Γέρων Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτης: Περὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νηστείας, προσευχῆς, πνευματικῆς ἐλεημοσύνης καὶ διακρίσεως

 

Ὁμιλία ἀπὸ τὸν μακαριστὸ ἅγιο Γέροντα Ἐφραὶμ τὸν Φιλοθεΐτη, περὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νηστείας, προσευχῆς, πνευματικῆς ἐλεημοσύνης καὶ διακρίσεως

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/02/blog-post_7.html#more

Εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Πανυπεράγνου Θεοτόκου ἀειπαρθένου Μαρίας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Πανυπεράγνου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, 25-3-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ - ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ- Γ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 25-3-2022

https://youtu.be/xCiB97BraEQ

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ - ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ- Γ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ 25-3-2022

Μαρτυρίες πίστεως ἀγωνιστῶν τοῦ 1821

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821

Εξ αφορμής της εθνικής επετείου αξίζει να φέρουμε στο προσκήνιο μαρτυρίες πίστεως αγωνιστών και ηρώων του 1821. Επικεφαλής των ηρωικών κληρικών μαρτύρων του 1821 στέκεται ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄.

Τραγική ήταν η θέση του, όταν επαναστάτησε η Ελλάδα. Έβλεπε ότι τον περίμενε το μαρτύριο. Πολλοί προσπαθούν να τον πείσουν να φύγει από την Κωνσταντινούπολη για να σωθεί. Αλλά ο καλός ποιμήν αρνήθηκε, ακολουθώντας τα ίχνη των γενναίων προκατόχων του. Είπε: «Με προτρέπετε εις φυγήν˙ μάχαιρα θα διέλθη τας ρύμας της Κωνσταντινουπόλεως και λοιπών πόλεων των χριστιανικών Επαρχιών. Υμείς επιθυμείτε όπως εγώ μεταμφιεζόμενος καταφύγω εις πλοίον ή κλεισθώ εν οικία οιουδήποτε ευεργετικού υμών Πρεσβευτού, να ακούω δε εκείθεν πως οι δήμιοι κατακρεουργούσι τον χηρεύοντα Λαόν… Ουχί!

Εγώ διά τούτο είμαι Πατριάρχης, όπως σώσω το Έθνος μου, ουχί δε όπως απολεσθή τούτο διά της χειρός των Γενιτσάρων. Ο θάνατός μου ίσως... επιφέρη μεγαλυτέραν ωφέλειαν, παρά η ζωή μου. Σήμερον (Κυριακή των Βαΐων) θα φάγωμεν ιχθύς, αλλά μετά τινας ημέρας και ίσως και ταύτην την εβδομάδα οι ιχθύες θα μας φάγωσιν… Ναί, ας μη γίνω χλεύασμα των ζώντων. Δεν θα ανεχθώ ώστε εις τας οδούς της Οδησσού, της Κερκύρας και της Αγκώνος διερχόμενον εν μέσω των αγυιών να με δακτυλοδεικτώσι λέγοντες: «ιδού έρχεται ο φονεύς Πατριάρχης». Αν το Έθνος μου σωθή και θριαμβεύση, τότε πέποιθα θα μου αποδώση θυμίαμα επαίνου και τιμών, διότι εξεπλήρωσα το χρέος μου… Υπάγω όπου με καλεί ο μέγας κλήρος του Έθνους και ο Πατήρ ο Ουράνιος, ο μάρτυς των ανθρωπίνων πράξεων».

Ο αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Δικαίος, που είναι γνωστός με το όνομα Παπαφλέσσας είναι αυτός που άναψε την φλόγα της Επαναστάσεως στο Μωρηά. Φλογερός στην πίστη, έκανε να ωριμάση ο άγουρος καρπός-η μεγάλη απόφασις του αγώνος και έλεγε: «Έλληνες, ποτέ μην ξεχνάτε το χρέος σε Θεό και σε πατρίδα! Σ’ αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε ή να πεθάνουμε κάτω από τη σημαία του Χριστού!»

Ἀφοῦ τήν ξέρω αὐτήν…» Σχετικά μέ ἕνα ἀπό τά θαύματα τοῦ ὁσίου Γαβριήλ (Οὐργκεμπάντζε) Ἑλένα Σενκέβιτς

Σήμερα, ημέρα ανακομιδής των ιερών λειψάνων του οσίου Γαβριήλ (Ουργκεμπάντζε) δημοσιεύουμε την διήγηση ενός θαύματος – αυτή τη φορά στην Λευκορωσία – του αγίου γέροντος.

Για δέκα χρόνια ήμουν μέλος της αίρεσης των λεγομένων "Μαρτύρων του Ιεχωβά". Η μητέρα μου η Ιωάννα, όταν ακόμα ήταν εν ζωή, με παρακαλούσε να αλλάξω γνώμη, μου ζητούσε να αφήσω τη άσωτη ζωή μου και να στραφώ στο δρόμο της αλήθειας. Τότε αυτά τα λόγια με ενοχλούσαν και με εκνεύριζαν, διαμαρτυρόμουν έντονα και, πολλές φορές, μάλωνα με τη μητέρα μου και τους δικούς μου ανθρώπους.

Όταν η μητέρα μου μετέστη προς τον Κύριο (τότε το ονόμαζα με τη λέξη «πέθανε») η οικογένειά κήδεψε σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση. Κάλεσαν ιερέα ο οποίος τέλεσε την εξόδιο ακολουθία και όλα έγιναν όπως πρέπει. Δεν παρακολουθούσα την ακολουθία, βγήκα έξω για να μην ακούω τις προσευχές γιατί, τότε, τα θεωρούσα περιττά και εντελώς λανθασμένα.

Μετά την κηδεία της μητέρας μου αρρώστησα: είχα έντονους πονοκεφάλους, υψηλή αρτηριακή πίεση και, γενικά, έχανα την γη κάτω από τα πόδια μου. Με πήγαν στο νοσοκομείο, όπου κάναμε τις απαραίτητες εξετάσεις και τομογραφία. Βάση των αποτελεσμάτων με έστειλαν στο ογκολογικό τμήμα. Διαγνώστηκα με καρκίνο του καρδιακού μυός. Αυτή η διάγνωση απαιτεί πολλαπλές εξετάσεις για να καθοριστεί, ακριβώς, ποια όργανα επηρεάζονται και σε τι είδους θεραπεία πρέπει να υποβληθεί ο ασθενής.

Διαγνώστηκα με καρκίνο του καρδιακού μυός

Πριν φύγω για εξετάσεις και θεραπεία στο εξωτερικό, πήγα στην πόλη Τολότσιν, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών μου χρόνων και από όπου καταγόταν η μητέρα μου. Ήθελα απλώς να επισκεφτώ την αγαπημένη μου πόλη.

Μέγας Κωνσταντῖνος καί οἱ κατά βουλήν Θεοῦ πόλεμοι

Μέγας Κωνσταντῖνος καί οἱ κατά βουλήν Θεοῦ πόλεμοι

Ἰωάννης Λίτινας

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, ὁ «περισσότερον ἀπό κάθε ἄλλον ἡμερώτατος, πραότατος καί φιλανθρωπότατος»1 βασιλέας διεξήγαγε πλείστες πολεμικές ἐπιχειρήσεις κατά τή διάρκεια τῆς βασιλείας του.

Ἰδιαιτέρως, ὅταν ἀνέλαβε τόν πόλεμο κατά τοῦ Μαξεντίου (312), ὅπου καί εἶδε καταμεσήμερο στόν οὐρανό τό σημεῖο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, «σταυροῦ τρόπαιον», ἐκ φωτός μετά τῆς ἐπιγραφῆς «τούτῳ νίκα», δηλαδή «μέ τήν δύναμη τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ θά νικήσεις», ἀνέλαβε τήν ὑπεράσπιση τῆς χριστιανικῆς πίστης καί ὁ ἴδιος διήγαγε βίο πνευματικό.

Σταθμός στήν πνευματική του ζωή ὑπῆρξε ἡ ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ ἐν ὁράματι, ὅπου τοῦ παρήγγειλε νά κατασκευάσει Σταυρό, τόν ὁποῖο θά χρησιμοποιοῦσε ὡς φυλακτήριον κατά τίς πολεμικές συγκρούσεις. Ὁ Μ.Κωνσταντίνος ὄχι μόνο κατασκεύασε τό ἱερό σύμβολο ἀπό χρυσό καί πολύτιμους λίθους, ἀλλά και πολλούς άλλους (σώζεται σταυρός του στην Ι.Μ. Βατοπαιδίου). Ἐπίσης, ἔβαλε στήν περικεφαλαία του τό μονόγραμμα του Χριστού «ΧΡ» καί ἔδωσε ὁδηγίες γιά τήν κατασκευή σταυροειδοῦς σημαίας - λάβαρου τήν ὁποία ἔφεραν ὑποχρεωτικά ὅλες οἱ στρατιωτικές μονάδες2.

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου:«Ψηλάφησις τοῦ μυστηρίου τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας Κυρίας Θεοτόκου». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΨΗΛΑΦΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-3-1983]

Ω, αγαπητοί μου, ελάτε να ψηλαφήσουμε αυτό το καινούριο μυστήριο, το καινόν μυστήριο, το όντως καινόν μυστήριον υπό τον ήλιον, για να αισθανθούμε αυτά τα μυστήρια του Θεού.

Η Θεοτόκος αποτελεί πράγματι το καινόν όνομα και το καινόν μυστήριον. Διότι αληθώς είναι καινόν πράγμα. Λέγει ο Εκκλησιαστής: «Οὐδέν καινόν ὑπό τον ἣλιον», δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιον. Και όμως, ένα μόνο είναι καινούριο. Εκείνο το σεσιγημένον μυστήριον, το κεκρυμμένον και εις τους ανθρώπους και εις τους αγγέλους. Και αυτό το μυστήριον είναι ότι άνθρωπος θα γινόταν Θεοτόκος! Θα γεννούσε τον Θεό! Αυτό είναι όντως το καινούριο μυστήριο. Γι' αυτό σας είπα ότι η Θεοτόκος είναι το καινόν όνομα και το καινόν πράγμα.

Πράγματι ήτο η προαιώνιος βουλή του Θεού, η ένωσίς του μετά της κτιστής Του δημιουργίας. Ευθύς μετά τη δοκιμασία που υπέστη, ο Αδάμ και ενικούσε τον πειρασμόν και ενισχύετο και εσταθεροποιείτο στην αρετήν και στην αγιότητα, τότε ευθύς μετά ο Θεός Λόγος θα εσαρκούτο. Και θα ήτο σε κοινωνία μετά του Αδάμ. Βεβαίως δε θα υπήρχε ανάγκη να υπάρξει η γυναίκα, ούτε η γέννησις με τον γνωστό μας τρόπο. Έχουμε τρεις τρόπους υπάρξεως. Ο Αδάμ δημιουργείται άμεσα από τον Θεό. Η Εύα δημιουργείται από τον Θεό διαμέσου του Αδάμ. Και ο Κάιν γεννιέται με την ένωση του Αδάμ και της Εύας. Έχουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας του ανθρώπου. Δεν θα υπήρχε λοιπόν ο λόγος,παρά μόνο ο πρώτος τρόπος δημιουργίας. Οι άλλοι τρόποι εισήχθησαν ενόψει ότι ο άνθρωπος θα έπεφτε. Και έτσι ο Θεός Λόγος θα ενηνθρώπιζε και θα ήτο κοινωνός των ανθρώπων και ολοκλήρου της δημιουργίας Του. Ήτο μέσα εις την προαιώνιαν βουλή Του. Ο Αδάμ όμως έπεσε, ηστόχησε, κι έτσι ματαιώθηκε αυτή η κοινωνία του Θεού Λόγου, να έλθει τότε, όταν ετοποθέτησε τον Αδάμ εις τον Παράδεισον.

Ὁ μακαριστός γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος σχετικά μέ τήν ἀδιάφορη στάση τῶν Νεοελλήνων ἀπέναντι στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό

[…] Εμείς δυστυχώς δεν έχουμε πια κύριο τον Θεό! Εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε πλέον για κύριό μας τον Θεό. Έχουμε άλλους κυρίους. Άλλους.. Έχουμε τη δύναμή μας! Δεν είναι πια κύριος του λαού μας ο Θεός. Αυτό είναι ένα θλιβερό κατάντημα, που βέβαια εμείς οι Έλληνες σιγά-σιγά το εργασθήκαμε. Και ξέρετε από πότε; Από το 1821 μέχρι και σήμερα!...Αυτό είναι κάτι που δεν το διανοήθηκε ούτε το Βυζάντιο, ούτε η Τουρκοκρατία. Προσέξτε: ούτε η Τουρκοκρατία δεν το διανοήθηκε να μην είναι κύριος του λαού μας ο Θεός! Αυτό άρχισε να χαλκεύεται από το 1821,όπως σας είπα. Ήλθαν από την Ευρώπη οι λόγιοί μας και κουβάλησαν κι αυτήν την αρρώστια, ότι δεν μπορεί σε έναν λαό να είναι κύριος ο Θεός του, αλλά θα είναι κάποιος κυβερνήτης, θα είναι η Βουλή, θα είναι ο στρατός, θα είναι οι νόμοι... Αυτά θα είναι. Αλλά ότι αυτά τελικά δεν μπορούν να νικήσουν, αποδείχθηκε ιστορικά.

Το παράδειγμα που θα πω είναι ένα επιχείρημα και εναντίον του ιστορικού υλισμού. Δε θα κάνω περισσότερη ανάλυση· όσοι έχετε διαβάσει ή όσοι καταλαβαίνετε, θα το ξέρετε. Είναι ένα επιχείρημα και εναντίον του ιστορικού υλισμού, που λέει ότι ανάλογα με τα υλικά δεδομένα κατακτάται και η Ιστορία. Αυτό, θα λέγαμε, είναι μία δογματική θέση του ιστορικού υλισμού. Έρχεται όμως η Ελληνική Επανάσταση του ’21 να απορρίψει αυτό το επιχείρημα, γιατί δεν υπήρχαν καθόλου τα υλικά δεδομένα για να νικήσουν οι Έλληνες μια τουρκική Αυτοκρατορία! Υπήρχε ένας άλλος παράγοντας, που δεν προβλέπεται οπωσδήποτε από τον ιστορικό υλισμό, και αυτός είναι η πίστη στον Θεό· και εκείνη την εποχή, πραγματικά, κύριος του λαού αυτού ήταν ο Θεός! Και ένας καταπέλτης εναντίον του ιστορικού υλισμού είναι ο 143ος Ψαλμός.

Αλλά πριν πάω στον 143ο Ψαλμό, πηγαίνετε στον στίχο 16 του 32ου Ψαλμού: «οὐ σῴζεται βασιλεὺς διὰ πολλὴν δύναμιν, καὶ γίγας οὐ σωθήσεται ἐν πλήθει ἰσχύος αὐτοῦ». Δηλαδή: ούτε ο βασιλιάς δε σώζεται επειδή έχει δύναμη-στρατιωτική-,ούτε ο γίγαντας θα σωθεί επειδή έχει μεγάλη δύναμη σωματική! Όταν λέει «βασιλιάς» εννοεί τον αρχηγό ενός κράτους. Δεν έχει σημασία τι είδους αρχηγός μπορεί να είναι αυτός, τι μορφή και τι σχήμα πολιτικό μπορεί να έχει.

Ὁ Μέγας Βασίλειος γιὰ τὶς ὠφέλειες τῆς νηστείας

Οἱ ὠφέλειες τῆς νηστείας - Μέγας Βασίλειος

«Ἡ νηστεία γεννᾶ τοὺς προφῆτες, δυναμώνει τοὺς δυνατούς. Ἡ νηστεία κάνει σοφοὺς τοὺς νομοθέτες· εἶναι τὸ καλὸ φυλαχτὸ τῆς ψυχῆς, ὁ πιστὸς σύντροφος τοῦ σώματος, τὸ ὅπλο γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἀριστεύουν, τὸ γυμναστήριο γιὰ τοὺς ἀθλητές. Αὐτὴ ἀποκρούει πειρασμούς, αὐτὴ προετοιμάζει γιὰ τὴν ἀπόκτηση εὐσέβειας· εἶναι σύντροφος τῆς νήψεως καὶ δημιουργὸς τῆς σωφροσύνης. Στοὺς πολέμους φέρεται μὲ γεναιότητα, ἐν καιρῷ εἰρήνης διδάσκει τὴν ἡσυχία. Ἁγιάζει τὸν Ναζιραῖο καὶ τελειοποιεῖ τὸν ἱερέα». «Ἡ νηστεία ἔσβησε τὴν δύναμη τῆς φωτιᾶς κι ἔφραξε τὰ στόματα τῶν λιονταριῶν. Ἡ νηστεία ἀνεβάζει τὴν προσευχὴ στὸν οὐρανό, μὲ τὸ...νὰ γίνεται τρόπον τινὰ ἡ φτερούγα στὴν πορεία πρὸς τὰ ἄνω. Ἡ νηστεία κάνει τὰ σπίτια νὰ προκόβουν, εἶναι ἡ μητέρα τῆς ὑγείας, ἡ παιδαγωγὸς τῆς νεότητας, τὸ στολίδι τῶν γερόντων, ἡ καλὴ σύντροφος τῶν ὁδοιπόρων, ὁ πιστὸς συγκάτοικος αὐτῶν ποὺ συνοικοῦν». «Ἡ νηστεία προστατεύει τὰ νήπια, σωφρονίζει τὸ νέο, κάνει σεβαστὸ τὸ γέροντα.

Τό συχνό σου Χαῖρε, θά γίνει εὐχάριστο σέ μένα, ὅταν ἀπέχεις ἀπό τό μίσος, τό ψεῦδος καί τήν κλοπή....

«Λέει η Θεοτόκος στον Χριστιανό:

''Το συχνό σου Χαίρε, θα γίνει ευχάριστο σε μένα, όταν απέχεις από το μίσος, το ψεύδος και την κλοπή των ξένων υπαρχόντων. Και ενόσω καταπιέζεις τους φτωχούς θλίβοντάς τους με τόκους και αφόρητες φορολογίες, σε τίποτα δεν διαφέρεις από τον ειδωλολάτρη και τον Χριστοκτόνο, έστω και αν καυχάσαι με το Βάπτισμα. Εγώ δεν σε εισακούω, έστω και αν ψάλλεις αμέτρητους κανόνες και τροπάρια με όμορφη και δυνατή φωνή''».

Άγιος Μάξιμος ο Γραικός

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2022/03/blog-post_31.html

25 Μαρτίου. † Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. (Ἐθνικὴ ἑορτὴ ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς ἑορτῆς (Ἑβρ. β΄ 11-18).

Εβρ. 2,11           ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν,

Εβρ. 2,11                   Διότι ο Χριστός που μας αγιάζει, και ημείς που αγιαζόμεθα, καταγόμεθα από ένα Πατέρα. Δι' αυτήν ακριβώς την αιτίαν και ο Χριστός δεν εντρέπεται να ονομάζη αυτούς, που καλεί εις σωτηρίαν, αδελφούς του,