Πῶς μπορεῖ ἕνας πού ζεῖ μέσα στόν κόσμο νά ἀρέσει στόν Θεό; (Β΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΟΜΙΛΙΑ_ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ_36. Πῶς μπορεῖ ἕνας πού ζεῖ μέσα στόν κόσμο νά ἀρέσει στόν Θεό; (Β΄) Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου-Ἐρωταποκρίσεις (15η), 9-8-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀμπελειές (Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου) Πέλλας

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ συχνή Θ. Μετάληψη εἶναι ἐντολή τοῦ Κυρίου Α΄ Ἁγ. Νικοδήμου,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ συχνή Θ. Μετάληψη εἶναι ἐντολή τοῦ Κυρίου Α΄ - Ἐνστάσεις- Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως , Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 18-8-2020, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Φώτισόν μου τό σκότος! Φώτισόν μου τό σκότος!

«ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ! ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!»

Ήταν Άνοιξη του 1317, όταν έφτασε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς στον ποθούμενο σε αυτόν Άθωνα. Υποτάσσεται στον διάσημο ησυχαστή Νικόδημο, ο οποίος ζούσε τότε έξω από την Λαύρα του Βατοπεδίου. Ο Νικόδημος, ήταν γενναίος και θαυμαστός Μοναχός κατά την πράξη και θεωρία· γνωστός σ’ ολόκληρο το Άγιον Όρος για την αρετή του όταν ακόμη ασκούνταν ανατολικά της Χρυσούπολης, στο όρος το λεγόμενο «τοῦ Αὐξεντίου».

Ο θείος Γρηγόριος, κείρεται Μοναχός. Μετά την μοναχική του ομολογία, παραδίδεται ολοκληρωτικά στην άσκηση και τις πνευματικές θεωρίες, στην νίψη του νου και στην αδιάλειπτη νοερά προσευχή. Ο Πατριάρχης Φιλόθεος αφηγείται, ότι, άμεση προστάτιδά του είχε την Θεομήτορα. Πάντοτε σε Αυτήν απέβλεπε. Αυτήν, είχε προ των οφθαλμών του. Την δική Της βοήθεια επιζητούσε. Αυτήν, εξ αρχής, πρόφερε στους λόγους και τις προσευχές του. Και κάτω από την δική Της σκέπη και χειραγωγία, εμπιστεύθηκε ψυχή τε και σώματι τον εαυτό του.

Είχαν περάσει δύο χρόνια· χρόνια, δακρύων και πνευματικών στεναγμών. Μυστικά, στις προσευχές του, φώναζε από βαθέων:

–«Φώτισόν μου τὸ σκότος! Φώτισόν μου τὸ σκότος!».

Βαθύς και πνευματικός, ο λόγος αυτός! Όταν ο θείος Γρηγόριος κραύγαζε αλάλητα προς τον Ουρανό, τότε τον επισκεπτόταν ο Θεός. Από το ένα μέρος έβλεπε το φως του Θεού, και από το άλλο την ανθρώπινη ένδεια. Και έκλαιγε ζητώντας συνεχώς φως, μόνο φως. Για να φωτιστεί το «σκότος» του.

Ακόρεστη είναι η επιθυμία του θείου φωτός. Όσο κανείς το απολαμβάνει, τόσο περισσότερο διαφλέγεται από αυτό. Γιατί, αν και η ανθρώπινη ψυχή είναι πεπερασμένης φύσεως, όμως οι εφέσεις της είναι άπειρες. Και ενώ λούζεσαι μέσα στο φως, πάλι θρηνείς με τα συνταρακτικά αυτά ρήματα:

–«Φώτισόν μου τὸ σκότος! Φώτισόν μου τὸ σκότος!».

Ὁ βράχος τοῦ Κύνωπα στήν Πάτμο

Πρόκειται για ένα θαυμαστό γεγονός, που συνέβη κατά θεϊκή παραχώρηση στα χρόνια της ιταλικής κατοχής στο ιερό νησί της Αποκαλύψεως, στην Πάτμο. Το γνωρίζουν όλοι οι Πάτμιοι και κυρίως οι γηραιοί.

Ως γνωστόν, στα χρόνια που ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος ήταν εξόριστος στην Πάτμο και άρχισε να διδάσκει τον χριστιανισμό, στο νησί υπήρχε ένας μάγος, ο Κύνωψ, ο οποίος μαχόταν την αλήθεια του Χριστού. Με τις απάτες και με τη συνεργασία του με το κακό πνεύμα παρέσυρε στην απώλεια πολλές ψυχές. Τότε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης προσευχήθηκε και ο σκοτεινός και αμετανόητος μάγος, ενώ έκανε τα τεχνάσματά του και βουτούσε στη θάλασσα. Χάθηκε στον βυθό! Εκεί δε που χάθηκε, έμεινε ένας βράχος σε βάθος επτά μέτρων κάτω από τη θάλασσα. Αυτός ο βράχος, όπως ομολόγησαν πολλοί απ αὐτούς που τον είδαν, μοιάζει με την απαίσια σατανική μορφή του μάγου. Είναι ο μάγος που πέτρωσε από την θεία δίκη με τις προσευχές του επιστήθιου μαθητή του Κυρίου, του Ιωάννη.Εκεί έχουν προσδέσει μία κόκκινη σημαδούρα, για να την βλέπουν τα πλοία να μην προσκρούουν πάνω του.

Το θαύμα στο οποίο θα αναφερθούμε, όπως το διηγούνται οι ηλικιωμένοι Πάτμιοι, έγινε γύρω στα 1928. Λέγουν λοιπόν τα εξής:

Ένα απόγευμα, έφθασε στο νησί στα ανοιχτά του λιμανιού ένα ιταλικό καράβι. Ήταν αντιτορπιλικό. Πάνω του όμως είχε πολλούς γερανούς, μικρούς και μεγάλους. Μάθαμε πως είχε δοθεί εντολή από την ιταλική διοίκηση της Ρόδου να βγάλουν από το λιμάνι τον βράχο, τον πετρωμένο Κύνωπα, γιατί τους εμπόδιζε. Αναστατώθηκε το νησί. Κατέβηκε και ο Ηγούμενος από το Μοναστήρι (ο π. Αμφιλόχιος Μακρής) και είπε στον Ιταλό κυβερνήτη:

“ Ο βράχος αυτός παραμένει εκεί κάτω από τη θάλασσα χίλια εννιακόσια και πλέον χρόνια. Είναι το θαύμα που έκανε ο Θεός ύστερα από τις προσευχές του Ευαγγελιστού Ιωάννη. Είναι σημάδι της νίκής του Χριστού εναντίον του σατανά, που αντιπρόσωπός του στο νησί ήταν τότε ο μάγος Κύνωψ. Γι αὐτό ο αρχιμάγος αυτός πρέπει να παραμείνει πετρωμένος εκεί μέσα στη θάλασσα του λιμανιού, μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου”. Του είπε κι άλλα πολλά.

Ρεφλεξολογία. Μάλαξη γιά διάγνωση & θεραπεία;

ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑ. ΜΑΛΑΞΗ ΓΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΗ & ΘΕΡΑΠΕΙΑ;

τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.

Μὲ τὸ ὄνομα «ρεφλεξολογία» ἔχει πολιτογραφηθεῖ μία ὑποτιθέμενη θεραπευτικὴ τεχνική, κατὰ τὴν ὁποία ἐφαρμόζεται ἀπό τόν «θεραπευτή» μὲ τὰ χέρια, πίεση στὰ πέλματα ἢ στὶς παλάμες τοῦ πελάτη καὶ κατὰ τὴν ὁποία ὑποτίθεται ὅτι ἀντιμετωπίζονται ἢ ἀκόμη καὶ προλαμβάνονται διάφορες ἀσθένειες.

Ἡ ρεφλεξολογία εἶναι ἀκόμη γνωστὴ καὶ μὲ τὰ ὀνόματα «Ἀνακλαστικὴ Ζωνοθεραπεία» καὶ «Θεραπεία τῶν Ζωνῶν». Οἱ ὀνομασίες αὐτὲς προέρχονται ἀπὸ τὴν πίστη ὅτι γιὰ κάθε μέρος τοῦ σώματος ὑπάρχουν ἀντανακλαστικὰ σημεῖα στὰ πέλματα καὶ στὶς παλάμες, ὁπότε ἡ ἄσκηση πίεσης σὲ συγκεκριμένες περιοχές -στὰ πέλματα ἢ στὶς παλάμες- μπορεῖ νὰ ἔχει θεραπευτικὲς ἰδιότητες στὰ ἀντίστοιχα μέρη τοῦ σώματος.

Πατέρας τῆς περὶ Ζωνῶν «Θεραπείας» θεωρεῖται ὁ ἰατρὸς Γουλιέλμος ΦιτςΤζέραλντ (William Fitzgerald, 1872-1942)1 ὁ ὁποῖος «χαρτογράφησε» τὸ ἀνθρώπινο σῶμα ὁρίζοντας 10 κάθετες ζῶνες -5 ἀπὸ κάθε πλευρά-, ὅπου ἡ κάθε ζώνη καταλήγει σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ δάχτυλα τῶν ποδιῶν καὶ τῶν χεριῶν. Οἱ 10 ζῶνες «χωρίζουν» καὶ τὸ κεφάλι. Ὅπως διευκρινίζει ὁ ΦιτςΤζέραλντ, τὰ ὅρια τῶν ζωνῶν δὲν εἶναι αὐστηρὰ καὶ ἀπόλυτα. Οἱ ζῶνες ἀποτελοῦν μιὰ μορφὴ χαρτογράφησης τοῦ σώματος καὶ ὄχι κάτι ὑπαρκτὸ ἢ νοητὸ μέσα στὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Κατὰ τὴν θεωρία τοῦ ΦιτςΤζέραλντ ἂν ὑπάρχει πόνος σὲ κάποιο σημεῖο τοῦ σώματος, ὁ ἀσκῶν τὴ «θεραπεία», μπορεῖ νὰ παρέμβει ἀναλγητικά, ἀπὸ κάποιο ἄλλο ἀπομακρυσμένο σημεῖο, ἀρκεῖ καὶ τὰ δύο νὰ βρίσκονται στὴν ἴδια ζώνη. Αὐτὴ ἡ θεωρία ἀποτελεῖ τὴν ἀνακλαστικὴ παρέμβαση, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴ βάση πάνω στὴν ὁποία ἀναπτύχθηκε ἡ σύγχρονη Ρεφλεξολογία.

Μήπως οἱ χριστιανοί πρέπει νά μεταλαμβάνουν μόνο 3 φορές τόν χρόνο; Β΄,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγ/του

Μήπως οἱ χριστιανοί πρέπει νά μεταλαμβάνουν μόνο 3 φορές τόν χρόνο; Β΄ - Ἐνστάσεις- Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως , Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 17-8-2020, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ στερεό θεμέλιο τῆς ἐλπίδας γιά τή μεταμόρφωση ὅλης τῆς ζωῆς μας

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου αποτελεί στερεό θεμέλιο της ελπίδας για τη μεταμόρφωση όλης της ζωής μας —η οποία τώρα είναι γεμάτη από κόπο, ασθένειες, φόβο— σε ζωή άφθαρτη και θεοειδή. Εν τούτοις, η ανάβαση αυτή στο υψηλό όρος της Μεταμορφώσεως συνδέεται με μεγάλο αγώνα. Όχι σπάνια εμείς εξασθενούμε από την αρχή αυτού του αγώνα και απελπισία φαίνεται να κυριεύει την ψυχή. Σε τέτοιες ώρες μαρτυρικής παραμονής στα όρια μεταξύ του Απροσίτου Φωτός της Θεότητας που έλκει προς τον εαυτό Του και της απειλητικής αβύσσου του σκότους, να ενθυμούμαστε τα διδάγματα των Πατέρων μας, οι οποίοι διήνυσαν την οδό αυτή ακολουθώντας τον Χριστό, και «εζωσμένοι τας οσφύας ημών» να παίρνουμε δύναμη με την κραταιά ελπίδα σε Εκείνον, ο Οποίος με την παλάμη Του βαστάζει ακόπως όλη την κτίση. Να θυμόμαστε ότι στη ζωή μας πρέπει να επαναληφθεί κατά τον ίδιο τρόπο ό,τι έγινε στη ζωή του Υιού του Ανθρώπου, για να ελευθερωθούμε από κάθε φόβο και ολιγοψυχία. Η οδός είναι κοινή σε όλους μας κατά τον λόγο Αυτού του Χριστού: «Εγώ ειμι η οδός»• και γι’ αυτό είναι και μοναδική, διότι «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ει μη δι’ Εμού».

Αν ο Κύριος «επειράσθη», και εμείς πρέπει να περάσουμε διά του πυρός των πειρασμών. Αν ο Κύριος καταδιώχθηκε, και εμείς επίσης θα διωχθούμε από τις ίδιες εκείνες δυνάμεις, οι οποίες δίωκαν τον Χριστό.

Στόν κόσμο ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν σταυροφορεμένοι:

α) Αυτοί που φέρουν σταυρό, που μόνοι τους τον δημιούργησαν και δεν μπορούν να τον σηκώσουν. Δεν πρόσεξαν στη ζωή τους, αδιαφόρησαν για τις συμβουλές των γονέων τους, έκαναν το δικό τους και δεν υπολόγισαν καθόλου το Θεό. Βλέπουμε για παράδειγμα ζευγάρια να παντρεύονται, χωρίς να ρωτάνε το Θεό και μετά χωρίζουν, με πολλά παιδιά στην πλάτη τους και δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις. 

Βλέπουμε άνθρωποι που ασθένησαν με δική τους ευθύνη ή κατέληξαν σε νευρολογικά κέντρα, γιατί έκαναν απρόσεκτη και άσωτη ζωή και πήραν ναρκωτικά και είναι στο ίδρυμα. Άλλοι πάλι χρεωκόπησαν και έγιναν φτωχοί, γιατί έβγαζαν 10 δραχμές και ξόδευαν 20 δραχμές (άστατη ζωή, διασκεδάσεις, τζόγος κ.ά.). Άλλοι πάλι άνοιξαν μαγαζιά χωρίς να ρωτήσουν κανένα, έπεσαν έξω και τώρα είναι χρεωμένοι και απειλούνται με φυλακή. Μόνοι τους φταίνε για τα βάσανα, γιατί δεν ρώτησαν το Θεό 

β) αυτοί που σηκώνουν ευχάριστα τον σταυρό, που τους έστειλε ο Θεός και έτσι βρίσκονται κοντά στο Θεό και Τον δοξολογούν.

Ὁ Θεός ἐδημιούργησε τόν ἄνθρωπον ἐλεύθερον ἐφ᾿ ὅσον τόν κατέστησε λογικόν.

 Ὁ Θεός ἐδημιούργησε τόν ἄνθρωπον ἐλεύθερον ἐφ᾿ ὅσον τόν κατέστησε λογικόν.

Ἧταν προτιμότερο νά κρύψει ὁ ἥλιος τίς ἀκτίνες του, παρά νά σιγήσει τό στόμα τοῦ Χρυσοστόμου!

~ Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου Γράμμα 125 από την εξορία προς τον εξόριστο επίσκοπο Κυριακό. (ΕΠΕ 38, 243)

''Ὁταν διέταξε ἡ βασίλισσα νά ἐξορισθῶ. Πολλά ὅμως θλιβερά γεγονότα μοῦ συνέβησαν στό δρόμο, ἀλλά ἐγώ δέ νοιάστηκα γιά τίποτε. Ὅταν ὅμως ἔφθασα πρός τή χώρα τῶν Καππαδόκων καί στήν περιοχή τοῦ Τάυρου τῆς Κιλικίας, μέ προυπαντοῦσαν πολλές ὁμάδες ἀνδρῶν ἁγίων πατέρων, ἀλλά καί πλήθη μοναχῶν καί παρθένων, χύνοντας ἀστείρευτες πηγές δακρύων. Καί ἔκλαιαν βλέποντάς με νά πηγαίνω στήν ἐξορία καί ἐλεγαν μεταξύ τους· ''Ἧταν προτιμότερο νά κρύψει ὁ ἥλιος τίς ἀκτίνες του, παρά νά σιγήσει τό στόμα τοῦ Ἰωάννη΄.

«Οὐ βασιλέων ἐστί νομοθετεῖν τῇ Ἐκκλησίᾳ…

«Οὐ βασιλέων ἐστί νομοθετεῖν τῇ Ἐκκλησίᾳ… Βασιλέων ἐστίν ἡ πολιτική εὐπραξία· ἡ δέ ἐκκλησιαστική κατάστασις ποιμένων καί διδασκάλων» (Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού, Περί τῶν ἁγίων εἰκόνων 12, PG 94, 1296).

------------------------------------------------------

Μετάφραση: Δεν είναι δουλειά του Κράτους ή των πολιτικών να νομοθετούν και να χειραγωγούν (νομικά και πολιτικά) την Εκκλησία ή τα περί της Εκκλησίας. Το διακόνημα των πολιτικών είναι οι κοινωνικά καλές πράξεις και τα καλά έργα για τους πολίτες. Για τα εκκλησιαστικά πράγματα την ευθύνη κυρίως την έχουν οι επίσκοποι, οι κληρικοί, οι μοναχοί, οι λαϊκοί θεολόγοι και οι πιστοί.

18 Αὐγούστου. Τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φλώρου, Λαύρου, Λέοντος καί Ἑρμοῦ. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἰωάννου καί Γεωργίου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως. Ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀρσενίου, τοῦ ἐν Πάρῳ ἀσκήσαντος. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Κωνσταντίνου τοῦ ἐκ Καππούης. Τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ματθαίου, τοῦ ἐκ Γερακαρίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Τρ. ια´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ, β´ 14 - γ´ 3).

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Β´ 14 - 17

¹⁴ Τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐν τῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανεροῦντι δι’ ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳ· ¹⁵ ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ ἐν τοῖς σωζομένοις καὶ ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ¹⁶ οἷς μὲν ὀσμὴ θανάτου εἰς θάνατον, οἷς δὲ ὀσμὴ ζωῆς εἰς ζωήν. καὶ πρὸς ταῦτα τίς ἱκανός; ¹⁷ οὐ γάρ ἐσμεν ὡς οἱ λοιποὶ καπηλεύοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ ὡς ἐξ εἰλικρινείας, ἀλλ’ ὡς ἐκ Θεοῦ κατενώπιον τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ λαλοῦμεν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β' Γ´ 1 - 3

¹ Ἀρχόμεθα πάλιν ἑαυτοὺς συνιστάνειν; εἰ μὴ χρῄζομεν ὥς τινες συστατικῶν ἐπιστολῶν πρὸς ὑμᾶς ἢ ἐξ ὑμῶν συστατικῶν; ² ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστε, ἐγγεγραμμένη ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων, ³ φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ’ ἡμῶν, ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι, ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος, οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις.