Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Προκαλοῦν θλίψη τὰ ἐπιχειρήματα ποὺ προβάλλουν ὅσοι ἔχουν ἀναλάβει τὴν ὑποστήριξη τῆς ἐνεργείας τοῦ κ. Βαρθολομαίου στὸ Οὐκρανικὸ ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα.
Ἐπικαλοῦνται τὰ γεγονότα τοῦ ...988 καὶ τοῦ 1589, καὶ δὲν ἐξετάζουν τὰ ὅσα συνέβησαν πρὸ ὀλίγων ἐτῶν. Ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ Οὐκρανία πάντα ἦταν στὴν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου (...) , ἀγνοώντας ὅτι οἱ Οὐκρανοὶ εἶναι οἱ Ρῶσοι ἀκρίτες, ποὺ εἶχαν τὴν ἀτυχία δυτικὰ νὰ γειτονεύουν μὲ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Πολωνία καὶ ὅτι χωρὶς καμία ἀντίδραση ἀπὸ τὸ Φανάρι ἀπὸ τὸ 1686 ἦταν μέρος τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας. Ἐπίσης ἀναφέρουν Ἱεροὺς Κανόνες, ποὺ οὐδεμία σχέση ἔχουν μὲ τὴν ἐκ μέρους τοῦ κ. Βαρθολομαίου ἀναγνώριση τῶν σχισματικῶν καὶ τὴν μὲ μὴ κανονικὴ χειροτονία κληρικῶν τῆς Οὐκρανίας....
Οἰ προπαγανδιστὲς τοῦ Φαναρίου ἀνατρέχουν σὲ γεγονότα πρὶν ἀπὸ 1031 καὶ πρὶν ἀπὸ...
430 χρόνια (!!!) καὶ ἀγνοοῦν ἢ ρίχνουν στὴν λήθη τὰ γεγονότα ποὺ συνέβησαν τὸ 2008, πρὶν δηλαδὴ μόλις ἕντεκα χρόνια μὲ τὸν σημερινὸ Πατριάρχη.
Τὸν Ἰούλιο τῆς χρονιᾶς αὐτῆς ἑορτάστηκαν στὸ Κίεβο, πρωτεύουσα τῆς Οὐκρανίας, τὰ 1020 χρόνια ἀπὸ τὸν ἐκχριστιανισμὸ τῶν Ρῶς. Τὰ 1000 χρόνια (1988) δὲν ἑορτάστηκαν, διότι ἀκόμη δὲν εἶχε καταρρεύσει τὸ κομμουνιστικὸ καθεστώς. Ὁ πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας τὸ 2008 Βίκτορ Γιούσενκο (περισσότερο ἐθνικιστὴς καὶ δυτικόφιλος ἀπὸ τὸν Ποροσένκο τοῦ 2018) ἐπεχείρησε τότε νὰ ἀναγνωρισθοῦν ντὲ φάκτο οἱ ἐθνικιστὲς σχισματικοί τῆς Οὐκρανίας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος προσεκλήθη στὸ Κίεβο νὰ προστεῖ τῶν ἑορτασμῶν καὶ δέχθηκε τὴν πρόσκληση.
Τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἀντέδρασε τότε ἔντονα. Πίστευε ὅτι ἡ ἐκ μέρους τοῦ προέδρου Γιούσενκο πρόσκληση τοῦ κ. Βαρθολομαίου ἦταν γιὰ νὰ μὴν ἡγηθεῖ ὁ Μόσχας τῶν ἑορτασμῶν, ἀλλὰ ὁ Κωνσταντινουπόλεως. Ἐπίσης ἐπεσήμαναν τὸν κίνδυνο σχίσματος ἂν μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη συλλειτουργοῦσαν καὶ οἱ σχισματικοί.
Σύμφωνα μὲ τὸ ρεπορτὰζ τοῦ σημερινοῦ ὑπευθύνου τοῦ Γραφείου Τύπου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Νίκου Παπαχρήστου στὴν «Καθημερινὴ» (Κυριακὴ 27 Ἰουλίου 2008, σελὶς 4) ὁ κ. Βαρθολομαῖος σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν τότε Πατριάρχη Μόσχας Ἀλέξιο «χαρακτήρισε προσβλητικούς τούς ἰσχυρισμοὺς του (Σημ.γρ. ὅτι ἔχει συμμαχήσει μὲ τοὺς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας) καὶ ἔκανε λόγο γιά “βεβιασμένες κρίσεις ἢ ἀπειλᾶς ἐπὶ τῇ βάσει ἀκρίτων σπερμολογιῶν, αἱ ὁποῖαι δὲν ἐκφράζουν τὴν πάντοτε ὑπεύθυνον θέσιν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας”. Κάλεσε δὲ τὸν κ. Ἀλέξιο νὰ συλλειτουργήσουν στὸ Κίεβο προκειμένου νὰ καταδείξουν τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἐπανέλαβε πὼς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὡς θεματοφύλακας τῆς κανονικῆς τάξης, συμπαρίσταται στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας». (Σημ. Ἡ ὑπογράμμιση τοῦ γράφοντος). Ἐπισημαίνεται ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος χαρακτήρισε τότε «σπερμολογίες» τὰ περὶ συμμαχίας του μὲ τοὺς Οὐκρανοὺς σχισματικούς!...
Στὸ ἴδιο φύλλο τῆς ἐφημερίδας «Καθημερινή», τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2008, καὶ στὴν ἴδια σελίδα ὁ ἀνταποκριτής της στὴν Μόσχα ἀναφέρει μεταξὺ ἄλλων: «Ἀξιόπιστοι κύκλοι τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μὲ τοὺς ὁποίους συνομίλησε ἡ “Κ” ὑποστήριζαν πὼς μὲ τὴν “παράνομη” παρουσία του στὶς ἐκδηλώσεις στὸ Κίεβο ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης βοηθάει τὸ σχέδιο ποὺ ἀπὸ κοινοῦ ἔχουν θέσει οἱ ΗΠΑ καὶ ὁ Οὐκρανὸς πρόεδρος Βίκτορ Γιουσένκο γιὰ τὴν ἀποκοπὴ τῆς Οὐκρανικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας. Ἂν αὐτὸ συμβεῖ τότε θὰ ἔχει ἐπιτευχθεῖ τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ στόχου, μὲ ἀποτέλεσμα στὴν συνέχεια ὁ δρόμος γιὰ ὁριστικὸ ξερίζωμα κάθε πνευματικῆς καὶ πολιτισμικῆς σχέσης μεταξὺ Οὐκρανίας καὶ Ρωσίας νὰ ἀνοίξει διάπλατα». Ἐπαναλαμβάνεται ὅτι αὐτὰ γράφονται τὸ 2008...
Στὸ ἴδιο φύλλο τῆς “Κ”, τοῦ 2008, ὁ ὑποστηρίζων μετὰ πάθους τὰ δίκαια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κ. Ἄρ. Πανώτης σὲ ἄρθρο του ἀφοῦ ἀναφέρει τὰ γνωστὰ ἱστορικὰ ἐπιχειρήματα, ποὺ καὶ σήμερα ἀναμασῶνται ἀπὸ τοὺς πατριαρχικοὺς κονδυλοφόρους, σημειώνει: «Ἡ Μητέρα ποὺ γέννησε ἐν Χριστῷ τὸν λαὸ τοῦ Κιέβου εἶναι ἡ μόνη ποὺ ἐκ τῶν ἱερῶν κανόνων “δύναται” νὰ θεραπεύσει τὸν ἐπιζήμιο “ἐκκλησιαστικὸ διχασμό” μέ μία Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο». Προσοχή στὸ «δύναται» καὶ στὸ ὅτι γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ ὁ ἐκκλησιαστικὸς διχασμὸς ἀπαιτεῖται Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος. Αὐτὴν ἀκριβῶς ζητοῦν ὅλοι οἱ ἀξιοπρεπεῖς καὶ ὑπεύθυνοι Πρωθιεράρχες καὶ ἀπορρίπτει ὁ κ. Βαρθολομαῖος. Καί Τήν ζητᾶνε ὄχι γιατί τὸν ἐχθρεύονται, ἀλλὰ ἐπειδὴ πιστεύουν ὅτι εἶναι ἡ μόνη λύση πρὸς ἀποφυγὴ τοῦ σχίσματος.
Ἀπὸ τὸ Συλλείτουργο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Ἀλεξίου, τὸν Ἰούλιο τοῦ 2008 στὸ Κίεβο, ὁ πρῶτος κέρδισε ἀπὸ τὸν δεύτερο τὸ ὅτι ἀναγνώρισε τὰ πρεσβεία τιμῆς ποὺ κατέχει καὶ τὸ ὅτι δέχθηκε νὰ συμμετάσχει στοὺς ἑορτασμοὺς τοῦ Κιέβου, παρὰ τὶς ἐνστάσεις ποὺ εἶχε προβάλλει, ἀφοῦ ἤθελε ἐκεῖνος νὰ προστεῖ, γιὰ νὰ ὑπογραμμίσει τοὺς ἀδελφικοὺς δεσμοὺς αἵματος καὶ ἐκκλησιαστικοῦ πνεύματος ποὺ συνδέουν Οὐκρανοὺς καὶ Ρώσους. Ὁ Μόσχας ἀπὸ τὴν πλευρὰ του κέρδισε τὸ ὅτι ὁ κ. Βαρθολομαῖος στὸ Συλλείτουργο ἀναγνώρισε μὲ κάθε ἐπισημότητα τὸν ἀνήκοντα στὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τότε Μητροπολίτη Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας Βλαδίμηρο, τὸ ὄτι δεν δέχθηκε νὰ συμμετάσχουν στὶς λατρευτικὲς ἐκδηλώσεις οἱ σχισματικοὶ καὶ τὸ ὅτι ἔτσι δέχθηκε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας εἶναι ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Μόσχας.
Μέσα σὲ ἕντεκα χρόνια ὅλα αὐτά, ποὺ εἶχε δεχθεῖ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὁ ἴδιος τὰ ἀνέτρεψε καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει περιπέσει στὸν ἰσχυρότατο κλύδωνα τοῦ σχίσματος. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα, ποὺ λέγονται, γράφονται ἢ πράττονται, εἶναι ἐκ περισσοῦ.-
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2019/10/2008.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου