Τά τέσσερα ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ-Ἀόρατος πόλεμος.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Π. ΣΑΒΒΑΣ-ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ-ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Πηγή: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

 

Οἱ πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Οἱ πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν.

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

«Ἄνθρωποι πού ἦταν πλούσιοι ἐπείνασαν, ἐνῶ αὐτοί πού ἀναζητοῦν τόν Κύριο, δέν θά στερηθοῦν ἀπό κανένα ἀγαθό».

Ἀκοῦτε σέ κάθε ἀγρυπνία, πού γίνεται καί ἡ ἀκολουθία τῆς Ἀρτοκλασίας, νά ψάλλεται μέ δυνατή φωνή ἀπό τούς ψαλμούς τοῦ Δαβίδ ὁ κάτωθι στίχος: «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον, οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ».
Γνωρίζετε, γιατί ψάλλεται αὐτός ὁ στίχος; Δέν ξέρετε, ἔε; Ἄϊντε τώρα νά σᾶς τό εἰπῶ:
Παλαιά ἦταν ἕνας βασιλεύς, ὁ ὁποῖος ἐπῆγε νά ἐπισκεφθῆ τήν βασιλεία του. Καί πορευόμενος, ἔφθασε σ᾿ ἕνα μοναστήρι καί μπῆκε μέσα στήν ἐκκλησία. Ἦταν ἐκεῖ μερικοί μοναχοί, οἱ ὁποῖοι ἔψαλλαν στόν χορό, ὅπως γίνεται καί στίς δικές μας ἀκολουθίες.
 Καί διαβάζοντας λοιπόν αὐτοί, ἔφθασαν καί στόν ψαλμό 33, στόν στίχο 10, ὅπου γράφεται: «Πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον, οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ». Ἄρεσε στόν βασιλέα τό μοναστήρι, τό τυπικό τῆς ἐκκλησίας, οἱ ἀκολουθίες, ἀλλά τά λόγια αὐτά ἀπό τόν ψαλμό 33 δέν τοῦ ἄρεσαν.

Γέροντας Παΐσιος: ”Ποτέ με το μάτι”

Του π. Νεκταρίου Σαββίδη για την Romfea.gr

Σε μία συζήτηση  με τον αγιορείτη ιερομόναχο  Δ. Δ και γνωρίζοντας την συχνή  συναναστροφή του με τον Γέροντα Παΐσιο και στην επιμονή μου να μου διηγηθεί κάτι, μου αποκάλυψε θαυμαστή, σπουδαία και ωφέλιμη , κυρίως  για εμάς τους ιερείς, ιστορία την οποία και παραθέτω.

Ήταν το πρώτο μου Πάσχα ως διάκονος στην Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου του  Αγίου Όρους το έτος 1982 , ανέφερε στον γράφοντα ο ιερομόναχος.

Αξιώθηκα να λάβω μέρος στη αναστάσιμη Θεία Λειτουργία με ιερουργούντα τον πολιό γέροντα και ευλαβέστατο Καθηγούμενο Χαράλαμπο Διονυσιάτη.

Δεν θα σου πω, συνέχισε ο ιερομόναχος, για τα πνευματικά αισθήματα και τις θείες αλλοιώσεις από την συμμετοχή στη Θεία λατρεία , προηγηθείσης βέβαια και της ανάλογης προετοιμασίας καθ΄όλη τη Σαρακοστή αλλά θα επικεντρώσω μόνο σε ένα περιστατικό σπουδαίας σημασίας για κάθε λειτουργό του Τριαδικού Θεού.

Καθώς λοιπόν προχωρούσε η Θεία Λειτουργία ο γέρο- Χαράλαμπος,  μνημόνευε όπως είχε αρχή, πλήθος ονομάτων.

Πλησίαζε η ώρα για να μπούμε στην θ. λειτουργία και συνέχιζε την μνημόνευση μαζί με τους άλλους ιερείς. Τότε εγώ, παρότι διάκονος αλλά με το θάρρος που προερχόταν από την μεγάλη μου αγάπη για τον γερο-Χαράλαμπο του λέω:

Θ.Κολοκοτρώνης: «Ἐγώ εἶμαι Θεόφιλος - Σάν τό Θεό κανείς δέν ἀγαπάει τήν Ἑλλάδα»

  Ὅταν ἱδρύθηκε τό Ἑλληνικό Κράτος, μετά τήν ἐπανάσταση τοῦ 1821, οἱ μεγάλες δυνάμεις τῆς ἐποχῆς προσπαθοῦσαν ἡ κάθε μία γιά λογαριασμό της νά ἐπηρεάσουν τούς πολιτικούς. Ἔτσι δέν ἦταν σπάνιο ν' ἀκούει κανείς πὼς ὁ τάδε πολιτικός εἶναι ρωσόφιλος, ὁ δείνα ἀγγλόφιλος κ.ο.κ., ἀνάλογα μέ τή θέση ποὺ ἔπαιρνε καί ποιά ἀπό τίς μεγάλες δυνάμεις πίστευε πὼς θά βοηθοῦσε περισσότερο καί καλύτερα τό νεοσύστατο κράτος. 

  Κάποτε λοιπόν ρώτησαν καί τό θρυλικό γέρο τοῦ Μωριᾶ, τό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:

  -Ἐσύ, στρατηγέ, εἶσαι ἀγγλόφιλος; 

Ὣς πότε θὰ «ἀνήκομεν εἰς τὴν», διεφθαρμένη «Δύσιν»;

ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ «ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ», ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ  «ΔΥΣΙΝ»; (Δ. Νατσιός)

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς

«Τὸ χαράτσι, τὰ παιδιὰ μοναχὸς νὰ κρίνεις ἄλλο νὰ στὰ παίρνουνε κι ἄλλο νὰ τὰ δίνεις» (Κ. Βάρναλης)

.                 Γύρω στὸ 970μ.Χ., ἕνα παπικὸ κάθαρμα, ὀνόματι Λιουτπράνδος, «ἐπίσκοπος» Κρεμόνας, ἀποστέλλεται στὴν Πόλη ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ὄθωνα Α´ τῆς Γερμανίας. (Εἶναι ἡ δεύτερη ἀποστολή του. Εἴκοσι χρόνια πρίν, τὸ 949, ἐγκωμίαζε μὲ ἐνθουσιώδεις μεγαλοστομίες τοὺς Βυζαντινούς. «Ξεπερνοῦν ὅλα τὰ ἔθνη σὲ πλοῦτο καὶ παιδεία», ἔγραφε τότε). Τὴν δεύτερη φορά, εὐρισκόμενος προφανῶς σὲ διατεταγμένη ὑπηρεσία ἐνίσχυσης τῆς παπικῆς προπαγάνδας καὶ διασυρμοῦ τοῦ Βυζαντίου στὴ Δύση, γράφει μὲ πρωτοφανὲς μίσος κατὰ τῶν Ἑλλήνων. Λιβελλογραφεῖ, χυδαιολογεῖ, συκοφαντεῖ τὸν αὐτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, ἐπιδίδεται σὲ ἀπύλωτο ὑβρεολόγιο. («Μοχθηρὸν καὶ κακόβουλον» τὸν χαρακτηρίζει ὁ Παπαρρηγόπουλος, στὸν Ε´ τόμο τῆς ἱστορίας του. (Σελίδες 118-134).

Οἱ «φιλέλληνες» καὶ τὸ… Ψευτορωμαίικο

Γράφει ὁ Γεώργιος Κ. Ἔξαρχος, κλασσικός φιλόλογος

Πολὺ πρὶν τὴν ἐπαναστάση τοῦ 1821 ὁ Ῥήγας εἶχε ὀραματισθῆ μία ἀναγεγενημένη Ῥωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία. Ἡ Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία εἶναι ἕνας γίγαντας μὲ πήλινα πόδια. Οἱ ἐξισλαμισμοὶ πληθαίνουν. Τὸ γένος φαίνεται ἔτοιμο νὰ ἀνταπεξέλθῃ στὰ κελεύσματα τῶν καιρῶν. Ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης θυσιάζει τὴν στρατιωτικὴ του σταδιοδρομία στὸν βωμὸ τῆς Λευτεριᾶς καὶ βροντοφωνάζει τὸ σύνθημα «μάχου ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος»  στὸ Ἰασιο τῆς Μολδοβλαχίας. Ὀξυδερκὴς ὢν καὶ πεφωτισμένος στρατιωτικὸς ἐπιλέγει τὴν καταλληλοτερη τοποθεσία, ἐκεῖ… δίπλα στὴν Βασιλεύουσα.

Λίγους μῆνες πρωτύτερα, μετὰ τὴν ἧττα τῶν Τούρκων στὸν προσφατο ῥωσσο-τουρκικὸ πόλεμο, ὁ Τσάρος εἶχε συνυπογράψῃ μὲ τὸν Σουλτάνο τὴν μὴ διατήρησι, γιὰ οἰονδήποτε λόγο, τουρκικῶν δυνάμεων στὶς αὐτονομες πλέον παραδουνάβιες ἠγεμονίες. Μὲ τὴν κήρυξι ὅμως τῆς ἐπαναστάσεως, φοβούμενοι οἱ Ῥῶσσοι τὴν ἐνδεχομένη ἐπιτυχία της, δίδουν «εὐλογία» στὸν Τοῦρκο νὰ τὴν καταπνίξῃ. Ἡ πρώτη λοιπὸν ἀνθελληνικὴ ἐνέργεια τῶν δῆθεν συμμάχων μας ὁμοδόξων εἶναι γεγονός! 

Προσευχή γιά τούς ἄνεργους καί ἀπολυμένους γιά στήριξη καί εὔρεση ἐργασίας

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος . Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον. Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά
ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.

Οἱ ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας (Πατερικαί διδαχαί)

ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος γράφει στήν  Πρός Σμυρναίους ἐπιστολή του γιά τήν σχέση Ἐπισκόπου καί Ἐκκλησίας:  «Ὅπου ἄν φανῇ ὁ ἐπίσκοπος, ἐκεῖ τό πλῆθος ἔστω, ὥσπερ ὅπου ἄν ᾖ Ἰησοῦς Χριστός, ἐκεῖ ἡ καθολική Ἐκκλησία».

Ὁ ἴδιος ἀποστολικός Πατέρας λέγει στήν Πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή γιά τόν τρόπο, πού θά πρέπει νά βλέπουν οἱ πιστοί τό πρόσωπο τοῦ Ἐπισκόπου:  «Τόν ἐπίσκοπον δῆλον ὅτι ὡς αὐτόν τόν Κύριον δεῖ προσβλέπειν».

Ὁ λδ´ Ἀποστολικὸς Κανών  γράφει σχετικά γιά τίς σχέσεις, πού ὑφίστανται μεταξύ τῶν ἐπισκόπων:  «Οἱ ἐπίσκοποι κάθε ἔθνους πρέπει νά γνωρίζουν αὐτόν, πού εἶναι πρῶτος μεταξύ αὐτῶν καί νά τόν θεωροῦν ὡς ἐπικεφαλῆς καί νά μή κάνουν τίποτε τό περιττό χωρίς τήν ἔγκριση ἐκείνου, καί ὁ καθένας νά κάνει ἐκεῖνα μόνον, ὅσα ἐπιβάλλει στή δική του ἐπαρχία καί στά χωριά πού ὑπάγονται σ ̓ αὐτόν. Ὅμως οὔτε ἐκεῖνος νά κάνει κάτι χωρίς τήν ἔγκριση ὅλων·

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σέ ὁμιλία του ἑρμηνεύοντας τό:  “Σκοπόν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ”, γράφει:  «Τί σημαίνει σκοπόν;

Κάθε λεπτό τῆς ζωῆς μας ἔχει ἀνυπολόγιστη ἁξία

H αξία του χρόνου

Ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά, πού ο Θεός μας χαρίζει, είναι ο χρόνος. Ο χρόνος είναι σωστός αργαλειός, οι μέρες είναι τα στημόνια του, τα δευτερόλεπτα τα υφάδια του. Αν χάσουμε την περιουσία μας μπορεί να την ξαναφτιάξουμε. Αν χάσουμε την υγεία μας, με την βοήθεια του Θεού και των ιατρών, μπορεί να την βρούμε. Αλλά τον καιρό, πού χάσαμε, τον χάσαμε για πάντα.   Όπως κάθε ψήγμα χρυσού είναι πολύτιμο, έτσι και κάθε λεπτό του χρόνου.Ο χρόνος είναι σοφότατος σύμβουλος και ο άριστος διδάσκαλος. Εκείνος πού τον σπαταλά δεν γνωρίζει την αξία της ζωής.