18. Μόνος μόνῳ Θεῷ, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

18. Μόνος μόνῳ Θεῷ, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, 14-11-2018, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

17. Ἡ ζωή μέσα στή Θεία Χάρη, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

17. Ἡ ζωή μέσα στή Θεία Χάρη, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 13-11-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

16. Τό χάρισμα τῆς εὐχῆς καί τό διορατικό χάρισμα, Ἁγ. Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

16. Τό χάρισμα τῆς εὐχῆς καί τό διορατικό χάρισμα, Ἁγ. Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 12-11-2018,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.com/2...

Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί θλίψεων, πόνων καί κόπων» [Ἐπιστολή 3η - 4η]

3η ) Επιστολή

Ίνα τι είσαι περίλυπος και σκυθρωπάζεις πορευόμενος την οδόν του Θεού; Να λυπούνται χωρίς χαράν εκείνοι, οι οποίοι ελησμόνησαν τον Θεόν, εκείνοι, που δεν έχουν καμμίαν ελπίδα εις την ζώσαν και αέναον πηγήν του Θεού. Ημείς δε που πιστεύομεν εις τον ζώντα Θεόν και η ελπίς μας επ’ Αυτώ κρέμαται, πρέπει να χαίρωμεν, διότι έχομεν τοιούτον Πατέρα εις τους ουρανούς, όπου μας αγαπά υπέρ

πάντας τους πατέρας και τας μητέρας και έχει άπειρον μέριμναν, όπως μας καταστήση αξίους Εαυτού.

Μα σφάλλομεν κάθε στιγμήν! Ναι, δεν το αρνούμαι, αλλά ξέρομεν ότι η φύσις μας είναι εκ πηλού και την γην ποθεί και τα χαμερπή ζητεί, ότι η διάνοια του ανθρώπου «έγκειται επί τα πονηρά εκ νεότητος αυτού», και ότι βλέπομεν εντός μας νόμον, που επιδιώκει να αιχμαλωτίση την ελευθέραν θέλησιν, να την υποτάξη και δούλην της αμαρτίας να την καταστήση.

Εν πάσι τούτοις όμως θριαμβεύει η καλή θέλησις. Μας έδωκεν ο Θεός πνευματικά όπλα, με τα οποία αντιπολεμούμε την κάθε σατανικήν επίθεσιν, με την ένδοξον σημαίαν του σταυρού της ελπίδος, με την ζωντανήν ελπίδα εις Εκείνον, που είπε: «Ου μη σε ανώ, ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω», με την ελπίδα εις τον Χριστόν μας, όπου εκρεμάσθη εις τον Σταυρόν και πας ο εμβλέπων και ελπίζων επ’ Αυτόν ου μη καταισχυνθή.

Το πανάχραντον Αίμα το εκχυθέν επί του Σταυρού εσυγχώρησε τας αμαρτίας της ανθρωπότητος και 

επήγασε την ζωήν. «Μακάριος ο ελπίζων επ’ Αυτόν».

Θάρσει, παιδί μου, αύτη η λύπη σου εις χαράν γενήσεται, η λύπη αύτη μέγα καλόν σου προξενεί σε περιτειχίζει ως σιδηρούς θώραξ, ίνα μη τα πονηρά βέλη της προσηλώσεως επί των γηϊνων, σου αποσπάσουν τον νουν από την μέριμναν των ουρανίων και της αθανάτου ψυχής σου. Την χαράν θα την διαδέχεται η λύπη και την λύπην η χαρά, καθώς η νύκτα την ημέραν. Ούτως ωρίσθη εκ του Πατρός των φώτων η οδός των σωζομένων. Μόνον υπομονή και ελπίδα, αυτά εγχάραξον εις τα βάθη της καρδίας, εκ τούτων θα αντιμετωπισθούν πάντα τα εναντία.

Κρεμάσου εις τον γλυκύν μας Ιησούν. Φώναζε Αυτόν εις τας θλίψεις σου, ανάθεσον εις Αυτόν την μέριμναν των θλιβερών και Αυτός ευ σοι ποιήσει, καθώς η Άννα, η μήτηρ του προφήτου Σαμουήλ, σφόδρα λυπημένη δια την στείρωσίν της, προσέπιπτεν ενώπιον Κυρίου εκχέουσα την ψυχήν αυτής ως εξεστηκυία. Και όμως ουκ απέτυχε του αιτήματος αυτής.

Ἡ παρερμηνεία τῶν Ἁγίων ΓραφῶνἩ νίκη κατά τοῦ διαβόλου καί τοῦ θανάτου

Ἡ παρερμηνεία τῶν Ἁγίων Γραφῶν

Ὁ Σάϊ Μπάμπα, ὁ τάδε, ὁ τάδε... ὅλοι εἶναι καλοί. Κι ὁ Μωάμεθ καλός καί ἐτοῦτος καλός κι ἐκεῖνος καλός. Κατάλαβες; Μά θά πεῖς θά τούς μαχώμαστε; «Μά ποιός τούς μάχεται, βρέ; Ἡ θρησκεία μας, κανέναν δέν μάχεται. Δέν βλέπεις, πού ἐμεῖς τόσο πολύ, ἔτσι, οὔτε πᾶμε νά ψηφίσουμε, οὔτε ἔχουμε κόμματα. Προσευχόμαστε γιά ὅλους. Γιατί νά μήν πλησιάσετε στήν Ἐκκλησία; Μήν βλέπεις ἐκεῖ πέρα. Πῆρε καί κάποια κυρία καί διάβαζε τό ψαλτῆρι πού λέει: «Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε, πρόσθες αὐτοῖς κακά τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς». Μοῦ λέει: «τί εἶναι αὐτά; Μπορεῖ νά τά πεῖ ὁ Θεός», Τῆς λέω... Αὐτό τό ψαλτῆρι ἔχει γραφτεῖ σέ ἄλλη γλῶσσα καί ἡ νοοτροπία πού αὐτοί τήν μετέφρασαν εἶναι, «κάν’ τους ὅλους καλούς, διαπαιδαγώγησέ τους. Φέρτ’ τους στόν δρόμο σου». Μόνο τό Εὐαγγέλιο εἶναι τόσο καθαρό καί ὡραῖο. Τά ἄλλα εἶναι ἔτσι δύσκολα. Πρέπει νά ἔχεις πνεῦμα Θεοῦ γιά νά τά ἐξηγήσεις.

Ἡ νίκη κατά τοῦ διαβόλου καί τοῦ θανάτου

Τά πῆρε αὐτή, τά παίρνεις ἐσύ, σοῦ λέει: «Κόλαση, διάβολος, αὐτά ὅλα... Τί λές μωρέ, πού θά πιστέψω ἐγώ στόν διάβολο; Τί εἶναι αὐτά τά πράγματα; Αὐτά εἶναι γελοῖα». Κι ὅμως! Ρωτᾶς ἐμένα καί σοῦ λέω «Ὑπάρχει διάβολος». Μά θά πεῖς:

Θεός εἶσαι, ὅ,τι θέλεις κάνεις!

ΒΙΒΛΙΟ : ΄΄ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ΄΄

ΠΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Κάποιος ιερεύς, προ του 1940, καθώς μου διηγείτο ένας εγγονός του, πήγε ένα πρωινό, πού ήταν γιορτή, στην Εκκλησία, για να λειτουργήσει. Τα καντήλια ήταν όλα σβηστά, γιατί από κάποιο σπασμένο τζάμι έμπαινε αέρας. Τα είχε σβήσει όλα, ακόμα και το ακοίμητο καντήλι. Στενοχωρήθηκε ο παππούλης, γιατί ήταν ευλαβής. Ψάχνεται για σπίρτα, δεν είχε. Κοιτάζει στο παγκάρι, κοιτάζει στα ντουλάπια, ψάχνει από δω, ψάχνει από κει, δεν βρίσκει τίποτα. Του 'ρθαν δάκρυα στα μάτια, γιατί έπρεπε να πάει πάλι πίσω στο σπίτι. Ήταν όμως χειμώνας, έβρεχε, φυσούσε δυνατός αέρας, παγωμένος βοριάς, επικρατούσε μεγάλη κακοκαιρία...

Ὁμιλία γιά τά θεμέλια καί τόν ἀκρογωνιαῖο λίθο. Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟ ΛΙΘΟ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ

εποικοδομηθέντες επί τω θεμελίω των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου αυτού  Ιησού Χριστού. (Εφεσίους 2, 20)

Αδελφοί μου, το θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών είναι η ζωή και τα έργα τους:η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Ποιος ενώνει τους αποστόλους και τους προφήτες; Ο Ιησούς Χριστός. Χωρίς Αυτόν οι προφήτες δεν θά κατανοούσαν τούς αποστόλους, ούτε οι απόστολοι θά κατανοούσαν τούς προφήτες. Επομένως, Αυτός είναι η εκπλήρωση των λόγων των προφητών και η μαρτυρία των αποστόλων. Ο Χριστός είναι ο Ακρογωνιαίος Λίθος πού συνέχει αρμονικά τούς αποστόλους και τούς προφήτες, με τον ίδιο τρόπο πού ένας ακρογωνιαίος λίθος συνέχει τους τοίχους ενός οικοδομήματος. Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη ενώνονται εν Αυτώ, έχουν το νόημά τους εν Αυτώ, περιστρέφονται γύρω απ’ Αυτόν, εμπνεύστηκαν απ’ Αυτόν και στηρίζονται απ’ Αυτόν, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Πού θά μπορούσαν νά συναντηθούν οι ειδωλολάτρες και οι Ιουδαίοι, σε ποιο κοινό τόπο θά μπορούσαν να αλληλοκατανοηθούν παρά εν Ιησού Χριστώ, τω Κυρίω ημών; Πουθενά αλλού παρά εν Αυτώ! 

Εἴμαστε παραβάτες...

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ…

«Ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου» (Λουκ. 18,21)

Κυριακὴ ΙΓ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 18,18-27)
Toοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ὅλοι, ἀγαπητοί μου, ὅλοι καταλαβαίνουμε, ὅτι δὲν πηγαίνουμε καθόλου καλά· ὅτι κάτι κακό, κάτι φοβερό, κάτι τρομερό, θὰ συμβῇ στὶς ἡμέρες μας· ὅτι θὰ συμβοῦν ἐ­κεῖνα ὅλα ποὺ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερὰ Ἀποκάλυψις. Γιατί; Διότι ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, παραβαίνουμε τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, παραβαίνουμε τὶς ἐντολές του. Ὄχι πλέον τὶς μικρὲς ἐν­τολές, ἀλλὰ παραβαίνουμε τὶς μεγάλες ἐντολές, τὶς ἐντολὲς τοῦ Δεκαλόγου, αὐτὲς ἀκρι­βῶς ποὺ ἐφύλαξε ὁ νεανίσκος τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου.

* * *

Ἀκούσαμε, ἀγαπητοί μου, τὶς ἐντολὲς αὐ­τές· τὸ «μὴ μοιχεύσῃς», «μὴ φονεύσῃς», «μὴ κλέψῃς», «μὴ ψευδομαρτυρήσῃς», «τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου» (Λουκ. 18,20). Καὶ μόνο ὡς πρὸς αὐ­τὲς τὶς ἐντολὲς ἐὰν ἐξετάσουμε σήμερα τὸν κόσμο, θὰ δοῦμε ὅτι εἴμαστε σὲ μεγάλη ἀταξία.

⃝ Τὸ «Μὴ μοιχεύσῃς»; Σήμερα πλέον ἡ ἐν­τολὴ αὐτὴ δὲν τηρεῖται καθὼς πρέπει. Ἐνῷ ἄλλοτε, ὅπως ἔχουμε πεῖ χίλιες φορές, τὸ δι­αζύγιο ἦταν ἀνύπαρκτο καὶ ἄγνωστο, τώρα τὰ διαζύγια βγαίνουν ντουζίνες – ντουζίνες ἀπὸ τὰ δικαστήρια. Τώρα ἀλλάζει ὁ ἄντρας τὴ γυναῖκα εὐκολώτερα ἀπὸ ὅ,τι ἀλλάζει τὸ πουκάμισό του καὶ ἡ γυναίκα ἀλλάζει τὸν ἄντρα εὐκολώτερα ἀπὸ ὅ,τι ἀλλάζει τὴ ρόμπα της. Καταντήσαμε σὲ τέτοιο σημεῖο. Τὸ «οὐ μοιχεύσεις» λοιπὸν ὡς ἐντολὴ κατεπατήθη.

⃝ Τὸ «Μὴ φονεύσῃς»; Κάθε μέρα ἡ ἐφημερίδα στάζει αἷμα. Ἄλλοτε ἕνας φόνος γινόταν σὲ κάποιο χωριό, καὶ ἕνα χρόνο ὁλόκληρο ἔ­κλαιγαν ὅλα τὰ βουνὰ καὶ τὰ λαγκάδια· οἱ ἄν­θρωποι συγκλονίζονταν καὶ πενθοῦσαν· μὲ τὸ νὰ σκοτωθῇ ἄνθρωπος θεωροῦσαν ὅτι μαγαρίστηκε ὅλο τὸ χωριό. Τώρα μολύνεται καθη­μερινῶς ἀπὸ αἷμα ὅλη ἡ Ἑλλάδα, καὶ καν­είς δὲν συγκινεῖται.

⃝ Τὸ «Μὴ κλέψῃς»; Τὸ σβήσαμε. Ἄλλοτε, χρυ­σάφι νά ᾽τρεχε μπροστὰ στὸν ἄνθρωπο, δὲν ἅ­πλωνε τὸ χέρι του νὰ τὸ πάρῃ· κι ἂν κάποιος ἄλλος τὸ ἅ­πλωνε, αὐτὸς δὲν ἄγγιζε τὸ κλεμμένο· τὸ θεωροῦσε κατάρα νὰ οἰκειοποιηθῇ ξένο πρᾶγμα. Ἐνῷ τώρα, χέρια γιὰ νὰ κάνουμε τὸ καλὸ δὲν ἔχουμε, χέρια γιὰ νὰ ἐλεήσουμε τὸ φτωχὸ δὲν ἔχουμε, ἔχουμε ὅμως ὄχι δύο ἀλλὰ ἑκατὸν πενήντα χέρια προκειμένου ν᾽ ἁρπάξουμε καὶ νὰ κλέψουμε τὴν περιουσία τοῦ ἄλλου.

⃝ Καὶ ὅσον ἀφορᾷ τὸ «Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου», τώρα πιὰ ὁ σεβασμὸς στοὺς γονεῖς ἔσβησε κι ἀκοῦμε νὰ ὑψώνων­ται χέρια ποὺ χτυποῦν μανάδες καὶ πατεράδες. Σὲ μιὰ τέτοια ἐποχὴ λοιπόν, ποὺ δὲν τηροῦνται ὄχι οἱ μικρὲς ἀλλ᾽ οὔτε οἱ μεγάλες ἐντολὲς τοῦ Κυρίου, σὲ μιὰ τέτοια ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, εἶ­νε ἑπόμενο νὰ συμβοῦν ἐκεῖνα ποὺ λέει ἡ ἱ­ερὰ Ἀποκάλυψις· εἶνε ἑπόμενο νὰ περιμένου­με κάτι τρομερὸ νὰ συμβῇ ἐπάνω στὸν κόσμο, ὅπως συνέβη στὴν ἐποχὴ τῶν Σοδόμων καὶ τῆς Γομόρρας, ὅπως συνέβη στὶς ἡ­μέρες τοῦ κατακλυσμοῦ ἐπὶ Νῶε ἢ σὲ ἄλ­λες μεγάλες καὶ κρίσιμες στιγμὲς τῆς ἀνθρωπότητος.

Ἡ Ἱ.Μ.Ἁγ.Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στή Νάξο

 Ειρήνης Βασιλάκη-Αρχαιολόγου

Στο λόφο που υψώνεται ανατολικά της Χώρας της Νάξου βρίσκεται η μεταβυζαντινή μονή του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου (εικ. 1). Το μοναστήρι αυτό – που από μακριά φαντάζει σαν ολόλευκο φρούριο – έχει δύο στοιχεία μοναδικότητας : Πρώτον είναι το μοναδικό για αιώνες μοναστήρι στην Εκκλησία της Ελλάδος που τιμάται επ΄ωνόματι του Αγίου και δεύτερον είναι η μοναδική αυτή τη στιγμή εν ενεργεία μονή του νησιού. 

Πότε κτίστηκε δεν είναι ακριβώς γνωστό. Ο Νίκος Κεφαλληνιάδης αναφέρει την αμαρτύρητη χρονολογία 1606, ενώ οι νεώτερες χρονολογίες σε επιγραφές των υπερθύρων του μαρτυρούν διάφορες ανακαινίσεις του στα έτη 1753, 1757 και 1777 (εικ. 2). 

Περνώντας τη μικρή χαμηλή κύρια είσοδο του προαυλίου εισέρχεται ο επισκέπτης στη μονή. Ακριβώς από πάνω βρίσκεται το καμπαναριό και η ζεματίστρα για την άμυνα σε παλαιότερους χρόνους από τους πειρατές (εικ. 3). Ο εσωτερικός περίβολος είναι στολισμένος με γλάστρες και λουλούδια, ενώ υπάρχει ακόμη η πηγή με το αγίασμα που τρέχει από μια καλαίσθητη βρύση. Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται το καθολικό, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο. Δεξιά του είναι κτισμένο μετέπειτα το παρεκκλήσιο της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου, που κατασκευάστηκε για να καλυφθεί ο χώρος ανάμεσα στους βράχους του ‘’Πύργου’’ του Αγίου Νικολάου και του καθολικού. 

Καί ἄν εἶναι ἄδειο τό στασίδι μας στήν Ἐκκλησία, θά εἶναι καί ἄδεια ἡ θέση μας στόν οὐρανό.

    Θα έρθει εποχή λέγει μια παράδοσις, που τρεις εκκλησίες θα μείνουν στην Ελλάδα: του Παναγίου τάφου, του μεγάλου Αθανασίου του Αθωνίτου στο Άγιο Όρος και της Εικοσιφοινίσσης στο Παγγαίο.

   Μήν δικαιολογούμεθα, ὅτι δέν ἔχουμε χρόνο γιά νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία.

 Δέν θέλουμε νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία, διότι δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τό Χριστό, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Παναγία μας, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Ἐκκλησία. 

Ἄν εἴμασταν ἐρωτευμένοι, βουνά, θάλασσες καί λαγκάδια θά διασχίζαμε, γιά νά ἐρθουμε στήν Ἐκκλησία.

 Στό ἐξωτερικό, οι ἄνθρωποι ἀπό 200 καί 300 χιλιόμετρα τρέχουν κάθε Κυριακή, γιά νά πᾶνε στήν Ἐκκλησία.

«Εὐχή, σιωπή καί ἐργασία...

 Δεν ωφελεί νηστεία στις τροφές και συγχρόνως να κατακρίνουμε, να ψιθυρίζουμε, να αργολογούμε και να γυρίζουμε εδώ και εκεί. «Ευχή, σιωπή και εργασία...

Για να νικήσει κανείς τα πάθη του πρέπει να κοιτάζει μόνο τον εαυτό του, όχι δεξιά και αριστερά...

28 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Στεφάνου Ὁμολογητῆ, Ἀνδρέα, Πέτρου, Ἄννας Ὁσιομάρτυρος, Τῶν Ἁγίων Βασιλείου, Στεφάνου, Ἰωάννη, Γρηγορίου καὶ Γρηγορίου οἱ σὺν Στεφάνω μαρτυρήσαντες, Εἰρηνάρχου καὶ οἱ σὺν αὐτῶ ἑπτὰ γυναῖκες, τῶν Ἁγίων Τιμοθέου καὶ Θεοδώρου καὶ οἱ σὺν αὐτῶν μαρτυρήσαντες, Ρωμανοῦ Ἐπισκόπου.

Ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Ὁμολογητής ὁ Νέος

Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Ἄννα, τὸν ἀνέθρεψαν κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ὅταν μεγάλωσε, μορφώθηκε ἀρκετὰ καὶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στὸ περίφημο ὄρος τοῦ Ἁγίου Αὐξεντίου.
Ὅταν ξέσπασε ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο δὲ συμμορφώθηκε μὲ τὶς αὐτοκρατορικὲς διαταγές, ἀλλὰ καὶ χαρακτήρισε αἱρετικοὺς τοὺς εἰκονομάχους βασιλεῖς.
Καταγγέλθηκε στὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Κοπρώνυμο, ὁ ὁποῖος ἤλπιζε μὲ τὴν προσωπική του ἐπιβολή, ὅταν τὸν ἔφερνε μπροστά του, νὰ δαμάσει τὸ φρόνημα τοῦ Στεφάνου.
Συνέβη ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ Στέφανος, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους μὲ «πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», δηλαδὴ μὲ πολλὴ παρρησία καὶ θάρρος στὸ νὰ διακηρύττει τὴν πίστη ποὺ ὁμολογοῦν ὅσοι εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἤλεγξε αὐστηρὰ κατὰ πρόσωπο τὸν Κοπρώνυμο. Αὐτὸς τότε τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακὴ καὶ μετὰ ἀπὸ μέρες διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν.

28 Νοεμβρίου. Στεφάνου ὁσίου τοῦ νέου ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τετ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ε΄ 22 - ς΄ 11).

Α Τιμ. 5,22         χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει.

Α Τιμ. 5,22               Να μη απλώνης ταχέως και χωρίς προηγουμένην εξέτασιν τα χέρια σου, δια να χειροτονήσης κάποιον ούτε να συμμετέχης και να αναλαμβάνης ευθύνην εις ξένας αμαρτίας, εις αμαρτίας δηλαδή τας οποίας πιθανόν να διαπράξη ο χειροτονηθείς αναξίως· φύλαττε τον ευατόν σου αγνόν από όλα.