Περί Λόγων

❈ Προσοχή πάρα πολλή στά λόγια μας. Ἀκόμα καί στά καλά λόγια. Πολύ περισσότερο στή μωρολογία καί ἀκόμα περισσότερο στήν αἰσχρολογία, στή λοιδορία, στήν καταλαλιά. Βλέπετε καί τό στόμα μας, ἡ γλώσσα μας ἔχει διπλό φραγμό. Ἔχει τά δόντια, ἔχει καί τά χείλη. Γιά νά μᾶς διδάξει ὁ Κύριος ὅτι πρέπει νά προσέχουμε πολύ τί λέμε.

Καί ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος λέει, «εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, δυνατός χαλιναγωγῆσαι καί ὅλον τό σῶμα» (Ἰάκ 3,2). Ὅποιος δέν φταίει στά λόγια, αὐτός εἶναι τέλειος ἀνήρ καί μπορεῖ νά χαλιναγωγήσει ὅλο τό σῶμα. Εἶναι τέλειος Χριστιανός. Ἔχει καλή κυβέρνηση ὅλης τῆς ὕπαρξής του, τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς του, αὐτός πού ἐλέγχει τή γλώσσα του. Καί ὁ Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος λέει «ὑπέρ πάντα τήν σιωπήν ἀγάπησον». Νά ἀγαπήσεις τήν σιωπή. Καί ἄλλοι Ἅγιοι μᾶς λένε… «Πολλές φορές» - ἔλεγε ἕνας Ἅγιος -«μετάνιωσα γι’ αὐτά πού εἶπα, ποτέ δέν μετάνιωσα γι’ αὐτά πού δέν εἶπα».

Ὁπότε εἶναι πολλές φορές καλύτερο νά σιωπήσεις παρά νά μιλήσεις. Ἐπειδή πρόκειται νά κατακριθοῦμε, ὄχι μόνο γιά τά πονηρά ἔργα πού πράττουμε, ἀλλά καί γιά τά ἀργά λόγια πού λαλοῦμε, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος «πᾶν ῥῆμα ἀργόν ὅ ἐάν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώσουσι περί αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρα κρίσεως» (Ματθ. 12,36).

Δέν θά δώσουμε λόγο μόνο γιά τά ἔργα μας, ἀλλά καί γιά τά λόγια μας. Ποῦ εἶναι αὐτοί πού λένε, «δέν θέλω νά ἐξομολογηθῶ, δέν ἔχω κάνει τίποτα, δέν σκότωσα, δέν ἔκλεψα…». Μόνο αὐτά εἶναι; Δέν ἔχεις πεῖ λόγο ἀργό (περιττό); Καί αὐτό εἶναι ἁμαρτία, καί γι’ αὐτό θά δώσεις λόγο.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 28 – 1 – 2018)