Κυριακή μετά τά Φῶτα: Ὁμιλία περί σκανδάλου (Νικηφόρος Θεοτόκης, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως)

(Ματθ. δ' 12-17)

- Θα πρέπει να αποφεύγουμε τον άνθρωπο που θέλει να μας βλάψει;

- Θα έπρεπε οι απόστολοι να σταματήσουν το κήρυγμα αφού έβλεπαν τους απίστους να σκανδαλίζονται; Η αγάπη γι' αυτούς δεν θα έπρεπε να τους κάνει να σιωπήσουν και να φύγουν;

- Εάν δεν παραβαίνω κάποιο νόμο και δεν δημιουργώ αταξία, φταίω αν ο άλλος σκανδαλίζεται από τις ενέργειές μου;

- Μεγάλο το βάρος της αμαρτίας του σκανδαλισμού των αδελφών μας. Γιατί ενώ μία αμαρτία κρυφή βλάπτει μόνον εκείνον που την πράττει, η φανερή αμαρτία βλάπτει και όλους όσους την βλέπουν ή την ακούν.

Γράφει, ἀλλά περιμένει τή μεγάλη του ὥρα.Πεθαίνουν τ’ ἀδέρφια του. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Γράφει, ἀλλά περιμένει τή μεγάλη του ὥρα 

Πεθαίνουν τ’ ἀδέρφια του

Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ἀπό τό 364 μέχρι τό 370, πού ὁ Βασίλειος ἔγινε μητροπολίτης Καισαρείας, ὁ Γρηγόριος ἀνέπτυξε δράση ἐξαιρετική. Πέρασε ἡμέρες δύσκολες καί εὐχάριστες μαζύ. Ἀπογοητεύσεις καί πνευματικές ἱκανοποιήσεις. Ἐργαζόταν κι ἔγραφε γιά τούς λίγους ναζιανζηνούς. 
Πάντα ὅμως εἶχε στό νοῦ του ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία. Τά κείμενά του γράφονταν γιά τήν οἰκουμένη ὁλόκληρη. Καί γιά τήν ἱστορία ὁλόκληρη. Δέν εἶχε τήν ἔπαρση πού δίνει στό συγγραφέα ἡ μεγαλωσύνη τοῦ κειμένου του. Ἤθελε ὅμως καί περίμενε τά κείμενά του νά διαβαστοῦν ἀπό εὐρύτερο κοινό. 
Καί αὐτό ἔγινε στό μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Οἱ Λόγοι του εἶναι ποσοτικά λιγότεροι ἀπό τά κείμενα ὁποιουδήποτε ἄλλου σπουδαίου πατέρα καί διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅμως οἱ Λόγοι αὐτοί διαβάστηκαν περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο θεολογικό κείμενο. Καί ὄχι μόνο αὐτό. 
Κανένας μεταγενέστερος θεολόγος δέν διανοεῖται ν’ ἀσχοληθεῖ σοβαρά μέ τριαδολογία ἤ χριστολογία, χωρίς νά μελετήσει προσεκτικά τά κείμενα τοῦ Γρηγορίου καί νά τά υἱοθετήσει.
Παράλληλα ταξίδεψε πολύ σέ μικρές καί μεγάλες πόλεις, γιά νά ἐνισχύσει τούς ὀρθοδόξους. Κρατοῦσε ἀλληλογραφία μέ πολλά ἐκκλησιαστικά πρόσωπα καί μέ ἀνώτερους κρατικούς ὑπαλλήλους.

Ὁ Δυσμᾶς καί ὁ Γεστᾶς!

 Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους. Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της. Οι ληστές άρπαξαν το γαϊδουράκι με σκοπό να το οδηγήσουν μακριά, και ένας απ’ αυτούς πλησίασε τη Μητέρα του Θεού για να δει τι κρατούσε κατάστηθα. Μόλις αντίκρισε το Χριστό-νήπιο, εξεπλάγη από την ασυνήθιστη ομορφιά Του και τότε, μέσα στην έκπληξή του, αναφώνησε:

Τί συμβολίζει ὁ "Φωτοστέφανος" στίς ἁγιογραφίες;

Το φως στην διδασκαλία της ορθοδόξου πίστεώς μας κατέχει πρωτεύουσα θέση. Όχι βέβαια το φως το αισθητό, το κτιστό με όλα του τα γνωρίσματα τα φθαρτά και πεπερασμένα, αλλά το άκτιστό, και αΐδιο το Φώς το εκ Φωτός, όπως ομολογούμε στο σύμβολο της πίστεως. Ο Χριστός δηλαδή, που γνωρίζει τον εαυτό Του στους πιστούς ως φώς. Σ’ εκείνους που δια της βιοτής τους αξιώθηκαν αυτής της θεοποιού θεωρίας του ακτίστου Φωτός.
Όλες οι εκκλησιαστικές τέχνες τονίζουν αυτή την αποκαλυπτική αλήθεια, ότι ο Θεός είναι φώς, και ως φως γνωρίζει τον εαυτό του στους θεουμένους.
Αυτό το φως στην ζωγραφική των εικόνων εκφράζεται ως φωτεινό στεφάνι γύρω από τις ιερές κεφαλές των εικονιζομένων προσώπων. Δηλώνει ότι ο άνθρωπος αυτός μετείχε από αυτή την ζωή της καθαρτικής, φωτιστικής, καί, θεοποιού ενεργείας του Τριαδικού Θεού.
Ο φωτοστέφανος, έχει καταγωγή ειδωλολατρική, και κληροδοτήθηκε αργότερα στην χριστιανική τέχνη.

Γιατί οἱ νέοι φεύγουν ἀπό τήν Ἐκκλησία; Ἀπαντᾶ ὁ Ἅγιος Πορφύριος.

Ὁ ἔπαινος κάνει τούς νέους ἐγωιστές, ἀπροσάρμοστους καί ἄθεους.

Δίδασκε ὁ θεόσοφος Παιδαγωγός Ἅγιος Πορφύριος: «Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ τονίζει ὅτι, ἅμα ἐπαινεῖς ἕναν ἄνθρωπο, τόν κάνεις ἐγωιστή. Ὁ ἐγωιστής εἶναι ὁ μπερδεμένος, ὁ ὁδηγούμενος ὑπό τοῦ διαβόλου καί τοῦ κακοῦ πνεύματος. Ἔτσι, μεγαλώνοντας μέσα στόν ἐγωισμό, ἡ πρώτη του δουλειά εἶναι ν’ ἀρνεῖται τόν Θεό καί νά εἶναι ἕνας ἐγωιστής ἀπροσάρμοστος μέσα στήν κοινωνία».

Νά γιατί εἶναι ἄρρωστη ἡ κοινωνία μας καί ἄθεα τά παιδιά μας. Ἐπειδή ἀπό μικρά τούς τρέφουμε τόν ἐγωισμό, τήν ὑπερηφάνεια πού εἶναι κορυφαία ἀκαθαρσία στόν ἄνθρωπο καί ἁμαρτία. Γίνονται ἔτσι τά παιδιά εὐάλωτα στίς δαιμονικές ἐνέργειες καί ὑποχείρια τοῦ πονηροῦ πνεύματος. Ὁ ἔπαινος δημιουργεῖ μία ψεύτικη μεγάλη ἰδέα στό παιδί γιά τόν ἑαυτό του. Αὐτήν τήν ἰδέα οἱ πατέρες τήν ὀνομάζουν οἴησι καί εἶναι ἡ βαθειά ρίζα τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς ὑπερηφάνειας. Ὁ κόσμος τό ὀνομάζει «ὑπερεγώ». Δίδασκε ὁ Θεόσοφος σύγχρονος Ἅγιος Πορφύριος:

Ὡς χριστιανός ἐσεῖς μπορεῖτε νά θυσιάσετε γιά τούς ἀλλόθρησκους καί τήν περιουσία καί τή ζωή σας, ἀλλά μέ τίποτα τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἐκεῖνο εἶναι, ἐνῶ αὐτό ὄχι, δική σας ἰδιοκτησία.

 Η ΠΙΣΤΙΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Η ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Στον συνταξιούχο Π.Ν. για ένα όραμα.

Είχατε ένα ασυνήθιστο όραμα στήν Εκκλησία κατά τη διάρκεια τής προσευχής. Είδατε πως ο Χριστός βγήκε απ' το ιερό και στάθηκε. Ύστερα βγήκε κάποιος σαν Εβραίος ραβίνος, και στάθηκε εξ αριστερών του Χριστού. Τελικά βγήκε κάποιος με τη μαντήλα στο κεφάλι, και στάθηκε εκ δεξιών του Χριστού. Τότε και οι δυο τους από τις πλευρές έδωσαν τα χέρια στον Χριστό και έκαναν χειραψία μαζί Του. Τέτοιο όραμα είχατε.

Ενώ σαν ερμηνεία του δήθεν ερμηνευτή ανακοινώσατε το εξής:

Ο Θεός θέλει να συμφιλιωθούν όλες οι θρησκείες και να δημιουργηθεί μία πίστη στον κόσμο!

Ο καθένας που είναι μυημένος στα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού μπορεί να σας πεί ότι και το όραμα είναι ψευδές και η ερμηνεία είναι ψευδής.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τήν Κυριακή πρό τῶν Φώτων: Ὁμιλία περί θανάτου καί τῶν ὀδυνῶν αὐτοῦ, καί περί τοῦ, πῶς οἱ ὠδίνες τοῦ θανάτου λύονται (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 (Β' Τιμ. δ' 5-8)

- Τίποτα στον κόσμο πιο οδυνηρό και πιο φοβερό από τον θάνατο. Και μόνη η ενθύμησις του θανάτου καταπικραίνει την καρδιά του ανθρώπου. Μήπως όμως αυτό δεν είναι αλήθεια αφού υπάρχουν αυτόχειρες που θανατώνουν τους εαυτούς τους;
- Γιατί ο θάνατος προκαλεί τόσο θλιβερή αίσθηση στον άνθρωπο;
- Όσο η ψυχή μένει ελευθέρα της των παθών του σώματος τρικυμίας, τόσο βλέπει τελειότερα και της αμαρτίας το βάρος. Γι' αυτό εις την ώραν του θανάτου διακρίνει η ψυχή εντελώς, ποίας βασιλείας εστέρησεν αυτήν η αμαρτία και ποίας κολάσεως εποίησεν αυτήν υπόδικον.

Tό Facebook "φακελώνει" ὅσα γράφουμε καί δέν δημοσιεύουμε

Το Facebook μάλλον παρακολουθεί τους χρήστες του περισσότερο από όσο νομίζουμε, καθώς όπως αποδεικνύεται δεν κρατά αρχείο μόνο όσων αναρτήσεων δημοσιεύονται, αλλά και όσων πληκτρολογεί κάποιος χρήστης, αλλά αποφασίζει να μη δημοσιεύσει.
Ο Sauvik Das, φοιτητής στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Carnegie Mellon, και ο Adam Kramer, ερευνητής που ασχολείται με το Facebook, δημοσίευσαν πρόσφατα μία μελέτη, που αποδεικνύει ότι το δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης “φακελώνει” ακόμα και όσα γράφουν οι χρήστες χωρίς να τα κοινοποιούν στον κυβερνοχώρο.

Ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή δέν εἶναι σκοπός, σκοπός εἶναι...

- Οι εντολές του Θεού είναι ο τρόπος της θείας ζωής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να τηρήσει στην πληρότητα τις εντολές του Θεού, γι’ αυτό χρειάζεται Χάρη. Και αυτό κάνει η προσευχή. Μερικές φορές, όταν ο άνθρωπος πράττει τις εντολές του Θεού και ζει το “ήθος” του εσταυρωμένου Χριστού, τότε αισθάνεται την Χάρη του Θεού, χωρίς να κάνει προσευχή ή προσεύχεται από αγάπη. Η αδιάλειπτη προσευχή δεν είναι σκοπός, σκοπός είναι η κοινωνία μας με τον Θεό που επιτυγχάνεται και με την προσευχή.

  - Οι Πατέρες δεν ζητούσαν πολλούς λόγους.