Κοίμησις π. Ζωσιμά, μαθητή του μακαρίου Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη

VatopaidiFriend: Πληροφορούμενοι την είδηση της κοιμήσεως του ο. Ζωσιμά μαθητή του μακαρίου Γέροντα Σίμωνα Αρβανίτη θα θέλεμε να του αφιερώσουμε ως αντίδωρο ένα απόσπασμα από το συναξάρι για το Γέροντά του (Γέροντα Σίμωνα) γραμμένο από την φιλόλογο κ. Κατερίνα Μπαρδάκα.

Κτίτορας της Μονής του Αγίου Παντελεήμονος Πεντέλης

Ύστερα από επίμονη αναζήτηση χώρου για ίδρυση μοναστηριού ο Γέροντας κατέληξε στο εξωκκλήσι του αγίου Παντελεήμονα στην Πεντέλη, πού ανήκε στην Μονή Πετράκη. Αφού εξασφάλισε την συγκατάθεση του ηγουμένου της Μονής Πετράκη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου, άρχισε το κτίσιμο ενός κελλιού, ενός αχυρώνα και ενός φούρνου δίπλα στο υπάρχον εκκλησάκι. Όμως ο διάβολος πολέμησε την ίδυση του μοναστηριού. Φανερώθηκε στον Γέροντα και του είπε ότι θα τον πολεμήσει μέχρι τέλους και δεν θα τον αφήσει να στεριώσει το μοναστήρι. Πράγματι οι βοσκοί της περιοχής απείλησαν τον Γέροντα με τις γκλίτσες τους λέγοντας ότι ο τόπος ήταν δικός τους. Η υπόθεση πήγε στο δικαστήριο όπου ο Γέροντας δικαιώθηκε. Τα πνευματικά παιδιά του Γέροντα βοηθούσαν στο σκάψιμο κατά την θεμελίωση της Μονής. Τα υλικά τα κουβαλούσαν με το γαϊδουράκι από μακριά, αφού δρόμος δεν υπήρχε.

Ο Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης μιλάει για τη ζωή και τα χαρίσματα του Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Μπορείτε να δείτε και να ακούσετε την συνέντευξη την οποία έδωσε το Μάϊο του 2001 ο Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης. Στη συνέντευξη αυτή αναφέρεται στη ζωή και τα χαρίσματα του Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου.

http://vatopaidi.wordpress.com/2010/08/11

ΔΩΔΕΚΑΘΕΪΣΤΕΣ: Μιμητές του “Παραβάτη”

ΜΙΜΗΤΕΣ ΤΟΥ "ΠΑΡΑΒΑΤΗ"
του Πρωτ. π. Θωμά Βαμβίνη

Στις μέρες μας ξαναζούν οι απόψεις του Ιουλιανού του παραβάτη. Έχει εμφανισθεί στη χώρα μας μια νεοειδωλολατρική κίνηση, συνδεδεμένη με ρατσιστικές απόψεις,η οποία συνδέει τον Ελληνισμό με την ειδωλολατρία και θεωρεί τον Χριστιανισμό ξένο και εχθρό του Ελληνισμού. Ο Χριστιανισμός γι’ αυτούς είναι μια Εβραϊκή αίρεση, που δεν αρμόζει στους Έλληνες, τους κληρονόμους του μεγάλου αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Προσπαθούν μάλιστα να αποδώσουν στον Χριστιανισμό στοιχεία τελείως αντίθετα με την διδασκαλία και την ζωή που προτείνει, και που βίωσαν και βιώνουν όλα τα πραγματικά μέλη του.Παρουσιάζεται ως ο αιμοσταγής διώκτης των ειδωλολατρών και των αιρετικών,αποδίδοντας σ’ αυτόν αντιχριστιανικές πολιτικές αποφάσεις αυτοκρατόρων, στις οποίες αντιδρούσαν οι Ποιμένες της Εκκλησίας.

ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΚΑΙ ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ (Μέ ἱστορικές μαρτυρίες)

π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος 
Δρ. Θεολογίας Δρ. Φιλοσοφίας

Βάπτισμα και Νηπιοβαπτισμός

Βάπτισμα

Κατά την ορθόδοξη πίστη η αναγέννηση του ανθρώπου πραγματοποιείται με το άγιο βάπτισμα. Δεν πρόκειται εδώ για το βάπτισμα του Ιωάννη, γιατί αυτό διακρίνεται από το Χριστιανικό  βάπτισμα (Πράξ. ιθ' 3-5). Το Χριστιανικό βάπτισμα γίνεται εις το όνομα του Πατρός και του υιού και του Αγίου Πνεύματος (Ματθ. κη' 19)

Με το Χριστιανικό βάπτισμα ενδύεται κανείς τον Χριστό, λαμβάνει το Πνεύμα της υιοθεσίας και γίνεται κληρονόμος Θεού και συγκληρονόμος Ιησού Χριστού (Γαλ γ' 26-29. Ρωμ. η' 17). Η αγία Γραφή βεβαιώνει πώς δεν υπάρχουν δύο βαπτίσματα για τούς πιστούς το βάπτισμα με νερό, πού ακολουθείται από το άγιο Χρίσμα, είναι ή «άνωθεν αναγέννηση» του Ιω. γ' 3-5.

Το Χριστιανικό Λοιπόν βάπτισμα είναι απαραίτητο για τη σωτηρία (Μάρκ. ιστ' 16. Α' Πέτρ. γ' 20-21). Μ' αυτό αποθνήσκουμε ως προς την αμαρτία και αναγεννώμεθα πνευματικά (Πράξ. β' 38. Ρωμ. στ' 1-11. Τίτ. Υ' 5).

Η ευλάβεια προς την Παρθένο Μαρία-ΠΩΣ ΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΜΕ;

Ηλία Μηνιάτη Λογος εγκωμιαστικός στην  Θεοτόκο

Αλλά τάχα σε τι στέκεται η ευλάβεια της Παρθένου; Σε προσευχή και νηστεία. Σε προσευχή, όπου είναι η παράκληση, σε νηστεία, όπου είναι η εγκράτεια  δύο τρόποι τούς οποίους διόρισε η Εκκλησία για να τιμούμε, έξοχα στις μέρες αυτές, την μητέρα του Θεού και μητέρα μας. Μα τι λογής πρέπει να είναι η προσευχή μας στην παράκληση; Οχι με αταξία, όχι με σύγχυση, όχι με αναισχυντία, αλλά με φόβο Θεού, με συντριβή καρδίας, με δάκρυα κατανύξεως. Τι λογής πρέπει να είναι η νηστεία μας στην εγκράτεια; Οχι μόνο νηστεία από φαγητά, αλλά νηστεία και από αμαρτίες· όχι μόνο εγκράτεια από κρέατα, αλλά εγκράτεια και από τα πάθη τα σαρκικά. Η Παναγία Παρθένος, με τη νηστεία, ζητεί από μας καρδία καθαρά και με την προσευχή, καρδίαν συντετριμμένη. Και τι λιγότερο μπορεί να ζητήσει από τούς Χριστιανούς η μητέρα του Θεού και μητέρα των χριστιανών; Αχ! Και να καταλαβαίναμε πόση χαρά και βοήθεια έχουμε από τέτοια αγιότατη μητέρα.

ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΙΕΡΩΝ ΝΑΩΝ

Την έντονη διαμαρτυρία του με επιστολή προς το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, εξέφρασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος.

Συγκεκριμένα ο Μητροπολίτης κ. Ευστάθιος διαμαρτύρεται για την σχετική άδεια που παραχωρήθηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για την απόσπαση αρχιτεκτονικών μελών από την τοιχοποιία βυζαντινών Εκκλησιών της Ιεράς Μητροπόλεως.

Η «Romfea.gr» παραθέτει παρακάτω την επιστολή:

Με κατάπληξη πληροφορήθηκα από εφημερίδα πρόσφατη απόφασή σας με την οποία δίδετε άδεια στην επιστημονική ομάδα του διακεκριμένου αρχαιολόγου κ. Δεληβορριά, για να αποξηλώσουν ορθόδοξους Ιερούς Ναούς της Εκκλησιαστικής μας Επαρχίας, στο πλαίσιο αναστηλωτικού προγράμματος που αφορά στο Ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα.

Για το θέμα αυτό επιτρέψτε στον υπεύθυνο επιχώριο Μητροπολίτη ως πνευματικό ποιμένα και εκκλησιαστικό λειτουργό να καταθέσει την ταπεινή του γνώμη και τον εύλογο προβληματισμό του, αν και δε του ζητήθηκε και δεν ενημερώθηκε έστω και για τυπικούς λόγους, διότι δύο τουλάχιστον εκκλησίες, χώροι λατρείας του Τριαδικού Θεού για πολλούς αιώνες, ουσιαστικά πρόκειται να βεβηλωθούν! νομότυπα για την αναστήλωση ενός αρχαίου, αξιοσέβαστου βεβαίως, μνημείου.

Συγκλονιστική προφητεία Οσίου Νείλου του Μυροβλύτου

Ο Όσιος Νείλος έζησε τον 16ο αιώνα. Κατήγετο από ένα χωρίον της Τριπόλεως της Πελοποννήσου. Ασκήτευσεν εις το Άγιον Όρος και εκοιμήθη την 12ην Νοεμβρίου του έτους 1651. Εκ του τάφου του Οσίου ανέβλυσεν ευωδέστατον μύρον δι’ αυτό και ονομάζεται μυροβλήτης.

«Κατά το 1900 έτος βαδίζοντας προς τον μεσασμόν του 8ου αιώνος (5.508 χρόνια απο Αδάμ + 2000 μ.Χ. = 7.508 χρόνια) άρχεται ο κόσμος του καιρού εκείνου, να γίνεται αγνώριστος. Όταν πλησιάσει ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτιστεί η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός και θα πληθυνθη σφόδρα η ασέβεια και η ανομία’ τότε άρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος μετασχηματίζονται αι μορφαί των ανθρώπων και δέν γνωρίζωνται οι άνδρες από τάς γυναίκας διά της αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής’ οι τότε άνθρωποι θά αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία από την πλάνην του αντιχρίστου.

Κοίμησις, Ταφή, Ανάστασις, Ανάληψις της Θεοτόκου

Απομαγνωτοφωνημένη ομιλία του αρχιμ. Αθανασίου Μυτιληναίου η οποία εκφωνήθη στις 14/08/1980 σε αγρυπνία της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Η θέσις, αγαπητοί μου, της Υπεραγίας Θεοτόκου, μέσα εις την ιστορία της σωτηρίας μας, είναι σημαντικοτάτη. Και τούτο διότι εστάθη το όργανον της σωτηρίας μας. Είναι εκείνη η οποία έδωσε τον εαυτόν της, να γίνει κλίμακα για να κατέλθει ο Θεός στη γη, και ταυτοχρόνως γίνεται κλίμακα για να ανέλθει ολόκληρη η ανθρωπότητα στον ουρανό. Έτσι ο Θεός δια της Θεοτόκου, γίνεται άνθρωπος και οι άνθρωποι δια της Θεοτόκου γίνονται θεοί. Να λοιπόν ότι η θέσις της υπεραγίας Θεοτόκου, είναι σημαντικοτάτη εις την ιστορία της σωτηρίας. Εις εκείνο το θαυμαστό όραμα του Ιακώβ με την κλίμακα που εστηρίζετο ο Θεός εις την κορυφήν, η κλίμακα αυτή δεν προϋποθέτει μόνον, την κάθοδον του Θεού, αλλά και την άνοδο του Ιακώβ, δηλαδή την άνοδο των ανθρώπων. Έτσι αγαπητοί μου, η Θεοτόκος κατέχει κεντρικοτάτη θέση μέσα στην σωτηρίαν μας και συνεπως και στην λατρεία μας. Ολόκληρος ο Άυγουστος είναι αφιερωμένος εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον.

HOLY LAND ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ 2: Πως καθιερώθηκαν οι Θεομητορικές εορτές. Τό «κάθισ...

HOLY LAND ΑΓΙΟΙ ΤΟΠΟΙ 2: Πως καθιερώθηκαν οι Θεομητορικές εορτές. Τό «κάθισ...: "Α. Η πρώτη εορτή προς τιμήν της Θεοτόκου στα Ιεροσόλυμα.Είναι γεγονός, ότι το πρώτο που κυριαρχούσε στις συνειδήσεις των μελών της πρώτης..."

11 Αυγουστου Συναξαριστής Εύπλου Διακόνου, των Αγίων Νεοφύτου, Ζήνωνος, Γάιου, Μάρκου Μακαρίου και Γαϊανού, Πασσαρίωνος, Νήφωνος, Ανάμνηση Θαύματος Αγίου Σπυρίδωνος, Αναστασίου Πανερά και Δημητρίου Μπεγιαζή, Βασιλείου και Θεοδώρου Ιερομαρτύρων, Ἐγκαίνια Ἱεροῦ Ναοῦ Θεοτόκου τῆς Ἐλεούσης, Η Αγία Ιας η Μαρτυς.

Ὁ Ἅγιος Εὖπλος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Διάκονος 

Ἔζησε στὰ τέλη τοῦ 3ου αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Διοκλητιανός.
Γεννήθηκε στὴν Κατάνη τῆς Σικελίας, ὅπου ἦταν καὶ διάκονος τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας. Θερμὸς κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου ὁ Εὖπλος, προσπαθοῦσε νὰ στερεώσει τὴν πίστη τῶν διωκόμενων χριστιανῶν καὶ τοὺς προέτρεπε νὰ προτιμοῦν τὰ πιὸ φρικτὰ μαρτύρια παρὰ νὰ ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό. Διότι «εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν εἰ ἀρνούμεθα. Κακεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς». Ἐάν, δηλαδή, δείχνουμε ὑπομονή, τότε καὶ θὰ βασιλεύσουμε μαζὶ μ’ Αὐτὸν (τὸν Χριστό). Ἐάν, ὅμως, Τὸν ἀρνούμαστε, καὶ Ἐκεῖνος θὰ μᾶς ἀρνηθεῖ.
Οἱ εἰδωλολάτρες, βλέποντας αὐτὴ τὴν δραστηριότητα τοῦ Εὔπλου, τὸν κατήγγειλαν στὸν Ἔπαρχο Καλβισιανό. Αὐτὸς προσπάθησε μὲ συζήτηση νὰ πείσει τὸν Εὖπλο ὅτι ἦταν μωρία νὰ πιστεύει στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ ἔπρεπε τὸ συντομότερο νὰ Τὸν ἀρνηθεῖ. Ὁ Εὖπλος ἀκαταμάχητος συζητητής, διέλυσε ἕνα πρὸς ἕνα ὅλα τὰ ἐπιχειρήματα τοῦ ἐπάρχου.
Ὁ Καλβισιανός, ἀφοῦ εἶδε ὅτι δὲν τὰ ἔβγαζε πέρα μὲ τὸν Εὖπλο, διέταξε καὶ τοῦ ἔσχισαν τὶς σάρκες μὲ σιδερένια νύχια. Κατόπιν τοῦ ἔσπασαν τὶς κνῆμες μὲ σφυριὰ καὶ στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν. Ἐνῷ ὁ Εὖπλος ἐξακολουθοῦσε νὰ μὴν ἀρνεῖται τὸ Χριστό, μέχρι καὶ τὴν τελευταία του πνοή.

Εἰς τάς ἀπαρχάς τῆς ἡμέρας. π.Σαράντης Σαράντος

Τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου

Ἐφημερίου τοῦ Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

Εἰς τάς «ἀπαρχάς»[1] τῆς ἡμέρας, στίς 5, ἤ στίς 6, ἤ στίς 7 π.μ., ἄς ἀφιερώνουμε λίγο χρόνο στήν προσευχή.  Ἄς προμηθευθοῦμε ἀπό ἕνα ὀρθόδοξο μοναστήρι ἕνα κομβοσχοίνι τῶν ἑκατό ἤ τρια κοσίων κόμβων.  Κρατώντας κάθε κόμβο λέμε ἁπλά καί ταπεινά τήν εὐχή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.  «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» λένε ὡς πρώτη πρωϊνή προσευχή στόν προσωπικό τους κανόνα οἱ μοναχοί καί οἱ μοναχές της Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας, πιστεύοντας ὅτι αὐτή εἶναι ἡ ἄμεση καί ἀπαραίτητη ἀναφορά κάθε πιστοῦ πρός τόν ἀρχηγό τῆς πίστεώς μας, τόν Χριστό.

Κάθε κόμβος τοῦ ἱεροῦ κομβοσχοινίου εἶναι πλεγμένος μέ ἐννέα σταυρούς.  Λέγοντας τήν εὐχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» καί κρατώντας ἕκαστο κόμβο μέ τούς ἐννέα πλεκτούς σταυρούς δηλώνουμε στόν Κύριο τήν ἀγάπη μας καί τή δοξολογία μας γιατί μᾶς ἔχει πλάσει «κατ’ εἰκόνα Του καί καθ’ ὁμοίωσιν», γιά νά ζοῦμε αἰωνίως καί μακαρίως μετ’ Αὐτοῦ, σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις.

Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 3ο.Γιορτές και αργίες «Εορτάσωμεν, πιστοί, εορτήν πνευματικήν…»(1)

Λόγοι Α΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

«Εορτάσωμεν, πιστοί, εορτήν πνευματικήν…» (1)

 

 

Ο Χριστός με την μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του μας ανασταίνει αληθινά, αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά. Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά· τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί ου μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.

- Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;

- Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.