Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς (μαρτυρίες)

Οι Αμερικανοί Λυδία Λιου & π. Σεραφείμ Ρόουζ

μιλάνε για τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς

Ἀπό τήν μαρτυρία τοῦ ἱερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ (Fr. Seraphim Rose) γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς:

«Στήν Ἀμερική ὑπάρχει ἕνα ἔθιμο, κατά τό ὁποῖο διοργανώνουν πανηγυρισμούς, Halloween, ὅπου οἱ νέοι βρίσκουν εὐκαιρία νά ντυθοῦν μέ στολές μάγων, δαιμόνων, φαντασμάτων καί νά ἐπικαλοῦνται σκοτεινές δυνάμεις. Μιά ὁμάδα Ρώσων διοργάνωσαν μιά τέτοια γιορτή, ἕνα Σαββατόβραδο, ἐνῶ στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ San Francisco γινόταν ἡ πρώτη ὁλονύκτια γιά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης. Μέ λύπη παρατήρησε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς, ὅτι πολλοί ἔλειπαν ἀπό τήν ὁλονυκτία. Μετά ἀπό τήν ἀκολουθία, λοιπόν, πῆγε στό χῶρο ὅπου ἤξερε ὅτι θά γινόταν ἡ χοροεσπερίδα, μπῆκε στήν αἴθουσα, ἀφήνοντας ἔκπληκτους τούς παρευρισκόμενους μέ τήν παρουσία του, μπόρεσε νά κεντρίση τή συνείδησι τοῦ καθενός, κάτι πού ἦταν φανερό ἀπό τή γενική κατάπληξι ὅλων. Ἀποχώρησε χωρίς νά πῆ λέξι καί τήν ἑπόμενη ἡμέρα, στήν ἐκκλησία, κατακεραύνωσε ὅσους συμμετείχαν στή βέβηλη γιορτή καί μέ ἕνα φλογερό κήρυγμα ἐξεφρασε τήν ἱερή του ἀγανάκτησι καί κάλεσε ὅλους νά ζοῦν εὐλαβική χριστιανική ζωή.

Ὅμως, τόν Ἁγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς δέν τόν θυμᾶται τό ποίμνιό του τόσο γιά τήν αὐστηρότητά του, ὅσο γιά τήν εὐγένεια καί τήν καλοσύνη του. Ἡ πιό δημοφιλής φωτογραφία μέ τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς ἀπεικονίζει κάτι ἀπό αὐτή τήν ὄψι τοῦ χαρακτῆρα του. Αὐτή ἡ ὄψι ἦταν ἰδιαίτερα φανερή στή συμπεριφορά του μέ τά παιδιά. Μετά ἀπό τίς ἀκολουθίες θά γελοῦσε καί θά ἀστειευόταν μέ τά παιδιά πού ὑπηρετοῦσαν στό Ἱερό καί ἄλλες φορές θά τά ἄγγιζε χαϊδευτικά μέ τήν ποιμαντική του ράβδο. Μερικές φορές οἱ κληρικοί τοῦ ναοῦ συγχύζονταν, καθώς ἔβλεπαν τόν Ἅγιο, κατά τή διάρκεια τῆς ἀκολουθίας, ἀλλά ποτέ μέσα στό Ἱερό, νά σκύβη καί νά παίζη μέ ἕνα παιδάκι. Σέ μεγάλες γιορτές, ὅπου ἔκαναν ἁγιασμό, ἐπίτηδες ράντιζε στά πρόσωπά τους τό ποίπνιό του –κάποτε ἕνα κοριτσάκι ἀναφώνησε “μᾶς κατάβρεξε!”-, ἐνῶ τά μάτια του διειδυτικά ἔβλεπαν ὅτι κάποιοι “καθώς πρέπει” ἐνοχλοῦνταν ἀπό αὐτό, ἀλλά ἐκεῖνος συνέχιζε, ἀδιαφορώντας πλήρως. Τά παιδιά τόν ὑπεραγαποῦσαν, παρόλο βέβαια πού ὑπῆρχαν στιγμές πού ἦταν αὐστηρός μαζί τους. Ὅταν καθυστεροῦσε νά φθάση στή Θεία Λειτουργία, ἐπειδή εἶχε νά ἐπισκεφθῆ κάποιον ἀσθενῆ ἤ ἑτοιμοθάνατο, δέν ἐπέτρεπε νά ξεκινήσουν χωρίς αὐτόν. Μάλιστα οἱ Λειτουργίες του ἦταν μακρόσυρτες, διότι δέν ἐπέτρεπε περικοπές στίς ἀκολουθίες. Ἐμφανιζόταν σέ διάφορα μέρη χωρίς νά εἰδοποιήση καί σέ ἀνυποψίαστες ὧρες. Συνήθως ἐπισκεπτόταν τά νοσοκομεῖα ἀργά τό βράδυ καί πάντοτε τοῦ ἐπέτρεπαν τήν εἴσοδο. Ὑπῆρχαν στιγμές πού ἡ κρίσι του δέν συμβάδιζε μέ τήν κοινή λογική καί οἱ πράξεις του φαίνονταν περίεργες καί συνήθως δέν τίς ἐξηγοῦσε. Δέν δίσταζε νά παραδεχθῆ τά λάθη του καί νά τά ἀποκαλύψη. Συνήθως, ὅμως, εἶχε δίκιο καί οἱ περίεργες –κατά τόν κοινό νοῦ- κρίσεις καί κινήσεις του ἀφοροῦσαν τήν ἁγία του σαλότητα. Ὁδηγός στή ζωή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς ἦταν ἡ πνευματική ἐγρήγορσι καί σκοπός του ἦταν νά βγάλη ἀπό τή νάρκη τίς συνειδήσεις καί νά ὑπενθιμίση ὅτι ὑπάρχει ἀνώτερη κρίσι ἀπό τήν κρίσι αὐτοῦ τοῦ πρόσκαιρου κόσμου.

Ἕνα ἀξιοσημείωτο γεγονός ἀπό τή ζωή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς στό San Francisco τῆς California, ΗΠΑ (1963) διευκρινίζει κάποιες πτυχές τῆς ἁγιότητός του: Τήν πνευματική του τόλμη, ἡ ὁποία ἦταν βασισμένη στήν ἀπόλυτη πίστι, τήν ἱκανότητά του νά βλέπη τό μέλλον καί νά προσπερνᾶ, μέ τίς πνευματικές τοῦ ἱκανότητες, τούς περιορισμούς αὐτοῦ τοῦ κόσμου, καθώς καί τή δύναμι τῆς προσευχῆς του, ἡ ὁποία ἐνήργησε χωρίς ἀμφιβολία σέ πολλά θαύματα.

Τό περιστατικό πού ἀκολουθῆ τό διηγεῖται μιά γυναῖκα πού ἦταν μάρτυρας τοῦ θαύματος, ἡ κ. Λυδία Λιού: “Στό San Francisco, ὁ σύζυγός μου εἶχε κάποιο αὐτόκινητιστικό ἀτύχημα, κατά τό ὁποῖο τραυματίσθηκε πολύ σοβαρά προκαλώντας του μεγάλη ταλαιπωρία, ἀφοῦ οὐσιαστικά εἶχε χάσει τήν ίσορροπία τοῦ σώματός του καί ὑπέφερε φρικτά. Αὐτή τήν περίοδο, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς περνοῦσε πολλά προβλήματα. Ἔχοντας κατά νοῦ τή δύναμι τῆς προσευχῆς του σκέφθηκα ὅτι ἄν τοῦ ζητοῦσα νά ἐπισκεφθῆ τό σύζυγό μου, σίγουρα θά γινόταν καλά μέ τίς προσευχές του. Φοβόμουν, ὅμως, νά τόν καλέσω, διότι γνώριζα ὅτι ἦταν πολύ ἀπασχολημένος. Πέρασαν δύο ἡμέρες καί ἐντελῶς ξαφνικά, μᾶς ἐπισκέφθηκε ὁ Ἅγιος. Οὐσιαστικά ἔμεινε μαζί μας μόνο γιά πέντε λεπτά. Μαζί του εἶχε καί τόν κ. Β. Τ.. Πίστεψα ὅτι ἀκόμα καί αὐτά τά πέντε λεπτά ἀρκοῦσαν γιά νά γίνη ὁ σύζυγός μου καλά. Καί εἶχα δίκιο, γιατί ἀπό ἐκείνη τήν ἡμέρα ἡ ὑγεία τοῦ συζύγου μου ξεκίνησε νά καλυτερεύη, μέχρι πού ἔγινε τελείως καλά. Κάποια στιγμή, ἀργότερα, συνάντησα τόν κ. Τ. καί μοῦ εἶπε ὅτι ἐκείνη τήν ἡμέρα πήγαινε μέ τό αὐτοκίνητό του τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς στό ἀεροδρόμιο, ὅταν ξαφνικά ὁ Βλαντίκα (=Πάτερ) τοῦ εἶπε νά ἐπιστρέψουν γιά νά ἐπισκεφθοῦν τήν οἰκογένεια Λιού. Ὁ κ. Τ. προσπάθησε νά τόν ἀποτρέψη, γιατί ἤξερε ὅτι ἡ παραμικρή καθυστέρησι θά εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά χάση τήν πτήσι του. Ἀλλά ἄκουσε τόν Βλαντίκα νά τοῦ λέει: ‘Μπορείς νά πάρης πάνω σου τή ζωή ἑνός ἀνθρώπου;’. Δέν εἶχε ἄλλη ἐπιλογή παρά νά γυρίση πίσω. Κι ὅταν ξαναεπέστρεψαν στό ἀεροδρόμιο, ἡ πτήσι δέν εἶχε ἀκόμα φύγει, γιατί τό ἀεροπλάνο ἦταν ἐκεῖ, σάν νά περίμενε, παραδόξως, νά φτάση ὁ Ἅγιος γιά νά φύγη…!”».

Πηγή:

Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς, Ἐπίσκοπος Σαγγάης καί Σάν Φρανσίσκο, ὁ Θαυματουργός

ἐκδ. Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Νεκταρίου Φωκίδος

Τρίκορφο 2009

Το είδαμε: εδώ

https://orthopraxia.gr/ιωάννης-μαξίμοβιτς/