Ἁπλότητα καὶ προφητικὸ χάρισμα
Ὁσίου Γέροντος Ἰακώβου τῆς Βίτσας
Ἀφιέρωμα στὴν μνήμη του, 15 Φεβρουαρίου
γράφει γιὰ τὴν «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»
ὁ Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας
Ὁ ἁπλός, καλοκάγαθος, ἀπειρόκακος Λειτουργὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, ὁ Ὅσιος Γέροντας π. Ἰάκωβος εἶναι μιὰ σύγχρονη ἁγιασμένη μορφὴ ποὺ κατακόσμησε τὰ τελευταῖα χρόνια τὴν Ἤπειρό μας καὶ ἔφυγε μόλις τὸ 1960 σὲ βαθιὰ γεράματα, γιὰ νὰ διακοσμήσει καὶ τὴ χορεία τῆς θριαμβεύουσας στὸν οὐρανὸ Ἐκκλησίας.
. Ὁ Ὅσιος Γέροντας Ἰάκωβος ἦταν ἕνας βιαστὴς τοῦ πνεύματος, ἕνας μοναστὴς τῆς Ἀθωνικῆς πολιτείας, ἕνας σύγχρονος Πατροκοσμᾶς, ἕνα φιλέρημο στρουθίο τῆς ἀρετῆς, ἀπὸ τὰ ἐρημοπούλια τῆς πίστεως, ποὺ χτίζουν τὶς φωλιές τους στὶς ἀπάτητες κορυφὲς τῆς ἀρετῆς, καλλικέλαδο ὡς πρὸς τὴν ἀδιάκοπη δοξολογία τοῦ Θεοῦ μας. Ὑπῆρξε ὁ Ὅσιος Ἀσκητὴς τοῦ Μοναστηριοῦ τοῦ Προφήτη Ἠλία, στὰ ψηλώματα τῆς Βίτσας τῶν Ζαγοροχωρίων, κοντὰ στὸ μοναδικὸ «πέτρινο δάσος», ὁ πνευματικὸς πατέρας τοῦ νεαροῦ τότε ἐπισκέπτη του μὲ τὴ φλόγα τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στὸν Θεό μας, τοῦ σημερινοῦ Ὁσίου Παϊσίου, ἡ γνήσια ἐπιβεβαίωση ὅτι ἡ ἁγιότητα εἶναι διαχρονικὸ φαινόμενο καὶ μάλιστα τῶν λόγων τοῦ Ἀποστόλου τῶν ἐθνῶν: «Ὅπου ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία ὑπερεπερίσευσεν ἡ χάρις» (Ῥωμ. ε΄ 20).
. Ὁ Γέροντας γεννήθηκε κοντὰ στὸ Ἀργυρόκαστρο τῆς Βορείου Ἠπείρου, στὸ χωριὸ Βοδίνο, μόλις τὸ 1870. Εἶναι ὡς ἐκ τούτου ὁ Ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας ποὺ ζοῦσε διαρκῶς στὰ ὑψηλά. Δὲν ἀναπαυόταν στὰ χαμηλά, ἀφοῦ εἶχε ὑψηλὲς πνευματικὲς ἀνατάσεις καὶ δὲν συμβιβαζόταν μὲ τὴν ζωὴ στὰ χιμαδιὰ τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ἀνέπνεε τὸν καθαρὸ ἀέρα τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στὸ ἔργο τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ψυχῶν καὶ στὴν θεία ἀγάπη. Προτιμοῦσε τὴν σκληρὴ ζωὴ τῶν στερήσεων καὶ τῶν θλίψεων λέγοντας ὅτι «διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν» (Πράξ. ιδ΄ 22). Κακουχία γι’ αὐτὸν σήμαινε ἀναψυχή. Στέρηση σήμαινε πλουτισμός. Λύπη καὶ πειρασμὸς σήμαινε ἀγαπητικὴ ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ. Ἤθελε νὰ βιώνει τὴν πτωχεία τοῦ Ἰησοῦ σὲ ὅλο της τὸ μεγαλεῖο. Εἶχε ἐγκαταλείψει τὸν ἑαυτό του στὸ θεῖο ἔλεος καὶ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἀντλοῦσε δύναμη καὶ ὑγεία.