Μαρτυρία Ιεροδιακόνου Βασιλείου Μαρουσιάκ
Ήταν 17 Μαρτίου [σαν σήμερα] 1996, μία συγκλονιστική βραδιά. Θυμάμαι έκανε πολύ κρύο, είχε δυνατό άνεμο κι έριχνε χιονόνερο. Είχαμε συγκεντρωθεί αρκετοί ιερείς, τελέσαμε την παράκληση κι έπειτα ο μητροπολίτης μας κ. Λάζαρος πήρε τα εργαλεία και ξεκίνησε το σκάψιμο του τάφου.
Έπειτα συνεχίσαμε εμείς. Ήταν τέτοια η λαχτάρα μας, που δεν νοιώθαμε το κρύο. Με πόση συγκίνηση βρήκαμε το λείψανό του [του Αγίου Λουκά του Ιατρού (1877-1961), αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας].
Και πόση έκπληξη δοκιμάσαμε σαν είδαμε ότι η καρδιά του, ο εγκέφαλος, τα μάτια του, οι πνεύμονες, το ήπαρ δεν είχαν λιώσει. Τριανταπέντε χρόνια βρισκόταν στον τάφο ο άγιος, κι ενώ περίμενε αυτά τα όργανα να έχουν πρώτα υποστεί το νόμο της φθοράς, δεν είχαν φθαρεί.
Το ήπαρ το μετέφεραν στο Ντονιέσκ. Εκεί ήταν βαριά άρρωστος ένας αρχιμανδρίτης. Περίμεναν ότι θα πεθάνει. Ακούμπησαν το ήπαρ του αγίου πάνω του και θεραπεύτηκε. Την άλλη μέρα σηκώθηκε από το κρεββάτι και πήγε να λειτουργήσει στο ναό του.
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/09/blog-post_383.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου