Την 23ην Φεβρουαρίου 2001 εκοιμήθη εν Κυρίω ό πνευματικός Πατήρ και κτίτωρ της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Μακρινού Μεγάρων, π. Δαμασκηνός Κατρακούλης.
Είχα την ιδιαιτέρα ευλογία να γνωρίζω τον π. Δαμασκηνό και την Ί. Μονή του από τεσσαράκοντα περίπου ετών.
Ένας ακόμα άγιος Γέροντας της Ορθοδοξίας μετέστη εις την Έκκλησίαν των πρωτοτόκων.
Τόσον ή Αδελφότης της Ί. Μονής, υπό την άγίαν Ηγουμένη Γερόντισσα Μακρίνα, όσον και τα πολλά πνευματικά του τέκνα, Αρχιερείς Ιερομόναχοι, Ιερείς, Διάκονοι, Μοναχοί και Μοναχές, κλαίουν δια την ορφάνια. Μας φεύγουν οι άγιοι Γέροντες και νοιώθουμε ότι μένουμε ορφανοί.
Τον π. Δαμασκηνό διέκρινε καθαρότης της καρδίας, βαθύτατη ταπείνωσις, θειος έρως, αδιάλειπτος προσευχή, πνευματική αρχοντιά. Είχε την απλότητα ενός παιδιού και συγχρόνως την αρχοντιά και ευγένεια ενός βασιλικού παραστάτου. Παριστάμενος νοερός και αδιαλείπτως ενώπιον του Παμβασιλέως Χριστου ελαμπρύνετο και εχαριτώνετο από την μορφή του γλυκύτατου Νυμφίου της ψυχής του. Πόσο ωραία νοιώθει κανείς κοντά σε τέτοιους χαριτωμένους Γέροντες!
Αν και ό π. Δαμασκηνός καθόλου δεν υστέρησε σε αρετές και χαρίσματα από τους συγχρόνους μεγάλους Γέροντας (π. Πορφύριο, π. Παΐσιο, π. Ιάκωβο, π. Επιφάνια), ό Κύριος τον έκρυψε από τους οφθαλμούς πολλών, όχι γιατί ό ίδιος θα κινδύνευε από την κενοδοξία, αλλά για να προφύλαξη την ευλογημένη Αδελφότητα των Μοναζουσών από τον περισπασμό και τίς ενοχλήσεις του πλήθους.
Καρπός της τελείας αγάπης του προς τον Θεόν ήτο ή τελεία αγάπη του προς τους ανθρώπους. Χαριτωθείς με τα υπερφυή χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, μεταξύ των οποίων και ή διάκρισης, ή υψίστη των αρετών, έγινε απλανής οδηγός πλήθους μοναχών και λαϊκών.
Οι πνευματικοί του λόγοι και τα κείμενα του μαρτυρούν για την Χάρι του Θεού πού τον αγίασε.
Ενθυμούμαι τον μακαριστό και άγιον Μητροπολίτη Αρτης Ιγνάτιο, εις τον οποίον επί πολλά έτη ό π. Δαμασκηνός εξομολογείτο, πού έλεγε: Όταν εξομολογώ τον π. Δαμασκηνόν, αγιάζομαι.
Σεπτέ Γέροντα, π. Δαμασκηνέ. Βιάστηκες να μας φυγής. Είχες την πληροφορία ότι επέτυχες την ένωσιν με την Αγία Τριάδα. Μη παύσης, ως παρρησίαν έχων, να πρεσβεύης και για μας τους περιλειπομένους.
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους
Αρχιμανδρίτης Γεώργιος
https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/02/23-2001.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου