Οι φανατικοί Νέας Θρησκείας.

Οι φανατικοί Νέας Θρησκείας (Απόστολος Παπαδημητρίου)
alopsis

Για μία ακόμη φορά οπαδοί αθλητικών ομάδων προέβησαν σε βανδαλισμούς στα στάδια, στα οποία διεξήχθησαν αγώνες των ομάδων τους με ατυχές γι΄ αυτές αποτέλεσμα. Καθώς οι οπαδοί δεν έχουν καμμιά σχέση με το φίλαθλο πνεύμα, αλλά το μόνο που επιθυμούν είναι η με κάθε τρόπο νίκη της ομάδας τους (με δωροδοκία των διαιτητών ή και των αντιπάλων ακόμη), η ήττα της ομάδας τους είναι γι΄ αυτούς ανυπόφορη. Έτσι το ξέσπασμα που ακολουθεί ερμηνεύεται πλήρως.

            Οι οπαδοί δεν κρύβουν τα αισθήματά τους προς την ομάδα - λατρεία τους. Τα διατρανώνουν με συνθήματα στους τοίχους, όπως «ΑΕΚ θρησκεία», «Άρη θεέ μου» και τόσα άλλα. Παλαιότερα, μετά από θλιβερό δυστύχημα σε στάδιο του Πειραιά που στοίχισε τη ζωή σε 20 πρόσωπα, νεαρός, ευτυχώς μόνο τραυματίας, είχε δηλώσει ότι ο Ολυμπιακός αξίζει κάθε θυσία (συνεπώς και της ζωής). Συνήθη είναι τα συνθήματα με παρομοίωση της ομάδας προς ναρκωτική ουσία (…..σ΄ αγαπώ σαν ηρωίνη), χωρίς (ευτυχώς) αυτοί που τα γράφουν να έχουν γευθεί αυτήν, δίχως βέβαια να αποκλείεται το αντίθετο!

            Οι μεγάλοι «αθλητικοί» όμιλοι είναι πλέον ξεκάθαρα και με τον νόμο εμπορικές επιχειρήσεις. Αγοράζουν και πουλούν τα πάντα: Παίκτες, συνειδήσεις, αγώνες (Πρόσφατο είναι το μεγάλο σκάνδαλο στο ιταλικό ποδόσφαιρο). Και όμως το πρώτο «τυχερό» παιχνίδι που προστέθηκε στα κλασικά λαχεία στηριζόταν σε πρόβλεψη αποτελεσμάτων αγώνων ποδοσφαίρου. Ακολούθησε η καθιέρωση πληθώρας άλλων «τυχερών» παιχνιδιών, ώστε το πανελλήνιο να προσφέρει καθημερινά σπονδές στον «θεό» τζόγο με την ελπίδα να ξημερώσουν καλύτερες ημέρες. Το Κράτος, το ανήμπορο και αναξιοπαθές, όπως το κατήντησαν οι κατά καιρούς κυβερνήσαντες, καρπούται σημαντικά έσοδα από την προαγωγή αυτή του λαού και τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων μέσω της λατρείας του τζόγου.

            Οι αθλητικές εμπορικές επιχειρήσεις έχουν κινήσει τις τελευταίες δεκαετίες το ενδιαφέρον οικονομικά ισχυρών. Μέσω αυτών αυξάνει όχι μόνο η οικονομική τους επιφάνεια αλλά και η πολιτική αντίστοιχη! Ποιος πολιτικός χώρος θα τολμήσει να αντιστρατευτεί στα συμφέροντα μιας αθλητικής επιχείρησης με το πλήθος των οπαδών, που είναι πρόθυμοι να τα κάψουν όλα για την ομάδα τους; Μπορεί να διαφωνούν στη Βουλή σε θέματα ύψιστης εθνικής σημασίας, αλλά όχι και στο να χαρίσουν τεράστια ποσά σε δήθεν αναξιοπαθούντες αθλητικούς ομίλους. Ο ευτελισμός να δηλώνουν πρόσωπα της πολιτικής ευκαίρως ακαίρως το ποιας ομάδας οπαδοί είναι φανερώνει και το επίπεδο του πολιτικού μας βίου. Έτσι οι αθλητικές επιχειρήσεις με ασήμαντα ποσά αποζημιώσεων τακτοποιούν το χρέος τους προς την Πολιτεία για τους βανδαλισμούς των οπαδών τους σε κρατικά στάδια, στα οποία φιλοξενούνται. Και καλείται στη συνέχεια ο λαός να επιβαρυνθεί την κύρια δαπάνη για την αποκατάσταση των ζημιών ως τον επόμενο βανδαλισμό που δεν θα χρονίσει. Έχουν μάλιστα εξασφαλίσει οι επιχειρήσεις αυτές να φρουρούν τους χώρους πληθώρα ανδρών της Αστυνομίας, οι οποίοι στερούν την οικογένειά τους από την παρουσία τους ακόμη και την Κυριακή για την τήρηση της τάξεως πολλές φορές και σε ιδιωτικό χώρο, αφού κάποια γήπεδα είναι ιδιοκτησία των ομάδων.           

            Οι αρμόδιοι για μία ακόμη φορά θα δηλώσουν ότι θα ληφθούν μέτρα. Όμως ας είμαστε βέβαιοι ότι τα θλιβερά έκτροπα θα επαναληφθούν συντομότατα. Ο αθλητισμός, το ποδόσφαιρό ιδίως, έχει μετατραπεί σε όπιο του λαού και σε προσοδοφόρο επιχείρηση. Αποτελεί μέρος της κοινωνικοπολιτικής διαπλοκής. Δεν θα τολμήσει ποτέ κυβέρνηση να αρνηθεί την παραχώρηση κρατικού γηπέδου, ούτε θα επιβάλλει ποτέ σε ομάδα πρόστιμο στο ύψος των ζημιών που προκάλεσαν οι οπαδοί τους. Πολύ περισσότερο δεν θα διανοηθεί να απαιτήσει από τους αθλητικούς ομίλους να αναλάβουν αυτοί την περιφρούρηση της τάξεως, μέσω ιδιωτικών αστυνομικών.

            Κάποτε ο Μάρξ είχε πει ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Σήμερα που η θρησκευτική πίστη εξωθείται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, εισδύουν σ΄ αυτήν ολοένα και περισσότερα υποκατάστατά της. Για τις νέες λατρείες κανείς δεν τολμά να αρθρώσει λόγο! Όλοι φροντίζουν να εξασφαλίζουν στο λαό την δόση του σε θέαμα, τουλάχιστον, αφού οι άρτοι λιγοστεύουν διαρκώς!

20-2-2007

(Πηγή: Εφημερίδα "Η Χριστιανική")

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Χριστιανική ζωή, Ἐκκλησία καί Ἀθλητισμός.