Κάποιος πατέρας πήρε τον μικρό γιό του και πήγαιναν στην αγορά. Και πέρασαν από ένα μέρος που υπήρχαν εικόνες, μεταξύ των οποίων υπήρχε και μία, που παρουσίαζε τον Χριστό να βρίσκεται έξω από ένα σπίτι και να κρούει την πόρτα...
Ρώτησε ο μικρός
- Μπαμπά, ποιός είναι Αυτός που χτυπάει την πόρτα;
- Είναι ο Χριστός παιδί μου, που χτυπάει την πόρτα...
Πήγαν στην αγορά και μετά από μία ώρα, ξαναπέρασαν από εκεί.
- Κοίτα μπαμπά, ακόμα να Του ανοίξουν του Χριστού...
- Θα έχουν δουλειά μέσα στο σπίτι παιδί μου και δεν ακούνε που τους χτυπάει ο Χριστός απ' έξω...
Πράγματι, ο Θεός χτυπά τη θύρα της καρδιάς κάθε ανθρώπου με διάφορα περιστατικά (αρρώστιες, θλίψεις, πολέμους κ.ά).
Είναι στο χέρι του ανθρώπου, να Του ανοίξει, να Τον ρωτήσει και να Τον ζητήσει βοήθεια..
Ο Θεός κανέναν δεν εκβιάζει και εάν εμείς δεν θέλουμε, δεν εισέρχεται στην καρδιά μας, γιατί ο Χριστός δεν παραβιάζει το αυτεξούσιο του ανθρώπου.
Οι περισσότεροι εξ ημών δεν ανοίγουμε στον Χριστό, την πόρτα της καρδιάς για να μπει μέσα μας, διότι η παρουσία Του, ελέγχει την αμαρτωλή ζωή μας.. Γι' αυτό μένει ο Χριστός απ' έξω.
Οι άνθρωποι που δεν θα Του ανοίξουν την πόρτα της καρδιάς τους, να γνωρίζουν, ότι δυστυχώς δεν θα τους ανοίξει και ο Χριστός την πόρτα της Βασιλείας Του και θα μείνουν έξω..
Εκείνοι όμως που θα Του ανοίξουν, θα συνδειπνήσουν με τον Χριστό δια της Θείας Κοινωνίας...
Και ο άνθρωπος που παρακάθεται στα τραπέζι του Χριστού με τον Χριστό, έχει πλέον δικαιώματα να παρακάθεται εκεί μαζί με τον Χριστό στην αιωνιότητα, διότι υπάρχει στο αίμα του, Αίμα Αναστηθέντος Χριστού και θα αναστηθεί στην κοινή Ανάσταση εις ζωή αιώνια και αθάνατη...
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου