71 Ψαλμός , στίχ. 17-18,«Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς Ἰσραήλ»,Ἡ Ὡφέλεια τῶν Γονυκλισιῶν,(Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

71 Ψαλμός , στίχ. 17-18,«Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς Ἰσραήλ»,Ἡ Ὡφέλεια τῶν Γονυκλισιῶν,(Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία  τοῦ π. Σάββα  στίς 18-9-2017 (Κήρυγμα)

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

72 Ψαλμός , στίχ. 1,«Ὡς ἀγαθὸς ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ»,Τό Ψαλτήρι,(Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

72 Ψαλμός , στίχ. 1,«Ὡς ἀγαθὸς ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ»,Τό Ψαλτήρι,(Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου ,Ὁμιλία  τοῦ π. Σάββα  στίς 19-9-2017 (Κήρυγμα)

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 http://hristospanagia3.blogspot.com

 

72 Ψαλμός , στ. 4, «Ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσις ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν », Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

72 Ψαλμός , στ. 4, «Ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσις ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν », Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης 20-9-2017

 

Περί τοῦ ὁμοουσίου. Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: Ὁμιλία Θ Στόν τετραήμερο Λάζαρο

Ιερού Χρυσοστόμου, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ

Ομιλία Θ΄:ΣΤΟΝ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟ ΛΑΖΑΡΟ

Ο Λάζαρος σήμερα με την ανάστασή του από τους νεκρούς, μάς χαρίζει την λύση πολλών και διαφόρων σκανδάλων. Πραγματικά δεν ξέρω πώς το ανάγνωσμα αυτό έδωσε και στους αιρετικούς λαβή και στους Ιουδαίους αφορμή για αντιλογία, όχι επειδή πραγματικά υπάρχει τέτοια αφορμή, μακριά μια τέτοια σκέψη, αλλά επειδή εκείνοι είναι κακόψυχοι. Πολλοί δηλαδή από τους αιρετικούς λένε ότι ο Υιός δεν είναι όμοιος με τον Πατέρα. Γιατί; «Διότι χρειάστηκε», λένε, «ο Χριστός να προσευχηθεί για να αναστήσει τον Λάζαρο· εάν δεν προσευχόταν δεν θα μπορούσε να αναστήσει τον Λάζαρο. Και πώς», λένε, «μπορεί να είναι όμοιος εκείνος που προσευχήθηκε με εκείνον που δέχθηκε την παράκληση; Διότι ο μεν Υιός προσεύχεται, ενώ ο Πατέρας δέχτηκε την προσευχή από εκείνον που τον παρακαλούσε». Βλασφημούν όμως αυτοί μην μπορώντας να καταλάβουν ότι η προσευχή έγινε από συγκατάβαση και εξαιτίας της πνευματικής αδυναμίας των παρευρισκομένων εκεί.

Πες μου δηλαδή, ποιος είναι ανώτερος, εκείνος που νίβει τα πόδια, ή εκείνος του οποίου νίβει τα πόδια; Οπωσδήποτε φυσικά ανώτερος είναι εκείνος του οποίου ένιψε τα πόδια εκείνος που τα ένιψε. Αλλά ο Σωτήρας ένιψε τα πόδια του προδότη Ιούδα, διότι αυτός ήταν μαζί με τους άλλους μαθητές [Ιω.13,5: «Εἶτα βάλλει ὕδωρ εἰς τὸν νιπτῆρα, καὶ ἤρξατο νίπτειν τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν καὶ ἐκμάσσειν τῷ λεντίῳ ᾧ ἦν διεζωσμένος(: Έπειτα ρίχνει νερό στη λεκάνη που υπήρχε εκεί για το πλύσιμο των ποδιών και άρχισε να πλένει τα πόδια των μαθητών και να τα σκουπίζει με την πετσέτα με την οποία ήταν ζωσμένος)»]. Ποιος, επομένως, είναι ανώτερος· ο προδότης Ιούδας είναι ανώτερος από τον Δεσπότη Χριστό, επειδή ο Χριστός ένιψε τα πόδια αυτού; Μακριά μια τέτοια σκέψη. Αλλά τι είναι ταπεινότερο, το να νίψει τα πόδια, ή το να προσευχηθεί; Οπωσδήποτε βέβαια το να νίψει τα πόδια.

Θαυμαστὸ σημεῖο παρουσίας τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Χαμακιώτη.

Συνηθίζει ο Άγιος συχνά με αυτό τον τρόπο να δηλώνει την παρουσία του…

Θαύμα έζησε προσκυνήτρια προ ολίγων ημερών, πηγαίνοντας να προσκυνήσει τον αφανή Άγιο Αθανάσιο Χαμακιώτη, κτήτορα της Ιεράς Μονής Φανερωμένης στην Ροδόπολη (Μπάλα) Αττικής, όπου βρίσκεται και ο Τάφος και τα ιερά Λείψανά του και που έζησε τα τε­λευταία 5 χρόνια της ζωής του μέχρι την κοίμησή του.

Ενώ βρισκόταν μέσα στο κελλάκι του Αγίου, όπου βρίσκονται ιερά Λείψανά του, το κρεβατάκι, το σκουφάκι και το καλυμμαύχι του πα­ρουσία μοναχής της Ι. Μονής άρχισε να ευωδιάζει μύρο όλο το κελλί. Η προσκυνήτρια το αναφέρει στη μοναχή, η οποία δεν αισθανόταν κάτι, λέγοντας με χαμόγελο πως αυτό είναι το προ­σωπικό καλωσόρισμα του Αγίου σε προσκυνητές και ότι το συνηθίζει ο Άγιος συχνά με αυτό τον τρόπο να δηλώνει την παρουσία του και να καλωσορίζει τον κόσμο με την ευωδία του κελλιού του και πως ο Άγιος είναι εδώ αυτή τη στιγμή και μας κάνει αισθητή την παρουσία του!

Ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Περιγραφὴ καὶ Σημασία της

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος. Περιγραφή και Σημασία της

Ο Άρειος

Ο Άρειος εγεννήθη εν Λιβύη περί τα μέσα της γ' μ.Χ. εκατονταετηρίδος, εσπούδασε δε εν Αλεξανδρεία και εγένετο οπαδός του Ωριγένους, του Μελετίου και του προϊσταμένου της Αντιοχειανής Σχολής Λουκιανού του πρεσβυτέρου. Η ευρεία αυτού παιδεία, η φιλοσοφική αυτού μόρφωσις, και η περί την επιστήμην των θείων Γραφών δεινότης, κατέστησαν αυτόν γνωστότατον, το δε εμβριθές αυτού σχήμα, οι οπωσούν αγέρωχοι τρόποι, το μεγαλοπρεπές ανάστημα, και η ευειδής αυτού όψις, ενέπνεον πάσι τον σεβασμόν και συμπάθειαν. Και κατ' αρχάς μεν καταλιπών τον Μελέτιον προεχειρίσθη διάκονος της Εκκλησίας Αλεξανδρείας υπό του Επισκόπου αυτής Πέτρου.

Από της εποχής δ' αυτής παρουσιάζεται η του χαρακτήρος αυτού ισχύς και η εμμονή εις τας πεποιθήσεις του. Είτα δε, όταν ο Πέτρος Αλεξανδρείας απεκήρυξε τους συμμετόχους του Μελετίου, και δεν απεδέχετο το βάπτισμα αυτών, ο Άρειος εξανέστη το πρώτον, μεμφόμενος τα γενόμενα και διεμαρτύρετο κατά του μέτρου τούτου του Επισκόπου του. Και κατ' ακολουθίαν τούτου απεπέμφθη από της Αλεξανδρείας. Ότε δε μετά ταύτα τον Πέτρον αποβιώσαντα διεδέξατο ο πραϋς τους τρόπους Αχιλλάς, ο Άρειος αιτήσας συγγνώμην εγένετο δεκτός εν τη Εκκλησία και τω 212ω εχειροτονήθη Πρεσβύτερος.

Το περί τριαδικου Θεού δόγμα του Χριστιανισμού, όπερ από της αυτού εμφανίσεως εσκανδάλισεν Ιουδαίους και Έλληνας, από δε των μέσων του β' αιώνος παρουσίασε την αίρεσιν των Μοναρχιανών και προυκάλεσε πολλάς έριδας, παρέσυρε και το ακάθεκτον πνεύμα του Αρείου, το οποίον δυσφόρως έχον προς τον ανυπέρβλητον του δόγματος φραγμόν, και ζητούν την του πνεύματος φίλην ελευθερίαν την υπερπηδώσαν τα πάντα και τα πάντα υποτάσσουσαν τη ιδία εξουσία, διέσπασε του δόγματος τα δεσμά, ίνα εν τη ελευθερία αυτού εισδύση εις τα βασίλεια των μυστηρίων και ερευνήση αυτά και, εί δυνατόν, ψηλαφήση και υπαγάγη αυτά υπό την ιδίαν αντίληψιν. Ο Άρειος μελετήσας καλώς τας θεωρίας της Αλεξανδρινής και της Αντιοχειανής Σχολής προσέλαβεν εξ αυτών τα προσφυή ταις αρχαίς αυτού και διεμόρφωσεν ιδίαν θεωρίαν, λαβών παρά μεν του Ωριγένους την υπόταξιν του λόγου, παρά δε του Λουκιανού την άρνησιν της Ομοουσιότητος. Προς διάδοσιν δε της διδασκαλίας αυτού και επικράτησιν συνέταξε διάφορα άσματα και ποιήματα και διεμοίρασεν αυτά εις τον λαόν. Και η διδασκαλία αυτού εύρε πολλούς οπαδούς παρά τε τω Κλήρω και τω λαώ, εξ ών οι μεν ησπάζοντο αυτήν ως ορθήν, οι δε εθεώρουν αυτήν ως ακίνδυνον.

Ο Αθανάσιος

Μεταξύ των περί τον Αλεξανδρείας Eπίσκοπον Κληρικών ηύξανε και εκραταιούτο νέος τις Διάκονος, μικρός μεν το δέμας και ευτελής το ανάστημα, αλλά περιλαμβάνων εντός σώματος μικρού και ασθενούς ψυxήν φλογεράν, αι λαμπηδόνες της οποίας εξήστραπτον από των ομμάτων αυτού. Ο εικοσιέτης ούτος νέος ο μέλλων να πληρώση την Χριστιανικήν Οικουμένην διά των αρετών αυτού των σπανίων ην ο Αθανάσιος. Νους βαθύς, λογική ισχυρά, επιστήμη ευρεία, ανθηρόν ύφος λόγου, και τέχνη ρητορική απαράμιλλος περιεκόσμουν αυτόν και κατέστησαν κρατερόν μαχητήν κατά την προκειμένην σπουδαίαν έριν.

Σάββατο τοῦ Λαζάρου. Ὀ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ[:Ιω.11,1-45]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας, καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς(:Ήταν τότε κάποιος που λεγόταν Λάζαρος, ο οποίος είχε αρρωστήσει. Αυτός καταγόταν από τη Βηθανία, το χωριό της Μαρίας και της Μάρθας της αδελφής της). Ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ, καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει(:Και ήταν η Μαρία εκείνη που αργότερα, λίγο πριν από τον θάνατο του Κυρίου, Τον άλειψε με το μύρο και σκούπισε τα πόδια Του με τα μαλλιά της. Και ο Λάζαρος που ασθενούσε, ήταν αδελφός της)»[Ιω.11,1-2].

Πολλοί από τους ανθρώπους όταν δουν κάποιους, που είναι αρεστοί στον Θεό, να πάσχουν από κάποιο κακό(όπως για παράδειγμα να έχουν αρρωστήσει ή να πάσχουν από φτώχεια ή από κάποιο άλλο παρόμοιο) σκανδαλίζονται, μη γνωρίζοντας ότι γνώρισμα των κατεξοχήν φίλων του Θεού είναι το να πάσχουν από αυτά· και ο Λάζαρος λοιπόν ήταν ένας από τους φίλους του Χριστού και ήταν ασθενής. Αυτό λοιπόν έλεγαν και εκείνοι που στάλθηκαν: «Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ (:Κύριε, να, ο φίλος Σου που τόσο πολύ αγαπάς είναι άρρωστος)». Αλλά ας εξετάσουμε από την αρχή την περικοπή.

«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν τις ἀσθενῶν, Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας(:Ήταν τότε κάποιος που λεγόταν Λάζαρος, ο οποίος είχε αρρωστήσει. Αυτός καταγόταν από τη Βηθανία)». Δεν ανέφερε έτσι απλά και τυχαία από πού καταγόταν ο Λάζαρος, αλλά για κάποια αιτία, την οποία θα αναφέρει στη συνέχεια· τώρα ας εξετάσουμε το παρόν χωρίο. Και τις αδελφές του μάς τις αναφέρει προς μεγάλη ωφέλεια, και ακόμη, αυτό που επιπλέον είχε η Μαρία, προσθέτοντας και λέγοντας: «Ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ, καὶ ἐκμάξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει(:Η Μαρία πάλι ήταν εκείνη που αργότερα, λίγο πριν από τον θάνατο του Κυρίου, Τον άλειψε με το μύρο και σκούπισε τα πόδια Του με τα μαλλιά της. Και ο Λάζαρος που αρρώστησε ήταν αδελφός της)».

Μὲ τὶς κοσμικὲς συναυλίες μέσα στοὺς Ἱεροὺς Ναούς, χαλᾶνε τὴν λαϊκὴ εὐσέβεια.

«50+ δωρεάν συναυλίες για το Πάσχα: Σε εκκλησίες, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους», γράφει δημοσίευμα στον ηλεκτρονικό τύπο1. Για την άμβλυνση της θρησκευτικής ταυτότητας των Ορθόδοξων Ελλήνων βλέπουμε τις κοσμικές συναυλίες μέσα στους Ιερούς Ναούς να παίρνουν διαστάσεις επιδημίας. Παράλληλα, εμφανίστηκε και ένα νέο φρούτο, το «φεστιβάλ λατρευτικής μουσικής»! Η Ορθοδοξία προκαλεί αλλεργία στην ενοποιημένη Ευρώπη, η εκκοσμίκευση πρέπει να προχωρήσει. Αυτό που είναι σχεδόν απίστευτο να δεχθεί κανείς είναι το γεγονός ότι όλα γίνονται με την σύμφωνη γνώμη των Μητροπολιτών.

Η αποϊεροποίηση των Ιερών Ναών, η εμφανής ασέβεια στην ιερότητα του καθαγιασμένου χώρου, στα πρόσωπα των ασκητικών Αγίων, στα Ιερά Μυστήρια. Η αυτοπροβολή και η αλαζονική επίδειξη μωροφιλόδοξων μπροστά στο Ιερό Βήμα που θυσιάζεται ο Κύριος δεν θα μείνουν ατιμώρητα.

Πως είναι δυνατόν λαϊκοί να στέκονται με αλαζονεία μπροστά στο Ιερό για να διευθύνουν χορωδία; Εκεί που οφείλουμε να στεκόμαστε με ταπεινότητα και κατάνυξη μπροστά στην θυσία του Κυρίου, υψώνουμε την έπαρση του Εωσφόρου.

Θεσσαλονίκης Φιλόθεος: «Η φάτνη βρίσκεται μέσα στην καρδιά μας»

Έτσι χτυπάνε και την λαϊκή ευσέβεια που βρίσκεται στους άλλους «ναούς», τους έμψυχους, και υπό το άγρυπνο βλέμμα των μητροπολιτών φραγκεύουνε τους Έλληνες.

Μὲ 30 τοῖς ἑκατὸ τὰ ἀλλάζουν ὅλα

Φωτό: ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ / EUROKINISSI

Όσοι πιστεύουν πως με τη θεσμοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια ολοκληρώθηκε η «προοδευτική» ατζέντα της κυβέρνησης, γελιούνται.

Το σύνθημα που εκπέμπεται από το Μέγαρο Μαξίμου είναι σαφές. Αρκεί να καταφέρουν να πιάσουν το ψυχολογικό όριο του 30% σε αυτές τις ευρωεκλογές για να προχωρήσουν σε πιο προοδευτικές -κατά την κρίση τους- τομές.

Στην Εκκλησία τις περιμένουν τις αλλαγές αυτές. Αλλαγές που αγγίζουν τον πυρήνα του άρθρου 3 του Συντάγματος. Θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου, της πολιτικής κηδείας και της ονοματοδοσίας αντί για βάπτιση. Αυτά περιλαμβάνει η ατζέντα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αρκεί να τους λυθούν τα χέρια και να πιάσουν το ψυχολογικό όριο του 30 τοις εκατό. Γιατί, πιστεύουν, πως θα έχουν τη νομιμοποίηση να προχωρήσουν πιο βαθιά στην μεταρρυθμιστική τους ατζέντα.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ/ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΩΣ, 26-5-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ/ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΩΣ, 26-5-2024

https://www.youtube.com/live/RcVH1P4BkII?si=UD2CbTG7rgWBdebc

Τὸ σπήλαιο ποὺ ἀσκήτεψε ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακας στὸ ὅρος Σινᾶ. βρίσκεται στὸ Wadi Et-Tlah,περίπου 8 χιλιόμετρα ἀπὸ τὸ μοναστήρι τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.

26 Ἀπριλίου. Παρασκευὴ πρὸ τῶν Βαΐων. Βασιλέως ἐπισκόπου Ἀμασείας ἱερομάρτυρος (†332), Γλαφύρας καὶ Ἰούστας ὁσίων (†322). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΞΣΤ΄ 10-24).

Ησ. 66,10          εὐφράνθητι, Ἱερουσαλήμ, καὶ πανηγυρίσατε ἐν αὐτῇ, πάντες οἱ ἀγαπῶντες αὐτήν, χάρητε ἅμα αὐτῇ χαρᾷ, πάντες ὅσοι πενθεῖτε ἐπ᾿ αὐτῇ,

Ησ. 66,10                  Συν λοιπόν, η νέα Ιερουσαλήμ, ας πλημμυρίσης από χαράν και ευφροσύνην. Ας πανηγυρίσουν δι' αυτήν και εις αυτήν όλοι όσοι την αγαπούν. Χαρήτε χαράν μεγάλην, όσοι άλλοτε είχατε πένθος δια την κοταστροφήν της,

Ησ. 66,11          ἵνα θηλάσητε καὶ ἐμπλησθῆτε ἀπὸ μαστοῦ παρακλήσεως αὐτῆς, ἵνα ἐκθηλάσαντες τρυφήσητε ἀπὸ εἰσόδου δόξης αὐτῆς.

Ησ. 66,11                  δια να θηλάσετε τώρα και χορτάσετε από τον μαστόν της παρηγορίας της. Και αφού χορτασθήτε από το πνευματικόν τούτο γάλα της χαράς, να τρυφήσετε, όταν έλθη η δόξα αυτής.