80 Ψαλμ., στ. 7-8, «Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με», Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

80 Ψαλμ., στ. 7-8, «Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με», Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 12-5-2018 (κήρυγμα στή Θεία Λειτουργία), ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Περί Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου Β΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί Ἁγίου Μακαρίου τοῦ Αἰγυπτίου Β΄, Λαυσαϊκόν-Ἁγίου Παλλαδίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-5-2018 (κήρυγμα στήν ἀγρυπνία),ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με»

 Περί προσευχής

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με»

α' Σκοπός της ευχής είναι να ενώση τον Θεό με τον άνθρωπο· να φέρει τον Χριστό εις την καρδιά του ανθρώπου.

β' Όπου η ενέργεια της ευχής, εκεί ο Χριστός συν τω Πατρί και τω Αγίω Πνεύματι, η ομοούσιος και αδιαίρετος Αγία Τριάς.

γ' Όπου ο Χριστός, το Φως του κόσμου, εκεί φως αΐδιο του άλλου κόσμου· εκεί ειρήνη και χαρά· εκεί οι Άγγελοι και οι Άγιοι· εκεί η φαιδρότης της Βασιλείας.

 

δ' Μακάριοι, εκείνοι όπου ενδύθηκαν το Φως του κόσμου, τον Χριστό εις την παρούσα ζωή· διότι αυτοί εφόρεσαν ήδη το ένδυμα της αφθαρσίας.

 

ε' Και όταν ακούης Χριστό, λέγει ο Θεολόγος Συμεών, μη προσέχης εις την σμικρότητα της λέξεως, αλλά στοχάσου την δόξα της Θεότητος Αυτού, όπου υπερβαίνει κάθε νου και διάνοια. Στοχάσου την ωραιότητα την ανεκλάλητη, τον πλούτο τον ακατάληπτο όπου δίδει εις τους αγαπώντας Αυτόν. Διότι εκείνος όπου ηξιώθη να ιδή τον Χριστό, δεν επεθύμησε ύστερα κανένα άλλο πράγμα του κόσμου τούτου, και εκείνος όπου εχόρτασε από την αγάπη του Θεού, δεν ηθέλησε πλέον να αγαπήση άλλο τίποτες εδώ εις την γην. Επειδή εις εκείνον όπου άφησε τα πάντα διά τον Χριστόν, Αυτός ο Χριστός θέλει γένει εις αυτόν όλα τα πάντα, αντί διά όλα εκείνα όπου χάριν Αυτού κατεφρόνησε.

 

ς' Λοιπόν σκοπό έχει η νοερά προσευχή να φέρη τον Χριστό εις την καρδιά του ανθρώπου, εξορίζοντας εκείθεν τον διάβολο και χαλώντας όλο το έργο του όπου είχε καμωμένο εκεί διά της αμαρτίας. Διότι «εις τούτο εφανερώθη ο Υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου», λέγει ο ηγαπημένος Μαθητής. Όθεν μόνον ο διάβολος γνωρίζει την ανέκφραστη δύναμη αυτών των πέντε λέξεων και διά τούτο με λυσσώδη μανία, αντιστρατεύεται, πολεμεί την ευχή.

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἁγίου Βασιλίσκου στόν Ἅγ. Ἰωάννη Χρυσόστομο!

  «...Ο φθόνος των εχθρών του Αγίου Ιεράρχου τους ωθεί να τον στείλουν σε νέα εξορία στην ερημική Πιτιούντα, στα σύνορα της ρωμαϊκής κυριαρχίας που γίνονταν συνεχείς επιδρομές των βαρβάρων. Καθώς προχωρούσε στη νέα αυτή δοκιμασία ήταν φανερό ότι το τέλος της ζωής του ήταν πλησίον. Λίγες μέρες πριν γίνει αυτό είδε σε όραμα να τον επισκέπτονται και πάλιν οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης για να τον ενισχύσουν και να τον βεβαιώσουν ότι η τελική νίκη του κατά των δαιμόνων πλησίαζε. Του έδωσαν να φάγει κάτι που υπόδειξαν λέγοντάς του ότι αν το έτρωγε δεν θα χρειαζόταν τίποτε περισσότερο.

Εκείνος υπάκουσε και έφαγε χωρίς όμως να εξηγήσει τίποτε για το περιστατικό αυτό πού έγινε γνωστό στο ποσοστό που το άκουσαν οι δύο διάκονοί του που τον ακολουθούσαν μέχρι τέλους και οι οποίοι παρέδωσαν και πολλά άλλα συμβάντα του βίου του εκείνης της περιόδου. Η οδοιπορία συνεχίστηκε ανελέητα κάτω από τις ποιο αντίξοες καιρικές συνθήκες. Η Πιτιούντα ήταν ο τελικός προορισμός. Δεν έφθασε όμως ποτέ εκεί –σύμφωνα με την πρόρρηση του Επιφανίου, όπως παρατηρεί ο συναξαριστής! Έφθασαν στα Κόμανα και έκανα στάση στο μαρτύριο του αγίου Βασιλίσκου πού είχε μαρτυρήσει στο διωγμό του Μαξιμιανού. Το βράδυ του παρουσιάζεται ο άγιος μάρτυρας και του λέγει ότι αύριο θα είναι και οι δύο τους μαζί: «Θάρσει αδελφέ, φάναι και χαίρε, συνάψει γαρ αμφοτέρους η επιούσα».

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Πατέρων τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου

 Προ δύο ημερών εορτάσαμε τη μνήμη των 318 Πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου. Με την ευκαιρία αυτή ας θυμηθούμε δύο σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των εργασιών της.

α) Το χαστούκι του Αγίου Νικολάου προς τον αιρετικό Άρειο και ο δήθεν σκανδαλισμός 

     Πάντα μας κάνει εντύπωση ο δήθεν σκανδαλισμός, «ευσεβών» και μη, από το χαστούκι που έδωσε ο άγιος Νικόλαος στον Άρειο, μη ανεχόμενος τις βλασφημίες του, κατά την Α’ Οικουμενική Σύνοδο.

Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση μας κάνει όταν «ευσεβείς υπερασπιστές» απολογούνται για την πράξη του αυτή, λέγοντας ότι, ναι, ήταν απαράδεκτη και ότι μετανόησε δήθεν στην φυλακή στην οποία επέτρεψε ο Χριστός να μπει για να του δοθεί χρόνος να μετανοήσει!!!

Ο άγιος Νικόλαος ήταν ένας λεβέντης άγιος. Το ότι ήταν πράος δεν σημαίνει ότι δεν ήταν λεβέντης, αγωνιστής, εν γνώσει ζηλωτής και γνήσιος εκφραστής της θεολογικής ακρίβειας και αλήθειας. Το ότι ήταν ταπεινός, δεν σημαίνει ότι δεν θα πέθαινε αν χρειαζόταν για τον Χριστό και την ακρίβεια των δογμάτων της Πίστεως. Ακριβώς το αντίθετο.

Στην φυλακή μπήκε σιδηροδέσμιος. Όταν τον επισκέφτηκαν ο Χριστός και η Παναγία δεν τον επισκέφτηκαν για να τον «μαλώσουν» αλλά για να τον επιβραβεύσουν.

Ο Χριστός τον ρωτάει: 

- Γιατί Νικόλαε είσαι φυλακισμένος; 

Μήπως τον ρωτάει γιατί δεν γνώριζε τον λόγο; Όχι, βέβαια, αλλά για να μείνει σε μας ως μαρτυρία και ομολογία Πίστεως η απάντηση του Αγίου: 

-Για την δική σας την Αγάπη, βρίσκομαι εδώ…

Και τότε του χάρισε ο Χριστός το Ιερό Ευαγγέλιο και η Παναγία ένα αρχιερατικό ωμοφόριο, αφού πρώτα τον ελευθέρωσαν από τα δεσμά του.

Μήπως ο άγιος δεν γνώριζε τους ισχύοντες νόμους, με τους οποίους αν κάποιος τολμούσε να χειροδικήσει σε κάποιον άλλο, ενώπιον του Βασιλέα, η τιμωρία ήταν το να κοπεί άμεσα το χέρι ή τα χέρια που χειροδίκησαν;

Για τή «Σύνοδο τῆς Κρήτης»

πηγή:ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο

π. Σάββας Ἁγιορείτης - Ἡ ἄθεη Παιδεία στήν Ἑλλάδα σήμερα

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτη.

Εἶναι ἄθεη, οὐσιαστικά, ἡ Παιδεία σήμερα στὴν πατρίδα μας. Πρίν λίγο τό ἔμαθα (δὲν ἀντέχω νὰ μὴν τὸ πῶ, θὰ τὸ πῶ…). «Προχθές», μοῦ εἶπε μία μητέρα, «πῆρα ἕνα χαρτὶ ἀπ’ τὸ σχολεῖο πού ἔλεγε, ἐὰν θέλει νὰ ὑπογράψει ὅτι ἐπιτρέπει στὸ παιδί της νὰ πάει νὰ ἐπισκεφτεῖ ἕναν ναὸ ὀρθόδοξο, ἕναν ρωμαιοκαθολικὸ κι ἕναν προτεσταντικό. Καὶ στοὺς ναοὺς αὐτοὺς θὰ γίνει ξενάγηση ἀπὸ ξεναγό, ὁ ὁποῖος, φυσικά, θὰ κατατοπίσει τὰ παιδιὰ περὶ τοῦ χώρου» καὶ ὄχι μόνο περί τοῦ χώρου, ὑποθέτω ἐγὼ, ἀλλὰ πιθανότατα καὶ περὶ τῶν δογμάτων, τῆς πίστεως κλπ. κλπ. Παιδιὰ μας ὀρθόδοξα τοῦ δημοτικοῦ, εἶναι αὐτὰ πού θὰ ἐπισκεφθοῦν τοὺς ναοὺς αὐτούς… Κι αὐτὸ τό προσκλητήριο-προτροπή τὸ στέλνει τὸ ἐπίσημο κράτος στὰ σχολεῖα μας.

- Ξέρετε τί κρύβεται πίσω ἀπὸ αὐτό;

- Τὸ νὰ κάνουμε τὰ θρησκευτικὰ θρησκειολογία, δηλαδή:

- «Τί εἶναι ἡ ὀρθοδοξία παιδιά»;

- «Εἶναι μία ἀπ’ τὰ ἴδια. Ε, ὅπως ἔχουμε τοὺς βουδιστές, ἔχουμε τοὺς ἰνδουιστές, τοὺς προτεστάντες κ.λ.π. ἔτσι ἔχουμε καὶ τοὺς ὀρθόδοξους. «Μία ἀπ’ τὰ ἴδια. Διαλέξτε καὶ πάρτε. Νά, ἐγὼ θὰ σᾶς τὰ δείξω ὅλα…».

Κι ἂς λένε οἱ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀσχολεῖσαι μὲτὰ δόγματα τῶν αἱρετικῶν. Ὑπάρχουν (πρέπει νά τό γνωρίζετε αὐτό) κανόνες, ποὺ ἀπαγορεύουν στοὺς ὀρθοδόξους νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ δόγματα τῶν αἱρετικῶν.

Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου:Περί αἰρέσεων

Ὁμιλία 1η - Γενικά περί αἱρέσεων

Αἵρεσις: ὁ ἐσωτερικός ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας

Ἐπειδή στίς μέρες μας, ἀγαπητοί μου, ὅπως λέγει ἐκεῖ ἕνας ψαλμικός στίχος, πολλοί «μονιοὶ ἄγριοι»[Ψαλμ.79,14:« ἐλυμήνατο αὐτὴν ὗς ἐκ δρυμοῦ, καὶ μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο αὐτήν»], δηλαδή ἀγριογούρουνα, λυμαίνονται τήν χριστοφυτευθεῖσα ἄμπελο τῆς Ἐκκλησίας μέ τίς αἱρέσεις τους, καλό θά ἦταν αὐτές οἱ τρεῖς ὁμιλίες μας νά ἀφιερωθοῦν εἰς τό μεγάλο αὐτό θέμα τῶν αἱρετικῶν, τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐχθροί εἶναι ἐσωτερικοί. Διότι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦν διωγμόν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐχθροί ἐξωτερικοί· ἐκεῖνοι ὅμως οἱ ὁποῖοι μετέρχονται τήν αἵρεσιν, αὐτοί εἶναι ἐχθροί ἐσωτερικοί.

Οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία ἐφοβήθη τούς διωγμούς τούς ἐξωτερικούς· ἀντιθέτως, μέ τούς ἐξωτερικούς διωγμούς, ἐλαμπρύνθη, ἐμεγαλύνθη, καί ἀνεδείχθησαν Ἥρωες καί

γιοι καί Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι ἐστόλισαν τήν Ἐκκλησία μέ πορφυροῦν ἔνδυμα, πού εἶναι τά αἵματά τους. Ἐκεῖνο πού φοβήθηκε ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ αἵρεσις, εἶναι ὁ ἐσωτερικός ἐχθρός· καί ἀκριβῶς ἐκεῖ κινεῖται μέ κάθε τρόπο, διά νά ἀπομακρύνη κάθε αἱρετική διδασκαλία καί κάθε αἱρετικόν ἄνθρωπον.

Οἱ ἀντιξοότητες εἰς τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας

Ὅταν ἱδρύθη ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐπί τῆς γῆς, δέν ἐγκατεστάθη, ὅπως εἶναι γνωστόν ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική μας Ἱστορία, δέν ἐγκατεστάθη ἐπί φιλικοῦ ἐδάφους· ὁ χῶρος ἐπί τοῦ ὁποίου ἐγκατεστάθη ἦτο ἐχθρικός.

Ἡ γῆ, ὅπως εἶναι γνωστό, μέ τήν πτῶσι τῶν πρωτοπλάστων κατέστη δαιμονοκρατουμένη. Ὁ «θεός τοῦ κόσμου τούτου»[βλ. Ιω.12,31 «νῦν κρίσις ἐστὶ τοῦ κόσμου τούτου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω» και 16,11 «περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται»]  , ὁ Διάβολος, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μέ τήν πτῶσι τῶν πρωτοπλάστων δέν κατέκτησε μόνον αὐτούς, ἀλλά κατέκτησε καί τήν γῆν.

Ὅταν λέμε ὅτι «κατέκτησε», δέν ἐννοοῦμε ὅτι ὁ κύριος τοῦ αἰῶνος τούτου ἦτο ὁ Διάβολος· κύριος παραμένει πάντοτε, ἀγαπητοί μου, ὁ Θεός· ἀλλά ἐννοοῦμε ὅτι ἐπέτρεψε ὁ Θεός στόν Διάβολο νά ἀσκῆ τήν ἐπιρροή του ἐπί τῶν ἀνθρώπων καί ἐπί τῆς ἀλόγου κτίσεως. Ἔτσι οἱ ἄνθρωποι μποροῦσαν πάρα πολύ εὔκολα νά γίνουν ὄργανά του, καί μέ τόν τρόπον αὐτόν νά πολεμήση ὁ Διάβολος τήν Ἐκκλησία.

Χριστός Ἀνελήφθη!

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί 

Χριστός ἀνελήφθη

Εἴθε ὁ ἐν δόξῃ ἀναληφθείς ἀφ΄ ἡμῶν εἰς τούς ούρανούς καί ἐν δεξιᾷ καθίσας τοῦ Θεοῦ καί Πατρός Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς ἀξιώσει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά συγκαθίσουμε ἐν τῷ θρόνῳ Του αἰώνια ζώντας μέσα στό Τριαδικό ἄκτιστο φῶς.

Ὕμνος στόν Ἅγιο Κωνσταντίνο. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Στον Κωνσταντίνο εμφανίστηκε ολόλαμπρος ο Σταυρός

- είδε ο Κωνσταντίνος, θαύμασε και δόξασε τον Θεό Πατέρα

- ήταν από τον Υιό Του Σημείον μέγα!

Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από τον Σταυρό:

 είναι το σημείο του Πάθους και των πρόσκαιρων δεινών, αλλά και το Σημείο της τελικής μας νίκης, κατά των παθών!

Με αυτό το Σημείο, πού θαύματα ενεργεί,

έβαλε ο Κωνσταντίνος αρχή και κατάκτησε την οικουμένη.

Καταμεσής της Ρώμης των ειδώλων, πού τον Σταυρό εδίωκε,

αυτός ύψωσε τον Σταυρό προς δόξαν Θεού.

του Σωτήρος Χριστού! 

Το ξύλο αυτό πού επί τρεις αιώνες σπασμένο ήταν, καταραμένο τώρα έγινε γιά την Νέα Ρώμη Σημείο μέγα και ιερό!

Περί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 20/05/2015

Ὁμιλία πῶς ὁ Θεός χρησιμοποιεῖ τούς ἀπίστους γιά τήν παιδαγωγία τῶν πιστῶν. Ἐπίκαιρο γιά τήν Ἑλλάδα. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

Και Ναβουχοδονόσορ, βασιλέα Βαβυλώνος, τον δούλον μου,(Ιερεμ. 25,9)

Δεν είναι αυτή μία σκληρή φράση; Πώς μπορεί  κάποιος να τραφεί με αυτήν; Έναν παγανιστή βασιλιά, έναν ειδωλολάτρη βασιλιά να τον αποκαλεί ο Κύριος: «δούλε μου!». Διότι εάν δούλος του Θεού είναι εκείνος, ο οποίος γνωρίζει τον αληθινό Θεό και συμμορφώνεται με τον Νόμο Του, πώς μπορεί να ονομαστεί δούλος του Θεού κάποιος πού ούτε τον αληθινό Θεό γνωρίζει, ούτε συμμορφώνεται με τον Νόμο Του;

Πράγματι, αληθινός δούλος του Θεού    είναι εκείνος πού γνωρίζει τον αληθινό Θεό και τηρεί τον Νόμο Του. Τί συμβαίνει όμως όταν εκείνος, πού ο Θεός του επέτρεψε να Τον γνωρίσει όπως και τον Νόμο Του, μετατρέπει την γνώση σε άγνοια και τον νόμο σε ανομία; Τότε ό Θεός λαμβάνει ως δούλο Του εκείνον πού δεν Τον γνωρίζει, ώστε να «μαστιγώσει»  τον αποστάτη. Διότι ένας ο οποίος αποστάτησε από τον Θεό είναι χειρότερος από έναν παγανιστή και ένας αποστάτης του Νόμου του Θεού είναι κατώτερος ενός γεννημένου ειδωλολάτρη.

Επομένως όταν ο λαός του Ισραήλ, ως η «αρχαία Εκκλησία» του Θεού, αποστράφηκε τον Θεό και τον Νόμο Του, ό Θεός επέλεξε τον Ναβουχοδονόσορ ως δούλο Του για να τιμωρήσει τον αποστάτη Ισραήλ.

Έτσι, όταν οι χριστιανικοί λαοί στην Ασία και την Αφρική αποστράφηκαν τον Θεό, μέσα από πολυάριθμες αιρέσεις, Εκείνος έλαβε ως υπηρέτες, ως «δούλους» Του, τούς Άραβες, για να παιδαγωγήσει και να συνετίσει τούς χριστιανούς.

Ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας καί τοῦ Τρισάγιου Ὕμνου ἀπό τόν π. Μάρκο Μανώλη

Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας και του Τρισάγιου Ύμνου από τον Αρχιμανδρίτη π. Μάρκο Μανώλη.

https://www.youtube.com/watch?v=Dhvbx2kGWUA&ab_channel=PorfiriosPorfirios

Τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ

 ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ

Το όνομα του Θεού γράφεται στα εβραϊκά με τέσσερα γράμματα (Ιαβέ) και διαβάζεται Γιαχβέ. Όταν αργότερα (τον 3ο αι. π.Χ.) η Παλαιά Διαθήκη μεταφράστηκε στα ελληνικά το όνομα αποδόθηκε με τη φράση «εγώ ειμί ο Ων» και σημαίνει: ο ων, ο υπάρχων, ο ζων. 

Οι ιδιότητες του χαρακτηρίζονται με τα επίθετα: Παντογνώστης, Πάνσοφος, Παντοδύναμος, Παντοκράτωρ, που δημιούργησε τα πάντα, προνοεί, συντηρεί και κυβερνά τον κόσμο.

Όταν ο Θεός είπε στο Μωυσή το όνομα του, «εγώ ειμί ο Ων», φανέρωσε 

στους ανθρώπους ότι δεν είναι μια δύναμη αόριστη, που κατευθύνει τον κόσμο από μακριά, αλλά ότι είναι πρόσωπο, είναι Πατέρας γεμάτος αγάπη και στοργή για τα παιδιά του.

Νά μήν λιποψυχοῦμε

 ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ

Από πού ν΄αρχίζουμε την άσκηση. Οι αρχάριοι έχουν ανάγκη από υπομονή και επιμονή, γιατί η αρετή στην αρχή φαίνεται δύσκολη, ύστερα όμως αποδεικνύεται εύκολη.

Του αββά Ησαΐα

Αδελφέ, μη λιποψυχήσεις μπροστά σε κανέναν κόπο, για να μην περάσουν μέσα σου οι ενέργειες του εχθρού.

Ηχητικό Αγιολόγιο 22 Μαίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 22 Μαΐου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

22 Μαΐου. Βασιλίσκου μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τρ. ζ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. κα΄ 26 - 32).

Πραξ. 21 ,26      τότε ὁ Παῦλος παραλαβὼν τοὺς ἄνδρας τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ σὺν αὐτοῖς ἁγνισθεὶς εἰσῄει εἰς τὸ ἱερόν, διαγγέλλων τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν ἡμερῶν τοῦ ἁγνισμοῦ, ἕως οὗ προσηνέχθη ὑπὲρ ἑνὸς ἑκάστου αὐτῶν ἡ προσφορά.

Πραξ. 21,26             Τοτε ο Παύλος επήρε την επομένην ημέραν τους τέσσαρας άνδρας, υπεβλήθη στους αγνισμούς, που ώριζε ο νόμος, εισήλθε στο ιερόν και ανήγγειλε εις όλους ότι συνεπληρώθησαν αι ημέραι του αγνισμού, έως ότου προσεφέρθη δι' ένα έκαστον από αυτούς η καθιερωμένη θυσία.