Νά πηγαίνουμε μέ καθαρή καρδιά στόν Θεό

Δέν ὑπάρχει περίπτωση νά πᾶς νά ἐξομολογηθεῖς καί νά πεῖς: «Θεέ μου, ἀμάρτησα, ἥμαρτον» καί νά σοῦ πεῖ ὁ Θεός:«δέν σέ συγχωράω». Ἀλλά ξέρετε τί γίνεται; Μερικές φορές κάνουμε μιά πονηριά. Ξέρετε τί λέμε;

- Θά πάω, ἀλλά ὄχι ἀκόμα. Θά κάνω πρῶτα μερικές ἀκόμα ἁμαρτίες καί μετά θά πάω.

Αὐτό τί λέτε, εἶναι σωστό; «Ἀφοῦ ἔπεσα μιά φορά, νά πέσω ἀκόμα μερικές φορές καί μετά νά πάω». Εἶναι σωστό; Δέν εἶναι σωστό. Εἶναι πονηριά. Εἶναι σάν νά θέλουμε νά ἐκμεταλλευτοῦμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Τότε τί λέτε θά συγχωρεθοῦμε; Δέν συγχωρούμαστε. Δέν θά μπορέσουμε νά πᾶμε. Μᾶς προλαβαίνει ὁ θάνατος γιατί πᾶμε μέ πονηριά καί ὁ Θεός παραχωρεῖ μετά νά πεθάνουμε ξαφνικά. Γίνεται αὐτό πολλές φορές ξέρετε.

Νά μήν πηγαίνουμε λοιπόν μέ πονηρία ἀλλά νά πηγαίνουμε μέ καθαρή καρδιά στόν Θεό. Νά λέμε «Θεέ μου, συγχώρησέ με, νά μήν ξανακάνω αὐτά τά λάθη. Ἔχω ἀποφασίσει καλύτερα νά πεθάνω παρά νά ξανακάνω τό ἴδιο λάθος». Αὐτό εἶναι μετάνοια.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 9 – 2017)