7. Ἡ ἀνθρώπινη δόξα, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

7. Ἡ ἀνθρώπινη δόξα, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Καλή Σκύδρας, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

'Υπαπαντή τοῦ Κυρίου, Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, Μέρος Πρῶτο

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ(Λουκ. 2,22-40)

       Ερμηνεία της ευαγγελικής περικοπής για την Υπαπαντή του Κυρίου

                   από τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: υπομνηματισμός χωρίων Λουκ.2,22-23]

   «καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται (:Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του. Και η παρουσίαση και η αφιέρωση αυτή γινόταν σύμφωνα μ’ εκείνο που είχε γραφεί στο νόμο του Κυρίου, ότι κάθε αρσενικό παιδί που για πρώτη φορά ανοίγει τη μήτρα της μητέρας του και γεννιέται, δηλαδή κάθε πρωτότοκο και πρωτογενές, πρέπει να θεωρείται και να ονομάζεται αφιερωμένο στον Κύριο)»[Λουκ.2,22-23].

    Εδώ λοιπόν με αυτά που αναγνώσαμε πριν λίγο, βλέπουμε ότι υποτασσόταν στους νόμους του Μωυσή ή μάλλον βλέπουμε ο ίδιος ο νομοθέτης και Θεός να υποτάσσεται ως άνθρωπος στους δικούς Του νόμους. Και για ποιο λόγο το κάνει αυτό, θα μας το διδάξει ο σοφότατος Παύλος: «οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν(:Έτσι κι εμείς,οι Χριστιανοί, όταν ήμασταν σε νηπιώδη πνευματική κατάσταση, ήμασταν υποδουλωμένοι κάτω από τα στοιχεία του κόσμου(δηλαδή κάτω από τη στοιχειώδη και ανεπαρκή θρησκευτική γνώση που έχει ο κόσμος των ατελών και παχυλών ανθρώπων). Όταν όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου που είχε ορίσει η πανσοφία του Θεού, ο Θεός εξαπέστειλε τον Υιό του, που γεννήθηκε από γυναίκα και έζησε σύμφωνα με τις διατάξεις του μωσαϊκού νόμου,  για να εξαγοράσει αυτούς που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του μωσαϊκού νόμου, ώστε να λάβουμε την υιοθεσία,που ο Θεός μας είχε υποσχεθεί)»[Γαλ.4,3-4]. Ο Χριστός λοιπόν εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου εκείνους που ήταν κάτω από την εξουσία του νόμου, αλλά όμως δεν τον είχαν ακόμη τηρήσει. Και τους εξαγόρασε με ποιον τρόπο; Εκπληρώνοντάς τον.

    Αλλά και με άλλον τρόπο. Για να καταργήσει τα εγκλήματα της παράβασης του Αδάμ, παρουσίασε τον εαυτό Του για χάρη μας ευπειθή και υπάκουο σε όλα στον Θεό και Πατέρα Του. Γιατί έχει γραφεί: «ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί, οὕτω καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί(:Διότι, όπως με την παρακοή του ενός ανθρώπου[:του Αδάμ] έγιναν αμαρτωλοί και ένοχοι το πλήθος των απογόνων του Αδάμ, έτσι και με την τέλεια υπακοή, που έδειξε ο Ένας, ο Χριστός, στον Πατέρα, θα γίνουν δίκαιοι το πλήθος των όσων πιστέψουν σε Αυτόν)»[Ρωμ. 5,19].Έθεσε λοιπόν μαζί με εμάς τον αυχένα Του στο νόμο, κάνοντάς το και αυτό κατ’ οικονομία, γιατί έπρεπε να εκπληρώσει όλον τον  νόμο. 

Κυριακή ΙΣΤ Ματθαίου:Πρός Κορινθίους Β 6, 1-10 , Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ: Προς Κορινθίους Β΄6,1-10

         

           Ερμηνεία του Ιερού Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή

         από την Β΄«Προς Κορινθίους» επιστολή του αποστόλου Παύλου,

                          κεφάλαιο 6,εδάφια 1-10.

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

   «Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν, μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς. Λέγει γάρ· Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος· ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας (:Συνεργαζόμενοι λοιπόν με τον Θεό στο έργο αυτό της συμφιλιώσεως και της καταλλαγής των ανθρώπων, σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δε δεχθήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού. Και μη νομίσετε ότι πάντοτε ο Θεός θα σας στέλνει τους αντιπροσώπους Του να σας παρακαλούν. Όχι. Διότι λέει η Αγία Γραφή: ‘’Στον κατάλληλο καιρό, όταν ο Θεός δείχνει το έλεός Του και την αγάπη Του, σε άκουσα με προσοχή, και την ημέρα που δίνεται η σωτηρία σε βοήθησα.Να λοιπόν τώρα είναι καιρός κατάλληλος να, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας’’)»[Κορ.Β΄, 6, 1-2].

    Επειδή δηλαδή είπε ότι «Ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾿ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ(:ο Θεός παρακαλεί και εμείς οι Απόστολοι πρεσβεύουμε και σας ικετεύουμε να συμφιλιωθείτε με τον Θεό)»[Β΄Κορ.5,20], για να μην πέσουν σε αδιαφορία, τους φοβίζει πάλι και τους καθιστά προσεκτικούς, λέγοντας: «παρακαλοῦμεν, μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς (:σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δε δεχθήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού)». «Μη λοιπόν», λέγει, «επειδή παρακαλεί και έστειλε ο Θεός πρεσβευτές, γι' αυτό μείνουμε αδιάφοροι, αλλά γι' αυτό ακριβώς πρέπει να φροντίζουμε να γίνουμε αρεστοί στον Θεό και να αποκομίσουμε πνευματικό κέρδος( πράγμα που έλεγε και παραπάνω, ότι δηλαδή η αγάπη του Θεού μάς συνέχει, που σημαίνει ότι μας θλίβει, μας παρακινεί, μας κάνει να αγρυπνούμε), για να μη συμβεί, μετά την τόση φροντίδα Του, δείχνοντας αδιαφορία και μην εκδηλώνοντας καμία αρετή, να χάσουμε τα τόσα αγαθά. Μη νομίσετε λοιπόν πως, επειδή μας έστειλε να σας παρακαλέσουμε, θα γίνεται πάντοτε το ίδιο. Αυτό θα γίνεται μέχρι τη δευτέρα παρουσία Του, μέχρι τότε θα παρακαλεί, όσον καιρό θα βρισκόμαστε στην εδώ ζωή· μετά από αυτά θα ακολουθήσει η δίκη και η τιμωρία».

    «Γι' αυτό», λέγει,  «μας προφυλάσσει η αγάπη του Θεού». Μας κάνει να βιαζόμαστε για εκεί όχι μόνο από το μέγεθος των αγαθών και τη φιλανθρωπία Του, αλλά και από τον λίγο χρόνο που έχουμε. 

Πνευματικός μέ διόραση. Ὁ χαρισματικός γέροντας τῶν Ρουστικῶν π. Εὐμένιος Λαμπάκης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΜΕ ΔΙΟΡΑΣΗ. Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΡΟΥΣΤΙΚΩΝ Π ΕΥΜΕΝΙΟΣ ΛΑΜΠΑΚΗΣ.

Ο πατήρ Ευμένιος ως πνευματικός ήταν κάποιες φορές επιεικής καί συμβούλευε κατ' οικονομία. Σε σημαντικά, όμως, θέματα δεν έκανε πίσω. Άλλες φορές πάλι, όταν άρχιζαν οι δικαιολογίες από τούς εξομολογουμένους γιά θέματα πού τούς είχε δώσει τήν συμβουλή του καί εκείνοι έπέμεναν, έκανε πίσω καί έλεγε:

-Όπως θέλετε.

Ό Γέροντας είχε καί τό χάρισμα της διακρίσεως. Συνιστούσε νά μήν κάνουν υπερβολές, γιατί στο μέλλον θά τό πληρώσουν. Όταν κάποτε είχε αρρωστήσει πολύ βαριά ο πατήρ Σπυρίδων καί ήταν περίοδος Σαρακοστής, τού είχε βάλει κανόνα νά πίνει κάθε πρωί ένα ποτήρι γάλα, γιά νά πίνει τά φάρμακά του.

Όταν τό 1979 έπέστρεψε ό πατήρ Σπυρίδων στήν Κρήτη άπό τον Βόλο πού ύπηρετούσε, άναζητούσε νά βρει κάποιο πνευματικό νά πάει. Πήγε στήν άρχή σέ έναν, πήγε άργότερα σέ άλλον, άλλά δεν άναπαυόταν σέ κανέναν. Έτυχε τότε νά συναντηθεί μέ τον πατέρα Ιερόθεο, τον Έπανωσηφίτη, καί συζητώντας γιά τούς πνευματικούς τού λέει εκείνος γιά τον Γέροντά του, τον πατέρα Εύμένιο. Τήν έπομένη, Πρωτομαγιά τού 1979, πηγαίνει ό πατήρ Σπυρίδων άπό τά Χανιά στήν Μονή τού Προφήτη Ηλία, γιά νά συναντήσει τον Γέροντα.

Στο Μοναστήρι ύπήρχε τό αδιαχώρητο άπό τον πολύ κόσμο. Όταν είδε άπό μακριά ό πατήρ Σπυρίδων τον πατέρα Εύμένιο έντυπωσιάσθηκε καί συλλογίσθηκε:

Ἔντονη διαμαρτυρία Μητροπολίτου Μάνης Χρυσοστόμου γιά τήν ἀργία τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στά σχολεῖα

  Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ΄

Μέ πολλή θλίψη διαμαρτὐρομαι ἒντονα γιά τήν σχετική ἀπόφαση τῆς ἀργίας τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν γι’ ὃλα τά σχολεῖα Πρωτοβάθμιας καί Δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης. Πρόκειται γιά λάθος. Οὒτε ἑορταστική ἐκδήλωση, οὒτε σχετική ὁμιλία, οὒτε ἐκκλησιασμός. 

Ὡς οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, νά εἶναι ξένο σῶμα ἀπό τήν ἑλληνική παιδεία. Ἀπόβλητοι, ἂχρηστοι, ἀνυπόληπτοι, ξεχασμένοι, σέ περιφρόνηση.

Ποῖοι; Οἱ Τρεῖς «μέγιστοι φωστῆρες τῆς τρισηλίου θεότητος», οἰ ἐξαιρετικές προσωπικότητες τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων καί τῆςπαιδείας, μέ τήν σπάνια μόρφωση, τήν πολύπλευρη γνώση καί τό ἦθος, πού τά συγγράμματά τους ἀποτελοῦν ἀκένωτη πηγή σοφῶν διδαγμάτων. Οἱ, Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ φιλοσοφικότερος νοῦς Γρηγόριος, ὁ Δημοσθένης τῆς Ἑκκλησίας Χρυσόστομος, οἱ πιό γνήσιοι ἂνθρωποι, οἱ Οἰκουμενικοί Διδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀνοικτούς ὁρίζοντες στή σκέψη καί ἀγωγή.

 

Διερωτᾶται κανείς, τά παιδιά μας δηλαδή, δέν ἒχουν τίποτα νά διδαχθοῦν γιά τήν πορεία τῆς ζωῆς τους ἀπό τίς πολυταλαντοῦχες αὐτές μορφές τοῦ κόσμου τοῦ πνεύματος; Γιατί τούς μεγάλους αὐτούς θεοφόρους Πατέρες τούς ἀποκλείουμε ἀπό τήν γενικότερη παιδεία τῶν νέων μας;

Ἡ θέση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου γιά τίς ἐλεύθερες σχέσεις

Ἡ θέση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

γιά τίς ἐλεύθερες σχέσεις

Ὁ ἁγιότατος Ὅσιος γενικῶς ἦταν τελείως ἀντίθετος στίς νεοορθόδοξες-νεονικολαϊτικές διδασκαλίες περί ἐλεύθερων σχέσεων μέ πρόσχημα τήν ἀγάπη. Γνώριζε ὅτι οἱ διδασκαλίες αὐτές ὠθοῦν τούς ἀνθρώπους καί μάλιστα τούς νέους στόν ἐρωτισμό, στήν ἐλευθεριότητα, στίς σαρκικές ἁμαρτίες καί στίς διαστροφές. Δυστυχῶς, αὐτές οἱ ἰδέες εἰσβάλλουν στήν Ἐκκλησία ὡς προοδευτικές, φιλελεύθερες, ἀντιπουριτανικές, ἀντιζηλωτικές καί ἐκσυγχρονιστικές. Προωθοῦνται μέσῳ κακόδοξων Ἐπισκόπων, «Πνευματικῶν χωρίς Ἅγιο Πνεῦμα»[1], μεγαλοσχήμων ἀρχιμανδριτῶν, ἱερέων,  καθηγητῶν Πανεπιστημίου, θεολόγων κ.λ.π.

Ὁ ὀρθοδοξότατος Ἅγιος Πορφύριος δέν ἤθελε νά ἀκούσει καθόλου γι’ αὐτά[2]. Κάποτε τοῦ ἔδωσαν ἕνα ἀπό τά κυκλοφορηθέντα βιβλία, πού διατύπωνε νεονικολαϊτικές ἀπόψεις. Τό μελέτησε λίγο καί μόλις ἀντιλήφθηκε τό περιεχόμενό του, τό ἀπεστράφη μέ βδελυγμία λέγοντας: «τί εἶναι αὐτά;!!...»[3].

Καταλυτική, ἀπολύτως ἐπιβεβαιωτική τῶν ἀνωτέρω, εἶναι ἡ σχετική ἀνακοίνωση-καταπέλτης τοῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου (Ἱ. Ἡσυχαστήριον Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι Ἀττικῆς). Σ’ αὐτήν δηλώνεται ξεκάθαρα ἡ ἀντίθεση τοῦ Ἁγίου στίς νεοορθόδοξες-νεονικολαϊτικές διδασκαλίες περί ἠθικῆς ἀπελευθερώσεως καί ἐλευθέρου ἔρωτος[4].

«Φίλοι μᾶς ἐπληροφόρησαν», γράφει ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ Ὁσίου, «ὅτι σέ πρόσφατη διάλεξη, πού πραγματοποιήθηκε στήν Ἀθήνα, ὁ ὁμιλητής ἐπεκαλέσθη ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης ὑποστήριζε τίς ἰδέες του (δηλ. τοῦ ὁμιλητῆ) σχετικά μέ τήν «ἠθικήν ἀπελευθέρωσιν» τῶν νέων ἀπό τίς ἐπιταγές τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν Ἁγίων. Ἀπό καθῆκον ἔναντι τῆς Ἀληθείας, ἡ ὁποία βαναύσως κακοποιεῖται ἀπό τούς ὑποστηρικτές τέτοιων ἰδεῶν, φέρουμε σέ γνώση τῶν ἀδελφῶν χριστιανῶν ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος δέν ἀπεδέχετο τέτοιες διδασκαλίες, ὅπως καί γίνεται φανερό σαφέστατα ἀπό  πάρα πολλές συμβουλές του καί ἰδιαίτερα ἀπό τούς λόγους του, πού περιέχονται στά βιβλία μέ τίτλο «Τό πνεῦμα τὸ Ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές» καί «Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τά Σεμινάρια Ψυχοδυναμικῆς», ἀλλά καί ἀπό μαρτυρίες πολλῶν συμπολιτῶν μας, πού ἔχουν δημοσιευθεῖ σέ διάφορα ἄλλα βιβλία.

Μετάφραση τῶν ἀναγνωσμάτων τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἀπό τόν κ. Ἰωάννη Κολιτσάρα

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ από τον κ.Ιωάννη Κολιτσάρα

                                 

Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ. 12, 51 & 13, 2 καὶ ἐκλογὴ)

Εξ. 12,51                      Κατά την ημέρα εκείνην απελευθέρωσε ο Κύριος τους Ισραηλίτες και τους έβγαλε από την γη της Αιγύπτου με όλη τους τη δύναμη.

Εξ. 13,1                      Είπε ακόμη ο Κύριος προς τον Μωϋσή·

Εξ. 13,2                “να αφιερώσεις σε εμένα κάθε πρωτότοκο, κάθε πρωτογέννητο μεταξύ των Ισραηλιτών από ανθρώπου έως κτήνους, το οποίο ανοίγει μήτρα, διότι τούτο ανήκει σε εμένα”.

Εξ. 13,3                      Είπε ο Μωϋσής προς τον λαό· “να ενθυμείσθε την ημέρα αυτή, κατά την οποία εξήλθατε από την χώρα της Αιγύπτου, από τον οίκο αυτό της φοβερής δουλείας. Διότι κατά την ημέρα αυτή δια της παντοδυνάμου δεξιάς Του σας έβγαλε ο Θεός από εδώ. Κατά την ημέρα αυτή δεν θα φάγετε άρτο, που έχει προζύμι.

Εξ. 13,4                     Διότι σήμερα κατά τον μήνα τούτο των νέων σιτηρών εξέρχεσθε σεις ελεύθεροι από την Αίγυπτο.

Εξ. 13,6                     Επί εξ ημέρες θα τρώγετε άρτο χωρίς προζύμι. Η εβδόμη ημέρα- όπως και η πρώτη- θα είναι επίσημος εορτή του Κυρίου.

Εξ. 13,7                      Άρτο χωρίς προζύμι θα τρώγετε επί επτά ημέρες. Δεν θα παρουσιαστεί άρτος ένζυμος στο τραπέζι σου, ούτε θα υπάρξει ένζυμος άρτος  στην περιοχή σου.

Εξ. 13,8                     Κατά την ημέρα εκείνη θα πληροφορήσεις τον υιό σου, ότι τούτο γίνεται σε ανάμνηση εκείνου, το οποίο έκαμε υπέρ ημών ο Θεός, όταν με τη δική Του προστασία εξερχόμαστε ελεύθεροι από την Αίγυπτο.

Εξ. 13,9                     Θα βάλεις δε και κάποιο σημάδι στο χέρι σου, για να το βλέπεις και να ενθυμείσαι το γεγονός αυτό της απελευθερώσεώς σου. Έτσι δε ο Νόμος του Κυρίου θα ευρίσκεται πάντοτε στο στόμα σου. Διότι με την παντοδύναμη δεξιά Του σε έβγαλε ο Κύριος ελεύθερο από την Αίγυπτο.

Εξ. 13,10                    Θα φυλάξετε αυτόν τον Νόμο κάθε χρόνο και στις ημέρες του μηνός, που έχει ορίσει ο Κύριος.

Θεοτόκος Γλυκοφιλοῦσα, τέλη 13ου αἰῶνα-Τρίγλια, Μικρά Ἀσία

Θεοτόκος Γλυκοφιλούσα, τέλη 13ου αιώνα, Ναός Αγίου Βασιλείου, Τρίγλια, Μικρά Ασία.

Συλλογή φορητών εικόνων και ξυλόγλυπτων του Βυζαντινού & Χριστιανικού Μουσείου.

 Η εικόνα είναι ψηφιδωτή, ένα από τα λίγα σωζόμενα δείγματα αυτού του είδους, καθώς η τεχνική του ψηφιδωτού δεν εφαρμοζόταν συχνά σε φορητές εικόνες λόγω του υψηλού κόστους της. Προέρχεται από την Τρίγλια της Βιθυνίας, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, και εισήχθη στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο ως ένα από τα «Κειμήλια Προσφύγων», που έφθασαν στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922).

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ὅπου βρίσκεσθε, σέ σκαμνί, σέ καρέκλα, σέ αὐτοκίνητο, παντοῦ, στόν δρόμο, στό σχολεῖο, στό γραφεῖο, στή δουλειά μπορεῖτε νά λέτε τήν εὐχή»

 Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.

https://paraklisi.blogspot.com/2019/01/blog-post_700.html

1 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Προεόρτια τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Τρύφωνος Μάρτυρος, Πέτρου ἐν Γαλατίᾳ, Βενδιμιανοὺ Ὁσίου, Βασιλείου Ὁμολογητοῦ, Βασιλείου τοῦ Συναξαριστοῦ, Τιμοθέου Ὁσίου, Θεΐων μετὰ δυὸ παίδων, Καρίωνος Μάρτυρος, τῶν Ἁγίων Περπετούας, Σατύρου, Ροβεκάτου, Φιλικητάτης, Σατουρνίνου καὶ Σεκούνδου, Μπριντζίτας Ὁσίας, Ἀντωνίου Ἐρημίτου, Ἠλία Μεγαλομάρτυρα, τῶν Ὁσίων Δαβίδ, Συμεὼν καὶ Γεωργίου τῶν αὐταδέλφων, τῶν Ἁγίων Ἀδριανοῦ, Πολυεύκτου, Πλάτωνος καὶ Γεωργίου ἐν Μεγάροις, Ἀναστασίου τοῦ Ναυπλιέως, Πέτρου Ἱερομάρτυρα, Ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἐν Ἀρμουλαδῇ.

Προεόρτια τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Παραμονὴ τῆς μεγάλης ἑορτῆς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Οὐράνιος χορός, οὐρανίων ἁψίδων, προκύψας ἐπὶ γῆς καὶ φερόμενον βλέπων, ὡς βρέφος ὑπομάζιον, πρὸς ναὸν τὸν πρωτότοκον, πάσης κτίσεως, ὑπὸ Μητρὸς ἀπειράνδρου, προεόρτιον, νῦν σὺν ἡμῖν μελῳδοῦσι, φρικτῶς ἐξιστάμενοι.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν ἀγκάλαις δέξασθαι καθάπερ βρέφος, Συμεὼν ἐπείγεται, τὸν νομοδότην καὶ Θεόν· ᾧ καὶ βοήσει γηθόμενος· ἀπόλυσόν με· σὲ γὰρ εἶδον, Δέσποτα.

Μεγαλυνάριον.
Χαίροι ὁ πρεσβύτατος Συμεών, ἐγγίζοντα βλέπων, τὸν Δεσπότην ἐν τῷ Ναῷ· ὅθεν ἐπισπεύδει, αὐτὸν ὑποδεχθῆναι, προεορτίως ᾄδων ὕμνον ἐπάξιον.

1 Φεβρουαρίου. Προεόρτια Ὑπαπαντῆς. Τρύφωνος μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ μάρτυρος. Σεπτ. 2. (Ῥωμ. η΄ 28-39).

Ρωμ. 8,28          Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν·

Ρωμ. 8,28                 Τους στεναγμούς μας δια τας θλίψεις της παρούσης ζωής τους απαλύνει και το γεγονός, ότι γνωρίζομεν πως εις εκείνους που αγαπούν τον Θεόν όλα υποβοηθούν και συνεργάζονται δια το καλόν των· εις αυτούς δηλαδή, οι οποίοι σύμφωνα με την προαιώνιον πρόθεσιν του Θεού έχουν κληθή και έχουν δεχθή την σωτηρίαν.