Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 08-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. β΄ 2 - 10  

β΄ 2 - 10



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 16 - 21

Ι΄ 16 - 21 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Père Antonios Alevisopoulos: Expériences spirituelles

L’homme peut avoir le sentiment de la présence de la grâce divine dans sa vie, c’est-à-dire qu’il peut avoir des expériences spirituelles. L’Ecriture Sainte, toutefois, recommande aux fidèles: “Bien-aimés, ne croyez pas dans tous les esprits, mais éprouvez les esprits pour voir s’ils sont de Dieu”. Elle souligne en outre que plusieurs faux prophètes sont venus dans le monde et elle montre de plus, des moyens pour pouvoir juger et discerner les esprits de vérité de l’esprit d’erreur, c’est-à-dire l’authentique expérience de l’expérience de contrefaçon (I Jean 4, 1-6).
Ancore…
Il faut souligner d’emblée, que la Sainte Écriture ne place pas l’expérience au centre de nos intérêts, pas plus qu’elle ne l’élève à quelque chose d’absolu. La foi en Jésus Christ, et non pas l’expérience personnelle, est placée au centre de la confession chrétienne. Cette confession différencie l’Eglise chrétienne de la synagogue hébraïque; on pensait que quiconque confessait le Christ, reniait la synagogue juive, et était déclaré exclu par elle (Jn 2, 22 12.42.).

Ἡ νηστεία στήν ἐνορία, Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο:«Τά ἀσκητικά τῆς Ἐνορίας» (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) 

http://www.hristospanagia.gr/ 

«Ὁ Χριστός εἶναι ἡ μοναδική ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας»

«Νουθεσίες»

Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου

Ἄς ἐννοήσουμε τό σύντομο τῆς ζωῆς μας καί ἄς δουλεύσουμε τόν Θεό, μέ ἀγάπη, μέ προθυμία καί μέ ταπείνωσι.

Ποιός μετενόησε καί δέν σώθηκε;

ποιός εἶπε τό ἡμάρτησα καί δέν συγχωρήθηκε;

ποιός ἔπεσε καί ἐζήτησε βοήθεια καί δέν σηκώθηκε;

ποιός ἔκλαυσε καί δέν παρηγορήθηκε ἀπό τόν Θεό;

«Ἡμάρτηκα», εἶπεν ὁ ἄνθρωπος; εὐθύς ὁ Θεός συγχωρεῖ· παραβλέπει ὁ Κύριος τό ἁμάρτημά σου. Μέ τήν μετάνοια ὅλα διορθώνονται. Οὐδέν ὑπάρχει, τό ὁποῖον νά νικᾶ τήν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ, ἀρκεῖ νά μετανοοῦμε εἰλικρινά.

Ἐν ὄψει τῶν κρισίμων στιγμῶν πού διερχόμεθα, θά πρέπη νά ἑτοιμαζώμεθα ἰδιαίτερα μέ τήν ἐξομολόγησι. Ἡ Ἐκκλησία μας παραδέχεται τρία βαπτίσματα. Τό κανονικό βάπτισμα, τῆς μετανοίας καί τοῦ μαρτυρίου.

Μετά τήν ἐξομολόγησι, συνεχίζεται ἡ ἑτοιμασία γιά τήν ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ θεία κοινωνία καί ἡ καλλιτέρευσις τῆς ζωῆς.

Γιῶργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Ὁ Ἰωάννης Βατάτζης διδάσκει

Ο Ιωάννης Βατάτζης διδάσκει

 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

            Στις 4 Νοεμβρίου τιμάται από την Εκκλησία η μνήμη του αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη, του επικαλουμένου ελεήμονα. Είναι ο μόνος αυτοκράτορας, που ανακηρύχθηκε άγιος για την ίδια τη ζωή του και  όχι για κάποιο ή κάποια σημαντικά γεγονότα που επιτέλεσαν οι άλλοι άγιοι αυτοκράτορες, όταν ήσαν στην εξουσία. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους, το 1204, η  έδρα της αυτοκρατορίας μεταφέρθηκε στη Νίκαια. Ο Ιωάννης Βατάτζης διακυβέρνησε την αυτοκρατορία από το 1222 έως το 1254 ή 1255.

            Επί των ημερών του η αυτοκρατορία ήταν σε δυσχερέστατη κατάσταση. Αιχμάλωτη η Βασιλεύουσα, η οικονομία σε περίσταση, λυσσαλέα η επιθετικότητα του Πάπα και των Φράγκων σε βάρος των Ελλήνων Ορθοδόξων, δυσχερείς οι σχέσεις με τις άλλες ελληνικές εστίες αντίστασης κατά των Λατίνων, δηλαδή με την αυτοκρατορία της Τραπεζούντας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου, επικίνδυνοι γείτονες οι Σελτζούκοι… Σ’ αυτήν την κρίσιμη για τον Ελληνισμό κατάσταση ο Βατάτζης πέτυχε:

Ἡ αὐτοβιογραφία μου. Ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι (1722-1794), Μέρος 9.Μάρτυρας τῶν μυστικῶν του ἐμπειριῶν

ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ

Η σύντομη αυτή ιστορία, γραμμένη με τη μικρόνοια πού έχω, περισσότερο αμαυρώνει παρά περιγράφει τις αρετές του. Αυτό θα έπρεπε να είναι έργο άνδρα πολύ σοφού, μολονότι νομίζω ότι και αυτός θα δυσκολευόταν να επεκταθεί σέ όλα, ίσως μάλιστα και να μην μπορούσε, λόγω τού ύψους της ζωής εκείνου. 'Αν υπάρξει κάποιος πού με φθονερό μάτι θα διάβαζε τά γραφόμενα γι’ αυτόν, ίσως θα με κατηγορούσε ότι ξεπέρασα τά όρια εγκωμιάζοντας τον γέροντά μου.
Γι’ αυτό τον παρακαλώ να κάνει λίγη υπομονή και, αφού ακούσει λόγια απαλλαγμένα από κάθε ψέμα (διότι το ψέμα είναι όλο τού διαβόλου), τότε και ο ίδιος δεν θα διστάσει να επαινέσει τον άγιο άνδρα, πού είναι ανώτερος κάθε ανθρώπινου επαίνου, και να πει: «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού» , να προσθέσει δέ και τούτο: «Μακάριοι οι οφθαλμοί, ότι βλέπουσιν, και ώτα ότι άκούουσιν λόγους έκ στόματος αυτού» . Τρεις φορές είδα κάτι στον μακαριστό και τρόμαξα. Την πρώτη φορά στην Ντραγκομίρνα πήγα σ’ αυτόν μετά τον Εσπερινό. Θέλησα να κτυπήσω την πόρτα και να ρωτήσω τον υποτακτικό του αν μού επιτρέπει να περάσω μέσα, βλέποντας όμως την πόρτα ανοικτή, μπήκα, και, αφού είπα το «Δι’ ευχών», πέρασα μέσα.
Τον είδα ξαπλωμένο, έβαλα μετάνοια και είπα: «Εύλόγησον, πάτερ».

Ἤρθαμε ἐδῶ νά κάνουμε ὑπακοή, ὄχι νά κάνουμε προσευχή- Γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης

Μοναχός: Να πώ ένα άλλο. Ένα προσωπικό που συμβαίνει εδώ. Μετά το Απόδειπνο, όταν το αρχονταρίκι πλύνει τα σεντόνια, τα απλώνομε και μερικοί τα μαζεύουν. Είμαι από αυτούς που τα μαζεύουν τα σεντόνια που στέγνωσαν στην απλωταριά. Και όταν πηγαίνω το βράδυ να μαζέψω τα σεντόνια, δεν μπορώ μετά να κοιμηθώ, όπως κάνω τις άλλες μέρες, γιατί εγείρομαι μέσα μου και δεν μπορώ να κοιμηθώ και χάνω λίγο απ’ την τάξη, το πρόγραμμα. Και το λυπάμαι.

Γέροντας: (Δεν κατάλαβε) Και το;…

Μοναχός: Δηλαδή κάνω την υπακοή πρόθυμα. Πρόθυμα πηγαίνω και μαζεύω τα σεντόνια, αλλά ξέρω όμως ότι δεν θα μπορέσω να κοιμηθώ αμέσως και να σηκωθώ νωρίς, τόσο νωρίς, και να εφαρμόσω όλον τον κανόνα. Και λυπάμαι. Αυτή η λύπη πως θεραπεύεται;

Σαηεντολογία: Ἡ Σέκτα τῆς Ἀπληστίας (Α΄)

Σαηεντολογία: Η Σέκτα της Απληστίας

 

Του Jon Atack (πρώην Σαηεντολόγου)

 

Ομιλία του στην 7η Διορθόδοξη Συνάντηση του Δικτύου Πρωτοβουλιών Μελέτης Θρησκειών και Καταστροφικών Λατρειών, Αγία Πετρούπολη Ρωσίας, 18-21 Σεπτεμβρίου 2014

 

Μετάφραση – Επιμέλεια: Ελένη Ζήνωνος

 

ΜΕΡΟΣ Α΄

Πριν από εβδομηνταπέντε εκατομμύρια χρόνια, ο γαλαξιακός Πρίγκιπας Ζένου (Xenu) έφερε τους κατοίκους 76 πλανητών στη Γη, όπου τους έριξε σε ηφαίστεια, τους ανατίναξε  με βόμβες υδρογόνου και μάζεψε τις ψυχές τους σε δέσμες από ηλεκτρονικές κορδέλες. Αυτό ακούγεται σαν μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Είναι πράγματι έτσι αλλά, οι Σαηεντολόγοι που έχουν φθάσει στο μυστικό επίπεδο «ΟΤ 3», διδάσκονται ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος ν’ ανακτήσουν την ατομικότητά τους, παρά ν’ απεγκλωβιστούν απ’ αυτά τα συμπλέγματα ψυχών. Και πληρώνουν δεκάδες χιλιάδες δολάρια για να ασκήσουν αυτή τη σύγχρονη μορφή εξορκισμού.[1]

Ο ιδρυτής της Σαηεντολογίας, Ρον Χάμπαρντ, ισχυρίστηκε ότι, όποιος εκτεθεί απροετοίμαστος στα μυστικά αυτού του επιπέδου, θα πεθάνει μέσα σε λίγες μέρες. Όμως στη δεκαετία του 1980, ο ίδιος προσπάθησε να πουλήσει ένα κινηματογραφικό σενάριο της ιστορίας αυτής, με τον τίτλο «Επανάσταση στα Άστρα» (Revolt in the Stars).

«Τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ»

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἐκεῖνος πού θέλει νά εὐαρεστήσει στόν Θεό καί μέ τήν πίστη νά γίνη κληρονόμος του καί νά ὀνομαστεῖ καί αὐτός παιδί τοῦ Θεοῦ πού γεννήθηκε ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὀφείλει, ἀφοῦ πρῶτα ὁπλιστεῖ μέ μακροθυμία καί ὑπομονή, νά ὑπομένει εὐχαρίστως καί μέ γενναιότητα τίς θλίψεις καί τίς δυσκολίες πού θά συναντᾶ, δηλαδή τίς σωματικές ἀρρώστιες καί παθήσεις, τούς ἐξευτελισμούς καί τίς προσβολές ἀπό ἀνθρώπους καί τούς διάφορους ἀόρατους πολέμους πού προξενοῦν στήν ψυχή τά πονηρά πνεύματα, καθώς θέλουν νά τή ρίξουν σέ χαλάρωση καί ἀμέλεια καί νά μήν τήν ἀφήσουν νά μπεῖ στήν αἰώνια ζωή.

Οἱ ἐμπειρίες μου ἀπό τήν Μέση Ἀνατολή (Β ΜΕΡΟΣ)

Κείμενο ΙΕΡΟΘΕΟΣ Μητροπολίτης Ναυπάκτου

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ (Α ΜΕΡΟΣ)

3. Δικτατορία στην Συρία και εμφύλιος πόλεμος στον Λίβανο
Την εποχή που πήγαινα στην Συρία και τον Λίβανο υπήρχαν διαφορετικές πολιτικές καταστάσεις στις δύο αυτές Χώρες. Στην Συρία υπήρχε το δικτατορικό καθεστώς του Άσαντ, πατέρα του σημερινού Προέδρου, ο οποίος ανήκε στην θρησκευτική μουσουλμανική αίρεση των Αλαουλιτών, που με κάποιες λεπτές διαφορές ομοιάζουν με τους Αλεβίτες. Αποτελούν ένα μικρό ποσοστό στον πληθυσμό, αλλά κατόρθωσαν να καταλάβουν την εξουσία και να κυβερνούν την Χώρα. Παντού έβλεπε κανείς αγάλματα του προέδρου Άσαντ (η λέξη άσαντ στην συριακή γλώσσα σημαίνει λιοντάρι) και ο στρατός είχε την διακυβέρνηση της Χώρας. Η ενδυμασία των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου και της Μέσης Εκπαίδευσης ήταν στρατιωτική. Στην αρχή αισθανόμουν βαθύτατη έκπληξη βλέποντας μικρά παιδιά, ακόμη και του δημοτικού σχολείου, αγόρια και κορίτσια, να είναι ενδεδυμένα με στρατιωτικές στολές. Μάλιστα, πληροφορήθηκα ότι οι μαθητές, κατά καιρούς, εκπαιδεύονταν και στα όπλα.

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός: "Ὅταν καῖμε ἕναν ἄνθρωπο εἶναι σάν νά λέμε ὅτι εἶναι προδότης"

Ευρύτατα διαδεδομένη σε άλλες χώρες, η αποτέφρωση των νεκρών συνεχίζει να διχάζει τους Έλληνες. Την ώρα που ορισμένοι δήμοι, όπως της Θεσσαλονίκης, έχουν δρομολογήσει τη διαδικασία για κατασκευή του αποτεφρωτηρίου, η Εκκλησία "φυλάει Θερμοπύλες", σε μια προσπάθεια να κρατήσει ακέραιη και αλώβητη την ελληνορθόδοξη παράδοση.

Αυτό υποστήριξε, μιλώντας στο NEWS247, ο πρωτοπρεσβύτερος και ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεώργιος Μεταλληνός, συμφωνώντας απολύτως με την πρόσφατη εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, σύμφωνα με την οποία δεν θα γίνεται νεκρώσιμος ακολουθία και μνημόσυνο σε όσους επιλέγουν την αποτέφρωση.

“Τήν ψυχικήν παραλυσίαν ἐλάχιστοι τήν ἐννοοῦν”

 

Μακαριστός Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος

… Η παράλυσις του σώματος εξασθενεί τας σωματικάς δυνάμεις και τας καθιστά ακινήτους προς εργασίαν σωματικήν, και η παράλυσις της ψυχής καθιστά τας πνευματικάς και ψυχικάς δυνάμεις ακινήτους προς εργασίαν πνευματικήν. Και την μεν παράλυσιν τους σώματος ευκόλως οι άνθρωποι την αισθάνονται, ενώ την ψυχικήν ελάχιστοι την εννοούν.

Όταν εις τις πνευματικές εργασίες είναι κανείς ακίνητος και αναίσθητος, όταν η ψυχή του δεν αγαπά τον Θεόν, δεν αισθάνεται έφεσιν ολόψυχον, όταν δεν αγαπά τον πλησίον, όταν βλέπει πάσχοντα πτωχόν, πεινώντα, διψώντα, γυμνόν, κινδυνεύοντα και η ψυχή του δεν αισθάνεται πόνον, συμπάθειαν, ευσπλαχνίαν τότε πάσχει από παράλυσιν.

Φωτογραφίες ἀπό τό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Γερμανοῦ τῆς Ἀλάσκας στήν Καλιφόρνια (τόπος ανάπαυσης του πατέρα Σεραφείμ Ρόουζ).

7 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων 33 Μαρτύρων εν Μελιτινή, Ματρωνιανού και Αντωνίου, των Αγίων Μελασίππου, Κασσίνας, Αντωνίου και 40 Παιδομαρτύρων, των Αγίων Αύκτου, Ταυρίωνος και Θεσσαλονίκης, Αθηνοδώρου, Γρηγορίου, Αλεξάνδρου εκ Θεσσαλονίκης, Λαζάρου Θαυματουργού, Αμβροσίου Οσίου, Willibrord.

Οἱ Ἅγιοι Αὖκτος, Ταυρίων καὶ Θεσσαλονίκη οἱ Μάρτυρες


Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ μαρτύρησαν στὴν Ἀμφίπολη τῆς Μακεδονίας, ποὺ βρισκόταν κοντὰ στὴν Καβάλα.
Ἡ Θεσσαλονίκη ἦταν κόρη ἐνὸς ἱερέα τῶν εἰδώλων, ποὺ ὀνομαζόταν Κλέων καὶ ἦταν ἀρκετὰ πλούσιος. Ὅταν ἔμαθε ὅτι ἡ κόρη του ἔγινε χριστιανή, θερμὰ τὴν παρακάλεσε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό, πράγμα ποὺ δὲν κατόρθωσε.
Τότε τὴν γύμνωσαν καὶ τὴν μαστίγωσαν μὲ μαστίγια ἀπὸ ὠμὰ δέρματα, τέσσερις ἄνδρες.
Ἔπειτα ἔσπασαν τὰ πλευρά της καὶ ἀφοῦ πῆραν τὴν περιουσία της τὴν ἐξόρισαν, ὅπου ὀμολογώντας τὸν Χριστὸ ἀπεβίωσε.
Οἱ δὲ Αὖκτος καὶ Ταυρίων, ἀφοῦ κατηγόρησαν τὸν ὠμὸ βασανιστὴ καὶ φονιὰ τῆς Θεσσαλονίκης, καταγγέλθηκαν στὸν ὑπατικὸ Θορύβιο. Αὐτὸς διέταξε τὸν λιθοβολισμό τους καὶ κατόπιν μιὰ σειρὰ φρικτῶν βασανιστηρίων.
Ἐπειδὴ ὅμως οἱ Ἅγιοι μὲ θαυματουργικὸ τρόπο βγῆκαν ἀπ’ ὅλα αὐτὰ σῶοι καὶ ἀβλαβεῖς, διατάχθηκε ὁ ἀποκεφαλισμός τους καὶ ἔτσι ἔλαβαν τὰ ἔνδοξα στεφάνια τοῦ μαρτυρίου.