Ὁ σκοπός τοῦ Ἱερέα-Πνευματικοῦ στήν Ὀρθοδοξία μας

Ο σκοπός του Ιερέα-Πνευματικού στην Ορθοδοξία μας

-Ποιά είναι η έννοια της πνευματικής πατρότητας; 

-Ποιο είναι το πνευματικό παιδί; 

-Υπάρχει προσωπική σχέση μεταξύ πνευματικού πατέρα και παιδιού εκτός Εκκλησίας; 

-Το μυστήριο της εξομολόγησης πότε και πώς λειτουργείται; 

-Πότε συγχωρούμασθε; 

-Μετράει η πνευματικότητα του εξομολόγου ιερέα στο μυστήριο; 

-Υπάρχουν έκτακτοι πνευματικοί χαρισματούχοι; 

-Ποια η έννοια της πνευματικής καθοδήγησης; 

-Πρέπει να υπακούμε τυφλά στον πνευματικό;

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ομιλίας

τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου

που έγινε στα πλαίσια των κατηχητικών αναλύσεων της Β’ προς Τιμόθεον επιστολής του Αποστόλου Παύλου, στο χωρίο κεφάλαιο 2, στίχος 3, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου, Δικηγορικών Γλυφάδας, την Πέμπτη 13-03-2014.
Στον πρώτο στίχο ακούσαμε τις λέξεις «συ ουν, τέκνον μου ενδυναμού εν τη χάριτι τη εν Χριστώ Ιησού». Όπως έχετε καταλάβει στην ερμηνευτική μας προσέγγιση η έμφαση σε μας δίνεται στις λέξεις, γιατί οι λέξεις οικοδομούν το νόημα· δεν μπορώ να αναλύσω το νόημα, αν δεν ξέρω τις λέξεις· απ᾽ τις λέξεις, αναλύοντας αυτές, θα αναδυθεί το νόημα της περικοπής, το οποίο αναλύουμε. Τώρα εδώ λέει «συ ουντέκνον μου», εσύ, λοιπόν, παιδί μου, λέει. Bέβαια κατά τα μέτρα της πνευματικής ζωής και της χριστιανικής ποιμαντικής ζωής αυτό το τέκνον είναι κατανοητό· βέβαια σε δεδομένα προχριστιανικά αυτό δεν είναι πολύ εύκολο να γίνει κατανοητό. Ακόμη και οι δάσκαλοι, οι φιλοσοφικές σχολές κ.λπ. που χαν μαθητές δεν φαίνονται να αποκαλούν τους μαθητές τους τέκνον μου· θα ήταν μαθηταί μου.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 23-06-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ζ΄ 1 - 14  

ζ΄ 1 - 14

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 36 - 38 & Ι΄ 1 - 8  

Θ΄ 36 - 38 & Ι΄ 1 - 8

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενκόν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρὸς τὸν Παναγιώτατον Οἰκουμ. Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον

Παναγιώτατε,

Εἴμεθα ἄσημα καὶ ταπεινὰ μέλη τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς ᾿Εκκλησίας καὶ εἶσθε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Εἶσθε ὁ πνευματικός μας πατέρας καὶ εἴμεθα τὰ πνευματικά σας τέκνα. ῞Οπως δὲ τὰ φυσικὰ τέκνα ἑνὸς πατέρα δὲν εἶναι δυνατὸν ν᾿ ἀδιαφοροῦν, βλέποντας τὸν πατέρα τους νὰ συνάπτῃ παράνομες ἐξωσυζυγικὲς σχέσεις μὲ ξένες γυναῖκες, νὰ ἀπατᾷ τὴν μητέρα τους καὶ νὰ ἐπιστρέφῃ κάθε βράδυ στὸ σπίτι μεθυσμένος, ἔτσι καὶ ἐμεῖς εἶναι ἀδύνατον ν᾿ ἀδιαφορήσωμε, βλέποντας τὴν ὑμετέρα Παναγιότητα νὰ πρωτοστατῇ στὴ σύναψι παρανόμων καὶ ἀπαγορευμένων ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία σχέσεων μὲ παντὸς εἴδους αἱρετικὲς παρασυναγωγές, νὰ συμπροσεύχεται μὲ ἀμετανοήτους ἐκπροσώπους τους, –ἀκόμη καὶ μὲ ἱέρειες καὶ ἐπισκοπῖνες ἀκραίων προτεσταντικῶν παραφυάδων, ποὺ εὐλογοῦν γάμους ὁμοφυλοφίλων καὶ ὑποστηρίζουν δημοσίως τὸ παγκόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα–, νὰ περιφρονῇ θείους καὶ ἱεροὺς Κανόνες ᾿Αποστολικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, νὰ προαναγγέλλῃ τὴν πανορθόδοξη κατάργησι ὅσων Κανόνων θεωρεῖ ἐμπόδιο στὴ διατήρησι τῶν παρανόμων αὐτῶν σχέσεων, καὶ γενικῶς νὰ συμπεριφέρεταιὡς μεθυσμένη ἀπὸ τὸ γλυκὺ καὶ μεθυστικὸ κρασὶ τοῦ ὑψηλοῦ ἀξιώματος καὶ τῆς ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας, ἀνατρέποντας ἱεροὺς θεσμοὺς καὶ παραδόσεις, μετακινώντας καὶ τροποποιώντας «ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο» οἱ θεόπνευστοι ᾿Απόστολοι καὶ οἱ θεοφόροι Πατέρες, κατασκανδαλίζοντας τὸ εὐσεβὲς πλήρωμα τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ προκαλώντας ἀνυπολόγιστη φθορὰ στὸ θεανθρώπινο σῶμα της.

Ὁ μακάριος Γέρων Εὐσέβιος Γιαννακάκης (1910 – 19 Ἰουνίου 1995) στήν Κατοχή

Ο Αντώνης αναζήτησε τον ιερομόναχο π. Σεραφείμ, ο όποιος ήταν ήδη ενημερωμένος και τον περίμενε. Ο Γέροντας Σεραφείμ ήταν όσιακή, σεβάσμια και πατερική μορφή. Ο Γέροντας Σεραφείμ εξαρχής όρισε τον Αντώνη διακονητή του. Έμενε στο ίδιο κελλί μαζί του. Με πολλή χαρά και προθυμία διάκονούσε ο Αντώνης το Γέροντα του, γιατί γνώριζε ότι μέσω εκείνου υπηρετούσε το Θεό.

Πολλές οι δυσκολίες για το δόκιμο από την πρώτη στιγμή της μοναχικής του ζωής. Είχε πάει με χαρά στο Μοναστήρι, συνάντησε όμως κάποια πνευματική χαλάρωση, λόγω του μή κοινοβιακού μοναχικού συστήματος. Το Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας ήταν τότε ιδιόρρυθμο. «Βρήκα εξωτερικές δυσκολίες πολλές, πάρα πολλές, όμως στο ιδανικό μου δεν είχα δυσκολίες. Ώς προς την κλήση μου ήμουν απέραντα ικανοποιημένος. Ήμουν εσωτερικά αναπαυμένος», έλεγε ο ίδιος αργότερα.

Ειχε πάει έτοιμος στο Μοναστήρι, καλλιεργημένος και με επίγνωση. Ήταν τόση η επίδοση του στους ασκητικούς μοναχικούς αγώνες, πού πολύ σύντομα -μέσα σ’ ένα χρόνο- έγινε Μοναχός με το όνομα Εύσέβιος και μετά από μία εβδομάδα Ιεροδιάκονος.

Οί παλαιοί Πατέρες της Λαύρας μιλούν για την ευλάβεια, την ταπείνωση, την υπακοή, το άδολο, την αγαθότητα και την αγάπη του π. Εύσεβίου προς όλους. Ο συμμοναστής του αείμνηστος π. Άνθιμος Δημακόπουλος, μετέπειτα ηγούμενος της Μονής, αφηγείται:

Συγκλονιστικό Θαῦμα ἁγίου Παρθενίου – Ἀπαλλαγμένος ἀπό καρκίνο ἀπό τό 1988, μετά ἀπό μία ἐγχείρηση στά ἔντερα καί 4 ἐγχειρήσεις στούς πνεύμονες!!!

Σαν πρώτο θαύμα απαλλαγής από τη φοβερή νόσο τού καρκίνου, παραθέτουμε τη γεμάτη περιπέτειες μαρτυρία τού κ. Στέφανου Στεφάνου, συνταξιούχου ναυτικού, που κατοικεί στον Πειραιά και κατάγεται από την Άνδρο. Ο ίδιος μας έγραψε την ιστορία του και εμείς την καταχωρούμε χωρίς καμμία αλλαγή.

 

Ποιος άνθρωπος στον κόσμο αυτόν δεν πόνεσε ψυχικά και σωματικά; Και ποιος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ρωτήσει γιατί ο πόνος στον κόσμο. Ο ουρανός δεν είναι πάντα ξάστερος και το πέλαγος δεν είναι πάντα γαλήνιο. Τον ουρανό τον σκεπάζουν σύννεφα βαρειά και μαύρα και ξεσπούν τρομερές νεροποντές και καταιγίδες. Τα ολόμαυρα σύννεφα τού πόνου και οι καταιγίδες των δακρύων τον κατακλύζουν.

Γέροντας Παΐσιος σέ τελειόφοιτους τῆς Ἀθωνιάδας: Προσέξτε στήν ζωή σας τά καθημερινά μικρά γεγονότα

Τον ρώτησαν οι τελειόφοιτοι της Αθωνιάδας τί να προσέξουν περισσότερο στην ζωή τους και απάντησε: «Προσέξτε στην ζωή σας τα καθημερινά μικρά γεγονότα. Κάθεστε αναπαυτικά στην πολυθρόνα και σκέφτεσθε ότι δεν είναι κακό ή αμαρτία αυτό, λέτε “δεν πειράζει”.

Δεν πειράζει να φάμε κάτι παραπάνω ή να ζητάμε το καλό φαγητό.

Δεν πειράζει να κοιμηθούμε λίγο περισσότερο.

Ἡ διάλυση τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους στήν τελική φάση…!

Του Αθανασόπουλου Περικλή
Τι έχει πετύχει μέχρι σήμερα η παγκόσμια διακυβέρνηση στη χώρα μας;
Tην πλήρη απαξίωση, του κρατικού μηχανισμού,
Την υποβάθμιση της παιδείας.
Την υποβάθμιση της υγείας με τελικό στόχο την πλήρη ιδιωτικοποίησή της.
Την διάλυση του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών.
Την κατάργηση κάθε είδους κοινωνικής πρόνοιας.
Την επιβολή περίπου 80 νέων φόρων με στόχο την φτωχοποίηση των Ελλήνων.
Την νομιμοποίηση των 2.000.000 λαθρομεταναστών.
Την ελαχιστοποίηση των συντάξεων με τελικό στόχο την επιβολή εθνικής σύνταξης.

Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις_2ο μέρος_mp3

Π. Σάββας 2010-04-30_Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις_2ο μέρος_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-04-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁ ἁγιομετεωρίτικος μοναχισμός ζωογονεῖ τίς ψυχές καί τόν τόπο μας!!!

Άρθρο
του Αρ­χιμ. Α­θα­να­σί­ου Α­να­στα­σί­ου
Προηγουμένου της Ι­ε­ράς Μο­νής Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου

Το μο­να­στι­κό κέν­τρο των Α­γί­ων Με­τε­ώ­ρων — η μα­κραί­ω­νη ι­στο­ρί­α και ο πο­λι­τι­σμός του, η δι­α­χρο­νι­κή πα­ρου­σί­α και προ­σφο­ρά του, η σύγ­χρο­νη μαρ­τυ­ρί­α και προ­ο­πτι­κή του — έ­χει α­πο­τε­λέ­σει το αν­τι­κεί­με­νο ε­ρευ­νών, α­να­λύ­σε­ων, με­λε­τών, πα­ρου­σι­ά­σε­ων α­πό πολ­λούς και α­ξι­ό­λο­γους ε­πι­στή­μο­νες ει­δι­κούς και δη­μο­σι­ο­γρά­φους, που έ­χουν α­πο­τυ­πώ­σει εμ­πε­ρι­στα­τω­μέ­να και ε­πι­με­λώς την σύν­θε­τη ι­στο­ρι­κή του πο­ρεί­α και πραγ­μα­τι­κό­τη­τα.
Με την χά­ρη του Θε­ού προ­βαί­νου­με στην προ­σω­πι­κή μας κα­τά­θε­ση, μί­α κα­τά­θε­ση καρ­διάς, βι­ώ­μα­τος και ο­ρα­μα­τι­σμού για τον τό­πο που α­γα­πή­σα­με υ­περ­βαλ­λόν­τως, που του δο­θή­κα­με και ταυ­τι­στή­κα­με μα­ζί του, που έ­γι­νε, ό­χι α­πλώς έ­να κομ­μά­τι του, αλ­λά ο ί­διος ο ε­αυ­τός μας. Για τον τό­πο που μας προ­σέ­φε­ρε τις εν­το­νό­τε­ρες και πλέ­ον συγ­κλο­νι­στι­κές προ­σω­πι­κές μας στιγ­μές, τις πλέ­ον ευ­ερ­γε­τι­κές και ζω­η­φό­ρες, πα­ρά τις δυ­σκο­λί­ες και τις αν­τι­ξο­ό­τη­τες. Για τον ι­ε­ρό τό­πο της με­τα­νοί­ας μας, του πνευ­μα­τι­κού μας α­γώ­να, της εκ­ζη­τή­σε­ως και της πα­ρου­σί­ας του Θε­ού, της α­κοι­μή­του σκέ­πης και φρον­τί­δος των Α­γί­ων μας, του πό­θου και της ελ­πί­δος της σω­τη­ρί­ας μας. Για τον α­γι­α­σμέ­νο τό­πο των α­να­χω­ρη­τών, των α­σκη­τών, των ε­ρα­στών του Θε­ού, των Ο­σί­ων Πα­τέ­ρων μας, που μας ά­φη­σαν την ι­ε­ρή πα­ρα­κα­τα­θή­κη τους, τον έν­θε­ο βί­ο τους και τα χα­ρι­τό­βρυ­τα λεί­ψα­νά τους για να μας εμ­πνέ­ουν, να μας κα­θο­δη­γούν, να μας προ­στα­τεύ­ουν και να μας κα­θα­γιά­ζουν.

Εἰς μνημόσυνον…

Δελτίο Τύπου Ένωσης Θεολόγων Ν. Πιερίας

Λόγοι ευγνωμοσύνης και σεβασμού μας επιβάλλουν να σημειώσουμε μερικές σκέψεις για τον αείμνηστο Γέροντα π. Γεώργιο Καψάνη. Έφυγε από τον μάταιο αυτό κόσμο τα ξημερώματα της Πεντηκοστής καθότι ήταν δοχείο της Παναγίας Τριάδος. Αναδείχθηκε κανόνας πίστεως και αρετής. Τα χαρίσματα και τις ικανότητες με τα οποία τον προίκισε ο Θεός τα καλλιέργησε και τα αντιπροσέφερε στο Δωρεοδότη Θεό.

Φλεγόμενος από τον Θείο έρωτα και την επιθυμία της πλήρους και τελείας εφαρμογής των εντολών του Θεού, άφησε τα πανεπιστημιακά καθηγητικά έδρανα και, αφού ντύθηκε το Αγγελικό Μοναχικό Σχήμα, αναδείχθηκε καθηγητής του Μοναχισμού μιμούμενος τους Μεγάλους Πατέρες και Ασκητές. Με την προσευχή, την άσκηση, την υπακοή και κυρίως την ταπείνωση πέτυχε την κάθαρση της ψυχής και του νου.

Ως άλλος Μέγας Βασίλειος, εντρύφησε στις Άγιες Γραφές γενόμενος θεοφώτιστος και Πνευματοκίνητος.

Νά τά δέχεστε καί νά τά ὑπομένετε ὅλα σάν σταυρό

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας
Υπάρχουν διάφοροι σταυροί. Υπάρχουν σταυροί, που έχουν εξαιρετικά μεγάλο βάρος, όπως οι σταυροί των Αγίων μαρτύρων, των Οσίων και των μεγάλων.
Ιεραρχών. Τέτοιοι σταυροί προορίζονται από τον Θεό για τους λίγους και εκλεκτούς Του, για τους οποίους γνωρίζει ότι είναι αρκετά ισχυροί και μπορούν να σηκώσουν και τον πιο βαρύ σταυρό.

Για μας όμως, τους αδύναμους Χριστιανούς, που δίνουμε λίγη προσοχή στην πνευματική ζωή και είμαστε γεμάτοι πάθη και επιθυμίες της σάρκας, ο Θεός προετοίμασε πολύ πιο ελαφρούς σταυρούς.
Μας στέλνει στην οδό της ζωής μας παρά πολλές θλίψεις και μας δίνει την εντολή να υπομένουμε ταπεινά τις συκοφαντίες, τις προσβολές και τις ύβρεις από τους ανθρώπους.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς Ἁγίων Πάντων: Ὁμιλία περί τοῦ, ὅτι ἔκαστος ἔχει προκείμενον ἴδιον ἀγώνα, καί περί τοῦ, πῶς δύναται τοῦτον διανῦσαι ἁξιοπρεπῶς (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Κυριακή Α' Ματθαίου

(Εβρ. ΙΑ΄ 33 - ΙΒ΄ 2)

- Πολλοί οι υπέρ της αρετής αγώνες και κατά της αμαρτίας. Γιατί τότε ο απόστολος Παύλος δεν είπε πληθυντικώς, τους προκειμένους ημίν αγώνας, αλλ' είπε ενικώς;

- Με ποιόν τρόπο μπορούμε να αγωνισθούμε τον κατά της αμαρτίας και τον υπέρ της αρετής δικό μας αγώνα;