Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα του Σαββάτου 27-07-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. β΄ 1 - 10    

β΄ 1 - 10
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ιε΄ 17 - ΙΣτ΄ 2    

Ιε΄ 17 - ΙΣτ΄ 2 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τό ἄκτιστο φῶς

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Τό ἄκτιστο φῶς

Ὑπάρχουν ὅμως καί ἄλλες ἀνώτερες ἐμπειρίες τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀνώτερη ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ θέα τοῦ ἀκτίστου Φωτός. Αὐτό τό Φῶς εἶδαν οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου στό Ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως. Εἶδαν τόν Χριστό νά λάμπει Ὅλος σάν τόν ἥλιο μέ ἕνα οὐράνιο καί θεῖο φῶς, τό ὁποῖο δέν ἦταν ὑλικό, κτιστό φῶς, ὅπως εἶναι τό φῶς τοῦ ἡλίου ἤ τά ἄλλα κτιστά φῶτα. Ἦταν ἄκτιστο Φῶς, δηλαδή τό Φῶς τοῦ Θεοῦ, τό Φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδας.

Αὐτοί πού καθαρίζονται τελείως ἀπό τά πάθη τους κι ἀπό τήν ἁμαρτία και προσεύχονται μέ ἀληθινή καί καθαρά προσευχή, ἀξιώνονται αὐτῆς τῆς μεγάλης ἐμπειρίας, νά ἰδοῦν τό Φῶς τοῦ Θεοῦ ἀπ’ αὐτήν τή ζωή. Κι ὄχι μόνο τό βλέπουν ἀπό τώρα, ἀλλά καί οἱ ἄλλοι τούς βλέπουν ἀπό τώρα μέσα σ’ αὐτό τό Φῶς. Διότι αὐτό τό Φῶς περιβάλλει τούς Ἁγίους. Ἐμεῖς δέν τό βλέπουμε, ἀλλά οἱ καθαροί στήν καρδιά καί ἅγιοι τό βλέπουν. Τό φωτοστέφανο πού εἰκονίζεται γύρω ἀπό τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων εἶναι τό Φῶς τῆς Ἁγίας Τριάδας, πού τούς ἔχει φωτίσει καί ἁγιάσει. Στό βίο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου διαβάζουμε ὅτι, ὅταν ὁ Ἅγιος προσευχόταν στό κελί του, τόν ἔβλεπαν νά λάμπει ὅλος ἀπό τό ἄκτιστο Φῶς, τό ὁποῖο τόν περιαύγαζε. Καί σέ πολλούς βίους τῶν Ἁγίων βλέπουμε τό ἴδιο⁶.

Περί νοερᾶς προσευχῆς

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια - Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

12. Περί νοεράς προσευχής

Το θέμα τώρα της νοεράς προσευχής είναι πολύ ενδιαφέρον. Η νοερά προσευχή είναι μία καθαρά εμπειρική κατάστασις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται περί εμπειρίας. Ούτε ένας ψυχίατρος μπορεί να αρνηθή ότι η νοερά προσευχή είναι καθαρή εμπειρία. Η διαφορά μας με τους ψυχιάτρους θα ήταν όχι στο γεγονός αυτό καθ’ εαυτό, αλλά στην αιτία που προκαλεί την νοερά προσευχή. Δηλαδή, αν το θέμα αυτό τεθή υπ’ όψιν των επιστημόνων των θετικών επιστημών, π.χ. ψυχολόγων, ψυχιάτρων, παθολόγων, βιολόγων κ.λ.π. σαν ένα φαινόμενο άξιο παρατηρήσεως και μελέτης, θα είναι υποχρεωμένοι οι άνθρωποι αυτοί, εφαρμόζοντες την επιστημονική μέθοδο ερεύνης, να προβάλουν υποθέσεις.

Βέβαια η Εκκλησία έχει την δική της κατατεθειμένη εμπειρία του φαινομένου. Ένας, που έχει νοερά προσευχή μέσα του, «ακούει» ο ίδιος την προσευχή αυτή να λέγεται μέσα στην καρδιά του.

Πορτραῖτα ἀπό τήν “ἀναμόρφωση”. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

  Πορτραῖτα  ἀπό τήν “ἀναμόρφωση”

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Ὁ κύριος Κ. Ἦταν ἕνας ὤριμος πνευματικά νεαρός. Ὅσο ὄμορφος ἦταν σάν ἄντρας, τόσο ὑπέροχος ἦταν καί ἐσωτερικά. Ἦταν ἕνα διαμάντι. Ἔπνεε τήν πιό γνήσια χριστιανική πνευματικότητα. Ἦταν ἀξιοπρεπής, ἀλλά καί μέ μιά ζωντανή συνείδηση τῆς ἁμαρτίας. Μυστικοπαθής, ἀλλά ἔξυπνος καί δυναμικός.
Ἕνας διαπρεπής φοιτητής καί ἀπτόητος μαχητής. Ἕνας ἄνθρωπος μέ ἰδανικά ἰσορροπημένος, σκορπίζοντας τήν καλωσύνη μέ μιά ἀρμονική διάρθρωση καί μέ μιά ξεχωριστή ἀγωγή.
Ἡ πίστη του ἦταν ζωντανή, δυναμική, αἰσιόδοξη καί ἰσχυρή. Ἡ πλούσια καί ἔντονη ἐσωτερική  του ζωή  τοῦ ἔδινε μιά νηφάλια καί δελεαστική ἔλξι. Ἄρα ἦταν μιά ὁλοκληρωμένη προσωπικότητα, ὅταν μπῆκε στήν σειρά “ἀναμόρφωσης” στά δεσμωτήρια τῆς πόλεως Πιτέστι.
Βασανιζόταν ἑπτά μῆνες καί δέν ὑπέκυπτε.

Σάν ὁδοιπόρος παρουσιάζεσαι στήν ζωή αὐτή, ὅλα τά προσπερνᾶς καί ὅλα τά ἀφήνεις πίσω σου

Ποτάμι είναι η ζωή μας, που τρέχει συνεχώς και γεμίζει από αλλεπάλληλα κύματα. Ενα μέρος του νερού έχει ήδη κυλήσει, το δε άλλο τρέχει ακόμα. Όλοι τρέχουμε προς την κοινή θάλασσα του θανάτου.
  Διαφορετικοί είμαστε στην παιδική ηλικία, διαφορετικοί στην εφηβεία, διαφορετικοί όταν γίνουμε άνδρες και πάλι αλλάζουμε εντελώς όταν γηράσουμε. Αλλοι είμαστε στα ευχάριστα γεγονότα και εντελώς διαφορετικοί γινόμαστε όταν μας βρουν αλλεπάλληλες σκληρές δοκιμασίες.

Αλλοι όταν υγιαίνουμε και όταν ασθενούμε. Διαφορετικοί στους γάμους και διαφορετικοί όταν πενθούμε... Ας αφήσουμε τις μάταιες συνήθειες, ας ρυθμίσουμε τη διαγωγή μας, όπως ακριβώς προβλέπει το ευαγγέλιο.
  Σαν οδοιπόρος παρουσιάζεσαι στην ζωή αυτή' όλα τα προσπερνάς και όλα τα αφήνεις πίσω σου.

Ἐπιλεγμένα κηρύγματα τοῦ Ἀββᾶ Ἰουστίνου Πόποβιτς

*Ω ναι, όταν οι άνθρωποι τρελαθούν από την υ­περηφάνεια, όταν αλλοφρονήσουν από την αυταρέσκεια, τότε δεν τούς χρειάζεται ό Θεός, δεν χρειάζο­νται την Δικαιοσύνη Του αφού ανακηρύσσουν τον ε­αυτό τους για θεό. Προτείνουν την ελάχιστη και ψεύ­τικη αλήθεια τους ως την μεγάλη, την σωτήρια αλή­θεια. Ανακηρύσσουν ακόμα, την ελάχιστη γήινη, δι­κή τους ανάπηρη δικαιοσύνη ως την μέγιστη δικαιο­σύνη: δεν μας χρειάζεται ή Δικαιοσύνη του Χριστού, δεν θέλουμε την Δικαιοσύνη του Θεού.

Δυσκολίες. Μέρος Δ'. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

 Δυσκολίες. Μέρος Δ'

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα 

Τό 1912 ἔπεσε μιά μεγάλη ἐπιδημία ἱλαρᾶς. Μέχρι τότε ἤξερα πώς ἦταν παιδική ἀρρώστια. Στήν Καμτσάτκα ὅμως προσέβαλε καί τούς μεγάλους.
Κατά ἑκατοντάδες πέθαιναν οἱ ἄνθρωποι σ’ ὅλη τή χερσόνησο.  Βοήθεια καμιά καί ἀπό πουθενά.  Μόνο ἕνας γιατρός βρισκόταν τότε στή Γιζίγ, ἀλλά κι αὐτός, πανικόβλητος ἀπό τό κακό πού γινόταν, κλείστηκε μέσα στό σπίτι του.  Φοβόταν μήπως προσβληθεῖ κι ὁ ἴδιος ἀπό τήν ἀρρώστια.
Τόν ζητοῦσαν ἀπό κάθε γωνία τοῦ τόπου γιά βοήθεια, ἐκεῖνος ὅμως δέν ξεμύτιζε.  Κάποτε ἔφταναν μέχρις ἐκεῖ οἱ ἄρρωστοι. Ὁ γιατρός τότε τούς ἔκανε τή χάρη νά ἐμφανίζεται πίσω ἀπό τά τζάμια τοῦ κλειστοῦ παραθύρου του καί μέ νεύματα νά τούς καλεῖ κοντά.
Μέ μορφασμούς καί χειρονομίες πάσχιζε νά τούς δίνει τίς ἰατρικές του συμβουλές.  Φυσικά οἱ δύστυχοι ἀσθενεῖς ποτέ δέν καταλάβαιναν τή βουβή, ἰδιόμορφη γλώσσα του. Ἔφευγαν τελικά ἀπογοητευμένοι, ἐνῶ ἐκεῖνος συνέχιζε νά κουνάει ἀπελπισμένος τά χέρια του πίσω ἀπό τά τζάμια.

Sacura: Ἡ ἐκπληκτική λίμνη μέ τίς κερασιές!

 Της  Ευαγγελίας  Αναστασάκη
Η λέξη «sacura» σημαίνει στα ιαπωνικά «κερασιά» και καθώς ολόκληρη η περιοχή της λίμνης είναι γεμάτη από τα συγκεκριμένα δέντρα ονομάστηκε λίμνη Sacura ή αλλιώς «λίμνη με τις κερασιές»!
Στην περιοχή Ubuyagasaki της Ιαπωνίας ένας μικρός παράδεισος σε έντονο… ροζ χρώμα κάνει την εμφάνισή του κάθε άνοιξη, αναμένοντας τους χιλιάδες επισκέπτες να θαυμάσουν από κοντά το μοναδικό τοπίο.

Οπτικό Αγιολόγιο 26 Ιουλίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 25ης Ιουλίου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Εἶπε ἕνας γέροντας...

<<Βλέπω την νεολαία σήμερα που κάνει τόσες αταξίες για να απολαύσει ηδονές, ενώ στην πνευματική ζωή θα απολάμβανε Θείες ηδονές σε μεγαλύτερο βαθμό. Θα έλεγε κανείς "μα καλά, μου λές για τον Παράδεισο κ.λ.π., δέν ξέρουμε αν είναι ή δέν είναι". Μα σε αυτή την ζωή μπορεί να ζει κανείς ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου σέ μεγάλο βαθμό. Όχι ένα λεπτό, δέκα λεπτά, δέκα ημέρες καί ένα χρόνο, μα συνέχεια από εδώ να ζεί μια αγαλλίαση καί να διερωτάται πολλές φορές αν υπάρχει κάτι καλύτερο στον Παράδεισο από αυτό το οποίο ζει εδώ. Σήμερα νομίζει η νεολαία ότι απολαμβάνει κάτι. Μοιάζει πολύ με τα παιδιά της πείνας που βρίσκανε αυτά που πετούσανε οι στρατιώτες της κατοχής και τα γλείφανε και νόμιζαν ότι απολάμβαναν κάτι, ενώ ήταν σάπιο>>.

από τό βιβλίο: Αθωνικόν Γεροντικόν

πηγή:ηλεκτρονικό ταχυδρομείο