώνυμος εδαφικός της χώρος. 
Περισσότερο σημαίνει και το πλήθος των πιστών που την επισκέπτονται τακτικά ή έκτακτα. 
Σημαίνει και τους μοναχούς της, που ασκούνται εκεί ως «εξόριστοι» από τις διάφορες εξουσίες του κόσμου. 
Αν κάποιος αξιώνεται να την επισκέπτεται, έστω μια φορά τον χρόνο, γεννιέται μέσα του μια άσβεστη επιθυμία να την επισκέπτεται συχνότερα. Αυτός που επισκέπτεται τη Συχαστρία νοιώθει ότι είναι ευτυχέστερος των άλλων.
Οι πατέρες της Συχαστρίας κάνουν το έργο τους με πολλή ευλάβεια και ταπείνωση, χωρίς να διεκδικούν διορατικά χαρίσματα, χωρίς να κοινολογούν στους άλλους τ’ αμαρτήματα των Χριστιανών, χωρίς να προβάλλουν κάποια ευτελή οράματα ή έκτακτες εμπνεύσεις διδασκαλικών λόγων. 
Η πορεία τους είναι ευθεία, βασιλική, γεμάτη από καλά αισθήματα, από ταπείνωση, προσευχή, από σκληρή άσκηση και συμμετοχή με αγάπη στους αγώνες των πνευματικών τους παιδιών.
Είναι, νομίζω, δύσκολο να εξηγήσω όλα αυτά σ’ εκείνον που δεν πέρασε απ’ εκεί και δεν αισθάνθηκε τον παράδεισο να κατεβαίνει από το επιτραχήλιο του π. Παϊσίου. Σ’ αυτόν που δεν άκουσε τον λόγο του π. Κλεόπα και σ’ αυτόν που δεν είδε τον π. Ιωήλ να εξομολογεί.
Ακόμη και όλοι σχεδόν οι ξένοι, που έρχονται εκεί, εκτός από τις προσωπικές τους αναζητήσεις και εξομολογήσεις, ενδιαφέρονται και για τη ζωή του μοναχισμού μας. 
Ωφελούνταν από την απλή παρουσία δίπλα σ’ ένα Γέροντα, και συγκεκριμένα κοντά στον π. Κλεόπα, πριν ακόμη να τους μεταφράσουμε τα λόγια του. Ακουόμενος ο λόγος από το στόμα των Πατέρων και διανθισμένος με τα άνθη της καθαρής προσευχής έχει μια ιδιαίτερη δύναμη που δεν μπορεί βέβαια να μεταφερθεί εδώ γραπτώς. Είναι χρυσός…
Τα κελιά των διακεκριμένων αυτών Πατέρων τα γνώριζαν οι άνθρωποι· κοίταζαν αν οι πόρτες τους είναι ανοικτές για να εξομολογηθούν και να τους συμβουλευθούν. 
Προπαντός αυτοί που περίμεναν με υπομονή, ήσαν απλοί άνθρωποι από χωριά και κωμοπόλεις της πατρίδας μας. Με την ίδια απλότητα αναμιγνύονταν ανάμεσά τους και μερικοί διανοούμενοι. 
Κανείς δεν προσπαθούσε εκεί να προβληθεί. Επικρατούσε ένα πνεύμα μεγάλης αδελφοσύνης. Υπήρχε σε όλους η ίδια ανάγκη να πάρουν κατευθύνσεις, να παρηγορηθούν, να ευθυγραμμισθούν στη ζωή του Χριστού μας… 
Κανείς και τίποτε δεν μπορούσε να σταματήσει όλους αυτούς να φθάσουν μέχρι εκεί, διότι επιθυμούσαν με πολύ ζήλο αυτή την ιερή συνάντηση. Επιπλέον ήσαν και οι νυκτερινές Ακολουθίες με τη μυστικότητά τους, με τη δική τους πνευματική δύναμη, με την ανακαινιστική ωφέλειά τους…
Οποιοσδήποτε έρχεται στη Συχαστρία απολαμβάνει, εκτός από την παραδοσιακή εκκλησιαστική τάξη, ένα τόπο να κοιμηθεί και μια γαβάθα φαγητό, το οποίο, έστω και άνοστο ή λίγο να είναι, όμως είναι καλύτερο από οποιοδήποτε άλλο. 

Όταν στις εορτές και πανηγύρεις αυτοί που έρχονται είναι πάρα πολλοί και ξεπερνιούνται οι υπάρχουσες δυνατότητες φιλοξενίας, στέκονται εκεί χωρίς στενοχώρια. 
Κοιμούνται δύο και τρεις στο ίδιο κρεβάτι, άλλοι κοιμούνται κάτω στα δάπεδα, μέσα στην τραπεζαρία, επάνω στα χόρτα και όπου μπορούν.
Έχει πράγματι η Συχαστρία αρκετά ησυχαστήρια και κελλιά στον περίγυρό της, στα οποία οι πατέρες, κουρασμένοι από τον χείμαρρο των προσκυνητών, αποτραβιούνται ενίοτε, όπως στην περιοχή Στάνα, Πρισάκα, στον κήπο με τα βάτα και τις φράουλες και στο μικρό παρεκκλησάκι. 
Έχει ακόμη κι ένα άλλο μόνιμο αναχωρητικό τόπο, το Κοιμητήριο, που είναι από μόνο του ένα χρονικό… Και δεν μπορεί ακόμη να είναι η Συχαστρία χωρισμένη από τη Σύχλα, τη Σκήτη που βρίσκεται ψηλότερα μέσα στο δάσος, που είναι κι αυτός ένας τόπος κατεξοχήν ησυχαστικός και συναρπαστικός, με την ξύλινη εκκλησία στο κέντρο, με την πέτρινη σπηλιά της Οσίας Θεοδώρας, με το καλυβάκι κάτω από την πλαγιά, όπου επί πολλά χρόνια κατοικούσε ο π. Παΐσιος, εξομολογώντας τους Χριστιανούς και προσευχόμενος γι’ αυτούς.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τη Συχαστρία χωρίς να μνημονεύσουμε και τον ηγούμενό της, τον π. Βικτωρίνο, που είναι τόσο φιλόξενος και καταδεκτικός… 
Αυτός γνώριζε από παλιά να «κρατά τις πλάτες», να στέκεται μπροστά σαν μια προστατευτική ασπίδα, να εκτίθεται σε κάθε κίνδυνο, να τραυματίζεται… Τα υπέμεινε όλα με θαυμαστή υπομονή και για την ψυχική ωφέλεια της αδελφότητάς του.

Σίγουρα τα όσα μέχρι εδώ γράψαμε είναι το ορατό μέρος της Μονής. Η Συχαστρία δεν είναι μόνο ένας επίγειος παράδεισος. Διεξήχθησαν εκεί σκληρές μάχες, διότι ακριβώς η επιθυμία της αγιότητας υπήρξε πιο έντονη και η έφοδος του διαβόλου ήταν επίσης ισχυρή. 
Μόνο αυτοί που ζουν καθημερινά εκεί, σ’ αυτή τη μοναστική κοινότητα, γνωρίζουν καλύτερα από ποιους πειρασμούς πολεμήθηκαν και από ποιες επιθέσεις και πτώσεις δοκιμάστηκαν… 
Ασφαλώς υπήρχαν και μερικοί άλλοι, που δυστυχώς δεν κατανόησαν την πραγματικότητα αυτής της μάχης, δεν έμαθαν να πολεμούν, σκανδαλίστηκαν…
Αυτό που παραμένει σπουδαίο γεγονός για εμάς είναι ότι η Μονή εξήλθε νικήτρια, διότι κατόρθωσε να διατηρήσει την πίστη και την εν Χριστώ ζωή με ακρίβεια. 
Οι τόποι της Μονής Συχαστρίας είναι αγιασμένοι από τα λείψανα των Αγίων της, ευλογημένοι από τις προσευχές των μοναχών της και ποτισμένοι με τα δάκρυά τους".
 
Από το βιβλίο: π. Κων. Κόμαν, Αρχιμ. π. Ιωαννικίου Μπάλαν, Ο Γέροντας Παΐσιος Ολάρου, Πνευματικός του Γέροντος Κλεόπα Ηλίε (1897-1990). Μετάφραση-επιμέλεια υπό αδελφών Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους. Άγιον Όρος 1990.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .
Home of the Greek Bible