Δέν ὑπάρχει κανόνας συγκεκριμένος πόση νηστεία θά κάνεις πρίν Κοινωνήσεις...

❈ Δέν ὑπάρχει κανόνας συγκεκριμένος πόση νηστεία θά κάνεις πρίν Κοινωνήσεις, διότι αὐτό κανονίζεται ἀπό τόν πνευματικό μας ἀνάλογα μέ τήν κράση καί τή συχνότητα πού Κοινωνᾶς. Ἕνας εἶναι ἄρρωστος. Δέν μπορεῖ νά κάνει νηστεία ὅπως ἕνας πού εἶναι σιδερένιος, πού πιάνει τήν πέτρα καί τή στίβει ἄς ποῦμε… πῶς νά τό κάνουμε; Ἐκεῖνος θά κάνει πιό πολλή νηστεία. Κατ’ ἀναλογία καί ἕνας πού Κοινωνεῖ συχνά. Λέγανε στό Ἅγιο Ὄρος, τριήμερος νηστεία ἄς ποῦμε.

Ἕνας πού Κοινωνάει κάθε μέρα, τί τριήμερο νηστεία θά κάνει δηλαδή; Δέν πρόκειται νά φάει ποτέ του, οὔτε λάδι! Ποτέ δέν πρόκειται νά φάει.. Θέλει νά Κοινωνάει ὁ ἄνθρωπος κάθε μέρα.

Ἕνας ἄνθρωπος πού Κοινωνάει κάθε μέρα δέν θά κάνει νηστεία τέτοια αὐστηρή. Θά πάρει εὐλογία νά καταλύσει ἀκόμα καί κρέας. Ἒξάλλου καί ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία μας τή διακαινήσιμο ἑβδομάδα σοῦ λέει, θά τρῶς καί θά Κοινωνᾶς. Δέν εἶναι ἡ τροφή τό ἐμπόδιο.

Ποιό εἶναι τό ἐμπόδιο; Τό ἐμπόδιο εἶναι τά πάθη, εἶναι ἡ ἀμετανοησία. Ἒσύ νά έχεις τόν πνευματικό σου καί ὅ,τι σοῦ λέει κάνε. Μετά εἶσαι καλυμμένος. Ἐννοεῖται βέβαια νά έχεις πνευματικό πού νά σέ θεραπεύει ἔτσι; Ὄχι πού νά σοῦ «χαϊδεύει» τά πάθη.

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 30 – 10 – 2010)