Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τετάρτης 27-01-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβράιους κεφ. ζ΄ 26 - η΄ 2

ζ΄ 26 - η΄ 2



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ι΄ 9 - 16

Ι΄ 9 - 16



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ψυχή καί ἡ θεραπεία της Α΄ .Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ψυχή καί ἡ θεραπεία της. Α΄ Μέρος.Ψυχολογία, Ψυχιατρική, ψυχοθεραπεῖες καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-05-08 (Συνάξεις Ἀνδρῶν στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

 Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ὁ ρόλος τῆς γυναίκας στήν οἰκογένεια (1ο μέρος)

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:https://www.youtube.com/watch?v=yRbvYXaCMlQ

«Ὁ Θεός ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς (Γεν. 1,27)». Ἔφτιαξε δηλαδή ἄνδρα καί γυναίκα. «Μάλιστα -λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος- ἀνέχθηκε νά γίνει γυναίκα τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀδελφή του· ἤ μᾶλλον ὄχι ἡ ἀδελφή του, ἀλλά ἡ θυγατέρα του· ἤ μᾶλλον οὔτε ἡ θυγατέρα του, ἀλλά κάτι περισσότερο, ἡ ἴδια του ἡ σάρκα».

Ὅπως ξέρουμε ὁ Θεός πῆρε ἀπό τήν πλευρά τοῦ Ἀδάμ καί ᾠκοδόμησε γυναίκα (Γεν. 2,22). «Τήν ἑνότητά τους τήν καθόρισε εὐθύς ἐξαρχῆς, σάν τίς πέτρες, ἑνώνοντάς τους σέ μιάν ὁλότητα. Γι’ αὐτό οὔτε τή γυναίκα δημιούργησε ἀπό ξένη στόν Ἀδάμ οὐσία, γιά νά μή συνδέεται αὐτός μαζί της σάν μέ μιά ξένη, οὔτε πάλι σταμάτησε τόν γάμο στήν ἕνωση τοῦ Ἀδάμ μέ τήν Εὔα, γιά νά μή χωρίζεται αὐτός, λόγῳ τῆς ἑνώσεώς του μέ μιά μόνο γυναίκα, ἀπό τό ὑπόλοιπο ἀνθρώπινο γένος». Ἀντίθετα ὅρισε στή συνέχεια ὁ Θεός καί ἐπέτρεψε τόν γάμο καί στούς ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ. Ἔτσι, δημιουργήθηκε κάτι «σάν ἕνα ὡραῖο δέντρο» λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. Ἔχει ἕνα κορμό, πού ὑψώνεται πάνω ἀπό τή ρίζα (ἐννοεῖ τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα) καί μετά ἁπλώνεται σέ πολλά κλαδιά. Ἄν δέν εἶχε κορμό καί τά κλαδιά βγαίνουν κατευθείαν ἀπό τίς ρίζες, δέν ἀξίζει τίποτα· καί ἄν ἔχει πολλές ρίζες, δέν τό θαυμάζει κανείς». Γιά νά εἶναι ἕνα δέντρο τέλειο χρειάζεται καί ρίζες καί κορμό καί κλαδιά.

Περί τοῦ ἡγέτου τοῦ Νεονικολαϊτισμοῦ Χρ. Γιανναρᾶ

 Εν έτει 1989 με πρωτοβουλία των τότε συνοδικών μητροπολιτών, μακαριστών πλέον, Φλωρίνης Αυγουστίνου, Σιδηροκάστρου Ιωάννη και Δρυινουπόλεως και Κονίτσης Σεβαστιανού, ετέθη εν συνόδω το θέμα των κακοδοξιών του τότε καθηγητή της Παντείου και "πρυτάνεως" της λεγόμενης "νεοορθοδοξίας" Χρήστου Γιανναρά. Μάλιστα ο μακαριστός Φλωρίνης στη ΣΠΙΘΑ, φύλλο 444 έτος 1986, τόνισε τα εξής βαρυσήμαντα αναφορικά με την επικίνδυνη και ναρκοθετούσα τη σωτηρία μας γιανναρική διδαχή:

"Γιά τή γῆ πού καταράστηκε ὁ Θεός στήν ἐργασία τοῦ Ἀδάμ"

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής:

"Πρός Θαλλάσιον, περί ἀποριῶν - Ἐρώτηση 5"

Ποιά εἶναι μεταφορικὰ ἡ καταραμένη γῆ στην ἐργασία τοῦ Ἀδὰμ καὶ τὶ σημαίνει τὸ «θὰ τή λάβεις αὐτὴν ὡς τροφή σου μὲ λύπες»; Ἐπίσης τι σημαίνει τὸ «θὰ τρῶς χόρτο ἀφοῦ φυτρώσουν ἀγκάθια καὶ τριβόλια» καὶ τὶ τὸ τελευταῖο, «θὰ φὰς τὸ ψωμί σου μὲ τὸν ἱδρώτα τοῦ προσώπου σου»(Γεν.3,17-19); Καὶ ὅμως ποτὲ δὲν θεάθηκε ἄνθρωπος νὰ τρώει γῆ οὔτε χόρτο, οὔτε ὅσοι τρῶνε ψωμὶ τὸ τρῶνε σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τῆς ἱερᾶς ἱστορίας μὲ τὸν ἱδρώτα τοῦ προσώπου τους.

Τό προορατικό χάρισμα τοῦ ὁσίου Ἀμφιλοχίου τῆς Λαύρας τοῦ Ποτσάεφ (27.11.1897-01.01.1971)

Στα τέλη του 1970 μια νεαρή κυρία έφερε στο στάρετς την άρρωστη πεντάχρονη κόρη της και άρχισε να μιλάει στο στάρετς για την ασθένειά της. Ο στάρετς ζήτησε από μία αδελφή να του φέρουν ένα μεγάλο μαχαίρι από την κουζίνα. ’Έπειτα πήρε το μαχαίρι και το έδωσε στη γυναίκα λέγοντας: «Ορίστε, σφάχτην!» Η γυναίκα κοίταξε το στάρετς φοβισμένη κι έσφιξε το παιδί στην αγκαλιά της.
  Ο στάρετς την διέταξε πάλι: «Σφάχτην σου είπα!»

Οἱ ἱδρυτές τῶν θρησκειῶν. Βουδισμός

 Βουδισμός

 

Βούδας (563-483 π.χ.)

Ὁ Βούδας γεννήθηκε στά περίχωρα τοῦ Νεπάλ τό 563 π.χ. Ὀνομαζόταν Σιντάρτα Γκαουτάμα καί ἀνῆκε σέ ἄρχουσα τάξη πολεμιστῶν. Νεογέννητος ἔμεινε ὀρφανός ἀπό μητέρα καί μεγάλωσε ὡς πρίγκιπας σέ 3 πολυτελή παλάτια τοῦ πατέρα του πού διέθεταν χαρέμια καί γυναῖκες! Ἐπειδή ὅμως ὡς χαρακτήρας ἦταν πολύ καταθλιπτικός, δέν μιλοῦσε πολύ καί δέν γελοῦσε σχεδόν ποτέ, ὁ πατέρας του ἔκανε τό πᾶν γιά νά τόν κρατήσει στήν κοσμική ζωή τοῦ παλατιοῦ καί τοῦ ἐξασφάλιζε διαρκῶς κάθε ἄνεση, ἡδονή καί χλιδή. Ὁ Βούδας σέ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν παντεύτηκε τή δεκαεξάχρονη ξαδέλφη του πριγκίπισσα

Γιασοντάρα καί ἀπέκτησε μαζί της ἕνας γιό. Διδάχθηκε πολεμικές τέχνες καί ἦταν καλός τοξοβόλος!  Κάποια στιγμή ὅμως ἐγκατέλειψε τήν οἰκογένειά του καί τή χλιδή τοῦ παλατιοῦ φιλοσοφώντας διαφορετικά τή ζωή!...

Μελαγχόλησε περισσότερο καθώς ἡ σκέψη του βυθίστηκε στό πρόβλημα τῆς ἀρρώστιας τῶν γηρατειῶν καί τοῦ θανάτου. Κατέφυγε στό δάσος Οὐραβέλα κί ἔγινε «ἐρημίτης» μαζί μέ ἄλλους 5 «συνασκητές», οἱ ὁποῖοι ὅμως γρήγορα τόν ἐγκατέλειψαν.

«Σκέψεις βασισμένες στήν πρώτη ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός τόν Τιμόθεο1» Μέρος α΄

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

«Τό δέ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστίν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καί συνειδήσεως ἀγαθῆς καί πίστεως ἀνυποκρίτου, ὧν τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν, θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μή νοοῦντες μήτε ἅ λέγουσι μήτε περί τίνων διαβεβαιοῦνται» (α΄: 5-7).

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι διαθήκη. Χαρίζει σωτηρία καί μακαριότητα σ᾿ ὅποιον τόν δέχεται.

Ἡ ἀγάπη γεννιέται ἀπό τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς, ἀπό τήν ἀγαθοσύνη τῆς συνειδήσεως καί ἀπό τήν εἰλικρίνεια τῆς πίστεως.

Καλλιέργησε αὐτές τίς ἀρετές, καθώς ἐπίσης καί τή νήψη καί τή σιωπή. Ἔτσι θά ἀποκτήσεις τήν ἀγάπη, πού εἶναι ἡ κορύφωση καί ἡ συμπύκνωση τῆς χριστιανικῆς τελειότητας.

Ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς μολύνεται μέ τήν ἀποδοχή ἁμαρτωλῶν λογισμῶν, ἰδιαίτερα πορνικῶν. Ἡ ἀγαθοσύνη τῆς συνειδήσεως καταστρέφεται μέ τή διάπραξη ἑκούσιων ἁμαρτημάτων. Ἡ πίστη ἀδυνατίζει μέ τήν αὐτοπεποίθηση, τήν ἀνειλικρίνεια καί τή φιλαυτία.

«Θά ζήσουμε τούς ἐσχάτους καιρούς. Οἱ πιστοί δέν θά μποροῦν νά βροῦν ποιμένα, οὔτε καί τόν σωστό δρόμο»!!!

Ὁ Ρουμάνος Γέρων Ἰλαρίων Ἀργκάτου προφητεύει:

«Θά ζήσουμε τούς ἔσχατους καιρούς.

Οἱ πιστοί δέν θά μποροῦν νά βροῦν ποιμένα,

οὔτε καί τόν σωστό δρόμο»!!!

«Τα παιδιά μας σε αυτούς τούς δύσκολους καιρούς θα είναι ανέτοιμα να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις»!

Γέροντας Ιλαρίωνας Αργκάτου (1913-2006) ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Ρουμάνους πνευματικούς, προειδοποιεί και προφητεύει!

Ἅγιος Νεκτάριος- θαῦμα μέρος 4

https://www.youtube.com/watch?v=ztgfyUY6PJA

Ἅγιος σημαίνει σχέση ἀγάπης. Ὅσιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος

 Το βρέφος, ακόμα κι αν δεν έχει τη δύναμη να κάνει τίποτα και δεν μπορεί να πάει μόνο του στη μητέρα του, όμως στριφογυρίζει και φωνάζει και κλαίει, ζητώντας τη με πόνο και φωνή και μη μπορώντας να πάει κοντά της. 

Και, με τα πολλά του παρακάλια, η ίδια η μητέρα, που την κρατάει αιχμάλωτη η αγάπη της για το παιδί της, πάει κοντά του, το παίρνει στην αγκαλιά της, και με πολλή στοργή το φροντίζει και το ταΐζει. Αυτό κάνει και ο φιλάνθρωπος Θεός με την ψυχή που Τον πλησιάζει και Τον ζητάει με μεγάλη επιθυμία. Και πολύ περισσότερο ακόμα ο Θεός, που κινείται από τη δική Του αγάπη και τη δική Του καλοσύνη, δένεται με την ψυχή αυτή και γίνεται μαζί της ένα πνεύμα, όπως λέει ο απόστολος.
Όταν η ψυχή προσκολληθεί στον Κύριο, τότε και ο Κύριος, με το έλεος και την αγάπη Του, θα έρθει κοντά της και θα προσκολληθεί σε αυτήν.

Ἡ ἱεροτελεστία τῆς ἀλλαγῆς ἀμφίων τῶν λειψάνων τῶν 124 Ἁγίων τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων

Οι Άγιοι της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου