Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής Αθανάσιος Αβραμίδης
«Ελάβομεν την ακόλουθον επιστολήν δια το θέμα της Θείας Κοινωνίας και τους κινδύνους μεταδόσεως ασθενειών.
Κύριε διευθυντά, εις απάντησιν επί ερωτήσεως εις την Βουλήν σχετικά με τη Θεία Κοινωνία και τους κινδύνους μεταδόσεως ασθενειών, υποβάλλονται τα ακόλουθα προς ενημέρωσιν του αναγνωστικού σας κοινού. Εις την Βουλήν των Ελλήνων κατετέθη ερώτησις από τον βουλευτή κ. Αγοράστη, με την οποία πρώτα καταφέρεται για το «θλιβερό και απαράδεκτο φαινόμενο»(το «κουταλάκι»), εννοεί την αγία λαβίδα της Θείας Μεταλήψεως, «να μπαίνει στο σώμα γέροντα ή γερόντισσας 80-90 ετών με σάπια δόντια και στη συνέχεια στο τρυφερό στοματάκι του βρέφους των 6 μηνών ή του νηπίου 2-3 ετών. Γεγονός που προκαλεί αποστροφήν, προβληματισμόν, και ανησυχία για μεθόδους αναχρονιστικές και επικίνδυνες στη σύγχρονη κοινωνία και δημόσια υγεία»(το παίρνει αυτούσιο από τους λόγους του κ. βουλευτού). Ύστερα δε ερωτά, αν αυτό τελεί υπό την έγκρισιν του Υπουργείου και ποιες είναι οι απόψεις των ιατρικών συλλόγων, και κυρίως του ιατρικού συλλόγου της Αθήνας.
Προφανώς ο ερωτών βουλευτής δεν γνωρίζει ότι το θέμα αυτό είναι παμπάλαιο και ότι επ’αυτού κατά καιρούς έχουν λάβει θέση οι πάντες. Πρόκειται δε για ένα θέμα πίστεως κατ’ εξοχήν. Και ελάχιστα ιατρικόν· διότι είναι θέμα επενέργειας υπερφυσικών, πνευματικών δυνάμεων, οι οποίες βρίσκονται πέρα από το πεδίον ερεύνης και τις δυνατότητες της επιστήμης. Ο πιστός προσέρχεται για να κοινωνήσει, μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης. Πίστεως σε Εκείνον που είπε: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ» και είναι πεπεισμένος ότι μεταλαμβάνει σώμα και αίμα Χριστού. Προσέρχεται δε με συντριβή καρδιάς στο άγιο ποτήριο, στο ποτήριο της ζωής, ίνα λάβει Χριστόν, Σωτήρα και Ζωή από την πηγή της Ζωής, όχι δε θάνατον. Στο όνομα της πίστεώς του και στην αξιοπιστία του Θεού Του του είναι αδιανόητο ότι ο Παντοδύναμος Θεός, ο Οποίος αγάπη εστί και από αγάπη δια τον άνθρωπον ανέβηκε στον σταυρόν, θα επέτρεπε ποτέ να μεταδοθεί στον μεταλαμβάνοντα μία οποιαδήποτε αρρώστια με το ίδιο Του το Σώμα και με το δικό Του το αίμα, όταν με αυτά τον αγιάζει.
Επομένως για τον πιστό πρόβλημα δεν υπάρχει. Εκείνοι όμως οι οποίοι αμφιβάλλουν ή φοβούνται μην πάρουν κάποια αρρώστια με τη Θεία Κοινωνία, όσοι δεν πιστεύουν στην ουσία της Θείας Κοινωνίας, αυτοί που δεν έχουν λόγο να μεταλάβουν και είναι δικαίωμά τους, να απέχουν. Ας αφήσουν όμως τους άλλους ήσυχους. Είναι μάλιστα παρατηρημένο ότι οι μη πιστεύοντες είναι κυρίως εκείνοι οι οποίοι περισσότερο ομιλούν από τους κινδύνους από τη Θεία Κοινωνία. Όπως και το ότι κόπτονται(από τους λόγους του κ. βουλευτή) «για το καλό των πιστών». Εξ εκείνων οι οποίοι ασκούν πολεμικήν εναντίνον των πιστών.
Πάντως ιατρικώς δεν υπάρχει ούτε μία βεβαιωμένη περίπτωσις απλού πιστού στον οποίον να έχει μεταδοθεί αρρώστια με τη Θεία Μετάληψη. Ούτε και ιερέως, ο οποίος μάλιστα μετά την κοινωνία των πιστών κάνει την «κατάλυση»(όταν καταλύουμε το άγιο ποτήριο δηλαδή) και καταπίνει όλα τα υπόλοιπα της Θείας Κοινωνίας μέχρι τρυγός (μέχρι τον πάτο του αγίου ποτηρίου, αυτό θα πει), μαζί με ό,τι από το στόμα του κάθε μεταλαμβάνοντος δια της Αγίας Λαβίδας κατέληξε στο Άγιο Ποτήριο. Ούτε ακόμη και τότε που έβραζε η φυματίωση, εθέριζε η σύφιλη και η λέπρα ήτανε ευρύτατα διαδεδομένη. Τα ίδια προφανώς θα ίσχυαν αν ετίθετο θέμα και για το AIDS. Δεδομένα τα οποία να οδηγούν την ιατρική σε παρέμβαση δεν υπάρχουν. Σε θέματα πίστεως άλλωστε, όταν μάλιστα πρόκειται για τα μυστήρια της χριστιανικής πίστεως δεν είναι ευχερές να υπεισέλθει η Ιατρική, διότι τα μυστήρια τελούνται με την επενέργεια πνευματικών δυνάμεων, οι οποίες είναι εκτός του πεδίου των δυνατοτήτων της επιστήμης, άρα και της Ιατρικής.
Επομένως, το θέμα παραμένει στις αρμοδιότητες της Εκκλησίας να επιλέγει τους τρόπους με τους οποίους θα διεκπεραιώσει την αποστολή της. Σύγκρουση μεταξύ επιστήμης και Εκκλησίας δεν υπάρχει παρά μόνο στους έχοντες τρικυμία εν κρανίω, εφόσον αμφότερες εξυπηρετούν την αλήθεια, οπωσδήποτε δε κινούνται επί διαφορετικής βάσεως και σε διαφορετικά επίπεδα. Χρειάζεται βεβαίως επίγνωση των ορίων εκάστης και αλληλοσεβασμός στην τήρηση των αποστάσεων εκατέρωθεν».
--
πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου