Εδω ο Αββας Ησαΐας αναφερεται στον δειλο ως προς την υγεία.
Ο ανθρωπος επειδη είναι χους, πασχει απο αρρωστιες σωματικες, ψυχικές,πνευματικες. Το σωμα μας ειναι ευολισθο σε καθε αμαρτία, επιρρεπές σε καθε αρρώστια κ η ψυχη μας ομοιως. Μας θιγει κάποιος; Ευθύς μας καταλαμβάνει ο εγωισμός. Μας πικραινει; Στενοχωρουμεθα. Τι ειναι όλα αυτά; Αρρώστιες ειναι. Η ζηλεια δεν ειναι αρρώστια της ψυχής; Η κενοδοξια επίσης; Ολα τα παθη μας ειναι αρρωστιες. Ο άνθρωπος γενικως ειναι αρρωστος. Γι αυτό και ο Χριστός ονομάζεται Ιατρός των ψυχων κ των σωμάτων.
Αρρωσταίνουμε διοτι αμαρτανουμε εκόντες άκοντες. Για τον λογο αυτο ο Αββας Ησαΐας λεγει: Μην φοβασαι ποτε την αρρώστια. Μην φοβασαι οτι θα αρρωστησεις. Μην σε νοιαζει αν είσαι άρρωστος.
Ο άρρωστος μπορει να γινει αποστολος του Θεού, σκεύος εκλογής,ενω ο υγιης κατα κανονα είναι σκληρός,αναλγητος,ανελεημων,δεν μπορει να πλατυνει την καρδιά του. Γι αυτο και οι ασθενείς ανθρωποι συνήθως είναι γλυκείς,στοργικοι,δειχνουν συμπάθεια προς τους άλλους,εχουν δυνατότητα να παρακαλεσουν γον Θεό.
Μην φοβασαι λοιπον τις αρρώστιες. Επαθες ελκος; Επαθες γαστρομαργια; Μην φοβασαι δεν παθαίνεις τιποτε. Εαν εχασες λιγο αιμα,θα φας τρια πορτοκαλια κ θα εισαι ενταξει. Προσβλήθηκαν τα μάτια σου κ εχασες το φως σου; Δεν ειναι τιποτε. Θα σε φωτιζει ο Θεός τώρα. Εχεις καρκινο; Τωρα μετρώνται πιο ευκολα οι μερες σου κ μπορεις να ετοιμασθεις κ να πας γρηγορότερα στον ουρανό.
Οτι κι αν εχεις σε ολη σου την υπόσταση, κι αν ακόμη αμαρτησες, κι αν εχεις ασθένειες στο σώμα κ στην ψυχή,μην ανησυχείς,μην αγκομαχας με την σκεψη, τι φαρμακα να παρω, να κανω ή να μην κανω εγχσιρηση, μηπως ειναι επικίνδυνη. Ό,τι θελεις κάνε, μονο να μεινεις ηρεμος. Προ παντων μη φοβάσαι μη τυχόν αρρωστησεις. Οποιος φοβάται την σωματικη ασθενειαν δεν μπορεί να φτάσει στο κατα φύσιν του Χριστού·παραμενει στο παρα φυσιν.
Μικροψυχία ειναι δειλία,το τρομερό αυτό πάθος που εξαρθρωνει τον ανθρωπο. Οποιος ειναι δειλος δεν μπορει να κανει τιποτε.
Αν ομως κάποιος αγαπά τον Θεό κ ειναι κ δειλός; Αν εισαι δειλος,λεγει, τοτε προσπεσε εις τον Θεον εν παντί κόπω, δυνατός εστιν ο Θεός αναπαυσαι. Πεσε στα γόνατα,ταπεινωσου, προσκύνησε τον Θεόν κ πες του: Θεέ μου φοβάμαι μηπως αρρωστησω ή φοβάμαι που αρρωστησα, κ χυσε δάκρυα. Κανε οτι μπορεις για να σε λυπηθεί ο Θεός. Ειναι ο μονος που μπορει να σε αναπαύσει.
Η δειλία είναι απόρροια της θεοποιήσεως του εαυτού μας,της επιθυμίας μας να επιμηκύνουμε την ζωή μας,κ η ζωη μας να είναι πλατυσμος, να μην πονάμε,να μην στενοχωρουμεθα,να μην βρεθούμε στην δυσκολη θεση να μας περιποιηθούν οι άλλοι.
Γερων Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετριτης.
Ερμηνεία στον Αββα Ησαΐα
https://antonisparas.blogspot.com/2020/08/blog-post_56.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου