Ὅταν ἴσως ξεπερνᾶς ἀκόμη καί τόν διάβολο…

Νεκτάριος Δαπέργολας

Πάντως, ὅσο κατακάθεται ἡ σκόνη, τόσο καί πιό ἀπίστευτο φαίνεται. Νά ἐπαναλάβουμε τά βασικά σημεῖα τοῦ μιαροῦ αἴσχους (ἑνός ἀπό τά μεγαλύτερα καί ἀθλιότερα πού ἔχουν σημειωθεῖ διαχρονικά στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο); Κονκλάβιο μέ ἰδιαίτερες ἐπιδόσεις στό φίλημα παντόφλας, στό σφιχταγκάλιασμα κοκκινοσκουφίτσας, στήν προώθηση σκευασμάτων καί σέ ἄλλα σπόρ (ὅπως βλέπετε στήν εἰκόνα), διώχνει θρασύτατα Ὀρθόδοξο μητροπολίτη ἀπό τήν ἐκκλησιαστική του ἕδρα, ἀκριβῶς ἐπειδή εἶναι Ὀρθόδοξος, κουρελιάζοντας συγχρόνως πραξικοπηματικά σχεδόν ὅλο τόν ἐκκλησιαστικό καταστατικό χάρτη.

Ἀκολούθως δέ ὁ ἐπί κεφαλῆς του τόν ἀπειλεῖ μέ πλήρη καθαίρεση, ἀπαιτώντας τήν ὑπογραφή προκλητικοῦ παλιόχαρτου, διά τοῦ ὁποίου θά ἀποκηρύσσονται πράγματα πρό αἰώνων θεσπισμένα ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες, ἐνῷ βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων εἶναι ἐκεῖνος πού θά ἔπρεπε ἐδῶ καί πολύ καιρό νά ἔχει καθαιρεθεῖ. Καί τολμάει ὁ κατ’ οὐσίαν ἔκπτωτος νά ἐπικαλεῖται καί τίς Οἰκουμενικές Συνόδους, μέσα στίς ὁποῖες συγκαταλέγει καί τό δυσῶδες Κολυμπάρι, σύν ὅλοις δέ τοῖς ἄλλοις καταδικάζει σέ ἀργία καί ἱερέα, χωρίς κἄν νά τόν ἐνημερώσει ἤ νά τόν καλέσει σέ ἐξέταση.

Μετά ἀπό ὅλα τά προρρηθέντα, προσωπικά συνεχίζω νά ἵσταμαι ἐνεός ὄχι μόνο ἀπό θεολογικῆς ἀλλά καί ἀπό γλωσσικῆς ἀπόψεως, ἀδυνατώντας νά βρῶ λέξεις τῆς (κατά τά λοιπά πλουσιότατης) Ἑλληνικῆς πού νά μποροῦν νά περιγράψουν ἐπαρκῶς τήν συγκεκριμένη ρασοφόρο μάζωξη. Τέτοια τρομακτική διαστροφή καί ἀντιστροφή τῆς πραγματικότητας ἴσως μάλιστα νά εἶναι παρακινδυνευμένο ἀκόμη καί δαιμονική νά τήν ἀποκαλέσουμε. Καθότι δέν ἀποκλείεται νά πεταχτεῖ ἀπό καμιά γωνιά ὁ διάβολος καί νά διαμαρτυρηθεῖ λέγοντας ὅτι «ἐγώ δέν ξέρω τίποτε γι’ αὐτό, μήν μοῦ τά φορτώνετε ἀδίκως ὅλα, γιατί ἐτοῦτοι ἀκόμη κι ἐμένα μέ ξεπέρασαν». Σέ αὐτό τό σημεῖο πιθανότατα βρισκόμαστε…

https://tasthyras.wordpress.com/2025/06/03/ὅταν-ἴσως-ξεπερνᾶς-ἀκόμη-καί-τόν-διά/