Σοῦ εἶπε κάτι ὁ πνευματικός; Μήν ἀμφιβάλλεις. Μήν τό συζητᾶς...

Σοῦ εἶπε κάτι ὁ πνευματικός; Μήν ἀμφιβάλλεις. Μήν τό συζητᾶς. Μή λές:

- Μήπως μοῦ λέει λάθος… ἄνθρωπος εἶναι και αὐτός… δέν κάνει λάθη;.. Καί ἑπομένως ἐγώ θά ζημιωθῶ ἄν κάνω ὑπακοή.

Δέν πρόκειται ποτέ νά ζημιωθεῖς ἐσύ. Καί λάθος νά κάνει, ἐκεῖνος θά κριθεῖ γιά τό λάθος του. Ἐσύ θά ὠφεληθεῖς καί δέν θά δώσεις λόγο γιά τό λάθος τοῦ πνευματικοῦ. Ἐσύ θά ὠφεληθεῖς, ἐπειδή ἔκανες ὑπακοή, ἐπειδή ταπεινώθηκες.

Τέτοια εἶναι ἡ ὁδός τῆς πίστεως, ὅπως τήν ξέρει καί τήν ἐπιβεβαιώνει ἡ μακραίωνη πεῖρα τῆς Ἐκκλησίας.

- Σοῦ εἶπε ὁ πνευματικός αὐτό;

Κάντο, θά γίνει. Εἶναι παράλογο... Ἄς εἶναι! Θά γίνει! Θυμηθεῖτε τόν Ἀπόστολο Πέτρο. Τί τοῦ εἶπε ὁ Χριστός;

- Πήγαινε μέρα - μεσημέρι στή λίμνη, ρίξε τά δίχτυα σου καί θά βρεῖς ψάρια.

Τή στιγμή πού αὐτός ἦταν ψαράς καί ἤξερε πώς τά ψάρια δέν πιάνονται μέρα. Ἤξερε, ὅτι τήν προηγούμενη νύχτα δέν εἶχε οὔτε λέπι.. Εἶχε διανυκτερεύσει καί δέν εἶχε πιάσει τίποτα…

Ἤξερε, ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναι ψαράς. Καί σοῦ λέει, «ἐγώ τώρα πού εἶμαι εἰδικός, θά κάνω ὑπακοή στόν μή εἰδικό; Καί ὅλα ὅσα μοῦ λέει εἶναι ἀνάποδα ἀπ’ αὐτά πού ξέρω τόσα χρόνια…». Καί ὅμως ἔκανε ὑπακοή. Καί λειτούργησε ἡ ὑπακοή. Καί ἔπιασε ὅσα ψάρια δέν εἶχε πιάσει ποτέ του! Αὐτή εἶναι ἡ ὁδός τῆς πίστεως.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 4 – 4 – 2015)