Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 26-01-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Πέτρου Α΄ κεφ. β΄ 21 - γ΄ 9 

β΄ 21 - γ΄ 9





Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιβ΄ 13 - 17

Ιβ΄ 13 - 17

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

VIDA EFJARISTÍACA.+Yérontas Yeorgios Kapsanis del Santo Monasterio San Gregorio de Athos.

Η ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΗ ΖΩΗ

Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Ι.Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους

VIDA EFJARISTÍACA

(Vida en gratitud y con la jaris, la energía increada)

+Yérontas Yeorgios Kapsanis del Santo Monasterio San Gregorio de Athos.

PRÓLOGO: Agradecemos al Kirios-Señor

1. La vida efjarística en el Paraíso

2. La caída del hombre de la vida efjaristíaca.

3. La providencia de Dios para el regreso del hombre a la vida efjarística.

4. La vida efjarística es posible en la Iglesia

5. Frutos de la vida efjarística

6. La cultura no efjarística sin salida.

7. La tradición de nuestro pueblo forma de vida probada.

8. Cómo tenemos que luchar

1. 
   

Χάρις τοῦ Ζεοῦ (jaris tú zeú), “Gracia de Dios” energía increada. El verbo es Χαίρω (jero), “alegrarse”, “encantarse”, “agraciarse”. De aquí provienen los términos siguientes entre otros:

Become light, and then give light: draw near to God, and so bring others near; St. Gregory the Theologian

St. Gregory the Theologian

The wounded Eagles of Theology

Here is a lovely passage from Oration 2 ,”In Defence of His Flight to Pontus, and His Return, After His Ordination to the Priesthood, with an Exposition of the Character of the Priestly Office”

For indeed the very best order of beginning every speech and action, is to begin from God, and to end in God.

For the guiding of man, the most variable and manifold of creatures, seems to me in very deed to be the art of artsand science of sciences.

1.Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα 2.Νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστὸ 3.Oἱ πειρασμοὶ καὶ πῶς μᾶς βοηθοῦν στή ζωή μας.Ἁγίου Παϊσίου.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

1.Τά ἐκ προθέσεως σφάλματα 2.Νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστὸ 3.Oἱ πειρασμοὶ καὶ πῶς μᾶς βοηθοῦν στή ζωή μας.Ἁγίου Παϊσίου.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-06-2011 (Συνάξεις Καλοκαιριοῦ). 

http://Hristospanagia.gr & http://Hristospanagia3.blogspot.gr

Ἡ ὀρθόδοξη ἡθική ὡς ἀσκητική

 Άλλο είναι να διδάξει κανείς ηθικολογικά τα θέματα και άλλο να προσφέρει κανείς την θεραπεία
  τού π. Ι. Ρωμανίδη
Σε αντίθεση με τον δυτικό Χριστιανισμό, στους Πατέρες της Εκκλησίας δεν γίνεται λόγος για μία αυτόνομη ηθική, για μια ηθικολογία, που συνδέεται με μια εξωτερική βελτίωση της ζωής, αλλά κυρίως για ασκητική.
Κατ’ αρχάς, όπως προαναφέρθηκε, η λεγόμενη ηθική συνδέεται με την δογματική, δεν στηρίζεται δηλαδή σε φιλοσοφικές και μεταφυσικές ιδέες, αλλά στις αποκαλυφθείσες αλήθειες.
«Εδώ φαίνεται σαφώς, ότι εξ επόψεως ανθρωπολογικής δομής ότι υπάρχει μια ειδική αντίληψη της λειτουργίας της ανθρώπινης προσωπικότητας που βέβαια έχει έναν χαρακτήρα που ομοιάζει με την ηθική, αλλά δεν είναι καθόλου ηθική, διότι είναι ασκητική».
Διαβάζοντας τα πατερικά κείμενα, διακρίνουμε καθαρά ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν δέχονταν την ηθική, όπως νοείται σήμερα. Όταν χρησιμοποιούσαν αυτόν τον όρο στα συγγράμματα τους, τα λεγόμενα ηθικά, στην πραγματικότητα εννοούσαν την ασκητική. Έδιναν μεγάλη σημασία στον νου του ανθρώπου, που διαφοροποιείται από την λογική και είναι ο οφθαλμός της ψυχής.

Πές μου, γιά ποιό λόγο κλαῖς μέ τόσο πόνο αὐτόν πού πέθανε;

Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε; Γιατί ήταν κακός; Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να κλαις, αλλά και να ευχαριστείς το Θεό, που σταμάτησε πια η κακία του.
Μήπως, απεναντίας, ήταν καλός; Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να χαίρεσαι, γιατί πέθανε «πριν η κακία αλλάξει τη σύνεσή του ή η δολιότητα της αμαρτίας εξαπατήσει την ψυχή του».
Ήταν μήπως νέος; Και γι' αυτό ακόμα ευχαρίστησε το Θεό και δόξασέ Τον, γιατί τον πήρε κοντά Του. Όπως εκείνους που πηγαίνουν για ν' αναλάβουν κάποιο αξίωμα, τους κατευοδώνουμε με χαρά και ικανοποίηση, έτσι πρέπει ν' αποχαιρετάμε κι αυτούς που φεύγουν από τούτη τη ζωή, γιατί πηγαίνουν κοντά στο Θεό, όπου θ' απολαμβάνουν μεγάλη τιμή και ευτυχία.

Δῶσε κάτι, ἔστω καί ἐλάχιστο…Κι ἄν δέν ἔχεις τίποτα, δάκρυσε.Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου

Εορτάζει στις 25 Ιανουαρίου

ΛΟΓΟΣ 14.  Περὶ φιλοπτωχίας

Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρει κανείς την υψηλότερη απ’ όλες τις αρετές και να της δώσει το πρωτείο και το βραβείο, όπως ακριβώς δεν είναι εύκολο να βρει μέσα σ’ ένα ολάνθιστο και μοσχοβόλο λιβάδι το πιο ωραίο κι ευωδιαστό λουλούδι, καθώς πότε το ένα και πότε το άλλο του τραβάει την προσοχή και τον προκαλεί να το κόψει πρώτο.[…]

Και αν ο Παύλος, που ακολουθεί κι αυτός το Χριστό, θεωρεί την αγάπη ως την πρώτη και μεγαλύτερη εντολή, ως τη σύνοψη του νόμου και των προφητών, το καλύτερο μέρος της θεωρώ πως είναι η αγάπη στους φτωχούς και, γενικότερα, η ευσπλαχνία και η συμπάθεια στους συνανθρώπους. Γιατί τίποτα άλλο δεν ευχαριστεί τόσο πολύ το Θεό και τίποτα άλλο δεν Του είναι τόσο αγαπητό όσο η ευσπλαχνία. Αυτή, μαζί με την αλήθεια, πηγαίνει μπροστά Του και αυτή πρέπει να Του προσφερθεί πριν από την Κρίση.

Ὁ πόνος τρέχει σάν μυστικός ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ πίσω ἀπό κάθε πλανεμένη ψυχή γιά νά τήν ἐπαναφέρει κοντά Του…

Μια πλούσια και μορφωμένη κυρία γονάτισε μπροστά σ’ έναν έμπειρο και ευλαβή πνευματικό και με δάκρυα του είπε: «Πάτερ μου, επιθυμώ να επιστρέψω στον Θεό μου, αλλά δεν μπορώ, δεν μπορώ! Η αγάπη του κόσμου με εξουσιάζει, οι κακές διασκεδάσεις με αιχμαλωτίζουν, τα πάθη μου με παρασύρουν. Λυπηθείτε με!
Δοκίμασα την ιερή Εξομολόγηση, αλλά είμαι διαρκώς η ίδια!
Μου είπαν να φύγω από τον κόσμο. Το έκανα. Αλλά ύστερα από λίγες εβδομάδες και πάλι η ίδια θλιβερή κατάσταση.
Μου είπαν να κάνω ελεημοσύνες. Και αυτές έγιναν. Αλλά οι αδυναμίες μου συνεχίζονται.
Μου είπαν να παρακαλέσω την Παναγία. Την παρακάλεσα θερμά. Ίσως η Παναγία μ’ έστειλε σε σάς σαν τελευταίο καταφύγιο. Τι πρέπει να κάνω για να βρω τη σωτηρίας μου;».

Νταβός: Προωθεῖται ἀπό τήν ἐλίτ τῶν διεθνῶν ἐπιχειρηματιῶν ἡ νέα πανθρησκεία

Το Νταβός αποτελεί την μεγαλύτερη γνωστή «μάζωξη» ,  επιφανών επιχειρηματιών , πολιτικών, οικονομολόγων , στην οποία κανονίζονται οι τύχες  του κόσμου, αυτό είναι γνωστό τοις πάσι.
Με κύριο θέμα την «καταπολέμηση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας» ξεκίνησαν οι συζητήσεις  κατά την πρώτη ημέρα των εργασιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, αναφέρει  η τουρκική τηλεόραση TRT.
Ο «γνωστός» πρώην Βρετανός πρωθυπουργός και εκπρόσωπος του Κουαρτέτου για την Μέση Ανατολή, Τόνι Μπλερ, εξήρε τη σημασία της εκπαίδευσης «στον διαθρησκειακό διάλογο» και την εξάλειψη της προκατάληψης, προετοιμάζοντας τον κόσμο για την έλευση προφανώς της νέας «πανθρησκείας».

Ὁ πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς γιὰ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό

Ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν πρωτοπρεσβύτερος πατὴρ Γεώργιος Μεταλληνὸς μιλάει γιὰ τὸν Ἁγιορείτη φωτιστῆ τοῦ γένους μας Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2015/01/blog-post_72.html

«Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια» (Μέρος Ζ΄ - Τελευταῖο). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

Ἡ εἰρήνη στήν οἰκογένεια
Μέρος Ζ΄

Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη

(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία )

Δεῖτε ἐδῶ:Μέρος ΣΤ΄

 

Ἐρώτηση:
-    Νά ρωτήσω ;
-    Ναι!
-    Ὑπάρχει μία συγκεκριμένη προσευχή ἤ αὐτό πού νοιώθουμε νά ζητήσουμε;
-    Αὐτό πού σᾶς εἶπα.  Χριστέ μου βοήθησέ μέ, φώτισέ με νά κατανοήσω αὐτά, πού θά διαβάσω, αὐτά, πού θά ἀκούσω.  Φώτισε καί τόν ὁμιλητή νά ὁμιλήσει σωστά. Κάνε νά γίνει τό θέλημά Σου  σέ ὅλα... Ἔτσι ἁπλᾶ νά προσευχηθοῦμε.
-    Καί γιά τά παιδάκια;……..
-    Καί γιά τά  παιδάκια.  Πᾶμε νά κάνουμε μάθημα στό  σχολεῖο.  «Φώτισέ με Χριστέ Μου, τί νά πῶ στά παιδάκια.  Φώτισε καί τά  παιδάκια νά κατανοήσουν αὐτά, πού θά τούς πῶ, νά τά  ἐφαρμόσουν στήν ζωή τους». Ἐννοεῖται ὅτι θά τούς πεῖτε  σωστά πράγματα, γιά νά τά ἐφαρμόσουν...
 Ἀλλά ἄν προσευχηθεῖτε σωστά θά σᾶς φωτίσει ὁ Θεός, ὁπότε θά ὁμιλήσετε τά πρέποντα.
Ἐρώτηση:
-    Κι ἄν κάποια φορά αἰσθάνεσαι ὅτι δέν σέ ἀκούνε. Ὅτι αὐτά, πού λές τούς φαίνονται λίγο ἤ τελείως παράξενα, θά συνεχίσεις ἤ ὄχι;
-    Ἐμεῖς θά συνεχίσουμε. Ἐμεῖς θά τά ποῦμε, ἔστω καί γιά τόν ἕναν.  Μπορεῖ νά τά  ἀκούσει, ἕνας ἀπ΄τους τριάντα, ἔτσι;... Γιά αὐτόν τόν ἕναν, θά τά ποῦμε. Βλέπετε οἱ Ἀπόστολοι πού γύρισαν ὅλο τόν κόσμο...Τούς ἄκουγαν ὅλοι;
Τούς ἄκουγαν. Ἀλλά τούς ὑπάκουαν ὅλοι; Ἐλάχιστοι.

Κυριακή ἀργία καί πῶς ἁγιάζεται. Οἱ μεγάλες ἑορτές εἶναι ὅπως ἡ Κυριακή (Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ).

   Ὁ Ἄγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἀναφερόμενος στήν Κυριακή - μεγάλες ἑορτές καί πῶς αὐτές ἁγιάζονται, μᾶς διδάσκει τά ἑξῆς:
«Μια ημέρα της εβδομάδας, η οποία ονομάζεται και Κυριακή, επειδή είναι αφιερωμένη στον Κύριο που αυτήν την ημέρα αναστήθηκε εκ νεκρών, δείχνοντας και πιστοποιώντας από πριν την κοινή ανάσταση όλων των ανθρώπων, οπότε θα σταματήσει κάθε γήινο έργο, αυτή την ημέρα θα την αφιερώσεις στο Θεό(Εξ. 20, 8).
Δε θα κάνεις κανένα έργο βιοτικό, εκτός από τα αναγκαία, ενώ θ' αφήσεις ν' αναπαυθούν όσοι εργάζονται για σένα ή μένουν μαζί σου, για να δοξάσετε όλοι μαζί Εκείνον που μας αγόρασε με το θάνατό Του και αναστήθηκε και μαζί Του ανέστησε και την ανθρώπινη φύση. Θα φέρεις στη μνήμη σου τη μέλλουσα ζωή και θα μελετήσεις όλες τις εντολές και τις διατάξεις του Κυρίου και θα εξετάσεις τον εαυτό σου μην τυχόν έχεις παραβεί ή παρέλειψες τίποτε και θα τον διορθώσεις σε όλα.

Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος, Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής - Γρηγορίου του Θεολόγου

(Εβρ. ζ' 26 - η' 2)

 

Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,

Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. &Κονίτσης

e-mail: ioil.konitsa@gmail.com

 

Ο κατ' εξοχήν Αρχιερέας τής σωτηρίας μας που αποτελεί και την κεφαλή τής Εκκλησίας μας είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Τα προσόντα τού αιωνίου αυτού αρχιερέως παρουσιάζει στους πιστούς αναλυτικά ο θείος Απόστολος μέσω του αποστολικού αναγνώσματος της προς Εβραίους επιστολής που θα αναγνωστεί στους Ιερούς μας ναούς.

Με κατάνυξη και προσοχή ας παρακολουθήσουμε τον θεοκίνητο συγγραφέα.

Γράφει λοιπόν ότι ο αιώνιος αυτός Αρχιερεύς που μας έπρεπε είναι “όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών”. Ο Κύριος υπήρξε Όσιος, δηλ. εξ' ολοκλήρου αφοσιωμένος εις τον Θεό Πατέρα και απολύτως άγιος. Επίσης είναι και ως άνθρωπος άκακος, αλλά και αμίαντος.

Απαλλαγμένος δηλ. από τον οποιοδήποτε μολυσμό και το παραμικρό ίχνος πονηρίας. Αυτήν ακριβώς την αλήθεια εκφράζει και ο πρ. Ησαΐας όταν τονίζει ότι “ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού” (Ησ. νγ' 9). Και φυσικά ο Χριστός ως αναμάρτητος ουδένα δεσμόν είχε προς την ανθρωπίνη αμαρτωλότητα, γι' αυτό και ήταν “κεχωρισμένος από των αμαρτωλών”. Ναι, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός υπήρξε αμίαντος αν και ανέλαβε αφ' εαυτού την δική μας ενοχή. Την ενοχή όλου τού γένους των ανθρώπων απ' αρχής έως τέλους.

Ρήματα Ζωῆς: Εἶναι ἐντροπή...

Είναι εντροπή, είναι αμαρτία, ημείς οι Έλληνες να περιμένωμεν να μας ειρηνεύσουν εκείνοι τους οποίους εξημερώσαμεν, να ρυθμίσουν τα οικιακά μας οι ξένοι. 

Γέροντας Γαβριήλ  Διονυσιάτης (1886-1983) 

http://www.pemptousia.gr

http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2015/01/5897.html