ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023
Μ.ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 8-3-2023, Ι. Μ. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ
Μ.ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 8-3-2023, Ι. Μ. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ
https://www.youtube.com/live/i9tq6c1vyzM?feature=share
Ὁ Ἅγιος Τιμόθεος δολοφονήθηκε φρικτά ἀπό καρναβαλιστές-εἰδωλολάτρες τῆς ἐποχῆς του...
πηγή : Εκκωφαντική Σιωπή
Πολλοί μιλάνε για την ομορφιά και την αθωότητα των καρναβαλιών. Διαβάζουμε όμως στον βίο του Αγίου Απόστολου Τιμόθεου ότι δολοφονήθηκε φρικτά από καρναβαλιστές-ειδωλολάτρες της εποχής του...
«Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Παύλου καὶ τὴν ἅλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ (70 μ.Χ.) ἦλθεν ἐκ Παλαιστίνης καὶ ἐγκατεστάθη εἰς Ἔφεσον ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὅπου συνεδέθη μετὰ τοῦ Τιμοθέου, τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε φίλος, διδάσκαλος καὶ συνεργός, παρέμεινε δὲ ἐκεῖ μέχρι τοῦ 96 μ.Χ., ὅτε ἐξωρίσθη εἰς Πάτμον κατὰ τὸν ἐπὶ αὐτοκράτορος Δομετιανοῦ (81-96 μ.Χ.) ἐγερθέντα σφοδρὸν κατὰ τῶν χριστιανῶν διωγμόν.
Ὁ Τιμόθεος ἐν Ἐφέσῳ εἶχε νὰ ἀντιπαλαίσῃ κατὰ φανατικῶν εἰδωλολατρῶν. Ἤδη πρὸ αὐτοῦ ὁ Παῦλος ἐκινδύνευσε σοβαρῶς, διωχθεὶς ὑπὸ τοῦ εἰδωλοποιοῦ Δημητρίου καὶ «κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομάχησεν ἐν Ἐφέσῳ» (Α´ Κορινθ. ΙΕ´ 32). Εἰς Ἔφεσον ἐλατρεύετο ἡ Ἄρτεμις καὶ κατὰ τὰς πρὸς τιμήν της πανδήμους ἑορτὰς ἐλάμβανον χώραν ἀνήκουστα ὄργια, τὰ ὁποῖα δικαίως ἐξήγειρον τὴν ψυχὴν τοῦ Ἀποστόλου. Κατὰ τὴν τοιαύτην πανήγυριν, ὀνομαζομένην Καταγώγιον, τὸ ἔτος 97 μ.Χ., οἱ Ἐφέσιοι εἰδωλολάτραι περιήρχοντο μετημφιησμένοι καὶ μὲ προσωπίδας τὴν πόλιν, φέροντες μικρὰ εἴδωλα εἰς χεῖρας καὶ προβαίνοντες εἰς πλεῖστα ὄργια, ἐγκλήματα καὶ ἀσελγείας καθ᾿ ὁδόν.
Ἡ εὐχαριστιακὴ νηστεία καὶ ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων (ἱστορικοκανονικὴ προσέγγιση)
Γκοτσόπουλος Ἀναστάσιος
Πρωτοπρεσβύτερος
Ἀναμφισβήτητα ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων διασώζει ἀρχαία λειτουργικὴ πρακτικὴ[1], ἀλλὰ κυρίως τὸ ἀσκητικὸ ἦθος καὶ τὴν πνευματικότητα τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως μέχρι τὶς ἡμέρες μας. Ἡ περίοδος τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχὴν πένθιμη περίοδος τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ πένθος δηλοῦται μὲ τὴν ἀπαγόρευση τελέσεως ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων καὶ ἀκολουθιῶν[2], ἀλλὰ καὶ μὲ δύο πρακτικὲς ποὺ σχετίζονται ἄμεσα μὲ τὸ ὑπὸ ἐξέταση θέμα: μὲ τὴν καθιέρωση αὐστηρότατης νηστείας καὶ μὲ τὴν ἀπαγόρευση τελέσεως Θ. Λειτουργίας τὶς καθημερινὲς ἡμέρες τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς.
1. Ἡ νηστεία τῶν καθημερινών καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, προβλέπει πλήρη ἀσιτία μέχρι τὴν... ἐνάτη ὥρα (3:00 μμ) κατὰ τὴν ὁποία ὁ Κύριος παρέδωσε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τὸ Πνεῦμα Του[3]. Οἱ κανονικὲς διατάξεις ποὺ προβλέπουν τὴν νηστεία τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς εἶναι οἱ κανόνες Αποστ-69 και Λαοδ-50[4], οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἐπικυρωθεῖ ἀπὸ τον Στ-2.
2. Δὲν ἐπιτρέπεται ἡ προσφορὰ τῆς Ἀναιμάκτου Θυσίας με τὴν τέλεση πλήρους Θ. Λειτουργίας κατὰ τὶς καθημερινές τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς[5], διότι ὁ πανηγυρικὸς-ἀναστάσιμος χαρακτήρας τῆς Θ. Λειτουργίας δὲν συνάδει μὲ τὸ πένθος τῆς περιόδου αὐτῆς[6]. Ὡστόσο, ἡ ἀπαγόρευση τελέσεως Θ. Λειτουργίας κατὰ τὶς καθημερινές τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς προσέκρουε στὴν ἀρχαία συνήθεια σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία οἱ πιστοὶ κοινωνοῦσαν πολὺ τακτικά, τουλάχιστον τέσσερις φορὲς τὴν ἑβδομάδα[7].
Ἡ καλλιέργεια τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν Α΄ , Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
«Οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ ἐπί παντί ῥήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ»[1]. Δέν μπορεῖ νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος παρά μόνο μέ τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, μέ τά θεῖα λογια, μέ τήν Ἁγία Γραφή καί μέ τούς Ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τήν Ἁγία Γραφή, συντάσσονται καί ἐμπνέονται μέ τόν Θεό Λόγο, μέ τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Αὐτό τό Πνεῦμα τό Ἅγιο ἐνέπνευσε καί τούς Ἁγίους Ὑμνογράφους.
Ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος, ὅτι πρέπει νά ἐμβαθύνουμε εἰς τούς θείους ὕμνους καί εἰς τούς ἱερούς κανόνες πού ἔχουμε εἰς τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Διαβάστε μου γιά τόν Ἅγιο Ἀντώνιο, διαβάστε τό δοξαστικό, ἔλεγε: «Τό κατ' εἰκόνα τηρήσας ἀλώβητον, νοῦν ἡγεμόνα κατά παθῶν ὀλεθρίων, ἀσκητικῶς ἐνστησάμενος, εἰς τό καθ' ὁμοίωσιν ὡς δυνατόν ἀνελήλυθας, ἀνδρικῶς γάρ τήν φύσιν ἐκβιασάμενος, ἔσπευσας τό χεῖρον, καθυποτάξαι τώ κρείττονι, καί τήν σάρκα δουλῶσαι τῷ πνεύματι». Δηλαδή, λέγει ὁ Ὑμνογράφος, ἀπευθυνόμενος καί ἐγκωμιάζοντας τόν Μέγα Ἀντώνιο, ὅτι ἐφύλαξες ἀλώβητο τό κατ' εἰκόνα, γιατί ἔστεισες ἀσκητικῶς νοῦν ἡγεμόνα ἐναντίον τῶν ὀλεθρίων παθῶν, δηλαδή ἕναν νοῦ ὁ ὁποῖος κυριάρχησε ἐπάνω εἰς τά ὀλέθρια πάθη καί ἐκυβέρνησε τίς ἄλογες δυνάμεις τῆς ψυχῆς, τό λεγόμενο παθητικό τῆς ψυχῆς, δηλαδή τόν θυμό καί τήν ἐπιθυμία. Κι ἔτσι ἀνέβηκες, ὅσο ἦταν δυνατό σέ σένα, εἰς τό καθ' ὁμοίωση. Ἀφοῦ ἐβίασες τήν ἀνθρώπινη φύση μέ ἀνδρεία, ἔσπευσας νά καθυποτάξεις τό κατώτερο, τό χειρότερο, στό ἀνώτερο, στό καλύτερο, τήν σάρκα νά ὑποδουλώσεις στό πνεῦμα.
Τῇ Κυριακῇ τῆς Ὀρθοδοξίας, περί τῶν ἁγίων εἰκόνων -Θεοφάνους Κεραμέως
Θεοφάνους Κεραμέως
Ὁμιλία Κ΄
«Τῇ Κυριακῇ τῆς Ὀρθοδοξίας, περί τῶν ἁγίων εἰκόνων»
(J.P. Migne, Patrologia Graeca, t. 132, 425Α-441D)
Λαμπρὰ ἑορτὴ, καὶ πανήγυρις ἐπέστη σήμερον τοῖς φιλεόρτοις ὑμῖν, τῆς τῶν σεβασμίων εἰκόνων προσκυνήσεως τὰ ἐγκαίνια. Διὸ πᾶσα ἡ πληθὺς τοῦ Χριστωνύμου λαοῦ ἐνταῦθα συνελήλυθε πνευματικῆς εὐφροσύνης ἐπαπολαύουσα. Κἂν γοῦν οὐ συγχωρεῖ τοῦ σώματος ἡ ἀσθένεια ἱκανῶς τὰ τῆς διδασκαλίας ἀφοσιώσασθαι, τὸ γοῦν μετρίως εἰπεῖν μὴ ὀκνήσωμεν, ἵνα μὴ τοὺς συνειλεγμένους τῇ τελείᾳ σιγῇ ἀνι-άσωμεν. Ἔσται δὲ ὁ λόγος διηγηματικός, σαφηνίζων ἐν ἁπλῷ καὶ ἀκατασκευάστῳ διηγήματι, ἐκ ποίας λαβῆς ἡ τῆς ἑορτῆς ταύτης συνέστη ἀρχή.
Ἐπειδὴ διά τῆς ἀρῤήτου τοῦ Θεοῦ Λόγον ἐνανθρωπήσεως καὶ τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος ἡ τῶν εἰδώλων κατηργήθη προσκύνησις, μὴ φέρων τὴν ἧτταν ὁ τῆς Ἐκκλησίας ἀρχῆθεν πολέμιος, ἐξήγειρε κατ᾿ αὐτῆς τοὺς ἐξάρχους τῶν αἱρέσεων τὰ ὀρθά τῆς πίστεως διαστρέφοντας δόγματα. ᾿Αλλὰ καὶ τούτων ὑπὸ τῶν θεοφόρων Πατέρων διαφόροις συνόδοις ὑποβληθέντων τῷ ἀναθέματι, ἄλλο τῇ Ἐκκλησία ὁ παλαμναῖος ἐχθρὸς ἐπισπείρει ζιζάνιον, ἐν σχήματι δῆθεν εὐλαβείας ὑποθεὶς εἰδωλολατρείαν νομίζεσθαι τήν τῶν ἁγίων εἰκόνων προσκύνησιν. Εὑρίσκει οὖν ἐπὶτοῦτο ἐπιτήδειον ὄργανον τὸν Ἰσαύρον Λέοντα, ὃς ἰδιώτης ἦν πρότερον, καὶ μάγοις Ἑβραίοις ἐντυχών ποτε κατὰ πάροδον, διδάσκεται παρ᾽ αὐτῶν, ὡς ἐγκρατὴς ἔσται τῆς βασιλείας Ῥωμαίων, εἰ ὅρκοις αὐτὸν ἐμπεδώσῃ ἀφανίσαι τά τῶν σεπτῶν εἰκόνων ἱδρύματα. Ὅ δή πεποιηκὼς καὶ μετ᾿ οὐ πολὺ τοῦ θρόνου τῆς βασιλείας ὁ τύραννος ἐπιβάς, καὶ ὥσπερ δεδιὼς μὴ ψευδορκήσας ἁμαρτάνων ὀφθῇ, ἐπισπεύδει γοργῶς τήν ὑπόσχεσιν, καὶ πόλεμον ἐγείρει κατὰ τῆς Ἐκκλησίας τὸν χαλεπώτατον, ὑπερορίσας μὲν τὸν ἐν Πατριάρχαις ἁγιώτατον Γερμανὸν τῷ ἀσεβεῖ δόγματι μὴ πεισθέντα, ἀποξέει δὲ πάντα τὰ ἐν τοῖς θείοις ναοῖς ἱερὰ ἐκτυπώματα, καὶ ἀντ᾽ ἐκείνων, ζώων ἀλόγων καὶ κνωδάλων τύπους κελεύσας ἐγγράφεσθαι.
Ὅσιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ὅταν μπαίνης στό λεωφορεῖο, κάνε προσευχή, νά πᾶς καλά»
«Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου»,
Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Ἅγιον Ὅρος, 2004.
Διηγεῖται ὁ Θωμᾶς Τάσιος ἀπό τήν Κόνιτσα:
«Μιά φορά συνάντησα τόν Γέροντα Παΐσιο στό πρακτορεῖο Ἰωαννίνων. Ταξιδέψαμε μαζί. Στόν δρόμο ἔγινε τετραπλό ἀτύχημα, τρία λεωφορεῖα καί ἕνα φορτηγό σέ κολῶνες τῆς ΔΕΗ.
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ 8-3-2023
ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ 8-3-2023
https://www.youtube.com/live/SN-OaEcVRlg?feature=share
Βυζαντινό πορτρέτο οἰκογένειας τῆς Ἠπείρου.
Στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στο Μονοδένδρι της Ηπείρου υπάρχει το πορτραίτο της οικογένειας Θεριανου. Ο πατέρας βρίσκεται στα δεξιά είναι ο άρχοντας Μιχαήλ Θεριανος. Η γυναίκα του Θεοδώρα βρίσκεται στα αριστερά ενώ ο μεγαλύτερος γιος τους Γεώργιος και η αδελφή του βρίσκονται στην μέση.
8 Μαρτίου. Θεοφυλάκτου ἐπισκόπου Νικομηδείας (†842-5), Ἑρμοῦ ἀποστόλου (α ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας Ε΄ 16-25).
Ησ. 5,16 καὶ ὑψωθήσεται Κύριος σαβαὼθ ἐν κρίματι, καὶ ὁ Θεὸς ὁ ἅγιος δοξασθήσεται ἐν δικαιοσύνῃ.
Ησ. 5,16 Θα υψωθή όμως και θα δοξασθή ο Κυριος των δυνάμεων με την δικαίαν αυτήν κρίσιν και τιμωρίαν· και ο Θεός ο άγιος θα υψωθή εν τη δικαιοσύνη αυτού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
