Περί τῶν εἰδωλοθύτων (Α΄ Κορ. 8, 1-7), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΟΜΙΛΙΑ_ΖΩΝΤΑΝΗ-ΛΑΪΒ ΜΕΤΑΔΟΣΗ

38. Περί τῶν εἰδωλοθύτων-Ἡ γνῶσις καί ἡ ἀγάπη (Α΄ Κορ. 8, 1-7), Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου, 17-1-2021, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν...», (Ἑβρ. ιγ΄, 17), Ἁρχιμ. Σάββα Αγιορειτου (Κήρυγμα)

Ἑρμ. Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 16-1-2021, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Γιατί πλανώνται πολλοί; (Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου)

Απομαγνητοφώνηση:«Γιατί, δεν υπάρχει πίστις, αν δεν υπάρχει πίστις δεν υπάρχει ζωή σωστή, και αν δεν υπάρχει σωστή ζωή υπάρχει αμαρτωλή ζωή, και όπου υπάρχει αμαρτωλή ζωή, υπάρχει η θόλωση της ψυχής και του νου του ανθρώπου, και της λογικής. Δεν δουλεύει η λογική! Και λες, μα καλά, χαζός είναι αυτός ο άνθρωπος; Ναι! χαζεύει! Ο διάβολος, παίρνει και την λογική του ανθρώπου! Μέσω της αμαρτίας κάνει τον άνθρωπο χαζό. Τον κάνει να αυτοκαταστρέφεται. Επομένως, επιτρέπει ο Θεός την δοκιμασία αυτή και τώρα και στα έσχατα χρόνια, για να φανερωθούν οι όντως δόκιμοι. Οι όντως άνθρωποι του Θεού. Μη μένουμε στα φαινόμενα. Βλέπετε, με το που έγινε αυτή η διάδοση περί της ψευτοπανδημίας, οι εκκλησίες έχασαν, μπορεί, και τα 2/3 του εκκλησιάσματος! Πριν καν το κράτος πει ότι, πάρτε μέτρα, κλείστε τις εκκλησίες, με περιορισμένο τρόπο να λειτουργούν, πριν καν γίνουν όλα αυτά, μια Κυριακή ήταν 100, την επομένη ήταν 50, 30. Που πήγαν οι άλλοι; Φοβήθηκαν! Από μόνοι τους. Και με όλη αυτή τη παραπληροφόρηση και την συστηματική εκστρατεία που γίνεται, βλέπετε πόσοι πλανώνται, και τρέχουν να κάνουν και το εμβόλιο τώρα. »

Κυριακή ΙΒ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γιά τή θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκ.17,11-19] 

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ 

Όλα όσα όριζε ο παλαιός νόμος(ο μωσαϊκός) ήταν συμβολικά και τυπικά και σκιώδη· γι’ αυτό ο μωσαϊκός νόμος θεωρούσε και τη λέπρα εφάμαρτη και μιαρή και αποτρόπαια και ονόμαζε ακάθαρτους τους λεπρούς και όσους έπασχαν από βλεννόρροια και γενικά εκείνους που τους άγγιζαν[βλ. Λευίτ. 13,15: «καὶ ὄψεται ὁ ἱερεὺς τὸν χρῶτα τὸν ὑγιῆ, καὶ μιανεῖ αὐτὸν ὁ χρὼς ὁ ὑγιής, ὅτι ἀκάθαρτός ἐστι· λέπρα ἐστί (: ο ιερέας θα δει τα υγιή μέρη του δέρματος σε αντιπαραβολή προς τα ασθενή και θα κηρύξει αυτόν ακάθαρτο, διότι πρόκειται περί λέπρας)», καθώς και εκείνους που άγγιζαν κάθε νεκρό σώμα [Αριθ.19,11: «Ὁ ἁπτόμενος τοῦ τεθνηκότος πάσης ψυχῆς ἀνθρώπου ἀκάθαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡμέρας(: εκείνος που θα αγγίξει το σώμα νεκρού ανθρώπου, θα είναι ακάθαρτος για επτά ημέρες)»], υποδεικνύοντας με γριφώδη και ασαφή τρόπο την ακαθαρσία εκείνων που αμάρταναν απέναντι στον Θεό και αυτών που συνέπρατταν με αυτούς και συναναστρέφονταν αυτούς. 

Και μέσω της αποστροφής που όριζε προς τους λεπρούς, ο μωσαϊκός νόμος βέβαια υπαινισσόταν την αποστροφή προς τους ύπουλους και πανούργους, τους θυμώδεις και μνησίκακους· γιατί όπως η λέπρα καθιστά τραχύ και ποικιλόχρωμο το δέρμα του σώματος, έτσι η δολιότητα και η πονηριά και ο θυμός και η οργή καθιστούν ασταθές και τραχύ το λογιστικό μέρος της ψυχής. Μέσω των λεπρών λοιπόν υποδήλωνε τα αντίστοιχα πάθη της ψυχής που ήταν πολύ βαρύτερα από τη λέπρα· μέσω αυτού δηλαδή που έπασχε από βλεννόρροια υποδήλωνε τον ασελγή, ενώ μέσω εκείνων που άγγιζαν κάποιο νεκρό σώμα ο νόμος εκείνος ονόμα­ζε «ακάθαρτους» εκείνους που με οποιονδήποτε τρόπο επικοινωνούσαν ή και συναναστρέφονταν με τους αμαρτωλούς. 

Τί θά πάθουν ὅμως οἱ ἄνθρωποι πού θά σφραγίζονται! (π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος)

Πατήστε εδώ και ακούστε το άρθρο

Από το νέο βιβλίο: «Ομιλίες στην Αποκάλυψη (π. Αθανασίου Μυτιληναίου)»

– Κάθε λίγο θα ακούμε κάτι καινούργιο. Θα βλέπουμε να γίνονται τα πιο απίθανα, τα πιο παράλογα πράγματα. Μόνον που τα γεγονότα θα περνάνε τάκα-τάκα.

Οικουμενισμός, κοινή αγορά, ένα κράτος μεγάλο, μια θρησκεία στα μέτρα τους. Αυτά είναι σχέδια διαβόλων. Οι Σιωνιστές ετοιμάζουν κάποιον για Μεσσία. Γι’ αυτούς ο Μεσσίας είναι βασιλιάς, δηλαδή θα κυβερνήσει εδώ στην γη.

– Ο Αντίχριστος θα είναι ο αναμενόμενος κατά κάποιον τρόπο ενσαρκωμένος διάβολος, που θα παρουσιασθεί στον ισραηλιτικό λαό ως Μεσσίας και θα πλανήσει τον κόσμο.

– Όποιος δεν θα είναι σφραγισμένος με τον αριθμό 666 δεν θα μπορεί ούτε να πουλά ούτε να αγοράζει ή να παίρνει δάνειο, να διορίζεται κ.λ.π. Μου λέει ο λογισμός ότι ο Αντίχριστος με αυτό το σύστημα θέλησε να πιάσει όλον τον κόσμο και, άμα δεν είναι κανείς στο σύστημα, δεν θα μπορεί να δουλέψει κ.λ.π., είτε κόκκινος είτε μαύρος είτε άσπρος, όλοι δηλαδή. Θα επιβληθεί έτσι με ένα οικονομικό σύστημα που θα ελέγχει την παγκόσμια οικονομία, και μόνον όσοι θα έχουν δεχθεί το σφράγισμα, το χάραγμα με τον αριθμό 666, θα μπορούν να έχουν εμπορικές συναλλαγές.

Ἀπάντηση στό ἐρώτημα: Κάνουμε ὑπακοή στόν πνευματικό πού μᾶς ζητᾶ νά φορέσουμε τήν μάσκα;

π. Σάββας Αγιορείτης

Κάνω υπακοή στον Χριστό. Δεν κάνω υπακοή στο οποιοδήποτε πρόσωπο, ας είναι και ιερωμένος, ας είναι και πνευματικός και αρχιερέας. Όποιος κι αν είναι, και Σύνοδος ακόμα. Όταν αυτά που μας εντέλλονται δεν είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, το εκπεφρασμένο δια της Αγίας Γραφής, της Ιεράς Παραδόσεως, των Ιερών Κανόνων και των συγχρόνων Αγίων Γερόντων. Γιατί και σήμερα έχουμε Αγίους ανθρώπους, οι οποίοι όλοι ω του παραδόξου θαύματος είναι κατά της μάσκας. Οι πραγματικά αγιασμένοι άνθρωποι που γνωρίζουμε σήμερα και ζούνε, όλοι είναι κατά, και το λένε όλοι ότι είναι βλασφημία στο Άγιο Πνεύμα. Όλους τους Αγιορείτες, τους σοβαρούς και αγίους ανθρώπους που γνωρίζω και τους ρώτησα, αυτό μου είπανε. Δεν επιτρέπεται αυτό.

Λοιπόν. Τότε κάνουμε υπακοή. Όταν συμφωνεί αυτό που μας δίδεται ως εντολή με αυτό που εκφράζεται διαχρονικά 2 χιλιάδες χρόνια από την Εκκλησία, μέσα απ’ τις Άγιες Γραφές, μέσα από τους Αγίους Πατέρες, μέσα από τους Ιερούς Κανόνες, μέσα από την Ιερά Παράδοση και, ξαναλέω, και μέσα από τους σύγχρονους Αγίους. Γιατί πολλά πράγματα ενδεχομένως δεν υπήρχαν τότε. Τότε δεν είχανε ας πούμε αυτές τις γνώσεις που έχουνε σήμερα. Για αυτά τα δεδομένα τα ιατρικά. Δεν είχαμε τότε τέτοια θέματα αλλά έχουμε τους σύγχρονους Αγίους που μας δείχνουν τον δρόμο, τι να κάνουμε και σ’ αυτά τα θέματα, τα μοντέρνα ας πούμε, που προκύπτουν, τα ηθικά διλήμματα.

Ἐκεῖ ἀδυνατεῖ ὁ νοῦς καί ἰλιγγιᾶ ἡ σκέψη νά συλλάβει!!!

Μια αληθινή ιστορία για μια γυναίκα καλή και φιλότιμη, αλλά με ένα περίεργο και κουραστικό πνεύμα αντίρρησης και αμφισβήτησης για όλα όσα έχουν σχέση με την Εκκλησία και τους Ιερείς. Αυτή λοιπόν κάθε φορά που θα ερχόταν στο σπίτι μας δεν έχανε την ευκαιρία να ''μας νουθετεί '' για την πλάνη που ζούμε.

Ό,τι και αν της λέγαμε δεν το δεχόταν, είχε πάντα την δική της Ιδιαίτερη γνώμη.

Πέρυσι μόλις γυρίσαμε από τον Μεγάλο Αγιασμό των Θεοφανείων, ήλθε επίσκεψη και μας άρχισε πάλι τα δικά της ''Σας κοροϊδεύουν οι παπάδες, κάνουν πώς διαβάζουν κάτι και σας δίνουν νεράκι από την βρύση. Σας πιάνουν κορόϊδα και άλλα πολλά''. Δεν της είπαμε τίποτα, αλλά είναι αλήθεια ότι χάσαμε την ειρήνη μας με τα λόγια της.

Μόλις έφυγε λέω στη γυναίκα μου ''όταν θα ξανάρθει και είμαι και εγώ στο σπίτι, θέλω μέσα στο ποτήρι με το νερό που θα της προσφέρεις μαζί με τον καφέ, να της ρίξεις πολύ λίγο, ένα κουταλάκι νερό από τον Μεγάλο Αγιασμό των Θεοφανείων''.

Είπα στο Θεό ''Θεέ μου μόνο Εσύ μπορείς, αν είναι ειλικρινής να της δώσεις ένα Σημείο, Κάτι για να καταλάβει την πλάνη της''.

Και έτσι έγινε. Ήλθε και ενώ η γυναίκα μου έφτιαχνε τον καφέ, εγώ με αυτή συζητούσαμε στο σαλόνι, χωρίς αυτή να έχει καμιά οπτική επαφή με την κουζίνα.

Έρχεται ο καφές και μόλις ήπιε από το ποτήρι με το νερό, έμεινε ξαφνιασμένη.

Ξανάπινε το κρατούσε λίγο στο στόμα της, το γευόταν και μας κοίταζε. Έγινε τρεις-τέσσερις φορές αυτό και μετά μας λέει:

Κυριακή ΙΒ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τή θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 17,12-19] 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ 

«Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἰς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς»(: και την ώρα που ο Ιησούς έμπαινε σε κάποιο χωριό, Τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά, επειδή, σύμφωνα με τον νόμο, κάθε λεπρός θεωρούνταν ακάθαρτος και δεν του επιτρεπόταν να πλησιάσει κανέναν. Και αυτοί άρχισαν να Του φωνάζουν δυνατά: ‘’Ιησού, Κύριε, σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας’’)»[Λουκ.17,12-13]. 

Και πάλι μας φανερώνει τη δόξα Του ο Σωτήρας και με τη θεοπρεπή μεγαλουργία με την οποία έρχεται να αλιεύσει στην πίστη, τους άκαρδους και αγνώμονες Ισραηλίτες. Αλλά ήταν και αυτής της γενιάς οι Ισραηλίτες σκληροί και απείθαρχοι, όπως και οι περισσότεροι από τους προπάτορές τους. Ποιος λοιπόν λόγος θα τους βοηθήσει την ημέρα της κρίσεως, αφού δεν ανέχτηκαν να δεχτούν τη σωτηρία που τους πρόσφερε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, και μάλιστα μολονότι άκουσαν με τα αυτιά τους τους λόγους Του και είδαν τις παράδοξες και τις πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική θαυματουργικές ενέργειές Του; 

Και πράγματι ο Κύριος είπε γι΄αυτούς τα εξής: «Εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν(:εάν δεν είχα έλθει και δεν τους είχα μιλήσει αποδεικνύοντάς τους με τη διδασκαλία μου και με τα θαύματά μου ότι είμαι ο Μεσσίας, δεν θα είχαν αμαρτία για την απιστία που έδειξαν σε μένα. Τώρα όμως δεν έχουν καμία πρόφαση που να δικαιολογεί την αμαρτία τους. Και είναι βαριά και ασυγχώρητη η αμαρτία τους αυτή)» [Ιω.15,22]. Και πάλι: «εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ καὶ ἑωράκασι καὶ μεμισήκασι καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου(:Αν δεν είχα κάνει ανάμεσά σας τα καταπληκτικά και υπερφυσικά έργα, τα οποία κανείς άλλος από τους προφήτες και απεσταλμένους του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη δεν έχει κάνει, δεν θα είχαν αμαρτία. Τώρα όμως η ενοχή για την απιστία τους είναι μεγάλη· διότι και τα θαύματά μου αυτά έχουν δει, και έχουν μισήσει και Εμένα, και στο δικό μου πρόσωπο και τον Πατέρα μου)»[Ιω.15,24]. 

Μεγάλος πόνος γιά τόν ἱερέα... Λέω «πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες» καί προσέρχονται στή Θεία Κοινωνία ἐλάχιστοι.

Άγιος Πορφύριος: Βρέθηκα τελευταία σε μια κεντρική εκκλησία των Αθηνών και έζησα βαθύ πόνο. Την ώρα πού Kοινωνούσαν οι Αρχιερείς και οι Ιερείς, γύρω μου είχαν στηθεί «πηγαδάκια» -και όχι από ανθρώπους χωρίς παιδεία..

Δέκα βήματα από το Άγιο Ποτήριο, και οι «τρελές αγελάδες» με το «ουράνιο των Βαλκανίων» εκάλυπταν την παρουσία του Κυρίου. Η θλιβερή αυτή σκηνή έφερε στη μνήμη μου μια συζήτηση με τον γέροντα Πορφύριο πριν από πολλά χρόνια…

Ήταν και εκείνος στενοχωρημένος, γιατί οι πιστοί έχουν απαιτήσεις -και δικαίως- από τον ιερέα, να είναι προσευχόμενος στο Άγιο Βήμα. Αλλά οι ίδιοι πολλές φορές με τη στάση τους δεν τον βοηθούν.

Εγώ, έλεγε, τους θυμιάζω και εκείνοι δεν υποκλίνονται. Λέω «στώμεν καλώς» και αυτοί κάθονται. Τους ευλογώ και εκείνοι κουβεντιάζουν. Και το τραγικότερο: λέω «πίετε εξ αυτού πάντες» καί προσέρχονται στη Θεία Κοινωνία ελάχιστοι. Μεγάλος πόνος για τον ιερέα.

Ρώτησα:

-Πρέπει, γέροντα, να κοινωνούν όλοι;

-Βρε, δεν το λέω εγώ. Το λέει ο Κύριος. «Πάντες»!

Μήπως έχει καμμιά άλλην έννοια ή λέξη και δεν την ξέρω; Και παρακάτω η ευχή λέει: «και δι’ ημών παντί τω λαώ». Φυσικά, όσοι δεν έχουν κωλύματα.

''Ἐάν ἔχετε ἐντολή νά μέ φᾶτε, ἰδού εἶμαι μπροστά σας...

Μια χειμωνιάτικη νύχτα, μετά τον όρθρο, έφυγε ο Στάρετς Μιχαήλ Μπαντίλα (Ρουμάνος) από την Σκήτη, για να πάει στο βουνό, όπου ήταν το μοναστήρι Σινάϊα. Στο δρόμο πετάχτηκαν μπροστά του μερικοί λύκοι. Ο γέροντας όμως δεν φοβήθηκε. Έκανε το σημείο του Σταυρού και είπε:

Τό νά ἀποκτήσουμε ἁγιότητα δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά χρόνια, ἀλλά ....

Το να αποκτήσουμε αγιότητα δεν εξαρτάται από τα χρόνια, αλλά από το φιλότιμο και τον ταπεινό αγώνα μας. Το φιλότιμο έχει ταπείνωση, αρχοντιά, θυσία.

Αγιος Παΐσιος

17 Ἰανουαρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ. ♰ Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Ἀντωνίου τοῦ νέου τοῦ ἐν τῇ Σκήτῃ τῆς Βερροίας ἀσκήσαντος καί Γεωργίου Νεομάρτυρος τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ὁσίου. Δεκ. 6 (Ἑβρ. ιγ΄ 17-21).

Εβρ. 13,17         Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.

Εβρ. 13,17                 Να πείθεσθε και να υποτάσσεσθε με προθυμίαν, χωρίς δισταγμούς και δυσφορίας, στους πνευματικούς προϊσταμένους σας. Διότι αυτοί αγρυπνούν δια την σωτηρίαν των ψυχών σας, επειδή θα δώσουν λόγον δια σας στον Χριστόν. Υπακούετε, λοιπόν, εις αυτούς με προθυμίαν, ώστε να εκτελούν το έργον αυτό της πνευματικής καθοδηγήσεώς σας με χαράν και όχι με στεναγμούς· διότι το να στενάζουν από την ιδικήν σας απείθειαν, είναι επιζήμιον εις σας τους ιδίους. Θα φέρη επάνω σας την οργήν του Θεού.